Printen

Signalen 45

 

R. Sollie-Sleijster

04-03-2017

 

Bij de onderwerpen die de synode Meppel van de GKv binnenkort hoopt te behandelen, springt het onderwerp 'M/V en ambt' er wel uit. Een stroom van artikelen kwam hierover op gang en u heeft veel daarvan waarschijnlijk al wel gelezen. Lezenswaard zijn met name de digitale bijdragen van Gerrit Veldman en Wolter Rose, de laatste via de site met blogposts van R.T. te Velde (zie hiervoor ook het laatste signaal).

Hieronder nog een paar opmerkelijke berichten.

 

Meer dan een synodebesluit

Kerkblad DGK Dalfsen – 02/02/2017

 

Na inleidende woorden lezen we:

 

'Er zijn tegenstanders van het openstellen van alle ambten die zeggen: Als de synode dit besluit neemt, dan vertrek ik uit de GKv. Hangt dan alles af van een synodebesluit over de openstelling van de ambten voor de vrouwen in de kerk?'

 

Ds. Egbert Heres (Dalfsen) stelt deze vraag en geeft meteen een duidelijk antwoord:

 

'Gaat het hier dan niet om een cruciaal besluit? Jazeker!

Het is alleen maar te hopen dat de verontruste broeders en zusters in de GKv hun aandacht niet alleen maar focussen op dit ene besluit over vrouwelijke ambtsdragers. Het is in principe mogelijk dat deze synode bepaalde besluiten nog net niet neemt. Zou dat dan betekenen dat verontruste Gkv-ers, die graag gewoon gereformeerd willen blijven, weer gerust kunnen ademhalen?

Nee, beslist niet. Want het al of niet nemen van dit besluit is slechts het topje van de ijsberg. Vrouwelijke predikanten en ouderlingen, dat trekt de aandacht. Dat valt op tot ver in het buitenland.

 

Maar wat onder de oppervlakte al heel lang aanwezig is, daar lijkt veel minder aandacht voor te zijn. En dat is het tornen aan het gezag van de Heilige Schrift. De zaak van de vrouwelijke ambtsdragers is een uitvloeisel van dat tornen. Maar het tornen zélf is het grote probleem. (–) Tornen aan het gezag van de Heilige Schrift, dát is de ijsberg waar het kerkschip op stuk vaart.'

 

Ds. Heres vraagt zich af wáár de kerkenraden zijn die op de ketting springen en waar de meerdere vergaderingen die dwalingen veroordelen. Predikanten en andere theologen die spreken en schrijven in lijn met het deputatenrapport wordt geen strobreed in de weg gelegd. Zo wordt het kwaad van de ondermijning van het Schriftgezag geen halt toegeroepen.

De predikant wijst er vervolgens op dat

 

'velen zich de afgelopen jaren van Christuswege geroepen hebben gezien om te breken met het kerkverband van de GKv. Zijn er nog verontruste broeders en zusters in de GKv die beseffen dat er al lange tijd veel méér aan de hand is dan alleen een synodebesluit over vrouwelijke ambtsdragers? Van een zinkend (kerk)schip moet je, als het nog kan, op tijd zien af te komen. Het is genade van God als je die ontsnapping nog gegeven wordt.'

 

In welk spoor nu verder?

Nader Bekeken – februari 2017

 

Ds. Joop Schreuder adviseert aan het slot van een uitgebreid artikel (drie onderdelen met veel tegenargumenten tegen de vrouw in het ambt)

 

'De synode zou er goed aan doen om in elk geval niet verder te gaan dan principebesluiten die nog niet geëffectueerd worden, maar pas op z'n vroegst ingaan als ook een volgende synode daar in grote meerderheid mee instemt. Laten zij die het daar moeilijk mee hebben, zich maar oefenen in geduld. We hebben toch niet alleen de Heilige Geest gekregen? We zijn toch een verbond van kerken? We hebben toch niet voor niets zusterrelaties met kerken die ons dringend waarschuwen? We hebben toch, als we moeilijke keuzes te maken hebben elkaar nodig, en we hebben samen toch de leiding van Gods Geest nodig? We doen er goed aan om nu niet door te hollen, maar te luisteren naar de waarschuwende signalen.'

 

Dit advies lokte op zijn beurt de volgende kritische reactie uit:

 

De grootste ramp

Het is wel voorstelbaar, zo merkt br. Johan Trip op (zie: www.werkenaaneenheid.nl) dat hier wordt gepleit voor principebesluiten die nog niet worden geëffectueerd. Maar veel belangrijker is dat hiermee het werkelijke probleem niet wordt aangepakt. De grootste ramp is niet de onrust binnen de GKv of dat er breuken worden geslagen.

 

De grootste ramp is ten eerste het kwaad van het ondermijnen van het Schriftgezag binnen de GKv en ten tweede dat hiervoor ruimte wordt gegeven binnen de GKv en ten derde dat het ondermijnen van het Schriftgezag onvoldoende is geweerd binnen de GKv.

 

Heel concreet gaat ook dit rapport van deputaten 'M/V en ambt' tegen Schrift en Belijdenis in, of niet? Zo ja – en die indruk wordt nu gewekt in Nader Bekeken –,

 

'…is er ruimte binnen de GKv om tegen Schrift en Belijdenis in te gaan? En tolereert men, eventueel met behoud van gevoelen, die ruimte? Jammer dat in de artikelen van ds. Schreuder die punten ontbreken.'

 

Reacties op 'Samen dienen'

Nader Bekeken – februari 2017

 

Ook ds. Perry Storm gebruikt zijn persrevue om nog wat commentaren op het rapport 'Samen dienen' aan te halen. We kiezen er een paar opvallende uit.

De predikant wijst o.a. op 'bijzonder lezenswaardige' blogposts van dr. Dolf te Velde, TU-docent. Op www.theologieplus.net plaatste Te Velde verschillende stukjes met een analyse van het rapport.

Uit zijn bijdrage van 24 november een klein deel:

 

'Tenslotte verbaas ik mij over de manier waarop in de voorgestelde besluitteksten aan het eind van het rapport de tekst Handelingen 2:17-18 naar voren komt (p. 69 van het rapport): het fragment uit de Pinkstertoespraak van Petrus waarin hij Joël 3 aanhaalt met o.a. deze woorden 'uw zonen en dochters zullen profeteren'. Deze tekst wordt in het rapport niet uitgelegd. Hij lijkt te functioneren los van de context van die speciale Pinksterdag, waarbij allen zó door de Geest zijn aangestoken dat ze in alle talen Gods grote daden verkondigen. De vraag wordt niet gesteld hoe het kan dat dezelfde apostelen die eerst zo uitbundig over de gave van de Geest spraken toch later in hun brieven met concretiserende aanwijzingen komen die haaks lijken te staan op de vermeende gelijkheid van zonen en dochters. Als uiteindelijk deze bijbeltekst de dragende grond voor de voorgestelde besluiten moet zijn, geloof ik dat er nog huiswerk te doen is. Mij overtuigt deze verwijzing in ieder geval niet.'

 

Ook wijst ds. Storm op de blogposts van Gerrit Veldman (historicus):

'Op zijn site www.gerritveldman.nl verscheen op 19 november 2016 zijn artikel 'Deputatenrapport M/V en ambt, waar gaat het fout?' Het is een uitermate heldere analyse die aandacht verdient. Ik geef hier alleen het slot door, in de hoop dat het velen uitnodigt het eraan voorafgaande betoog op te zoeken.'

 

Veldman:

 

'Eigenlijk zie je het al fout gaan bij de vraagstelling die de deputaten voor zichzelf geformuleerd hebben. Hun vraag is niet of mannen en vrouwen in de kerk een verschillende positie moeten hebben. Nee, hun vraag is (blz. 4) of het gerechtvaardigd is dat vrouwen in de kerk (en in het ambt) een andere positie hebben dan in de maatschappij.

Deze vraag is dus niet gericht op een verschil tussen mannen en vrouwen, maar op een verschil tussen kerk en maatschappij. En dan gaat het er niet om of de maatschappij mag afwijken van de kerk, maar of de kerk mag afwijken van de maatschappij.

Met zo'n vraag accepteer je de gelijkheid van mannen en vrouwen dus al bij voorbaat als iets goeds. Sterker nog, je verheft die als een norm. Je verheft de maatschappij als norm. De enige vraag is nog of de kerk zich aan die norm moet aanpassen of niet.

Maar met zo'n uitgangspunt kan het al niet anders meer of je komt uit bij het standpunt dat er in de kerk geen verschil mag zijn tussen mannen en vrouwen. Want welke reden zou er dan nog kunnen bestaan om het anders te doen? Elk geldig argument heb je al bij voorbaat afgewezen.

Wat mij betreft biedt dit rapport dus een tegenstrijdig verhaal op een wankele basis. Haal je die basis eronder weg, dan komt de tegenstrijdigheid volledig bloot te liggen en stort het hele bouwwerk als een kaartenhuis ineen.'