Signalen 24

R. Sollie-Sleijster

20-02-16

Islam en misleiding
Defence of the Truth (internet magazine) 08/02/16

Mogen moslims leugens vertellen? Altijd? Of alleen onder bepaalde voorwaarden? Wat zegt de Koran daarover? Heiligt het doel de middelen?

Over deze vragen laat dr. C. van Dam, oudtestamenticus (emeritus professor) te Hamilton, de islamdeskundige Raymond Ibrahim aan het woord. De islam leert dat een moslim zijn geloof kan ontkennen en godslasterlijke en illegale daden plegen als hij persoonlijk risico op vervolging loopt of als het bevorderlijk is voor de islam. Hij mag liegen als het om zijn eigen belang of om zijn geloof gaat. Op zijn Middle East Forum website (24-9-2015) verwijst Ibrahim naar de uitspraak van Sami Mukaram, één van de grootste islamkenners ter wereld, dat deze leer, de taqiyya, door alle (!) moslimgelovigen wordt aangehangen, van welke richting dan ook.

Ibrahim waarschuwt dat deze werkelijkheid door de westerse media wordt ontkend. Ben Carson, presidentskandidaat USA, werd aangevallen, omdat hij suggereerde dat Moslims liegen om hun doelen te bereiken. Maar Ibrahim merkt op dat de huidige president elke verwijzing naar de islam in veiligheidsdocumenten heeft verwijderd en de Amerikanen graag wil doen geloven dat de leer van de islam min of meer gelijk staat aan de christelijke leer.

Ibrahim geeft een voorbeeld hoe een groep moslims onder valse voorwendselen geruime tijd toenadering zoekt tot een christelijke kerk in Turkije met het doel de voorganger, zijn gezin en de gemeente aan te vallen. De voorganger meldde dat zij als familie voor hem waren. De aanslag mislukte, maar het laat wel zien hoe ver moslims willen gaan om christenen te doden en dat met de zegen van het islamitisch geloof voor zulk bedrog.

Nog een voorbeeld op de website van Ibrahim (7-10-2015). Toen Ronald Reagan in de tachtiger jaren zijn Pakistaanse collega vroeg of het geen probleem was de Conventie van Genève te ondertekenen en tegelijk wapens aan de Afghaanse strijders te leveren (tegen de Sovjet Unie), was het antwoord: daar liegen we eenvoudig over; dat doen we al acht jaar. Hij voegde eraan toe: 'Moslims hebben het recht om te liegen als het een goed doel dient'. Veelzeggend, dit getuigenis van een Moslim president.

Wie in het Westen de islam verdedigt en beweert dat leugens vertellen binnen de islam om een bepaald doel te bereiken een verzinsel is, beoefent misschien zelf deze praktijk, zo stelt Ibrahim.

Dr. Van Dam wijst er tenslotte op dat met deze praktijk een eerlijke publieke discussie wel heel moeilijk wordt. Slechts als westerse moslims in woord en daad afstand nemen van dit islamitisch bedrog en de sharia wetten in het algemeen, zal zo'n publiek debat met het oog op het welzijn van allen mogelijk zijn.

Classis verbiedt kanselruil en gezamenlijke diensten in Kampen
OnderWeg 05/02/16 (vervolg van bericht in Signalen 23)

De GKv-classis Kampen verbiedt kanselruil en gezamenlijke kerkdiensten tussen de NGK en de twee GKv-gemeenten aldaar vanwege het toelaten als lid en aan het avondmaal van 'in liefde en trouw samenlevende homoseksuelen' door de NGK-Kampen. De kerken hadden afspraken om bij gezamenlijke avondmaalsvieringen elkaars 'huisregels' te respecteren. De classis oordeelt dat het fundament van de eenheid, de erkenning en beleving van Gods Woord en de regels die op grond daarvan moeten gelden, hierdoor wordt aangetast.

Het besluit van de classis is een grote teleurstelling voor de betrokken gemeenten, juist door de manier waarop de GKv-synode in 2014 omging met het verschil rond de vrouw in het ambt.

DKE-voorzitter Henk Messelink onderstreept dat een beroepsmogelijkheid zeker aanwezig is, omdat het door DKE verstrekte positieve advies tot stand is gekomen nadat het verschil in avondmaalspraktijk nadrukkelijk was meegewogen.

Kort commentaar

Verkeerde DKE-adviezen kunnen tot verkeerde besluiten leiden. Dat bleek op de synode Ede, waar zo'n advies werd opgevolgd en waar vervolgens besloten werd dat de vrouw in het ambt geen hindernis meer vormde op de weg naar eenheid met de NGK.

Wat vormt nog wel een hindernis voor DKE? Verschillen zijn geen hindernissen meer. Heeft onze hoogste Profeet en Leraar het voor het zeggen, of bepalen deputaten kerkelijke eenheid wat wel en niet geldt? Naar eigen zeggen tegen het Woord in en onder druk van de tijdgeest (zie hun rapport aan de synode Ede).

Wat Kampen betreft: het kerkverband GKv (synode) heeft nog geen uitspraak gedaan. Wel heeft de CGK-synode een duidelijke afwijzing laten horen hieromtrent. Maar DKE weet al bij voorbaat dat beroep goed mogelijk is, want deputaten gaven immers een positief advies. Hoe lopen deputaten hier zichzelf en het kerkverband voor de voeten.

De voorzitter van DKE, ds. Henk Messelink, bericht aan zijn gemeente van Hattem-Noord dat hij van zijn kerkenraad toestemming heeft gekregen de cursus voor interim-predikant te volgen. Gedurende een jaar wordt een aantal cursusdagen gegeven, waarbij intussen ook aan zelfstudie gedaan moet worden. Na de cursus kun je ingezet worden om een gemeente die in een overgangsfase verkeert, te begeleiden, zo bericht hij in het kerkblad.

Het zou zo maar kunnen zijn dat we deze invloed gaan tegenkomen in bijvoorbeeld Kampen of omliggende gemeenten. En wat we daarvan kunnen verwachten? Daar hoeven we niet naar te raden. Dat heeft deze predikant al goed duidelijk gemaakt.

PEP-cursus lectio divina
via internet http://www.leven in de kerk.nl – gelezen 10/02/2016

Mystiek en gnostiek in een nieuw jasje? Terug naar het klooster? Of misschien als kluizenaar naar de woestijn?

De Zwolse GKv-predikant dr. Jos Douma, docent homiletiek (TU Kampen) en spiritualiteit (ETF Leuven), geeft de cursus lectio divina en licht deze studiemodule toe. Douma is al jaren diepgaand geïnteresseerd in theorie en praktijk van de lectio divina, die hij als een veelbelovende weg voor spirituele omgang met het Woord van God ziet.

Doelgroep van deze PEP-cursus (Permanente Educatie Predikanten) van de TUK zijn predikanten, studenten theologie, godsdienst, pastoraal werk en kerkelijk werkers. De cursus wil je de theorie en praktijk van de lectio divina en het eigen karakter van een spirituele hermeneutiek leren kennen. Je leert het toepassen in je werk en leven en je leert ook om anderen in te leiden in de beoefening ervan.

Deze cursus is volgens Douma nodig, omdat het gevaar bestaat dat lezen oppervlakkig wordt of een eenzijdig rationele kleur krijgt. En als predikant wil je op een meer spirituele manier omgaan met Bijbelteksten. Biddend en mediterend omgaan met Gods Woord is een kunst die je kunt leren. In deze cursus leer je de eeuwenoude monastieke praktijk (de praktijk van monniken) van de lectio divina kennen. Wat dat inhoudt? Je gaat langzaam, liefdevol en luisterend bijbelteksten lezen, met bijzondere aandacht voor het werk van de Heilige Geest, in de hoop en verwachting zo gevormd te worden tot gelijkvormigheid aan het beeld van Christus.

Vier fasen kent dit leesproces: lezing, overdenking, gebed en aanschouwen.

Daarnaast aandacht voor vier perspectieven: stilte, geloofsgesprek, actie en aanvechting.

Verder wordt de praktijk van de lectio divina in verbinding gebracht met het 'lezen' van mensen en hun situaties (pastoraat en diaconaat) en het 'lezen' van kerkelijke processen (gemeentevernieuwing en geestelijke onderscheiding).

Bovendien zou het een manier van leven zijn als antwoord op Jezus' belofte: 'Ik ben gekomen om jullie het leven te geven in al zijn volheid' (Joh. 10:10).

Kort commentaar

'Ik ben de goede herder. De goede herder zet zijn leven in voor zijn schapen, maar wie huurling is en geen herder, aan wie de schapen niet toebehoren, ziet de wolf aankomen, laat de schapen in de steek en vlucht – en de wolf rooft ze en jaagt ze uiteen – want hij is een huurling en de schapen gaan hem niet ter harte' (Joh. 10:11-13).

In Johannes 10 waarschuwt de Here Jezus voor de huurling die de schapen verstrooit. En ja, Hij zelf geeft zijn leven voor zijn schapen, zij kennen zijn stem en horen naar Hem.

Maar die huurlingen? Wilden zij horen naar zijn stem? Of gaven zij een eigen invulling naar eigen inzicht van de woorden van onze Heiland? En hoe waren Zijn woorden? Zoek het in mediteren, in aanschouwen, in het als een aangeleerde kunst aanbidden? Zodanig dat een soort hogere verbinding met God ontstaat en we menen mensen te kunnen doorzien en een nieuw soort onderscheidingsvermogen te krijgen?

Het is de oude mystiek in een nieuw jasje, met piëtistische trekjes en oosterse meditatietechnieken. Eenvoudig naar het Woord horen, zoals dat geschreven is, en daarnaar handelen, is wat de Here van ons vraagt. Geen dingen zoeken die ons niet voegen, die te hoog voor ons zijn. De 'woestijnvaders' niet tot voorbeeld stellen (zie de aanbevolen literatuur: Wim Reedijk, Zuiver lezen. De Bijbel gelezen op de wijze van de vroegchristelijke woestijnvaders). Nee, gewoon in ons dagelijks leven trouw zijn en het recht liefhebben, ook in de 'kerkelijke processen', plaatselijk en landelijk.

Gemeentevernieuwing nieuwe snit en geestelijke onderscheiding nieuwe snit brengen ons uit de koers. Het is een mystieke richting die hier gepropageerd wordt, die van de smalle weg afvoert en de schapen uiteen jaagt.

Een kwalijke cursus voor een universiteit die nog steeds gereformeerd wil heten. Maar wil ze het nog zijn? Of is dat steeds meer een gepasseerd station?

Bezwaarde 'vrijgemaakten' krijgen huiswerk mee rond fundament van de kerk

RD 13/02/2016 (digitale editie)

Zo'n 300 gereformeerden, verontrusten uit de GKv en broeders en zusters uit de van de GKv afgescheiden kerken DGK (De Gereformeerde Kerk) en GKN (Gereformeerde Kerken Nederland) kwamen zaterdag naar de landelijke dag in Bunschoten-Spakenburg. De vraag was of DGK en GKN op hetzelfde fundament staan. Huiswerk dus bij het zoeken naar eenheid.

Het aantal gemeenten en predikanten in deze kerkverbanden stijgt. Samen zijn er nu ongeveer 25 gemeenten en afdelingen met groeiende ledenaantallen van enkele tientallen tot een paar honderd. Ook het aantal predikanten groeit, door 'eigen kweek' en door predikanten die overkomen vanuit de GKv. Toch zijn er spanningen tussen beide kerkverbanden om op één lijn te komen.

Ds. Van Egmond (emeritus predikant van de GKv in Ten Boer) sprak over de moderne cultuur die aan het verstand en de rede de voorrang geeft boven de openbaring. Hij wees in zijn lezing 'Wat is gereformeerd?' erop dat we individualisten zijn geworden, die zelf willen uitmaken wat gereformeerd is. Maar waar blijft dan de gehoorzaamheid aan Christus die zijn kerk vergadert?

Sprekers vinden het hoopvol dat ondanks het recente verleden beide kerkverbanden vorige maand met elkaar in gesprek zijn gegaan.

De kerken zoeken elkaar volgens. ds J.R. Visser, predikant van de GKN-gemeente Zwolle en omstreken. Zij willen elkaar helpen om in onze tijd samen kerk van Christus te zijn.

Broeder D.J. Bolt, redacteur van de website eeninwaarheid.info, verwijst naar prof. dr. K. Schilder, die stelde dat het kenmerkend is voor het werk van Christus dat Hij gelovigen van alle tijden en plaatsen bijeen brengt. De kerk mag je niet vanuit persoonlijke kenmerken en ervaringen definiëren.

De sprekers zitten op één lijn, al zijn er accentverschillen.

Ds. Van Egmond wijst de gedachte af dat de eenheid van gelovigen los staat van kerkelijke binding. Deze gedachte kwam in de Open Brief van 1966 naar voren die leidde naar een scheuring in de GKv. Werkelijk gereformeerde christenen laten zich door Christus meevergaderen onder leiding van Woord en Geest.

Ds. Visser waarschuwt tegen bovenschriftuurlijke binding. Als gereformeerde kerken hebben we altijd een korte kerkorde gehad. Dat komt voort uit de belijdenis dat we elkaar niet onnodig binden en toch in hartelijke liefde en verbondenheid aan Christus en Zijn Woord samen kerk willen zijn.

Kunnen we net als in 1892 (vereniging van Christelijk Afgescheiden Kerken en de Doleantie  Kerken) op zo'n Landelijke Dag als vandaag samenkomen, zo wordt 's middags aan het forum gevraagd. Br. Bolt wijst op het particuliere initiatief voor deze dag, dus dat zit er niet in hoe graag men het ook zou willen. Hij hoopt dat de DGK en GKN 'de sokken erin zetten' om spoedig één te worden. Volgende vraag is of dan kanselruil misschien al kan, maar dat kan pas als je één geworden bent of bijna bent.

Ds. Van Egmond doet een beroep op GKN en DGK om één te worden. Hij vreest dat het niet meer goed komt met de GKv. Die eenwording zou een signaal vormen voor verontruste Gkv-ers om niet de vluchtroute te nemen naar de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland.

Ds. E. Heres, DGK-predikant in Dalfsen, wijst in zijn meditatie over Psalm 133 aan het begin van het middagprogramma op de zalving van de hogepriester Aäron. Teken van de Heilige Geest. Uit de ware dienst van God vloeit de ware eensgezindheid voort (Calvijn). Kerkelijke eenheid is vrucht van Christus' werk, een geweldig geschenk, maar ook een kostbaar geschenk.

(Het middagprogramma is te horen/zien via Kerkomroep, Bunschoten, 13 februari 2016 – 1.53 uur)