Mariënberg 1

D.J. Bolt

23-12-17

De Generale Synode van Lansingerland (DGK) heeft uitspraken gedaan terzake van bezwaren die de kerkenraad van Mariënberg (de

Kerkgebouw DGK Lansingerland

Ark) had ingediend tegen het handelen van de classis Noord-Oost. Alle zeven (ontvankelijke) bezwaren werden afgewezen. We gaan er nu niet verder op in maar wachten op informatie die de GS voor publicatie beschikbaar stelt.

Wel willen we een bepaald aspect aan de orde stellen. 'Mariënberg' heeft nogal wat aandacht getrokken, het werd haast een begrip. Regelmatig kon je van mensen buiten DGK horen dat er toch 'alweer' grote moeilijkheden waren in dit kerkverband. Moest je daar als verontruste GKv-er bijvoorbeeld je wel bij aansluiten, of ermee verenigen? Kun je niet beter zoeken naar een verband waar altijd pais en vree heerst, of tenminste die indruk wekt?
 

De Gereformeerde Kerken (hersteld) leven samen in een open en transparant kerkverband. Kerkelijke vergaderingen worden publiek aangekondigd samen met de af te werken agenda. Moeiten die er zijn worden niet onder een kerkelijke vloerkleed gemoffeld maar benoemd, voor zover vertrouwelijkheid het toelaat.

En ja, deze kerken maken ook ernst met het derde kenmerk van de kerk, de tucht. Dat houdt onder meer in: onderlinge hulp in moeiten en problemen, vermaan waar dat nodig is en kerkelijke rechtspraak als laatste remedie om vrede te bereiken. En dat alles met veel geduld, liefde en lankmoedigheid, en onder gebed om de leiding van Gods Geest.

Natuurlijk, het zou dwaas zijn om strijd en onenigheid te verheerlijken. De Heere Jezus en zijn apostelen roepen immers voortdurend en indringend op de onderlinge vrede en eensgezindheid te bewaren (o.a. Mar. 9:50; Rom. 8:6, 12:16, 2Kor. 13:11, Ef. 4:3; 2 Tim. 2:22; Hebr. 12:14). 'Laten wij dus najagen wat de vrede en de onderlinge opbouw bevordert, schrijft Paulus (Rom. 14:19). Najagen! Maar is die vrede hoe dan ook verstoord, wat is het dan heilzaam als een gereformeerd kerkverband ook werkelijk functioneert – sanerend en helend.  

Als men een moeiten-loos kerkverband zoekt is het niet raadzaam gereformeerd te worden. Strijd zal er namelijk altijd blijven zolang Christus' kerk bestaat, want de duivel weet juist haar te vinden. Het Nieuwe Testament is er vol van. Lees de derde brief van Johannes bijvoorbeeld of Judas. Een zekere Diotrefes, een ambtsdrager waarschijnlijk,  wilde de 'eerste zijn' in de gemeente (3 Joh. 9 ev.). De man belasterde de apostel Johannes en zijn medestanders met 'kwaadaardige praatjes', en gooide zelfs mensen uit de gemeente! En dat zo'n korte tijd nadat de Heere Jezus op aarde had gewandeld en de directe herinnering aan de apostelen nog levendig moet zijn geweest! Toestanden!

Ons overkomt dus niks vreemds. Maar dat mag niet een maar laconieke constatering zijn. Want tegelijk zullen we met alle inzet ons inspannen de band van de vrede te bewaren, in liefde met elkaar omgaan, elkaar verdragen, voorkomen dat er bittere wortels in onze harten opschieten.

Wat bloeit dan het leven met de Heere en met elkaar op!

En dat is ook wat wij werkelijk ervaren.