Ethiek

Ethiek

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Column

D.J. Bolt
30-12-05

Column
Adrian Verbree ND 19-11-05

Een lekker ding
Pubers. Je hebt er exemplaren tussen zitten waarbij je de hormonen door de bochten in
hun aders hoort razen In deze fase lenen wij ze graag aan u uit. Met het klimmen van de jaren zijn hun ruggenwervels veranderd in boter.
Als ongewervelden hangen ze voor tv, pc en andere schermvormigen.
Van RSI hebben ze nog nooit gehoord, onvermoeibaar klikken ze zich door de middag. Om de haverklap hoor je het bloep' van een soortgenoot die zich aanmeldt in de cyberspace van MSN. Als je het scherm te dicht nadert, tikken ze snel: paw (parents are watching).
Als wij het na zo'n hele morgen schermkleven
hebben gehad. starten we het uitleenproces.
Dat verloopt zo'n beetje als volgt.
?Zeg, kom nu eindelijk eens achter die computer vandaan!"
.,Ah toe nou, ik zit er nog maar net achter."
Ga weg man. je hebt nog niets anders gedaan.
Je gaat er maar eens even uit, ga naar een van je vrienden." Vroeger zei je dan: ga een frisse
neus halen. Maar frisse neuzen zijn we zo ontzettend achterlijk, dat wil je niet weten. Een
andere bezigheid binnenshuis is ook geen optie, daar komt niets dan ellende van: he, je
mag nu helemaal geen chips, kan die versterker wat zachter, ga eens rechtzitten op die bank, het is geen zitzak. Pure zelfkwelling. Wij zijn geen masochisten en dus besteden we uit.
Opgelucht zien we na een half uur duwen en drammen meneer vertrekken richting vriend.
Wat gaat hij daar doen? Computeren, wat anders?
Of de zus van de vriend pesten, of met de vriend het door diens moeder verborgen
snoepgoed detecteren. Vinden wij dat dan niet erg? Helemaal niet. Natuurlijk genieten we
van de vrede die in ons pand neerdaalt. Wij herontdekken elkaar en maken mooie plannetjes voor de avond. Maar er is ook iets anders, wat minstens zo belangrijk is. Wij ontlenen al bij voorhaat energie aan onze fantasieën over wat onze puber allemaal zal misdrijven. Het is niet alleen een kwestie van: daar zijn wij van verlost, minstens zo belangrijk is de vraag:
waar zullen zij allemaal last van krijgen? Leedvermaak als therapie.

Onlangs vertrok een van onze hormoonkwekers naar zo'n vriend. En ik kan u met blijdschap meedelen dat wij niet teleurgesteld zijn in wat hij heeft aangericht. De vriend heeft
een verstandige vader die het vermogen bezit zijn kinderen niet waar te nemen. Het is met
name de moeder van de vriend die het zwaar te verduren heeft. Wij houden van haar. Zij betekent meer voor ons dan ze beseft.
Na een paar uur te hebben doorgebracht in de buurt van onze zoon en haar eigen hangplant, stond ze op het punt van flippen. Gelukkig moest ze naar de Super. Maar de mannetjes onbewaakt thuislaten in de buurt van het nodige verstopte snoepgoed en tachtig kanalen verboden televisie, leek haar niet verstandig.
Ze nam ze mee.
Had ze dat maar niet gedaan. Ook in een supermarkt kun je heerlijk puberen. ?Mam, deze koeken zijn verschimmeld." ?Moeder van mijn vriend: die vieze dingen lust ik niet." ?Mam, zullen wij het wagentje duwen?" ?Nee, please, don't!!"
In het derde gangpad bedacht ze een list om ze kwijt te raken. De snelste manier leek haar ze iets eetbaars van hun gading uit een ver verwijderd gangpad te laten opsnorren. Zwetend en opgefokt formuleerde ze deze list echter een tikkeltje ongelukkig: ?Weet je wat? Gaan jullie maar even ergens een lekker ding zoeken."
Dat was een domme zin in de buurt van twee pubers. Die wilden namelijk best en begonnen
meteen in de buurt van haar wagentje. Ze wezen op een blonde dame en vroegen luidkeels:
?Mam, is dit een lekker ding?" En: ?Moeder van mijn vriend, in dit hele pad loopt geen enkel lekker ding."
Het werd een martelgang. Wij zijn er geweldig van opgeknapt. Uiteindelijk liet ze haar winkelwagentje in de steek en vluchtte zelf maar naar de verste hoek van de winkel. Dat had ze niet moeten doen. Toen ze met een Frans troostkaasje terugkeerde, waren de heren in geen velden of wegen te bekennen. Wel was de inhoud van haar wagentje ondertussen aangevuld.
Het lag vol 'lekkere dingen'. Voor het eerst in haar boodschappend leven had het karretje zich spontaan verrijkt met exemplaren van de Playboy en de Penthouse.