Licht voor heidenen

D.J. Bolt

13-12-14

Je kunt er depressief van worden, van al die donkere dagen waarin het slechts aarzelend licht wil worden en de zon zich zo gauw mogelijk weer verstopt achter lood lijkende  luchten.

En dat niet alleen. Want is het ook niet somberen geblazen als we verder kijken dan het weer om ons heen? Er is toch droevige dreiging alom?

Het neo-communistendom rukt letterlijk op. Het gekletter van wapens is niet van de lucht en bereikt zelfs daar onschuldige burgers.

Moslimterroristenverwereldveroveraars plegen afschuwelijke halsmisdaden.

Kan hun opmars wel opnieuw gestopt worden als bij Poitiers? Blijken onze hedendaagse hightech kruistochten niet kansloos tegen dit fanatisme? Is IS in feite al niet in opbouw onder ons? Moeten we ons niet angstig afvragen of de miljoenen mohammedanen binnen onze poorten slechts wachten op een dood en verderf zaaiende vurige fatwa?

Beschikt het oude Europa dat hoe langer hoe meer het Woord der Waarheid loochent en zich overgeeft aan eigen afgodische ideologieën nog wel over de nodige geestelijke veerkracht om krachtig weerstand te kunnen bieden?
Worden wij weer volken in diepe duisternis?

Ook van onze directe eigen geestelijke omgeving worden we niet blij. Want het gevecht om de gereformeerde ziel van het geestelijk tehuis waarin we wonen lijkt haast verloren door afbraak en afval. De weerstand tegen 'de wereld' is stelselmatig ondermijnd en leidt tot een seculier christendom dat zich zelfs vloekend een naam in media verovert.
Moeten we het bijltje er maar niet bij neergooien? De kaarsjes en lampjes aansteken, en zo in gezelligheid onze troost zoeken en verder de boel de boel laten? Of vromer, Gods water over Gods akker laten lopen?

Hoor, een stem zingt (click):

The people that walked in darkness have seen a great light; and they that dwell in the land of the shadow of death, upon them hath the light shined.

[Het volk dat in donkerheid wandelt heeft een groot licht gezien; en op hen die wonen in het land van doodsschaduwen heeft het licht gestraald.]

Wat is dat licht? (click):

For unto us a child is born, unto us a Son is given, and the government shall be upon His shoulder; and His name shall be called: Wonderful, Counsellor, The Mighty God, The Everlasting Father, The Prince of Peace.

[Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op zijn schouder; en men noemt Hem: Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.]

Een licht, het Licht!

Het Licht komt naar de wereld. Naar volken in diep en duister heidendom. Naar ons. We denken bij heidendom al gauw aan verre landen met onontwikkelde bewoners. Aan het vroeger Nieuw-Guinea bijvoorbeeld met sagowormen peuzelaars en smullende koppensnellers. Licht voor zulke heidenen, maar wij zijn verlicht. Wij kennen immers de Blijde Boodschap al zo lang dat we de verkondiging ervan saai zijn gaan vinden. Wij theologiseren tot we af zijn van die verouderde accenten op verzoening door voldoening uit de vergane tijd van de Reformatie. En geven alle prioriteit aan een koninkrijk op aarde waarvan de inwoners allemaal kleine plaatsvervangende christusjes worden voor elkaar.

We woonden een poos geleden een kerkdienst bij in Zuidwolde, een klein dorp in Noord-Groningen. Een bijzondere dienst[1]. Daar werd het Woord bediend naar 2Tim. 1:3-18 door ds. Yan Wambraw, predikant van de Geraja Gereja Reformasi di Indonesia-Papua. Hij vatte het samen als De Here vertrouwt de schat van het evangelie toe aan de gemeente.

Beleef er een stukje van mee (click op driehoek, rechterknop voor grootbeeld):

Ontroerend deze stem uit een land aan de andere kant van de wereld. Een land dat onderdeel is van het grootste moslimrijk ter wereld! Waar nog maar weinige jaren geleden mensen elkaar opaten en boze geesten de angstige samenleving beheersten. Maar het heeft een groot Licht gezien, we ervoeren het in Zuidwolde.

Deze stem waarschuwt ook. Aanpappen met de wereld leidt tot nieuwe duisternis. Want de wereld haat het Licht. Je kunt niet twee heren dienen.  

Bewaar en bewaak het zuivere Evangelie, maant de predikant. Geef het Woord door aan het nageslacht en leer hen daarbij te blijven. Anders dooft het heldere Licht.

Ja, hoe liefelijk zijn de voeten van hen die een goede boodschap brengen.

Moedeloos, somber? Naar de mens gesproken is er alle reden toe. Maar het Kind, Jezus Christus, dat werd geboren is wel Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader en Vredevorst!

Ook dat laatste: In alle beroering en tumult in onze wereld, brengt Hij een vrede in je hart die alle verstand te boven gaat. Die vrede brengt ook strijd, hoe paradoxaal het ook mag klinken. Let maar op Simeon in de tempel die onmiddellijk nadat hij van deze Christus profeteerde dat Hij een val en opstanding van velen zal zijn en een teken dat weersproken wordt. Moeder Maria's ziel zou er zelfs door verscheurd worden.

Maar alle dreiging van het kwaad zal en mag uiteindelijk niet onze levensblijdschap bepalen. Want de sterke God is tegelijk ook onze trouwe Vader waarvan ons niemand of niets kan scheiden. En we geloven zeker dat alle schepselen, ook de Putins en de Abu-Bakr-al-Baghdadis van onze tijd, zo in zijn hand zijn dat zij zich tegen zijn wil niet roeren of bewegen kunnen.

Daarom vieren we een blij Christusfeest en zingen met onze verre broederschap bemoedigd een nieuw jaar in

God houdt zijn kerk in leven,

hoe ook bespot, verdrukt,

door dwalingen omgeven,

verscheurd, uiteengerukt.

Al roepen van de tinnen

de wachters nog: Hoe lang?

Straks gaat de dag beginnen

en 't klagen wordt gezang.

Of zoals we in Zuidwolde dat samen in het Indonesisch zongen (click op driehoek, rechterknop voor grootbeeld): 

Terpilih dari bangsa seluruh dunia,

- Gekozen uit de volken van de hele wereld

Gereja jadi satu di dalam Tuhannya.

- wordt de Kerk één in haar Heer.

Iman dan harap satu dan satu makanan,

- Eén geloof en één hoop, en één voedsel.

Yaitu roti suci dan cawan minuman.

namelijk heilig brood en drinkbeker.