Printen

Een besloten bijeenkomst 3


Redactie een in waarheid
13-12-14


Zaterdag 15 november jl. werd een besloten bijeenkomst in de Immanuelkerk te Bunschoten-Spakenburg gehouden over de situatie in de vrijgemaakt-gereformeerde kerken. De vraag werd onder ogen gezien of het nog wel verantwoord is lid van deze kerken te blijven.

Voor zover niet strijdig met het besloten karakter van deze vergadering zullen we hetgeen aan de orde kwam aan onze lezers doorgeven.
Ook willen we aandacht besteden aan de reacties op deze vergadering en wat daar passeerde of verband houdt.

 

Hieronder volgt een aantal ingezondens in het Nederlands Dagblad die we samengevat weergeven.

 


 

Zuivere kerk

ND 21/11/14 Hetty Vree, Pesse

 

Vree vraagt zich af of de Geest pas weer in kerk komt als die kerk vrij is "NGK invloeden, van homostellen, van vrouwelijke ambtsdragers en slappe gereformeerden". Ze leerde zingen dat "de Geest van Christus alle grenzen doorbreekt die door mensen zijn gemaakt". Zo weten we wat goed en fout is en waar het op aankomt. En verzucht ze: "Is het niet wat hoogmoedig om te denken dat wij de kerk zuiver moeten houden?"

 


 

De kerk is groter

ND 21/11/14 Arie Drogt, De Lier

 

Drogt is blij dat prof. Douma een keuze gemaakt heeft voor "een kerkgemeenschap die staat in de vrijgemaakte traditie". Maar hij werd er ook verdrietig van. Want wat betekent de zin uit zijn boekje ‘En zo glipt de kerk, door ieder te willen vasthouden, tussen onze vingers weg.’ Wie bewaart eigen de kerk? Jezus Christus toch?

Drogt leest niets over de liefde om vanuit de vrijgemaakte zuil contact te zoeken met andere christenen als in de NGK. Hij is blij te weten dat het lichaam van Christus wereldwijd groter is dan wij beseffen en dat hij daarvan deel uit mag maken.

 


 

Al te sturende rol past theologen in Kampen niet

ND 21/11/14 TUK College van Bestuur J. de Jong en M. te Velde

 

Het vertrek van prof. Douma heeft hen "geraakt". Ze hebben de afgelopen "vijftien jaar vaak en lang" met hem gesproken maar bereikten elkaar inhoudelijk niet meer. Vermeende schriftkritiek klopt van geen kant, volgens de inzenders.

De klacht van Douma dat de universiteit zijn belofte uit 2009 niet is nagekomen om publiek te verklaren hoe zij in het onderzoek met het schriftgezag omgaat klopt inderdaad. Maar het nadeel van zo'n verklaring is dat "die gemakkelijk kan gaan functioneren als een extra belijdenisgeschrift, waaraan je gebonden bent." Bovendien zou je collega’s van de TUA waarmee gezamenlijk onderzoek wordt gedaan "belasten met discussies die vooral spelen in Kampen". Daarom is gekozen voor artikelen in kerkelijke bladen, studiedagen, publiekscolleges. En er is een boek van de gezamenlijke Apeldoornse en Kamper Bijbelwetenschappers verschenen: Nieuwe en oude dingen. Schatgraven in de Schrift (2013).
En wie bezwaard is, heeft niet het monopolie op zorgen en slapeloze nachten over de kerk. Kamper docenten kunnen en willen geen algemeen sturende rol meer spelen zoals vroeger, want dat was ook niet altijd gezond. De TUK víndt natuurlijk wel wat van het gebeuren in onze bewegende kerken maar "God roept ons onze primaire taken met overgave op te pakken: in colleges, publicaties, kerkelijke adviezen, en zo nodig ook in publiek debat." Onderling is er ook niet altijd eenstemmigheid en heeft de TUK "de studenten en kerken niet aan een touwtje." Dat is mooi want "het helpt elkaar scherp te houden en samen gereformeerd te zijn". Ondanks alles "blijft onze verbondenheid in onze Heer Jezus Christus, zodat we elkaar als medegelovigen en oud-collega’s kunnen blijven ontmoeten."