Printen

Met nieuwe moed

 

Redactie een in waarheid

03-10-15

 

Het zomerseizoen is voorbij, de herfst is begonnen. Hoog tijd om onze activiteiten weer te hervatten. Wat hebben we ons voorgenomen te doen?

In de afgelopen periode heeft de kerkelijke positie van verschillende redactieleden veel bezinning en energie gevergd. Er zijn beslissingen gevallen, om gereformeerd te blijven is van kerkadres veranderd.

En de vraag komt op, zouden we maar niet stoppen met een in waarheid? Ieder kan nu toch zo langzamerhand wel weten wat er aan de hand is? En heeft niet elk kerklid al zijn keus gemaakt, zijn persoonlijke koers bepaald?

 

We komen nog veel broeders en zusters tegen die diep verontrust zijn over de gang van zaken in de vrijgemaakte kerken en nog niet hebben kunnen besluiten deze te verlaten. Broeders en zusters die in verwarring zijn en worden gebracht. Want er zijn toch nog ook nog veel goede dingen in de GKv? Niet alles is toch bedorven?
We stemmen het toe, er zijn mooie dingen, er worden ook nog goede preken gehoord. Maar misschien is dat wel de fundamentele ziekte van de vrijgemaakte kerken dat alles kan en mag. Een keer naar de kerk 's zondags, of twee keer, samenleven voor het huwelijk, of eerst trouwen, vrouwen in de ambten, of niet, homoseksuele samenlevers aan het Heilige Avondmaal, of niet, enzovoort, het kan en mag allemaal. De GKv is een 'ruimdenkende' keuzekerk geworden. En daar zijn velen niet weinig trots op.

Maar achter al deze uiterlijk waarneembare verschijnselen en kerkelijke gedragingen schuilt een nieuwe overtuiging, een nieuw geloof in de betekenis van de Schrift. Dáár begint het, en begon het mee. Het Sola Scriptura als vaste fundament voor leer en leven heeft afgedaan. We werken dat hier niet verder uit maar verwijzen graag naar een serie artikelen van ds. M. Retief waarvan we het eerste deze week publiceren. Daarin wordt onthutsend blootgelegd hoe de grondslagen van gereformeerd leven zijn vernield.

 

Het is levensgevaarlijk geworden in de GKv. Zeker zijn er nog orthodoxe geluiden te horen. Maar de geest van afval werkt door en vergiftigt het denken en handelen van ouderen en kinderen. Er is een 'geloofsautomatisme' ontstaan waarin alles, linksom of rechtsom, wel goed komt als je maar 'in Christus' bent.
Daarom blijft het noodzakelijk te blijven analyseren, aanwijzen en waarschuwen. Het gaat om het behoud van het ware geloof en daarmee verbonden het eeuwig 'wel en wee'. Daar willen we, als we daarvoor de kracht en gelegenheid krijgen, ons ook het komende jaar weer voor inzetten.

 

Daarnaast zullen we ook veel aandacht geven aan de beide van de GKv afgescheiden kerkengroepen en de eenheid daarvan. Want dat heeft onze grote belangstelling, hoe kan het ook anders. Wat zou het een zegen van de Here zijn als de broederschappen elkaar weer zouden kunnen vinden als in een nieuw '1892'. Het is hoopvol dat beide kerkverbanden nu officieel hebben uitgesproken met elkaar in gesprek te willen gaan (zie de nieuwe Signalen). We zijn daar dankbaar voor.

 

Overigens hopen we ons rondblikken daar niet hiertoe te beperken. Want heel de kerkelijke wereld is in beroering en verdient aandacht. Laten we het werk van de Geest ontdekken en volgen, wie weet wat er nog voor blijde verrassingen komen, niet alleen nationaal maar ook wereldwijd.

 

Daarom gaan we in geloof verder. We waarderen het als u ons bemoedigt en helpt deze doelstelling spiritueel en materieel te verwezenlijken. We bidden daarbij aanhoudend om de zegen van de Here. Zonder die gaat het niet.