Signalen 61

R. Sollie-Sleijster

17-2-2018

Chaotisch slot dreigt voor debat over donorwet

RD 13/2/18

Een derde debatronde over de voorgestelde donorwet van D66 is nodig. Het lijkt dinsdag in de Eerste Kamer een chaotisch slotakkoord te worden, de meningen zijn verdeeld. Kern van de wet is dat burgers toch als donor kunnen worden aangemerkt, ondanks het feit dat zij dat niet expliciet hebben aangegeven. De klemmende vraag hierbij is of nabestaanden een orgaantransplantatie nog kunnen tegenhouden, als zij er bijv. niet zeker van  zijn of het geregistreerde wel klopt met de wens van de overledene.

Kan de wetgever eisen dat artsen een bepaalde zorgwet strenger moeten toepassen dan in de wet zelf staat? De uitleg van initiatiefneemster Dijkstra was dat nabestaanden “in feite het laatste woord hebben”, maar “geen vetorecht”.

De PvdA kwam daarop met het voorstel dat de regering in een Algemene Maatregel van Bestuur (een uitvoeringsbesluit - AMvB) alsnog zou opnemen dat bij ernstige bezwaren van nabestaanden van donatie geen sprake kan zijn. Maar deze uitweg wordt door 50 Plus en OSF (samen 3 zetels) gezien als een enorme verslechtering.

 SGP-senator Van Dijk geeft aan dat juridisch gezien “de zeggenschap van nabestaanden niet in een AMvB kan worden geregeld.  Dan zou het uitvoeringsbesluit iets voorschrijven wat niet in de wet staat. Dat is onmogelijk”.  Volgens Van Dijk heeft Dijkstra maar twee opties:

 òf ze brengt een wet in stemming waarin de rol van de nabestaanden gewoon niet duidelijk vastligt, òf ze stuurt hem terug naar de Tweede Kamer, die dan alsnog kan zorgen voor de benodigde verankering.

Vervolg RD 13/2/18

Eerste Kamer stemt in met nieuwe donorwet

Met 38 stemmen voor en 36 tegen heeft de Eerste Kamer ingestemd met een nieuw systeem voor actieve donorregistratie.  Na een langdurige derde termijn werd de PvdA-motie om de positie van nabestaanden duidelijker te regelen aangenomen. Vervolgens werd de zeer omstreden wet alsnog aangenomen.

Vervolg RD 14/2/18

Zedenmeesters

Wat hem zo tegenstaat, schrijft ds. J. Belder over de initiatiefwet van D66, zijn de drammerigheid en de inconsequentie. Bij een stervenswens is zelfbeschikking van doorslaggevende betekenis, maar bij orgaandonatie tendeert de overheid naar annexatie. De familie mag het laatste woord hebben, maar heeft geen vetorecht. Over duidelijkheid gesproken.

Ds. Belder vraagt zich af of de overheid straks ook zijn stervenswens annexeert. Hij houdt wel het laatste woord, maar heeft geen vetorecht.

Vervolg RD 14/2/18

Onderbouwing donorwet door Senaatsmeerderheid rammelt behoorlijk

De hoofdredactie schrijft in een commentaar dat D66 Tweede Kamerlid Dijkstra er ‘voortreffelijk in is geslaagd bloot te leggen dat het hele parlement tot op het bot verdeeld is over haar donorwet’.

De Tweede Kamer telde 75 voor-  en 74 tegenstanders. De Eerste Kamer 36 tegen en 38 voor.

Ook al is niet duidelijk geworden waarom het huidige systeem op de helling moest, toch zal de wet waarschijnlijk in 2020 van kracht worden. Prijskaartje voor voorlichting: eenmalig 65 miljoen en daarna zo’n 8 miljoen euro per jaar.

Een flinke groep burgers zal in de categorie ‘geen bezwaar geregistreerd’ terechtkomen, gevolgd door een lastig gesprek tussen artsen en nabestaanden. De nabestaanden hebben in feite het laatste woord, maar krijgen geen vetorecht, of: ze krijgen wel rechtszekerheid, maar geen recht.

Wie nu uiteindelijk wat beslist werd door de 38 voorstemmers in de Senaat als een hete aardappel naar de artsen doorgeschoven. Dit cruciale uitvoeringsaspect had wettelijk verankerd moeten worden. Of dit ‘broddelwerk’ als verbetering kan worden gezien is zeer de vraag.

Rapport: Russen misbruiken extremismewet

RD 14/2/18

De onafhankelijke Amerikaanse overheidsorganisatie Uscirf geeft in een recent verschenen rapport aan dat protestantse christenen, Jehova’s Getuigen, Hare Krishna-aanhangers en sommige moslims de afgelopen jaren slachtoffer zijn geworden van de in 2012 aangescherpte anti-extremisme wetten in Rusland. Ook de Russisch Orthodoxe kerk speelt een rol bij het onderdrukken van andere kerken. Doel is om religieuze uitingen die in de ogen van de overheid afwijkend zijn, te stoppen.

Straffen kunnen zonder tussenkomst van de rechter oplopen van het verbieden van evangelisatiemateriaal tot het opleggen van boetes en korte celstraffen. En wordt wel een proces gevoerd, dan kunnen rechters zelfs jarenlange celstraffen opleggen.

Les van de tijd

RD 14/2/18

Lesgeven, een vak apart

Wat is er nu zo mooi aan lesgeven? Dat legt juf Tjitske van Eckeveld-van Ginkel uit .

Ze mochten hun vinger opsteken. Iedereen wist wel iets waarvoor gebeden moest worden. Juf schreef het op en samen vouwden we onze handen. Maar toen nog een meisje, aarzelend…

Wilt u bidden voor…. En ja, waarvoor? Voor mijn zusje… of voor m’n broertje.  Haar stem verstikt in tranen. Juf wachtte, ze begreep het niet helemaal. Toen ik in mijn moeders buik zat, was ik samen met mijn tweelingbroer of –zus, maar die is gestorven. En nu mis ik die heel erg. Haar schouders schokten. Pijn om wat was en nooit meer terugkwam.

In de pauze keek juf bezorgd naar buiten: hoe was het met Lisa? Ze huppelde en speelde haar spel met een vrolijk gezicht. Er is een tijd om te huilen en een tijd om te lachen. Dit kind leerde mij dat er een tijd is om je verdriet te uiten en een tijd om weer te mogen lachen.

In diezelfde pauze maakten Wim en Jelle ruzie. Het was niet eerlijk gegaan met voetballen. Kom na schooltijd maar even om het uit te praten. Daar zaten ze, ging het wel? En die jongens? Twee vrolijke gezichten: ‘Sorry, Wim’, ‘Sorry, Jelle’, zo klonk het gul. Geen verdere woorden waren nodig.

Juf Tjitske besluit: ‘Het mooie van lesgeven op school? Misschien zit het mooie niet in het lesgeven aan kinderen, maar in het les krijgen van kinderen. De les dat er een tijd is om kind te zijn en een tijd om te worden als een kind. Dat is pas echt een vak apart.’