Printen

GS Meppel Verslag 05 – BBK/FRCA, VGKSA, EPCI, RPCI

 

D.J. Bolt

27-05-17

 

De serie over bijdragen van buitenlandse zusterkerken in de zgn. Buitenlandweek vervolgen we met een viertal korte toespraken. Ze zijn van:

Ze geven opnieuw een indruk hoe er in het buitenland gedacht wordt over de meest pregnante ontwikkelingen in de GKv.

De volgende aflevering hopen we opnieuw toespraken van vier kerken weer te geven


Per kerk hebben we enige kenmerkende informatie toegevoegd.

Alle vertalingen van zijn R. Sollie-Sleijster.

 

For our English readers: scroll down to the Appendixes for the statements in English.

 


 

Free Reformed Churches of Australia (FRCA)

 

Aantal gemeenten : 16
Aantal leden : 4.662 (3031/1631)
Aantal predikanten : 14
Website : http://frca.org.au

 

 

 

   

         

 

Toespraak tot Generale Synode Meppel (april 2017)

 

Geachte en geliefde afgevaardigden van de synode en eerwaarde gasten,

 

Namens de Free Reformed Churches van Australië mogen wij u onze groeten overbrengen in de naam van onze Heere en Heiland. We zijn dankbaar dat we uw synode kunnen bijwonen en groeten. Ook waarderen wij uw gastvrijheid hier in dit mooie Mennorode conferentiehotel. Het is een zegen elkaar als broeders te kunnen ontmoeten. Veel van onze kerkleden hebben hun familiewortels in Nederland en deze erfenis is voor ons een rijke zegen. Daarom blijft u ons na aan het hart liggen.

 

Zoals u zich goed realiseert, is het met droefheid dat wij op onze laatste synode Baldivis 2015 ons genoodzaakt voelden onze zusterkerkrelatie met u te schorsen. Het is nu niet nodig de verschillende vermaningen, die verscheidene van onze vorige synodes aan uw kerken hebben gericht, opnieuw toe te lichten. Wel merken we op dat de Synode West-Kelmscott 2006 al had besloten “om onze zorgen over de richtingen waarin u gaat kenbaar te maken, vooral wat betreft de wijze waarop de Schrift en de geboden onder de huidige omstandigheden worden geïnterpreteerd en toegepast.” (1).

Op de Synode Legana 2009 werd besloten “de GKv met liefde en zorg te vermanen trouw in haar hermeneutiek te zijn” (2).

Op de Synode Armadale 2012/13 werd besloten onze vermaningen aan u in een afzonderlijke brief nader te specificeren. Maar de verschillen tussen ons, waar het ging om de visie op hermeneutiek en de praktische toepassing ervan in uw kerken, namen toe. Dit werd extra benadrukt tijdens de Hermeneutiek Conferentie, die in januari 2014 in Hamilton, Ontario, Canada, werd gehouden.

 

Het was daarom met droefheid dat de Synode 2015 moest constateren dat u “elke Schriftuurlijke of Confessionele afwijking ontkent” en daarom “geen behoefte voelt tot berouw en terugkeer”. Als gevolg daarvan heeft de synode met diep verdriet onze zusterkerkrelatie geschorst. Daarbij heeft zij besloten “dat de FRCA zusterkerkrelatie met de GKv onhoudbaar wordt, als de volgende synode van de GKv in 2017 geen blijk geeft en tekenen toont van berouw over de afwijkingen, genoemd in de brief van de synode Armadale 2012 aan de synode Ede 2014.” (3)

 

Sinds die synode hebben wij onze kerken aangespoord om de Heere voor uw kerken te bidden of u oprecht de Schriftuurlijke waarheid, zoals die beleden wordt in de drie Formulieren van Eenheid, mag hooghouden en verdedigen. U verklaart terecht in uw brief van 8 december 2016: “Wij hebben als gereformeerde kerken te maken met een cruciale periode in Nederland en in onze relaties met buitenlandse zusterkerken. Besluiten moeten worden genomen over verscheidene onderwerpen, waarover verschil van mening bestaat tussen onze eigen kerken en een aantal buitenlandse kerken.”

U kunt er zeker van zijn dat wij in onze kerken voor u bidden of u werkelijk terug mag keren naar het pad van nederige gehoorzaamheid aan Hem die Zijn leven voor ons heeft gegeven.

 

U begrijpt dat onze zorgen nauwelijks zijn afgenomen door uw deputatenrapport aan deze synode over man/vrouw en ambt. Hoewel de argumentatie behoorlijk verschilt van het vorige rapport, zijn er zeker nog dezelfde zorgen omtrent de hermeneutiek. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het beroep op een verondersteld gebrek aan opleiding bij vrouwen in de eerste eeuw als belangrijke onderliggende grond voor de bewering dat vrouwen hierom niet tot het ambt werden toegelaten.

Uw deputaten hebben al eerder om onze inbreng ten aanzien van deze vraag verzocht. Wij hebben een paar maanden geleden daarop geantwoord met een korte en toch heldere samenvatting van hoe wij het Schriftuurlijke spreken hieromtrent verstaan.

 

Wij koesteren de hoop dat dit nieuwe rapport (M/V – Samen dienen) niet door uw synode zal worden aanvaard en dat er een echte geest van nederigheid en verlangen mag zijn om terug te keren tot wat wij als de eenvoudige en duidelijke boodschap van de Schrift op dit punt zien.

Liefde tot God en onze gekruisigde Heiland noodzaken ons, bij u te pleiten de Bijbelse boodschap niet zodanig te herschrijven dat deze gelijkvormig aan de culturele context wordt, maar om uit liefde tot God ieder persoonlijk onbehagen dat we bij het volgen van Zijn geboden kunnen hebben, te weerstaan.

 

Mochten de kerken op de Synode Meppel 2017 besluiten zich niet van deze wegen af te wenden en zo terug te keren tot de weg van Schrift en Belijdenis, dan heeft onze laatste synode ons als afgevaardigden geen andere mogelijkheid opengelaten dan een beëindiging van de zusterkerkrelatie aan te bevelen.

 

Begrijpt u alstublieft dat onze gebeden met u zijn als u in de komende maanden over veel zaken van gedachten wisselt. Het is niet onze wens dat onze wegen uit elkaar zouden gaan, maar dat wij samen getuigen mogen zijn van de wonderbare waarheid die onze Heiland ons heeft toevertrouwd.

 

Namens de Deputaten voor zusterkerkrelaties

 

  1. Acta van de Synode 2006 en Rapporten aan de 2006 Synode van de Free Reformed Churches of Australia West Kelmscott, Western Australia 10 – 20 juli 2006, p. 64
  2. Acta van de 2009 Synode van de Free Reformed Churches of Australia Legana, Tasmania 15-24 juni 2000, p. 83
  3. Acta van de 2015 Synode van de Free Reformed Churches of Australia Baldivis, Western Australia 22 juni-1 juli 2015, p. 54.

 

Contactpersoon: Ds. S. 'Hart, Baldivis, West-Australië

 


 

Free Reformed Churches of South Africa – Die Vrye Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

 

Aantal gemeenten : 7 kerken en 6 zendingsgemeenten
Aantal leden : 1960 (1380/580)
Aantal predikanten : 4 predikanten en 9 zendelingen/missionaire werkers
Website : www.vgk.org.za

 

 

 

 

 

 

Toespraak tot GKv-synode Meppel (april 2017)

 

Voorzitter, geachte afgevaardigden, geliefde broeders en zusters,

 

Het is een grote eer voor mij om hier op de synode van Meppel aanwezig te kunnen zijn en de groeten over te brengen van één van uw zusterkerken aan de zuidelijke tip van het Afrikaanse continent, de Free Reformed Churches of South-Africa (FRCSA). Wij weten dat de Heere Zijn kinderen en Zijn kerk over de hele wereld vergadert, maar het is bemoedigend om dit in de praktijk te zien en te ervaren. Hier, waar kerken uit de meeste delen van de wereld samenzijn in deze Week voor Buitenlandse Afgevaardigden (Buitenlandweek) kunnen we ons er een voorstelling van maken hoe de Heere toewerkt naar Zijn Koninkrijk.

 

De FRCSA vormen een klein, maar wel drietalig kerkverband. Van de zeven geïnstitueerde en zes zendingskerken in ons verband zijn er zes Afrikaans sprekend, zes spreken Sotho en in één wordt Engels gesproken. Vier van de zeven geïnstitueerde kerken in ons kerkverband zijn voortgekomen uit Nederlandse immigrantenkerken en drie zijn geïnstitueerde zendingskerken. De Afrikaner kerk in Bethal is vorig jaar als gevolg van een teruglopend aantal lidmaten opgeheven. In totaal hebben de FRCSA momenteel bijna 2.000 leden, waarvan ongeveer 60% Europese wortels heeft en zo'n 40% een Afrikaanse afkomst. Dit leidt tot forse culturele diversiteit in ons kerkverband. De trend is dat de Afrikaanse component door het zendingswerk groeiend is, terwijl het Europese deel tamelijk stabiel blijft (emigratie is in balans met het aantal geboren kinderen). U begrijpt dat onze culturele verscheidenheid het gecompliceerd maakt om met elkaar te communiceren en naar eenheid tussen onze kerken te streven. Maar wat we ook voor taal, liturgie en cultuur hebben, onze fundamentele eenheid ligt in Jezus Christus onze Verlosser. Zijn genade brengt, houdt en bindt ons samen.

 

Op beperkte schaal proberen we het evangelie, en de gereformeerde leer en een leven daaruit, in Zuid-Afrika te verspreiden om zo God onze Vader te eren en te verheerlijken. Dit is een primaire roeping voor onze kerken en we vertrouwen dat de Heere deze pogingen zal blijven sterken en zegenen. Als wij allen trouw in ons werk zijn, waar we ook wonen in deze wereld, waarvan Christus de Koning is, mogen we Zijn zegeningen verwachten en krijgen. Maar we worden ook aangemoedigd in onze pogingen door elkaar als zusterkerken te ontmoeten en na te denken over onze roeping als Kerken in deze wereld.

 

Ons zendingswerk wordt sterk en actief gesteund door de GKv-kerken in het noorden van Nederland (Friesland en Groningen), die voor meer dan 90% ons zendingswerk financieel ondersteunen. Door regelmatige bezoeken hebben zij ook een inbreng in het management en de strategieën van het zendingswerk. Ook De Vere Naasten is actief door middel van maatschappelijke projecten in Zuid-Afrika. Zo hebben wij door ons zendingswerk sterke banden met de GKv.

 

Naast onze activiteiten als gereformeerde kerken hebben wij een aantal sociale activiteiten die door kerkleden zijn geïnitieerd, zoals een AIDS support organisatie (“Khothatsong”), een maandelijks tijdschrift (“Kompas”), drie gereformeerde basisscholen, alsmede plaatselijke organisaties ter ondersteuning van de zending. Eén van onze jonge emeriti (emeritus vanwege een zwakke gezondheid) heeft succesvol  een project opgestart (the Reformed Study Centre/Bibliotheek) dat  de verspreiding van het evangelie bevordert door in Afrika gereformeerde lectuur te verspreiden (in het Engels en nu ook in het Frans). Dit werk wordt door een paar CanRC kerken ondersteund.

 

Een bijzondere zorg is momenteel in ons kerkverband dat twee van onze vier “immigrantenkerken” vacant zijn. De immigratie voorwaarden voor predikanten zijn heel zwaar (predikanten kunnen niet als vluchtelingen binnenkomen). Wij zijn de GKv heel dankbaar dat we gebruik konden maken van een aantal van uw emeriti om de vacante kerken voor perioden van drie maanden (de maximale periode voor visa) te helpen. Vanwege ons kleine aantal kerken zouden we graag deze vacatures vullen met ervaren, vaste predikanten.

Een aantal van onze huidige theologische studenten studeert voor hun BTh (Bachelor Theologie) aan het Mukhanyo Theologisch College in Zuid-Afrika, waar ook één van onze predikanten lector/decaan is.

 

Zuid-Afrika is tegenwoordig een heel tumultueus land met veel voorkomende gewelddadige stakingen en demonstraties en met hoge misdaadniveaus. Dit is te wijten aan een overheid die door corruptie geïnfiltreerd is en meer in persoonlijk materieel gewin geïnteresseerd is dan in het welzijn van het volk. Corruptie is in alle lagen van de regering aanwezig. De getransformeerde politiemacht is nauwelijks in staat wet en recht te handhaven en onze economie groeit vrijwel niet. Zuid-Afrika heeft net onder de 30% werkloosheid, waarvan 60% jongeren. Deze hoge werkloosheid heeft een heel negatief effect op de maatschappij en dus ook op onze zendingsgemeenten. Maar ondanks onze frustraties over onze leefwereld, zijn we als kerken erg dankbaar voor de huidige vrijheid die we hebben om het evangelie te kunnen verkondigen en dat we ons missiewerk kunnen doen.

 

De Afrikaanse traditionele cultuur wordt door de huidige regering krachtig gepromoot, waaronder toverdokters (“sangoma's”), stamhoofden (die in landelijke gelegen steden de dienst uitmaken), polygamie (onze President heeft momenteel vier vrouwen) en voorouderverering. We hebben vijf stamkoningen. Als je een baan of een goede vrouw wilt vinden, als je vrienden nodig hebt die een inkomen verdienen, als je problemen hebt met gezin of buren of met ernstige ziekte hebt te kampen, hebben we een één-stop-shop: de toverdokter (5 euro per consult + een paar euro's voor de pillen en drankjes). Het is heel moeilijk om dit bijgeloof en deze voorvaderlijke praktijken uit te roeien, zelfs voor leden van een zendingsgemeente, vooral wanneer Christen-zijn als deel van een westerse cultuur wordt gezien. Met name zwarte Christenen hebben onderscheidingsvermogen nodig om uit te kunnen maken wat afgewezen moet worden en wat behouden kan worden (Rom. 12:2, Ef. 5:17).

 

Omdat we zo'n klein kerkverband zijn met beperkte middelen, hebben we slechts zusterkerkrelaties met drie kerken: de FRCA, de CanRC en de GKv. Maar door ons lidmaatschap van de ICRC proberen we kerkelijk contact te onderhouden met andere kerken, vooral in Afrika. We hebben ook een toenemend goede relatie met de Reformed Churches of South Africa (RCSA). Dit proces werd “bottom-up” gestart, dat wil zeggen door contact tussen plaatselijke gemeenten, terwijl onze twee classes en de synodes meeleven en het contact stimuleren.

 

Als kerken kunnen we niet een geïsoleerd bestaan leiden, ook niet internationaal. We hebben elkaar allereerst nodig in een landelijk verband, maar ook wereldwijd. Christus roept ons tot eenheid achter de ene Herder (Joh. 10:16). Door in Zijn voetstappen te volgen zullen we kracht vinden als gelovigen en als kerken. Onze oecumenische eenheid geeft een voorafschaduwing van het Nieuwe Jeruzalem, waar we met alle gelovigen uit de hele wereld en van alle tijden zullen zijn verenigd.

 

U heeft zaken op uw synodeagenda staan die van cruciaal belang zijn. De meeste hiervan betreffen de hermeneutiek, hoe interpreteren en passen we toe wat we in Gods Woord lezen en welke rol spelen wetenschap en cultuur hierbij. Het blijkt uit sommige van uw deputatenrapporten en theologische publicaties dat geaccepteerd wordt dat wetenschap en cultuur een doorslaggevende rol spelen bij het toepassen van Gods Woord in onze tijd. Gedurende het laatste decennium hebben wij u onze zorgen doen toekomen over deze “nieuwe hermeneutiek”, die we beschouwen als een hermeneutiek die géén recht doet aan het gezag van de Schriften. Dit is voornamelijk gerelateerd aan publicaties van docenten van uw Theologische Universiteit en uw rapporten over zusters in kerkelijke ambten, maar het heeft ook andere ethische kwesties beïnvloed. Het is niet nodig onze zorgen hier te herhalen. Alles wat we nu willen benadrukken is dat de Synode van Meppel zich in een kritische fase van besluitvorming lijkt te bevinden, namelijk of deze “nieuwe hermeneutiek” en haar gevolgen in gereformeerde kerken aanvaardbaar zullen zijn en wel in het bijzonder in de GKv. Daarom bidden wij vooral of de Heilige Geest uw verstand wil verlichten, zodat u in staat zult zijn te onderscheiden wat Gods wil voor uw kerken is.

 

De FRCSA zou graag één met u blijven, vooral als het er om gaat hoe we het Woord van God, zoals we dat in de Bijbel hebben, moeten verstaan en toepassen. Dit is een cruciale kwestie en heeft impact op onze eenheid als kerken. Als onze visie op en praktijk van hermeneutiek gaan verschillen, zal het moeilijker zijn eenheid als zusterkerken te handhaven, daar wij Gods Woord dan verschillend zullen toepassen. Als zusterkerken zijn wij elkaars hoeder en moeten we praktische manieren vinden om belangrijke kwesties te bespreken en wel naast het zenden van brieven tussen onze synodes en het bijwonen van elkaars synodes. Geve de Heilige Geest ons wijsheid en moge Hij ons in de goede richting leiden.

Wij zullen onze volgende Synode Soshanguve North, bij Pretoria, zo de Heere wil houden van 7 tot 11 augustus 2017. Wij vertrouwen dat wij uw afgevaardigden op deze synode kunnen ontvangen, opdat we opnieuw onze zorgen meer gedetailleerd aan uw afgevaardigden kunnen voorleggen en met hen bespreken.

 

Tenslotte haal ik het gebed van de apostel Paulus voor de kerk van Filippi aan (Fil. 11:9-11):

 

“En dit bid ik dat uw liefde nog steeds overvloediger wordt in kennis en alle fijngevoeligheid, opdat u kunt onderscheiden wat wezenlijk is, opdat u oprecht bent en zonder aanstoot te geven tot de dag van Christus, vervuld met vruchten van gerechtigheid, die door Jezus Christus zijn, tot heerlijkheid en lof van God”.

 

Moge de Heere u wijsheid geven en u zegenen in uw pogingen als kerken een zuil en fundament van de waarheid te blijven en om uw roeping tot verspreiding van het evangelie in deze wereld te vervullen.

 

Hans Moes, namens de DRCA van de FRCSA

 

Br. J. Moes is contactpersoon van Deputies for Relations with Churches Abroad

 


 

Evangelical Presbyterian Church of Ireland - EPCI


Aantal gemeenten : 9 en 1 churchplant (en 1 churchplant in oprichting)
Aantal leden : 340 (gemiddeld bezoekersaantal op zondag zo'n 450 mensen)
Aantal predikanten : 8 ( en 1 student)

 

 

 

 

 

Toespraak tot GKv-synode Meppel (april 2017)

 

Geliefde Broeders,

 

De Evangelical Presbyterian Church of Ireland groet u in de naam van de Heere Jezus Christus, het enige Hoofd en de Koning van de Kerk, die zichzelf voor onze zonden heeft gegeven en ons heeft verlost uit deze tegenwoordige boze tijd.

 

Wij hechten grote waarde aan de langdurige relatie tussen onze twee denominaties. Wij verheugen ons in uw broederlijke omgang met ons en denken met dankbaarheid terug aan de hulp die wij in het verleden van u mochten ontvangen.

 

Al vele jaren volgen wij nu de voortgaande debatten binnen uw gelederen betreffende vrouwen in het ambt. In april 2014 schreven wij u om onze zorg aan te geven over het rapport 'Mannen en vrouwen in dienst van het Evangelie' dat op de synode van Ede overwogen dient te worden. Destijds verklaarden we dat wij ervan overtuigd waren

 

'dat zowel de beide gebruikte argumentatielijnen als de conclusies die getrokken worden, een radicaal afscheid aangeven van de eenvoudige en duidelijke leer van de Schrift en de Confessionele Waarheden van de Gereformeerde gemeenschap.'

 

Biddend hebben wij nu het nieuwe rapport 'Samen dienen' over man, vrouw en ambt gelezen en we moeten u berichten dat onze zorgen alleen maar dieper zijn geworden. Wij geloven dat dit rapport de hermeneutiek van onze Gereformeerde Confessies terzijde schuift en de culturele normen van een gevallen wereld op de troon zet. Wij geloven ook dat het aannemen van dit rapport de Gereformeerde eenheid zal schaden, in het bijzonder de ICRC en de EuCRC.

 

Daarom geliefde broeders, om de eer van onze Verlosser en de eenheid van Zijn kerk, dringen wij er bij u in de sterkst mogelijke bewoordingen op aan om opnieuw uw binding en trouw aan het gezag van de Schrift en de Gereformeerde Confessies te bevestigen en dit rapport te verwerpen.

 

Namens de EPCI,

 

Ds. Andrew J. Lucas (samenroeper van het Inter-Church Relations Committee)

 


 

Reformed Presbyterian Church of Ireland - RPCI

 

Aantal gemeenten    : 42 (inclusief wijkgemeenten)

Aantal leden            : 1874 belijdende leden

Aantal predikanten   : 37 + 10 emeriti

Website                  : www.rpc.org

 

Toespraak tot GKv-synode Meppel (april 2017)

 

Aan de Broeders van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in Nederland.

 

Geachte Broeders,

 

Wij groeten u in de Naam van de Heere Jezus Christus. Als Voorzitter van het jaar van onze Kerk mag ik u de groeten overbrengen van onze Synode.

 

Samen met u delen wij de binding aan de Bijbel als het Woord van God en het Gereformeerde Geloof als uitdrukking van de Bijbelse leer. Hoewel onze ambtsdragers de Westminster Confessie en de Grote en Kleine Westminster Catechismus onderschrijven, hebben wij veel gemeen met de Drie Formulieren van Eenheid en het is een feit dat de Heidelbergse Catechismus vroeger onder ons dikwijls werd gebruikt.

 

De geschiedenis van de Schotse broeders (en in het verlengde daarvan de Ierse broeders) heeft zich vaak met die van de Nederlanders, die dezelfde Heere Jezus Christus volgden, vermengd. Nederlanders namen deel aan de bevestiging van een paar van onze eerste predikanten, zoals Richard Cameron en James Renwick in de 17de eeuw. Tijdens de vervolgingen in die tijd heeft Leiden vaak als vluchthaven gefunctioneerd. Soms worden we 'Covenanters' genoemd, omdat wij ons houden aan het Solemn League and Covenant (Plechtige Verbond) van 1643, toen Engeland, Schotland en Ierland met een eed hun trouw aan Christus bevestigden.

 

Hoewel we nu teruggebracht zijn in kracht, zoals u uit de introductie kunt afleiden, zijn wij nog steeds getuigen van het Evangelie van reddende genade en de waarheid van onze Heere Jezus Christus. Wij planten en begieten, wetend dat God alleen toename kan geven (1 Cor. 3:7).

Naar mijn mening worden we met dezelfde uitdagingen geconfronteerd als uzelf. Homoseksualiteit, waarover de Bijbel heel duidelijk is, wordt nu openlijk en rigoureus in de wet verdedigd. Abortus provocatus is wijdverspreid in de U.K. en er bestaat een constante druk om Noord-Ierland in lijn met de wetgeving van de U.K. te brengen. Maar broeders, we moeten vast staan en de genade van de Heere hiervoor zoeken.

 

Een zaak die ons zorgen baart is de kwestie van de vrouw in het ambt. U zult uit de introductie zien dat wij geen vrouwen als predikanten hebben. Dit is omdat wij de Schriftgedeelten die handelen over mannelijk leiderschap thuis en in de Kerk (1 Cor. 14:34-36; 1 Tim. 2:11-14; Ef. 5:22-25) beschouwen als gebaseerd op de geschapen orde, de historische orde van de Zondeval en de blijvende waarheid van verlossing door Christus en niet als variabelen van een cultuur. Wij zien uit naar discussie over dit punt.

 

Wij zijn de Heere dankbaar dat er broeders in Nederland zijn die staan voor het zuivere Evangelie, dat alle eer van onze verlossing toeschrijft aan God.

 

Daarom, mijn geliefde broeders, wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere. (1 Cor. 15:58).

 

Namens de afgevaardigden naar de Generale Synode Meppel 2017

 

Contactpersoon Dr. David McKay

 

Appendix – Speeches in English

 

Free Reformed Churches of Australia

 

Esteemed delegates of Synod and honoured guests

 

On behalf of the Free Reformed Churches of Australia, we may extend greetings in the Name of our Lord and Saviour. We are thankful that we may attend your Synod and extend our greetings. We also appreciate your hospitality in this beautiful Mennorode conference hotel. It is a blessing to meet as brothers, with many of our church members tracing their family histories back to you and have benefited richly from that heritage. You therefore remain close to our hearts.

 

As you are well aware, it was with sadness that during our last synod in Baldivis 2015, we felt compelled to suspend our sister church relationship with you. There is no need at the present time to review the various admonitions that several of our last synods have directed to your churches. We may note that already Synod West-Kelmscott 2006 had decided “to express our concerns regarding the directions being taken, particularly in regard to the manner in which Scripture and the commandments are interpreted and applied in today’s circumstances ...” (1) At Synod Legana in 2009 it was decided “to exhort the RCN with love and care to be faithful in their hermeneutics…” (2). At Synod Armadale in 2012-13 it was decided to make our admonitions more specific to you in a separate synodical letter. However differences between us in relation to the view on hermeneutics and the practical application of it in your churches, increased. This was highlighted during the Hermeneutics Conference held in Hamilton, Ontario, Canada in January 2014.

It was therefore with sadness that Synod 2015 had to determine that you “deny any Scriptural or Confessional deviation” and per consequence that you “feel no need for repentance and return”. As a result the synod with deep sadness suspended our sister church relationship. In addition it decided “that the FRCA’s sister relationship with the RCN will become untenable if the next synod of the RCN in 2017 does not express and demonstrate evidence of repentance from the deviations mentioned in the letter of the synod of Armadale 2012 to the synod of Ede 2014”. (3)

 

Since that synod our churches have been encouraged to keep your churches in prayer asking the Lord that you may uprightly uphold and defend Scriptural truth as maintained in the three forms of unity. You correctly state in your letter of 8 Dec. 2016, “We are facing a crucial period as reformed churches in the Netherlands and with regard to our relations abroad. Decision have to be made on several topics in which there is disagreement within our own churches and with a number of churches abroad.” Rest assured that the prayers of our churches are with you, that you may indeed return to a path of humble obedience to Him who gave His life for us.

 

You will understand that our concerns have hardly been alleviated by the report from your deputies to this synod on man/women and office. Although the reasoning is quite different to the previous report, the same concerns with respect to hermeneutics are certainly present. This is evident for example in the appeal to the supposed lack of education of women in the first century as an important underlying ground for the contention that on this basis women were not admitted into office. 

 

Your deputies earlier requested our input with respect to this question, and we have responded to that some months ago with a brief yet clear outline of how we understand Scripture to speak to this issue. 

 

We would cherish the hope that this new report (M/V – Samen dienen) would not be accepted by your synod and that there may be a real spirit of humility and desire to return to what we see as the plain message of Scripture on this point. Love for God and our crucified Saviour compel us to plead with you not to rewrite the biblical message so as to conform to the cultural context, but to allow the love of God to quell any personal disquiet we may have in following his commandments. 

 

Should the churches at Synod Meppel 2017 decide not to turn from these ways and so return to the paths of Scripture and Confession, our last synod has given us as deputies no option, but to recommend a termination of the ecclesiastical relationship.

 

Please understand that our prayers are with you as you will be deliberating on many issues in the coming months. It is not our desire that our ways should part, but that together we may bear witness to the marvellous truth which our Saviour has entrusted to us. 

 

On behalf of the Deputies for sister churches

 

1. ACTS OF THE 2006 SYNOD and Reports to the 2006 Synod of the FREE REFORMED CHURCHES OF AUSTRALIA  West Kelmscott, Western Australia 10 – 20 July 2006, p. 64.

2. ACTS OF THE 2009 SYNOD of the FREE REFORMED CHURCHES OF AUSTRALIA Legana, Tasmania 15-24 June 2009, p. 83.

2. ACTS OF THE 2015 SYNOD of the FREE REFORMED CHURCHES OF AUSTRALIA BALDIVIS, WESTERN AUSTRALIA 22 June to 1 July 2015, p. 54

 


 

Die Vrye Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

 

Mr Chairman, Esteemed Delegates, Dear Brothers and Sisters

 

It is a great honour for me to be present at Synod Meppel and to convey greetings from one of your sister-churches at the Southern tip of the African continent, the Free Reformed Churches of South-Africa (FRCSA).  We know that the Lord gathers his children and his church over the whole world, but it is encouraging to see this in practice and experience it.  Here, where churches from most parts of the world are together in this Foreign Delegates Week, we can visualise the Lord working towards His kingdom.

 

The FRCSA are a small but tri-lingual church federation.  Of the seven instituted and six mission churches in our federation, six are Afrikaans-speaking, six are Sotho-speaking and one is English-speaking, while our federal church language is English.  Four of the seven instituted churches in our federation are from origin Dutch immigration churches and three are instituted mission churches.  The Afrikaner church at Bethal ceased to exist last year due to a reduction in membership.  In total, the FRCSA have at present almost 2 000 members, of which about 60% are from European origin and 40% from African origin.  This leads to a significant cultural diversity in our church federation.  The trend is that the African component, through mission work, is growing while the European component is rather stable (emigration in balance with children born).  You will appreciate that our cultural diversity makes it complicated to communicate and strive for unity between our churches.  But whatever language, liturgy and culture we may use, our fundamental unity lies in Jesus Christ our Redeemer.  His grace brings, keeps and binds us together.

 

In a limited way we try to spread the gospel in South Africa and stimulate reformed thinking and actions, to the honour and glory of God, our Father.  This is one of our prime callings as churches and we trust in the Lord to continue strengthening and blessing us in these efforts.  If we all are faithful in our work in whatever place we live in this world, of which Christ is the King, we can expect to receive His blessings.  But we are also encouraged in our efforts by meeting each other as sister churches and by reflecting on our calling as churches in this world.

 

Our mission work is strongly and actively supported by RCN churches in the north of the Netherlands (Frieslân and Groningen), who provide more than 90% of the funding for our mission work.  Through regular visits they also provide inputs into the management and strategies of the mission work.  Also De Verre Naasten is active with social projects in South Africa.  Therefore, through our mission work we have strong ties with the RCN.

 

Besides our reformed church activities, we have a number of social activities initiated by church members, such as an AIDS support organisation (“Khothatsong”), a monthly magazine (“Kompas”), three reformed primary schools, as well as local mission support organisations.  One of our young emeritus ministers (emeritus due to poor health) has successfully started a gospel support project (the Reformed Study Centre / Library) by electronically distributing reformed literature in Africa (in English and now also in French).  This work is supported by some CanRC churches.

 

A particular concern at present in our church federation is that two of our four ”immigration churches” are vacant.  South African immigration conditions for ministers are very difficult (ministers cannot come as refugees).  We are very grateful to the RCN that we could make use of a number of your retired ministers to assist the vacant churches for periods of three months (the maximum visa period).  Because of our small number of churches, we should like to fill the ministerial vacancies with experienced permanent ministers.  A number of our present theological students are studying for their BTh at the Mukhanyo Theological College in South Africa, where one of our ministers is a lecturer/dean.

 

South Africa is presently a very tumultuous country, with frequent violent strikes and demonstrations and high levels of crime.  This is due to a government that is infiltrated with corruption and is more interested in its personal material wellbeing than in the welfare of the people.  Corruption is present at all levels of government.  The transformed police force is hardly able to control law and order and our economy is hardly growing.  South Africa has just under 30% unemployment of which 60% are young people.  This high unemployment has a very negative effect on society, including our mission congregations.  But notwithstanding our frustrations with the world in which we live, as churches we are very thankful for the present freedom that we have in being able to proclaim the gospel and undertake our mission work.

 

The African traditional culture is strongly promoted by the present government, which includes practicing witch doctors (“sangoma’s”), tribal chiefs (who rule rural towns), polygamy (our President has at present four wives) and ancestral worship.  We have five tribal kings.  If you need to find a job or a good wife, if you need friends who earn an income, if you have problems with family or neighbours or have a serious illness, we have a one-stop-shop: the witch doctor (Є 5 per consultation + a few Є’s for the pills and drinks).  It is very hard to fully eliminate these superstitious and ancestral practices, even for members of the mission congregations, especially when Christianity is seen as part of the “Western” culture.  Black Christians especially need discernment in order to decide what needs to be rejected and what can be kept (Rom. 12:2, Eph. 5:17).

Because of our small church federation, with limited resources, we only have a sister-church relationship with three churches: the FRCA, the CanRC and the RCN.  But through our membership of the ICRC we try to maintain ecclesiastical contacts with other reformed churches, particularly in Africa.  We also have a growing good relationship with the Reformed Churches of South Africa (RCSA).  This process was started “bottom-up”, i.e. by contact between local congregations, while our two classes and the synods take note and stimulate the contact.

 

As churches we cannot exist in isolation, not locally and also not internationally.  We need each other, in the first place in a national federation, but also worldwide.  Christ calls us into unity behind the one Shepherd (John 10:16).  By following in His footsteps, we will find our strength as believers and as churches.  Our ecumenical unity foreshadows the New Jerusalem, where we will be united with all believers in space and time.

 

You have matters of crucial importance on your synod agenda.  Most of these concern hermeneutics: how do we interpret and apply what we read in God’s Word and what role does science and culture play in this regard.  It appears from some of your deputies’ reports and theological publications that science and culture are accepted as playing a decisive role in applying God’s Word in our time.  Over the past decade, we have sent our concerns to you about this “new hermeneutics” which we consider as not doing justice to the authority of the Scriptures.  This is mainly related to publications of staff of your Theological University and to your reports on sisters in church offices, but it would also affect other ethical issues.  There is no need to repeat these concerns here.  All we should like to emphasize here is that Synod Meppel appears to be at a critical stage of deciding whether this “new hermeneutics” and its consequences will be acceptable in reformed churches, in particular in the RCN.  Therefore, we especially pray that the Holy Spirit will enlighten your mind so that you will be able to discern what God’s will is for your churches.

 

The FRCSA should like to remain one with you, especially on how we ought to understand and apply the Word of God, as we have it in the Bible.  This is a crucial issue and impacts on our unity as churches.  If our vision on and practice of hermeneutics start to differ, it will be more difficult to maintain unity as sister churches since we will be applying the Word of God differently.  As sister churches, we are each other’s keeper and have to find practical ways to discuss important issues, in addition to sending letters between and attending each other’s synods.  May the Holy Spirit give us wisdom and guide us in the right direction.  We will have our next Synod Soshanguve North, near Pretoria, the Lord willing, from 7 to 11 August 2017.  We trust to be able to receive your delegates at this synod so that we can, again, convey and discuss our concerns in more detail with your delegates.

 

In conclusion, I quote the prayer of the apostle Paul to the church at Philippi (Phil. 1:9-11): “And this is my prayer: that your love may abound more and more in knowledge and depth of insight, so that you may be able to discern what is best and may be pure and blameless until the day of Christ, filled with the fruit of righteousness that comes through Jesus Christ – to the glory and praise of God”.  May the Lord grant you wisdom and bless you in your efforts as churches, to remain a pillar and ground of the truth and to fulfil your calling in spreading the gospel in this world.

 

Hans Moes, On behalf of the DRCA of the FRCSA

 


 

Evangelical Presbyterian Church of Ireland

 

Beloved Brethren,

 

The Evangelical Presbyterian Church of Ireland greets you in the name of the Lord Jesus Christ, the only Head and King of the Church, who gave himself for our sins and delivered us from this present evil age. 

 

We greatly value the longstanding relationship between our two denominations. We rejoice in your fellowship, and remember with gratitude the assistance that we have received from you in the past.

 

For many years now, we have been following the ongoing debate within your ranks regarding women in office. In April 2014 we wrote to express our concern regarding the report on ‘Men and Women Serving in the Gospel’ which was due to be considered at the Synod of Ede. At that time, we stated we were convinced ‘that both the lines of argumentation employed and the conclusions drawn, represent a radical departure from the plain teaching of Scripture and the Confessional Standards of the Reformed community.’ 

 

We have now prayerfully read the new report ‘Male/Female and the Office: Serving Together,’ and we have to inform you, that our concerns have only deepened. We believe this report replaces the hermeneutic of our Reformed Confessions and enthrones the cultural norms of a fallen world. We also believe the adoption of this report would shatter Reformed unity, particularly the ICRC and the EuCRC.   

 

Therefore beloved brethren, for the honour of our Redeemer and the unity of his church, we urge you in the strongest possible terms, to re-affirm your allegiance to the authority of Scripture and the Reformed Confessions, and to reject this report.  

 

On behalf of the EPCI,

 

Rev. Andrew J. Lucas,

10, Beechgrove,

Omagh, 

BT79 7EW,

United Kingdom.
 


 

Reformed Presbyterian Church of Ireland

 

Esteemed Brothers,

 

We greet you in the Name of the Lord Jesus Christ.  As this year’s Moderator of our Church may I bring the greetings of our Synod.

 

We join with you in commitment to the Bible as the Word of God and the Reformed Faith as the expression of Biblical teaching. Although our office-bearers subscribe to the Westminster Confession and Larger & Shorter Westminster Catechisms, we have much in common with the Three Forms of Unity and, indeed, the Heidelberg Catechism was often used in early days among us.

 

Often has the history of the Scottish brethren (and by extension the Irish) been mixed with that of Dutchmen who served and followed the same Lord Jesus Christ.  Dutchmen took part in the ordination of some of our earliest ministers, such as Richard Cameron and James Renwick in the 17th Century.  Often, during the persecution of that time, Leyden acted as a sanctuary.  We are sometimes called ‘Covenanters’ because of our adherence to the Solemn League and Covenant of 1643 when England, Scotland and Ireland swore allegiance to Christ.

 

Although we are now brought very low in strength, as you can see from the introduction, we still bear witness to the Gospel of redeeming grace and the truth of our Lord Jesus Christ.  We plant and water, knowing that God alone can give the increase (1 Cor 3:7).  We face, I suspect, similar challenges to yourselves.  Homosexuality, on which the Bible is very clear, is now openly commonplace and rigorously defended in law.  Abortion is widespread in the U.K. and there is constant pressure to bring Northern Ireland into conformity with U.K. law.  But, brethren, we must stand fast, seeking the Lord’s grace for this.

 

One matter that concerns us is the issue of the ordination of women.  You will see from the introduction that we have no women as ministers.  This is because we regard the passages which deal with male leadership in the home and the Church ((1 Cor 14:34-36; 1 Tim 2:11-14; Eph 5:22-25) as based on the created order, the historical order of the Fall of man and the permanent truth of redemption  by Christ, and not the variables of culture.  We look forward to discussion on this point.

 

We are thankful to the Lord that there are brethren in the Netherlands that stand for the pure Gospel which ascribes all the glory of salvation to God.  

 

“Therefore, my beloved brethren, be ye steadfast, unmoveable, always abounding in the work of the Lord, for as much as ye know that your labour is not in vain in the Lord” (1 Cor 15:58).