Trouwen of niet? / Reactie

R. Sollie-Sleijster

04-06-14

Pastor Klaas reageert verontwaardigd op wat ik schrijf over de inhoud van zijn blog.

Ik heb zijn bedoeling niet begrepen, nl. dat hij juist wil opkomen voor het huwelijk als instelling van God. Dat geldt ook voor het deputatenrapport over huwelijk en samenwonen.

Zijn blog en het rapport willen beide juist een dam opwerpen tegen ongehuwd samenwonen. En dat niet alleen, ook het wel gehuwd samenwonen moet alsnog in de kerk worden aangevuld, nl. zo schrijft hij, met beloften om altijd bij elkaar te blijven. Dit omdat de overheid dit nu niet meer expliciet vraagt.

Bovendien heb ik niet geciteerd maar geïnterpreteerd en is mijn toon niet goed. Het lijkt hem dat zijn betrouwbaarheid als gereformeerd predikant wordt betwijfeld.

Voor degenen die het blog van pastor Klaas nog niet hebben gelezen: dit blog staat nog op de site en kan dus alsnog worden gelezen. Zo kunt u zelf oordelen of er goed is geciteerd en geïnterpreteerd en over de toon van zijn blog en mijn reactie daarop.

Laat ik als eerste naar voren brengen dat ik blij ben met deze reactie en de intentie die daaruit spreekt. Doel is het huwelijk in ere te houden. Daar verschillen we niet van mening over, evenals de opstellers van het rapport dat doen.

En natuurlijk is het moeilijk in onze tijd om bij een samenwonend stel op zonde te wijzen. Dat zal ik ook zeker niet ontkennen. Maar het moet wel gebeuren. Dat noemen we toch vermanen? En dan niet de mensen die dat doen onderuithalen door hen ervan te beschuldigen dat te doen zonder in de eerste plaats op onze Heiland te wijzen. Van deze mensen werd door pastoor Klaas op niet mis te verstane wijze een karikatuur gemaakt. Dat is kwalijk. Juist de moed om het gesprek in ootmoed aan te gaan zou geprezen moeten worden.

Wat vervolgens uitermate belangrijk is, is dat onze kinderen en jongeren in de kerk, op school, bij huisbezoek, bij catechisatie en thuis te horen krijgen dat onze hemelse Vader van ons vraagt dat wij naar zijn geboden leven. Wanneer dat pas op bezoek bij het samenwonende stel naar voren wordt gebracht, zijn we veel te laat. Binnen de kerk zal dat duidelijk naar voren moeten komen. Niet met veel woorden er omheen draaien, maar concreet benoemen wat de Here van ons vraagt, ook voor wat het huwelijk betreft. En zonde ook zonde durven noemen. De Here vraagt ook van ons dat wij elkaar daarop wijzen. Dat ontbreekt helaas tegenwoordig al te veel.

Ja, daar hoort ook bij dat we de tucht toepassen. Waarschuwing en zo nodig afhouding van het avondmaal. De tafel waaraan wij Christus' dood herdenken voor onze zonden, mag niet ontheiligd worden. Dat is een zware verantwoording voor ieder persoonlijk, maar ook voor de gemeente en voor de kerkenraad.

Bovenstaande houdt in dat we echt een dam proberen op te werpen tegen ongehuwd samenwonen. Die dam komt niet tot stand wanneer we het zoeken in aangepaste maatregelen. Daarmee geven we opening aan ongehuwd samenwonen, ook al roepen we nog zo hard dat het huwelijk de meest geschikte vorm is om samen te wonen. Het wordt gerelativeerd, om juridische redenen misschien, maar de dam is doorgebroken of niet opgebouwd. Het huwelijk is van verschillende mogelijkheden de beste geworden. Maar dan hebben we het bijbels onderwijs hierover losgelaten.

Ik hoop dat pastor Klaas de intentie van mijn woorden ook goed mag begrijpen. Zeker is het niet mijn bedoeling geweest om hem onterecht in diskrediet te brengen of te kwetsen. Voor woorden die daartoe aanleiding mochten geven, wil ik me graag verontschuldigen. De zaak waar het om gaat is het waard om samen voor te strijden en ook de verschillen die daarbij naar voren komen, zullen duidelijk benoemd mogen worden. Opdat het huwelijk in ere moge zijn en blijven.