Vastberaden nee 8

D.J. Bolt

07-01-17

Vlak voor ons 'kerstreces besloot de GKN-synode in haar vergadering van 17 december jl. m.b.t. de relatie tussen DGK en GKN het volgende:
 

De synode van de GKN besluit naar aanleiding van de brief d.d. 22 maart 2016 van de deputaten ACOBB van de DGK:

1. om vanuit de roeping tot eenheid zoals de Here Christus ons dit leert o.a. in Johannes 17, de leden van het moderamen op te dragen in een gesprek de eerdere brief van de synode van 12 maart 2016 aan de synode van de DGK toe te lichten;
2. deze commissie, te weten de predikanten L. Heres, E. Hoogendoorn en J.R. Visser, te vragen schriftelijk verslag van haar bevindingen aan de volgende synode te doen.

Ik ben blij dat er weer een gesprek zal plaatsvinden tussen deze kerkengroepen. Daar is lang naar uitgezien. Al in juni 2015(!) zond DGK een uitnodiging naar GKn voor een open gesprek m.h.o. eenheid van de kerken. Eind januari 2016 vond er vervolgens een 'oriënterend gesprek' plaats.
Maar de Landelijke Vergadering (synode) van GKN besloot niet verder te gaan praten maar zond een brief aan DGK waarin een 'vastberaden nee' klonk tegen deze kerken[1]. Maar nu zal er dus op verzoek van deputaten DGK toch weer een gesprek plaatsvinden.

Johannes 17

Het mooie van het GKN-synodebesluit is dat het zijn uitgangspunt neemt in Johannes 17: het hogepriesterlijk gebed van onze Heiland. Er is geen gebed in de Schrift dat dieper gaat dan dat.
De Here Jezus staat vlak voor de dood aan het kruis. Op Hem komt de zondeschuld van al Gods kinderen en van alle tijden af. Onvoorstelbaar en onoverzienbaar omvangrijk. Goddeloze mensenhanden zullen Hem op een van de meest gruwelijke manieren vermoorden. Onvergelijkbaar erger nog: in de hel zullen satan en zijn trawanten vrij spel krijgen in een laatste poging het grote werk van verlossing en verzoening alsnog te vernielen.

En dan bidt de Hogepriester.

Dat gebed is zo ontroerend. Want Hij bidt niet voor Zichzelf maar voor ons! Hij bidt niet om kracht van de Vader (Die zal Hem zelfs op het meest cruciale moment in zijn lijden verlaten!) maar voor ons die zondaren zijn. Om bewaring in Gods naam. Heilig hen in uw waarheid! Hij ziet naar ons, DGK-ers en GKN-ers, en bidt: Dat zij allen één zijn, volmaakt één, zoals de Zoon en zijn Vader één zijn.
Hoe is het mogelijk!

Zo heeft onze Heiland, vlak voordat Hij het meest afgrijselijk zware lijden dat er heeft bestaan moest ondergaan, intense aandacht voor ons: 'opdat de liefde, waarmee Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij en Ik in hen'. Een liefde die Hij al koesterde toen wij nog vijanden waren. Hoe groot is Gods genade in Jezus Christus!

Opdracht

Terug naar het GKN-besluit.
De GKN-synode heeft zijn moderamen opgedragen 'in een gesprek de eerdere brief van de synode van 12 maart 2016 aan de synode van de DGK toe te lichten'.
Ik hoop niet dat de broeders het mij kwalijk nemen maar is dit niet wat erg mager na negen maanden[2] 'broeden'? Na een 'oriënterend' gesprek (januari 2016) nu een jaar later een 'toelichtend' gesprek op een brief die een 'vastberaden nee' aan het adres van DGK laat horen? Terwijl GKN toch in vele toonaarden heeft aangegeven zo spoedig mogelijk een open gesprek aan te willen gaan[3]?

In alle oprechtheid: ik kon een gevoel van teleurstelling niet onderdrukken[4]. In de tekst van het besluit is toch geen bewogenheid over de on-eenheid van Gods verscheurde kerkvolk en geen warme liefde voor elkaar in Christus te merken? En ook niet van beduchtheid voor de negatieve invloed die de al zo lang durende verdeeldheid oefent op hen in de GKv met wie we zó graag weer samen willen optrekken?

Is dit werkelijk alles wat we elkaar te zeggen hebben?

Het viel me ook op dat het gesprek moet gaan over de toelichting voor de synode van de DGK. Is de achterliggende intentie van het GKN-besluit dat de deputaten van DGK slechts moeten worden geïnstrueerd hoe ze de GKN-brief (van 12 maart 2016) correct moeten toelichten op de DGK-synode Berkel en Rodenrijs/Lansingerland van 2018, dus over ruim een jaar? En dat het niet bedoeling is om verdere gesprekken tussen wederzijdse deputaten te voeren met het oog op kerkelijke eenheid? Dat zou toch wel héél teleurstellend zijn.

Hoop

Ondanks deze vraagtekens is het goed dat er een gesprek plaatsvindt en de broeders elkaar in de ogen kunnen zien. En we putten hoop uit het feit dat het gebed van onze grote Verzoener daarbij als uitgangspunt werd genoemd. Dan zal er toch echt meer en diepgaander worden gesproken dan het toelichten van een afwijzende brief?

Daarom zouden wij vanuit onze kant de broeders van GKN vrijmoedig willen oproepen: ga een werkelijk open gesprek aan met uw broeders van DGK en laat u aandrijven door het door uzelf als uitgangspunt gekozen hogepriesterlijk gebed. Dan kan het haast niet anders of er moet iets moois opbloeien tussen uw en onze kerken. Zodat ieder om ons heen verwonderd opmerkt: Zie hoe goed en hoe liefelijk is het, als broeders ook tezamen wonen!