Colloquium

Redactie een in waarheid

03-10-15

Regelmatig gaan er predikanten van het ene kerkverband over naar een ander kerkverband. Kan dat zo maar? Nee, dat gaat niet zo maar.

Voor 'gewone' kerkleden is het voldoende dat de plaatselijke kerkenraad een onderzoek doet naar de beweegredenen en leer en leven van de aanvrager van het lidmaatschap. Vaak zijn een of twee gesprekken voldoende om daar voldoende zicht op te krijgen. Na bekendmaking aan de gemeente wordt zo iemand dan, als er geen gegronde bezwaren vanuit de gemeente naar voren komen, volwaardig lid.

Bij een predikant of hoogleraar in de theologie gaat het iets anders. Want deze broeders hebben als ze als zodanig worden aanvaard ook de bevoegdheid voor te gaan in andere gemeenten dan waar zij lid van worden. Daarom wil het kerkverband zich er van verzekeren dat de betreffende broeder betrouwbaar is en er geen bedenkingen zijn m.b.t. leer en leven. Dat is niet alleen een zaak van de beroepende gemeente waaraan de predikant zal worden verbonden.

Om zich hiervan te vergewissen vindt er een gesprek plaats op het niveau van het kerkverband: met een deftige term colloquium doctum, letterlijk vertaald 'geleerd gesprek'. Als dat gesprek goed verloopt dan pas is de weg vrij om als predikant of andere voorganger in het kerkverband te worden opgenomen. Een zaak van groot belang dus.

We hebben een aardig voorbeeld hiervan in de recente overgang van dr. Wes Bredenhof van de Canadian Reformed Churches naar de gereformeerde kerk te Launceston, een gemeente van het kerkverband van de Free Reformed Churches in Australia (FRCA).

Ter lering laten we hieronder (vertaald) een verslagje van het colloquium volgen.

Blog gepost door ds Wes Bredenhof vanuit Tasmania Australië

25 september 2015.

Colloquium

Groeten vanuit Tasmanië, Australië! Ons gezin is hier afgelopen maandag veilig aangekomen. Sindsdien hebben we ons hier al behoorlijk kunnen settelen. Tasmanië is een plek om van te houden. Het natuurschoon en de vriendelijke mensen die je overal tegenkomt zorgen ervoor dat je je al snel helemaal thuis voelt.

Eén van de eerste verplichte werkzaamheden als beroepen predikant van de Free Reformed Church (FRCA) van Launceston was dat ik een colloquium van een classis moest ondergaan. Dat heeft vanmorgen plaats gevonden. Classis Noord werd hier in Launceston gehouden. Naast de eigen ouderlingen van Launceston FRCA kwamen afgevaardigden vanuit Legana (een rit van 15 à 20 minuten) en vanuit West-Australië (een lange vlucht van 4 à 5 uur).

Wat is nu een colloquium? Dat is iets wat de FRCA kerkorde voorschrijft voor predikanten die vanuit een buitenlandse zusterkerk binnenkomen. De Canadese Gereformeerde Kerken hebben precies hetzelfde in hun kerkorde (zie artikel 5.B.2). De kerken hebben afgesproken een colloquium of gesprek te voeren met predikanten die het kerkverband binnenkomen. In het gesprek gaat het om leer en kerkregering. Dit heeft niet het karakter van een examen, maar is toch ook niet slechts een zuivere formaliteit. Zoals ik het heb begrepen kun je het samenvatten in twee woorden: gepaste zorgvuldigheid.

Natuurlijk heb ik nog nooit een colloquium ondergaan (evenmin heb ik er ooit één afgenomen). Wat kon ik eigenlijk verwachten? Om me toch wat voor te bereiden heb ik de verschillen tussen de Canadese en Australische kerkregering nog eens bekeken. Veel verschillen zijn er niet en al helemaal geen echt inhoudelijke. Ook heb ik wat recente discussies over de leer waaraan ik ook had deelgenomen opnieuw bekeken, eenvoudig met het idee dat over één of meerdere ervan me vragen gesteld zouden kunnen worden.

Ds. Eddy Rupke die de discussie over de leer leidde, opende de bespreking. Was ik verbaasd toen hij aankondigde dat hij 'schepping en evolutie' wilde bespreken, mogelijkverblind door de stralende Tasmaanse zon? Nee, dit onderwerp had ik al wel zien aankomen. Het was een goed gesprek met het soort vragen dat gewoonlijk naar voren komt: staat de Schrift lange dagen toe?; wat verliezen we als we een evolutionair zicht op de schepping toelaten?; hoe kunnen we jongeren in de kerk die willen gaan studeren helpen? Met dergelijke vragen kreeg ik te maken.

Ds. John Kroeze was de volgende predikant, over kerkregering. Deze gesprekken gingen vooral over de plaats van de lokale kerk in het kerkverband. Ds. Kroeze vroeg me naar zaken als het bindende karakter van besluiten van meerdere vergaderingen. Na de predikanten kregen de andere afgevaardigden ook de gelegenheid tot 'gesprek' met mij. Eén van mijn favoriete vragen werd door een ouderling gesteld. Die ging over de plaats van kinderen in de eredienst: namelijk of een zondagsschool tijdens de dienst wel een goed idee is. (Had hij mijn boekrecensie van The Nursery of the Holy Spirit door Daniel Hyde gelezen?)

Na afronding van alle onderwerpen besprak de classis het resultaat in besloten zitting . Kort daarna werden we binnengeroepen en kreeg ik te horen dat de weg open lag om predikant in de Free Reformed Churches te worden . Zo God wil zal dat zondagmorgen plaats vinden. Ik verlang ernaar om de kerk van Christus hier de komende tijd te dienen!

Vertaling: R. Sollie-Sleijster