Vrouwen op vrijgemaakte kansels 18c - Dalfsen

D.J. Bolt
24-02-15

We hebben in de vorige aflevering nogal indringende vragen gesteld bij de gang van zaken m.b.t. de eenwording van GKv en NGK te Dalfsen. Ja, eenwording, want je kunt het toch moeilijk anders noemen als de wederzijdse gemeenten elkaar "herkennen, erkennen en aanvaarden als kerken van Jezus Christus, onze Verlosser en Heiland". Kerken die elkaars leden tot het Avondmaal toelaten, elkaars censuur overnemen, de kansels voor elkaar openstellen, toewerken naar gezamenlijke diensten en zo nodig over gevoelige zaken overleg plegen. Dan ben je principieel één, er moet alleen nog wat organisatorisch geregeld worden want 'je zit nog met twee kerkverbanden'.

De kwestie die we de vorige keer aan de orde stelden hoe dit nu toch zijn beslag in Dalfsen heeft kunnen krijgen. Want we meenden heel duidelijk begrepen te hebben van ds. J.W. van der Jagt op de synode te Zwolle-Zuid en ook nog niet zo lang geleden van zijn publicaties in de pers dat er "ernstige barrières" zijn tussen GKv en NGK, zelfs voor onderling contact. Er lag toch dat Nederlands gereformeerde VOP-rapport als grondslag voor hun vrouwen in de ambten? Daarin werden twee lijnen in de Heilige Schrift ontwaard die elkaar tegenspreken. Maar de Landelijke Vergadering van de NGK opende wel de ambten voor vrouwen op basis van dit rapport…

Inmiddels hadden we begrepen van de deputaten DKE die op de synode de eenwording met de NGK er door kregen, dat dat niet betekende dat 'het hek van de dam' was en nu maar overal eenheid met de NGK kon worden bewerkstelligd. Nee, er moest nog wel degelijk overal gepraat worden over het VOP-rapport. Daar zou de NGK toch afstand van moeten nemen en, naar we via-via begrepen hebben van de Edese synodevoorzitter, zou ook de deur naar de ambten voor vrouwen daar weer langzaam dichtgedrukt moeten worden.

Dus waren we zeer benieuwd hoe dat proces in Dalfsen precies was verlopen. Was het daar inderdaad tot een verblijdend resultaat gekomen: afstand genomen van het VOP-rapport en (op termijn) ook de deur weer in het slot voor vrouwen op de kerkenraadsbank en kansel? Dat zou je toch mogen verwachten op basis van deputatenuitspraken, synodebesluiten en artikelen in de pers? In elk geval tot de deputaten MV in de kerk hun studie in de Schrift daarover hebben afgerond, zouden we denken.

Vastgelopen

Hoe is nu de gang van zaken geweest in Dalfsen t.a.v. dit punt?

De zaak van (o.a.) de vrouw in het ambt is een aantal malen besproken in de zespersoons NGK-GKv-gesprekscommissie waarin ook de twee GKv predikanten J.W. van der Jagt en M. van Loon en de NGK predikant G. Nederveen participeerden.

De gesprekscommissie constateerde dat er inderdaad een ernstige blokkade voor kerkelijke eenheid lag door het besluit van de NGK om in 2005 de ambten open te stellen.

Hoe moest dat nu dan verder in Dalfsen? Kon men misschien op basis van onderlinge verdraagzaamheid (Rom. 14) elkaar aanvaarden? Lastig vond men dat, want de zaak raakt wel hoe je omgaat met de Heilige Schrift en heeft ook gevolgen voor huwelijk en seksualiteit bijvoorbeeld, vond men. De broeders hadden dus belangrijke inhoudelijke bedenkingen die het gezag van de Schrift raken. Ze vroegen zich ernstig af

• wordt in zaken van ethiek en leer de hedendaagse cultuur niet doorslaggevend?
• en doe je met dat VOP-rapport wel recht aan de eenheid van de Schrift?

De broeders kwamen er niet uit. Het gesprek liep vast.

Eureka

Evenwel enige tijd later vernam de gesprekscommissie dat de synode te Ede had besloten:

• niet in te stemmen met de onderbouwing van de conclusie van de deputaten M/V in de kerk dat het past binnen de bandbreedte van wat als Schriftuurlijk en gereformeerd kan worden bestempeld wanneer naast mannen ook vrouwen in de kerkelijke ambten mogen dienen.
• de visie dat behalve mannen ook vrouwen in de kerkelijke ambten mogen dienen moet vrij bespreekbaar zijn zolang er vanuit de Schrift geargumenteerd word.

Dat hielp natuurlijk nog niet echt verder. Immers op de GKv synode werd op basis van dit besluit een deputaatschap ingesteld dat moet onderzoeken of het wel schriftuurlijk is de ambten open te stellen voor vrouwen en wat de consequenties daarvan zijn.

Edoch de synode nam ook nog een ánder besluit constateerde de commissie. En daar komt het weer:

uit te spreken dat door de overeenstemming in de gesprekken over hermeneutiek de belemmering die er lag vanwege het besluit van de NGK om de ambten voor de zusters der gemeente open te stellen, is weggenomen.

Grond:

ondanks het verschil in praktische uitkomsten ten aanzien van de vrouw in het ambt, is gebleken dat we als kerken elkaar vertrouwen kunnen geven inzake de erkenning en aanvaarding van het gezag van de Heilige Schrift.

en:

de contacten met de NGK voort te zetten en over te gaan van gesprekken naar samensprekingen met het oog op kerkelijke eenheid.

Grond:

nu de belangrijkste belemmering is weggenomen, ligt de weg naar samensprekingen over daadwerkelijke kerkelijke eenheid open.

Eureka!, moet de gesprekscommissie hebben geroepen. Niks blokkade, barrière of VOP-rapport meer. Het gaat niet om inhoudelijke bezwaren maar om vertrouwen in elkaar.

En voor die Nederlands gereformeerde ambtsvrouwen denken de kerkenraden vast wel "een omgang in de praktijk" te zullen vinden.

En zó is de eenheid GKv-NGK in Dalfsen dan toch tot stand gekomen.

Klaar.

Kan men in Dalfsen enigszins invoelen dat we wat vragen hebben over kerkelijke waarachtigheid?