Een belangrijke toespraak van vicepresident Mike Pence over China

J. Boot

03-11-18

Het Bamboe Gordijn bestaat nog

Politiek is meestal niet een aandachtspunt voor een in waarheid. Toch zijn er ontwikkelingen in de wereld die ons allen aangaan en zeker voor christenen de aandacht verdienen. En dan gaat het voornamelijk over vrijheid van godsdienst en in verband daarmee dictatoriale en antichristelijke regimes. Eén van de landen waar de vrijheid van godsdienst aan banden wordt gelegd is China. Wie het nieuws volgt heeft waarschijnlijk wel vernomen dat in China de christenvervolging weer aan de orde is.

Op 4 oktober jongstleden heeft de Amerikaanse vicepresident Mike Pence een toespraak gehouden over de binnenlandse en buitenlandse politiek van China. Hij vraagt daarin aandacht voor de vervolging van christenen en aanhangers van andere religies. Hij bespreekt ook de economische en buitenlandse politiek van China. Duidelijk is dat China een beleid voert om zijn economische en politieke invloed in het verre oosten en in de wereld sterk uit te breiden. De binnenlandse politiek is erop gericht om met behulp van moderne technologie de gangen van elke burger te registeren en te beheersen.

In de tijd van de ‘koude oorlog’ baden we voor christenen die vervolgd werden en met name voor christenen ‘achter het IJzeren en Bamboe Gordijn’. Het ‘IJzeren Gordijn’ liep dwars over Europa en werd in stand gehouden door de Sovjet Unie en zijn communistische vazallen. Het ‘Bamboe Gordijn’ werd in stand gehouden door communistisch China. Inmiddels is het ‘IJzeren Gordijn’ verdwenen. Voor zover we van mening waren dat het ‘Bamboe Gordijn’ ook verdwenen is of aan het verdwijnen is, hebben we verkeerd gedacht. Communistisch China is sterker en meer gemotiveerd dan ooit tevoren zijn macht en invloed in eigen land en daarbuiten te laten gelden. We zouden deze Chinese politiek kunnen vergelijken met wat we lezen over het ‘beest uit de zee’ en het ‘beest uit de aarde’, zoals die in Openbaring 13 beschreven worden.

De toespraak van de vicepresident heeft inhoudelijk niet veel aandacht gekregen in de pers. Gezien het belang van de zaak is de toespraak zeer de moeite waard gelezen en bestudeerd te worden. Hieronder volgt de toespraak in het Nederlands. Zij wordt

onder de titel Important speech Mike Pence on China ook in het Engels aangeboden op deze site.

Toespraak vicepresident Mike Pence over China

Mike Pence

04-10-18

Dank je, Ken, voor die vriendelijke introductie. Aan de leden van het bestuur van dit instituut, aan Dr. Michael Pillsbury, aan onze

Mike Pence

geëerde gasten en aan u allen die, in overeenstemming met uw missie, “over de toekomst nadenken langs onconventionele wegen”. Het is mij een eer terug te zijn bij de Hudson Institute.

Voor meer dan een halve eeuw heeft deze instelling zichzelf tot doel gesteld “wereldwijde veiligheid, voorspoed en vrijheid te bevorderen”. En hoewel de thuisbasis van Hudson over de jaren wisselde, één ding bleef hetzelfde: u hebt altijd die belangrijke waarheid bevorderd, dat Amerikaans leiderschap de weg (voorwaarts) verlicht.

En vandaag breng ik u de groeten over van een kampioen van Amerikaans leiderschap, hier in ons land en daarbuiten, namelijk de 45ste president van de Verenigde Staten van Amerika, President Donald Trump.

Vanaf het begin van deze regering, heeft President Trump onze relatie met China en President Xi tot een prioriteit gemaakt. President Trump verwelkomde President Xi in Mar-A-Lago op 6 april verleden jaar. Op 8 november verleden jaar reisde President Trump naar Beijing, waar de Chinese leider hem hartelijk verwelkomde.

Gedurende de laatste twee jaar heeft onze president een sterke persoonlijke relatie opgebouwd met de president van de Volks Republiek China en beiden hebben nauw samengewerkt aan zaken van gemeenschappelijk belang, en zeer belangrijk, aan de denuclearisatie van het Koreaans Schiereiland.

Maar nu sta ik hier vandaag voor u omdat het Amerikaanse volk moet weten, dat, als wij hier spreken, Beijing een alles omvattende overheidsbeleid uitvoert, waarbij gebruik gemaakt wordt van politieke, economische en militaire middelen en ook van propaganda, om in de Verenigde Staten zijn invloed te vergroten en zijn belangen te bevorderen. China is ook bezig deze macht te laten gelden op een actievere manier dan ooit te voren om zo invloed uit te oefenen op en zich te mengen in het binnenlandse beleid en de politiek van ons land.

Binnen onze regering hebben wij krachtige actie ondernomen om op China te reageren met Amerikaans leiderschap, waarbij principes en beleid toegepast worden die in dit instituut al lange tijd bepleit worden. In de ‘Nationale Veiligheid Strategie’ die President Trump afgelopen december heeft gepubliceerd, omschreef hij een nieuw tijdperk van “grote competitie om macht”. Andere landen zijn begonnen hun “invloed regionaal en globaal opnieuw te doen gelden” en zij “bestrijden Amerika’s geopolitieke voordelen, en proberen de internationale orde in hun voordeel te veranderen”.

Met deze strategie heeft President Trump duidelijk gemaakt dat de Verenigde Staten van Amerika een nieuwe benadering tegenover China hebben aangenomen. Wij streven naar een relatie die gebaseerd is op eerlijkheid, wederkerigheid en respect voor soevereiniteit, en wij hebben krachtige en snelle actie ondernomen om die doelstelling te realiseren. Zoals de president het vorig jaar zei tijdens zijn bezoek aan China, “wij hebben een gelegenheid om de relatie tussen onze twee landen te versterken en het leven van onze burgers te verbeteren”. Onze visie op de toekomst is gebaseerd op de beste delen van ons verleden, toen Amerika en China elkaar benaderden in een geest van openheid en vriendschap.

Toen onze jonge natie in de tijd na de Onafhankelijkheidsoorlog op zoek ging naar nieuwe markten voor export, heeft het Chinese volk Amerikaanse handelaren verwelkomd, overladen met ginseng en bont.

Toen China leed onder onrecht en uitbuiting gedurende haar zogenoemde ‘eeuw van vernedering’, heeft Amerika geweigerd daaraan mee te doen en heeft zich ingezet voor een ‘open deur’ politiek, zodat wij vrije handel met China konden hebben en zij hun soevereiniteit konden behouden.

Toen Amerikaanse zendelingen het goede nieuws naar China’s kusten brachten, werden zij geraakt door de rijke cultuur van een oud maar levendig volk. En zij hebben niet alleen het geloof verspreid, zij hebben ook een aantal van China’s eerste en beste universiteiten opgericht.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, stonden wij samen als bondgenoten in de strijd tegen imperialisme. En na de oorlog heeft Amerika er voor gezorgd dan China één van de oprichters werd van de Verenigde Naties en daarmee een grote vormgever van de naoorlogse wereld.

Maar al spoedig nadat de Chinese Communistische Partij de macht overnam in 1949 begon zij een autoritair expansionisme na te streven. Slechts vijf jaar nadat onze volken samen gevochten hadden, bevochten wij elkaar in de bergen en valleien van het Koreaans Schiereiland. Mijn eigen vader heeft aan die frontlinies van vrijheid gevochten.

Maar zelfs die brute Koreaanse Oorlog kon onze wederzijdse wens niet verminderen om de banden die voor zo lange tijd ons samen verbond, te herstellen. China’s vervreemding van de Verenigde Staten eindigde in 1972 en spoedig daarna zijn wij opnieuw diplomatieke relaties aangegaan en begonnen wij onze economieën voor elkaar open te stellen. Amerikaanse universiteiten begonnen een nieuwe generatie Chinese ingenieurs, ondernemers, geleerden en beambten op te leiden.

Na de val van de Sovjet Unie meenden wij dat een vrije China onvermijdelijk was. Vervuld van optimisme aan het begin van de 21ste eeuw, stemde Amerika er mee in Beijing toegang te verlenen tot onze economie en China lid te laten worden van de Wereld Handels Organisatie.

Vorige regeringen hebben deze keuze gemaakt in de hoop dat vrijheid in China zich in alle richtingen zou uitbreiden – niet alleen economisch, maar ook in de politiek, met een nieuw gevonden respect voor klassiek liberale principes, privaat eigendom, godsdienstvrijheid en de hele familie van mensenrechten … maar die hoop is niet in vervulling gegaan.

De droom van vrijheid blijft op verre afstand van het Chinese volk. En terwijl Beijing nog steeds lippendienst doet aan ‘hervorming en openheid’, heeft de beroemde politiek van Deng Xiaoping nu slechts holle klank,

Over de afgelopen 17 jaar is het nationaal inkomen van China negenvoudig gestegen; het is nu op één na de grootste economie in de wereld. Een groot deel van dit succes werd behaald door Amerikaanse investeringen in China. En de Chinese Communistische Partij maakte daarbij ook gebruik van een arsenaal aan beleidsmaatregelen die onverenigbaar zijn met vrije en eerlijke handel, inclusief tarieven, quota’s, manipulatie van valuta, verplichte overdracht van technologie, diefstal van intellectueel eigendom en industriële subsidies die als snoep werden uitgedeeld, om maar wat te noemen. Dit beleid heeft Beijing in staat gesteld een industriële basis op te bouwen ten koste van haar concurrenten – in het bijzonder van Amerika.

Deze handelswijze van China heeft bijgedragen aan een handelstekort met de Verenigde Staten die vorig jaar opliep tot 375 miljard dollar – bijna de helft van ons handelstekort. Zoals President Trump het deze week zei: “wij hebben China herbouwd” gedurende de afgelopen 25 jaar.

En nu, door middel van het “Made in China 2025” plan, heeft de Communistische Partij haar ogen gezet op het controleren van 90% van de werelds meest geavanceerde industrieën, inclusief robots, biotechnologie, en kunstmatige intelligentie. Om een allesbeheersende positie te verwerven in de economie van de 21e eeuw, heeft Beijing zijn bureaucraten en bedrijven opdracht gegeven Amerikaans intellectueel eigendom te verwerven dat de grondslag is van onze economische leiderschap. En dat door elk noodzakelijk geacht middel.

Beijing vereist nu dat vele Amerikaanse bedrijven hun handelsgeheimen zullen overleggen als betaling voor het doen van zaken in China. Het coördineert en bevordert de overname van Amerikaanse bedrijven om zo eigenaar te worden van hun uitvindingen. Het ergste van alles is dat Chinese veiligheidsinstellingen een allesomvattende diefstal hebben georganiseerd van Amerikaanse technologie, inclusief hoogwaardige militaire tekeningen en ontwerpen.

Door die gestolen technologie is de Chinese Communistische Partij bezig ploegscharen om te zetten in zwaarden op een ongekende grote schaal. China besteed nu meer aan haar defensie dan de rest van Azië samen. En Beijing geeft prioriteit aan zaken die haar in staat stellen Amerikaanse militaire voordelen uit te wissen – ter land, ter zee, in de lucht en in de ruimte. China wil niets minder dan het verdrijven van de Verenigde Staten van Amerika uit de Westerse Pacifische gebied en probeert zo te voorkomen dat wij onze bondgenoten te hulp snellen.

Beijing gebruikt zijn macht als nooit tevoren. Chinese schepen patrouilleren regelmatig rondom de Senkahu eilanden, die door Japan worden geregeerd. En hoewel de Chinese leider in de Rose Garden van het Witte Huis stond in 2015 en zei dat zijn land “niet de intentie had de Zuid Chinese zee te militariseren”, heeft Beijing vandaag moderne anti-scheeps- en anti-luchtdoelrakketten opgesteld op een eilandengroep van militaire bases, gebouwd op kunstmatige eilanden.

China’s agressie was voor iedereen te zien deze week, toen een Chinese marine schip de USS Decatur, die vrijheid-van-navigatie operaties uitvoerde in de Zuid Chinese zee, naderde tot op een afstand van 41 meter en ons schip forceerde een snelle manoeuvre te maken om een aanvaring te voorkomen. Ondanks dergelijke roekeloze treiterij zal de marine van de Verenigde Staten doorgaan met vliegen, varen en met opereren overal waar de internationale wet dat toestaat en onze nationale belangen daarom vragen. Wij zullen ons niet laten intimideren; wij zullen ons niet terugtrekken.

Amerika hoopte dat economische vrijheden China tot een grotere partner zou maken, samen met ons en met de wereld. In plaats daarvan heeft China gekozen voor economische agressie, wat op zijn beurt zijn groeiende militaire macht heeft aangemoedigd.

Ook heeft Beijing niet, zoals wij hadden gehoopt, zich bewogen in de richting van meer vrijheden voor haar bevolking. Gedurende een tijd bewoog Beijing zich in de richting van meer vrijheden en respect voor mensenrechten, maar in de laatste jaren heet zij een scherpe U-bocht gemaakt in de richting van beheersing en onderdrukking.

Vandaag heeft China een ongekende observatiestaat opgebouwd die meer en meer groeit en grootser en intenser wordt – vaak met behulp van VS technologie. Ook de “Grote Verdedigingsmuur van China” verrijst hoger en hoger en verhindert in hoge mate de vrije stroom van informatie naar de Chinese bevolking. En de Chinese leiders het voornemen vanaf 2020 een Orwelliaanse systeem in te voeren dat bedoeld is om bijna elk facet van het menselijk leven te beheersen – het zogenaamde ‘sociale punten stelsel’. In de woorden van de officiële ontwerptekeningen van dat programma zal het “de betrouwbaren toestaan overal onder de hemel heen te gaan, terwijl het de verachte moeilijk zal maken ook maar een enkele stap te zetten”!

En wat de vrijheid van godsdienst betreft, een nieuwe golf van vervolging slaat neer op Chinese christenen, boeddhisten en moslims.

Afgelopen maand heeft Beijing een van China’s grootste ondergrondse kerken verboden. Over het hele land zijn gezagsdragers bezig kruisen neer te halen, Bijbels te verbranden en gelovigen gevangen te zetten. En Beijing heeft nu een overeenkomst met het Vaticaan gesloten, waarbij de naar eigen zeggen atheïstische Communistische Partij een beslissende rol geeft in de benoeming van Katholieke bisschoppen. Voor Chinese christenen zijn het nu moeilijke tijden.

Beijing voert ook een campagne tegen het boeddhisme. Over de laatste jaren hebben meer dan 150 Tibetaanse monniken zichzelf in brand gestoken om daarmee tegen Chinese onderdrukking van hun geloof en cultuur te protsteren. En in Xinjiang heeft de Communistische Partij meer dan één miljoen moslim Uyghurs gevangen genomen en opgesloten in overheidskampen waar zij een 24 uurs hersenspoeling moeten ondergaan. Overlevenden van die kampen omschreven hun ervaringen als een welbewuste poging door Beijing om de cultuur van Uyghur af te knijpen en het moslim geloof uit te roeien.

Maar zoals de geschiedenis ons leert, een land dat zijn eigen volk onderdrukt, zal niet halt houden. Beijing streeft ernaar zijn bereik uit te strekken tot de hele wijde wereld. Zoals dr. Michael Pillsbury van het Hudson Instituut heeft opgemerkt: “China heeft de acties en doelstellingen van de VS regering tegengestaan. Inderdaad, China is bezig zijn eigen relaties op te bouwen met Amerika’s bondgenoten en vijanden die in strijd zijn met enige vreedzame of productieve intentie van Beijing”.

China gebruikt de zo genoemde ‘schuldenaars diplomatie’ om zijn invloed uit te bereiden. Vandaag biedt dit land honderden miljarden dollars in leningen voor de infrastructuur aan voor landen in Azië tot Afrika tot Europa en zelfs tot in Latijns Amerika. Echter de voorwaarden voor deze leningen zijn op z'n best onduidelijk, én de voordelen vloeien voornamelijk naar Beijing.

Vraag het maar aan Sri Lanka, die een gigantische lening opgenomen heeft om Chinese overheidsbedrijven een haven te laten bouwen met een bedenkelijke commerciële waarde. Twee jaar geleden kon dat land niet meer voldoen aan de afbetalingen. En zo heeft Beijing Sri Lanka gedwongen die nieuwe haven over te dragen in Chinese handen. Het is mogelijk dat het spoedig een uitgesproken militaire basis zal worden voor China’s groeiende blauwe-water marine.

In onze eigen regio heeft Beijing een helpende hand uitgestoken naar de corrupte en incompetente regime van Maduro in Venezuela en heeft 5 miljard dollar toegezegd aan bedenkelijke leningen, die terugbetaald kunnen worden met olie. China is ook de grootste schuldeiser van dát land en heeft het Venezolaanse volk opgezadeld met meer dan 50 miljard dollar aan schulden! Beijing bevordert corruptie in sommige landen door rechtstreekse ondersteuning te bieden aan politieke partijen en kandidaten die beloven de strategische belangen van China te steunen.

En sinds het afgelopen haar heeft de Chinese Communistische Partij drie Latijns Amerikaanse landen overreed de banden met Taipei te verbreken en Beijing te erkennen. Deze acties bedreigen de stabiliteit van de Straat van Taiwan, de Verenigde Staten veroordelen deze acties. En terwijl onze regering de Éen China Politiek zal blijven respecteren, zoals verwoord in de drie gezamenlijke communiqués en in de ‘Taiwan Relations Act’, zal Amerika altijd geloven dat het omarmen van democratie door Taiwan een betere weg wijst voor alle Chinezen.

Dit zijn maar een paar manieren waarop China geprobeerd heeft zijn strategische belangen rondom de wereld te bevorderen. Zij doet dat met groeiende intensiteit en vernuft. Toch hebben vorige regeringen de activiteiten van China genegeerd en in veel gevallen hebben zij die zelfs bevorderd. Maar die dagen zijn voorbij. Onder het leiderschap van President Trump heeft de Verenigde Staten van Amerika onze belangen verdedigd met vernieuwde Amerikaanse kracht.

Wij zijn bezig de sterkste militaire macht in de geschiedenis van de wereld nog sterker te maken. Eerder dit jaar heeft de President een wet ondertekend met de grootste toename in onze defensie-uitgaven sinds de dagen van Ronald Reagan – 716 miljard dollar om onze militaire dominantie uit te breiden op elk gebied.

Wij zijn bezig onze nucleaire arsenaal te moderniseren, wij activeren en ontwikkelen nieuwe technisch geavanceerde jagers en bommenwerpers, wij bouwen een nieuwe generatie vliegdekschepen en oorlogsschepen, en investeren in onze krijgsmacht als nooit tevoren.

Dit houdt ook het begin in van een proces om een Militaire Ruimte Macht van de Verenigde Staten op te richten om zo onze voortdurende dominantie in de ruimte te waarborgen. Ook wijzen wij meer capaciteit toe aan de cyberwereld om onze vijanden af te weren.

Op aanwijzing van President Trump voeren wij ook importheffingen in op 250 miljard dollar aan Chinese goederen, waarbij de hoogste tarieven in het bijzonder die geavanceerde industrieën raken die Beijing probeert te veroveren en te controleren. De President heeft duidelijk gemaakt dat hij zelfs nog hogere tarieven zal opleggen en deze mogelijk meer dan zal verdubbelen in aantal. Tenzij een eerlijke en wederkerige overeenkomst gemaakt kan worden.

Onze acties hebben een groot effect gehad. China’s grootste effectenbeurs kelderde met 25% in de eerste 9 maanden van dit jaar, voornamelijk omdat onze regering actie genomen heeft tegen de handelspraktijken van China.

President Trump heeft duidelijk gemaakt dat wij niet willen dat de Chinese markten lijden. Wij willen graag dat zij floreren. Maar de Verenigde Staten wil wel dat Beijing een handelspolitiek voert die vrij, eerlijk en wederkerig is.

Helaas hebben de Chinese leiders geweigerd die pad op te gaan – tot nog toe. Het Amerikaanse volk verdient te weten dat in reactie op de sterke positie die President Trump heeft ingenomen, Beijing nu bezig is een alles omvattende en gecoördineerde campagne te voeren om de steun voor de President, onze agenda en de meest gewaardeerde idealen van ons volk, te ondermijnen.

Ik wil u vandaag vertellen wat wij weten van de acties van China. Sommige hebben wij afgeleid uit analyses van inlichtingendiensten, sommige zijn publiek beschikbaar. Maar alle betreffen feiten.

Zoals ik hiervoor gezegd heb, Beijing voert een alles omvattende overheidsbeleid uit om zijn invloed te bevorderen en zijn belangen te dienen. Het past deze krachten toe op een steeds meer actievere en dwingende manier om zich zo te mengen in het binnenlandse beleid en de politiek van de Verenigde Staten. De Chinese Communistische Partij beloont of dwingt Amerikaanse bedrijven, film studio’s, universiteiten, denktanks, geleerden, journalisten en lokale, staats en federale beambten.

Het ergste van alles is dat China zich in een ongekende manier inspant om de Amerikaanse publieke opinie, de verkiezingen van 2018 en het krachtenveld m.b.t. de presidentiele verkiezingen van 2020 te beïnvloeden. Om het recht voor de raap te zeggen: het leiderschap van President Trump werkt en China wil een andere Amerikaanse president.

China mengt zich in Amerika’s democratie. Zoals President Trump het verleden week zei, we hebben “ontdekt dat China zich probeert te mengen in onze komende (tussentijdse) verkiezingen”. Onze inlichtingendiensten zeggen dat “China zich richt op overheden en beambten van staten en plaatsen in de VS om meningsverschillen tussen federale en lokale niveaus op het gebied van beleid uit te buiten. Hij gebruikt hete hangijzers, zoals import tarieven, om de politieke invloed van Beijing te bevoordelen”.

In juni heeft Beijing een vertrouwelijke circulaire rondgestuurd met als titel “Propaganda en Censuur Instructie” waarin deze strategie werd uitgelegd. Daarin wordt gesteld dat China “nauwkeurig en voorzichtig moet toeslaan om zo verschillende binnenlandse groepen in de Verenigde Staten uiteen te splijten”. Om dat te bereiken heeft Beijing geheime spelers gemobiliseerd als ook schijngroepen en propaganda-instellingen om de opvattingen van de Amerikanen over China’s politiek te veranderen. Zoals een vooraanstaand lid van onze inlichtingendienst mij onlangs vertelde, wat de Russen doen valt in het niet in vergelijking met wat China in dit land doet.

Hoge Chinese beambten hebben ook getracht leiders van bedrijven zo ver te krijgen dat zij onze handelspolitiek zullen veroordelen, misbruik makend van hun wens hun bedrijfsactiviteiten in China te behouden. In één recent geval hebben zij gedreigd een vergunning te weigeren voor een groot Amerikaans bedrijf als het zich niet zou uitspreken tegen het beleid van onze regering.

En waar het de beïnvloeding van de tussentijdse verkiezingen betreft, hoeft u alleen maar te kijken naar de importheffingen van Beijing in reactie op die van ons. Zij hebben heel specifieke industrieën en staten geraakt die een belangrijke rol zullen spelen in de verkiezingen van 2018. Volgens één van de schattingen heeft China meer dan 80% van de kiesdistricten in de VS die geraakt die stemden op President Trump in 2016. Nu wil China deze kiezers ophitsen tegen onze regering.

China richt zich ook direct tot de Amerikaanse kiezer. Afgelopen week heeft de Chinese regering voor een pagina’s lang supplement betaald, dat ingevoegd werd in de ‘Des Moines Register’ – een belangrijke krant in de thuisstaat van onze Ambassadeur-in-China en een belangrijke staat voor de verkiezingen van 2018. Dit supplement werd ontworpen in de vorm van een nieuwsartikel en typeerde onze handelspolitiek als roekeloos en schadelijk voor de inwoners van Iowa.

Gelukkig hechten Amerikanen hieraan geen geloof. Als voorbeeld: Amerikaanse boeren steunen deze President en zien reële resultaten als gevolg van de ferme standpunten die hij heeft ingenomen, inclusief het nieuw VS-Mexico Canada-handelsakkoord van deze week, waarin wij de Noord Amerikaanse markten in belangrijke mate hebben geopend voor producten van de VS – een grote overwinning voor Amerikaanse boeren en producenten.

Maar de acties van China zijn niet alleen gericht op de beïnvloeding van ons beleid en politiek. Beijing onderneemt ook stappen om zijn economisch voordeel en de aantrekkelijkheid van zijn grote binnenlandse markt, uit te buiten, om zo zijn invloed uit te oefenen over Amerikaanse bedrijven. Beijing vraagt nu van Amerikaanse joint ventures die in China werkzaam zijn dat zij ‘partij organisaties’ oprichten in hun bedrijven, waarin zij de Communistische Partij een stem geven – en wellicht een veto – bij het aanwerven van personeel en investeringsbeslissingen.

Chinese autoriteiten hebben ook Amerikaanse bedrijven bedreigd die Taiwan omschrijven als een zelfstandig geografische entiteit, of die afwijken van de Chinese politiek ten aanzien van Tibet. Beijing heeft Delta Airlines gedwongen om zich publiek te verontschuldigen voor het niet benoemen van Taiwan als een ‘provincie van China’ op haar website. Het heeft ook Marriott onder druk gezet een Amerikaanse medewerker te ontslaan die een tweet over Tibet positief heeft beoordeeld.

Beijing eist herhaaldelijk dat Hollywood China zal afschilderen in een zeer positief licht en het straft studio’s en producenten die dat niet doen. De censoren van Beijing zijn er snel bij om films aan te passen of uit te bannen, films die China bekritiseren, ook al is het op een milde manier. ‘World War Z’ moest de vermelding in het script verwijderen waar melding gemaakt werd van een virus dat zijn oorsprong in China had. ‘Red Dawn’ werd digitaal aangepast om de boosdoeners Noord Koreaan te laten zijn en niet Chinees.

En afgezien van bedrijven, de Chinese Communistische Partij geeft ook miljarden dollars uit aan propaganda instellingen in de Verenigde Staten en andere landen.

China Radio International zendt nu Beijing vriendelijke programma’s uit over meer dan 30 zenders in de VS waarvan vele in belangrijke Amerikaanse steden. China Global Television Network bereikt meer dan 75 miljoen Amerikanen – en zij krijgt haar marsorders direct van de mesters van de Communistische Partij. Zoals een Chinese top leider het zei tijdens een bezoek aan het hoofdkantoor van het netwerk, “De media die door de Partij en de regering gerund worden zijn propaganda instellingen en moeten de partij als hun achternaam hebben”. Dat is de reden waarom het Ministerie van Justitie vorige week dat netwerk opdracht gegeven heeft zich te laten registreren als buitenlands agent.

De Communistische Partij heeft ook Chinese familieleden van Amerikaanse journalisten bedreigd en gevangen genomen die al te kritisch zijn. Het heeft websites geblokkeerd van Amerikaanse media organisaties en heeft het moeilijker gemaakt voor onze journalisten visums te krijgen. Dit gebeurde nadat de New York Times een diepgravend rapport heeft gepubliceerd over de rijkdommen van sommige Chinese leiders.

Maar de media is niet de enige plaats waar de Chinese Communistische Partij probeert een cultuur van censuur in te stellen. Hetzelfde geldt ook voor de academies. Kijk alleen maar naar de studenten organisaties voor Chinese studenten en geleerden, waarvan er meer dan 150 takken zijn verspreid over Amerikaanse universiteiten. Deze groepen helpen bij het organiseren van sociale gelegenheden voor sommigen van de meer dan 430.000 Chinese staatsburgers die in de Verenigde Staten studeren. Zij waarschuwen Chinese consulaten en ambassades wanneer Chinese studenten en Amerikaanse scholen afwijken van de opvattingen van de Communistische Partij.

Op de Universiteit van Maryland heeft een Chinese student onlangs gesproken bij haar afstuderen en sprak over de “frisse lucht van vrijheid van meningsuiting” in Amerika. Het officiële orgaan van de Communistische Partij was er snel bij haar te veroordelen en zij werd het slachtoffer van een vuurstorm van kritiek op de streng gecontroleerde Chinese sociaal media, en haar familie thuis werd bedreigd. En wat de universiteit zelf betreft, haar uitwisselingsprogramma met China – één van de meest uitgebreide van de natie – ging van een vloed naar een klein stroompje.

China oefent ook op andere manieren druk uit op academies. Beijing geeft ruimhartige financiële ondersteuning aan universiteiten, denktanks en geleerden, met de stilzwijgende bedoeling dat zij ideeën zullen vermijden die de Communistische Partij gevaarlijk of beledigend vindt. China kenners in het bijzonder weten dat hun visums vertraagd of geweigerd zullen worden wanneer hun onderzoek in strijd komt met de praatpunten van Beijing.

En zelfs geleerden en groepen die afzien van Chinese financiële ondersteuning zijn een doelwit van dat land, zoals de Hudson Institute dat uit eerste hand heeft ondervonden. Toen u aanbood een spreker op te laten treden die Beijing niet zinde, onderging uw website een aanzienlijke cyber aanval, die zijn oorsprong had in Shanghai. U weet beter dan de meeste mensen dat de Chinese Communistische Partij de academische vrijheid en de vrijheid van meningsuiting in Amerika probeert te ondermijnen.

Deze en andere acties, als één geheel genomen, belichamen een intensiverende inzet om de Amerikaanse publieke opinie en publieke beleid af te leiden van de Amerika Eerst leiderschap van President Donald Trump. Maar onze boodschap aan China’s leiders is deze: Deze president zal niet buigen en het Amerikaanse volk zal niet verleid worden. Wij zullen blijvend samen sterk staan voor onze veiligheid en onze economie, zelfs wanneer wij hopen op verbeterde relaties met Beijing. Onze regering zal doorgaan om met beslistheid Amerikaanse belangen, Amerikaanse banen en Amerikaanse veiligheid te beschermen. Waar wij onze militaire macht opnieuw opbouwen, zullen wij Amerikaanse belangen in het Indo-Pacifisch gebied blijven verdedigen. Waar wij reageren op de handelspolitiek van China, zullen wij doorgaan met de eis dat een economische relatie met China vrij, eerlijk en wederkerig moet zijn en zullen eisen dat Beijing alle handelsbelemmeringen zal afbreken, zijn handelsverplichtingen zal nakomen en zijn economie volledig zal openen, net zoals wij de onze hebben geopend. Wij zullen doorgaan met het nemen van maatregelen totdat Beijing ophoudt met het stelen van Amerikaanse intellectueel eigendom en ophoudt met de roofzuchtige praktijk van gedwongen overdracht van technologie.

Om onze visie op een vrije en open Indo-Pacifisch gebied te bevorderen – wij zijn bezig om nieuwe en sterkere banden te smeden met naties die onze waarden delen, over het hele gebied, van India tot Samoa. Onze relaties zullen voorvloeien uit een geest van respect en gebouwd op partnerschap, niet op dominantie.

Wij zijn bezig om nieuwe handelsakkoorden op te stellen, op bilaterale basis. Net afgelopen week heeft President Trump een verbeterd handelsakkoord met Zuid Korea getekend en binnenkort zullen wij onderhandelingen beginnen voor een historische bilaterale vrije handelsakkoord met Japan.

Wij zijn bezig om internationale ontwikkelings- en financieringsprogramma’s op elkaar af te stemmen om landen een rechtvaardige en transparante alternatief te bieden voor China’s schulden-val diplomatie. Om dat te bereiken zal President Trump een dezer dagen een ‘Opbouw’ wet ondertekenen,

Volgende maand zal het mijn eer zijn de Verenigde Staten te vertegenwoordigen in Singapore en Papua Nieuw Guinea, op ASEAN en APEC. Daar zullen wij nieuwe maatregelen en programma’s onthullen voor een vrije en open Indo-Pacifisch gebied – en in naam van de President zal ik de boodschap afgeven dat de Amerikaanse betrokkenheid bij het Indo-Pacifisch gebied nog nooit sterker is geweest dan nu.

Om onze belangen hier in ons eigen land te beschermen hebben wij CFIUS versterkt – de Commissie voor Buitenlandse Investeringen in de Verenigde Staten – waarmee wij Chinese investeringen in Amerika sterker kunnen controleren om onze nationale veiligheid te beschermen tegenover het roofzuchtig gedrag van Beijing.

Waar het gaat om de kwade invloed en inmenging van Beijing in Amerikaans beleid en politiek, zullen wij doorgaan om dat aan het licht te brengen, welke vorm het ook moge aannemen. Wij zullen met leiders van alle geledingen in de samenleving samenwerken om onze nationale belangen en meest gewaardeerde idealen verdedigen. Het Amerikaanse volk zal de beslissende rol spelen, en in feite doet zij dat nu al.

Zoals wij hier samen vergaderd zijn, rijst er een nieuwe consensus op over heel Amerika.

Meer en meer ondernemers beginnen verder te denken dan het eerst volgende kwartaal en denken er twee maal over na voordat zij een duik nemen in de Chinese markt als dat betekent dat zij hun intellectuele eigendom moeten overleggen of onderdrukking door Beijing moeten bevorderen. Maar meerderen moeten dit voorbeeld volgen. Bijvoorbeeld, Google moet onmiddellijke ophouden met het ontwikkelen van de ‘Dragonfly’ App die de censuur van de Communistische Partij zal versterken en de privacy van Chinese klanten zal ondermijnen.

Meer en meer journalisten rapporteren over de waarheid op een onpartijdige wijze en graven diep, om na te gaan waar China zich inmengt in onze samenleving en waarom. Wij hopen dat meer Amerikaanse en – globaal gezien – ook andere nieuwsorganisaties zullen meedoen aan deze zaak.

Meer en meer geleerden spreken zich krachtig uit en verdedigen de academische vrijheid en meer en meer universiteiten en denktanks hebben de moed om het makkelijke geld van Beijing te weigeren, zich realiserende dat elke dollar vergezelt gaat met een overeenkomstige eis. Wij zijn ervan overtuigd dat meer de gelederen zullen versterken.

Heel de natie, heel het Amerikaanse volk krijgt meer en meer oog en waardering voor de activiteiten van onze regering om Amerika’s economische en strategische relatie met China te herzien en eindelijk Amerika op de eerste plaats te zetten. Onder het leiderschap van President Trump zal Amerika koers houden. China moet weten dat het Amerikaanse volk en hun verkozen vertegenwoordigers van beide partijen vastberaden zijn. Zoals onze ‘Nationale Veiligheids Strategie’ het stelt: “Concurrentie betekent niet altijd vijandigheid”. Zoals President Trump het duidelijk heeft gemaakt, wij willen een constructieve relatie met Beijing, waarbij onze welvaart en veiligheid gezamenlijk groeien, en niet afzonderlijk. Waar Beijing zich steeds verder van deze visie af beweegt, kunnen de Chinese leiders hun koers nog aanpassen en terugkeren naar de geest van ‘hervorming en openheid’ en naar meer vrijheid. Het Amerikaanse volk wil niets liever; het Chinese volk verdient niets minder.

De grote Chinese verteller Lu Xun heeft vaak geklaagd dat zijn land “of neerkeek op buitenlanders als barbaren of naar hen opkeek als heiligen, maar nooit als gelijken”. Vandaag strekt Amerika zijn hand uit naar China en wij hopen dat Beijing spoedig zijn hand ook zal uitstrekken. Met daden, en niet met woorden, en met een vernieuwd respect voor Amerika. Wij zullen niet ophouden totdat onze relatie met China gegrond is op eerlijkheid, wederkerigheid en respect voor soevereiniteit.

Er is een oude Chinese spreuk dat ons verteld dat “mensen alleen het heden zien, maar de hemel ziet de toekomst”. Als wij nu verder gaan, laten wij een toekomst najagen van vrede en voorspoed met daadkracht en vertrouwen.

Vertrouwen in het leiderschap van President Trump en in de relatie die hij heeft gesmeed met de President van China.

Vertrouwen in de blijvende vriendschap tussen het Amerikaanse volk en het Chinese volk.

Vertrouwen dat de hemel de toekomst ziet en door Gods genade, moge Amerika en China die toekomst samen ontmoeten.

Dank u. God zegene u. En God zegene de Verenigde Staten van Amerika.
 

Op 7 juni 1959 werd Michael Richard Pence (Columbus, Indiana) geboren in een rooms-katholieke familie van Ierse origine. In zijn tienerjaren was hij lid van de Democratische Partij.
Pence studeerde geschiedenis aan het Hanover College en rechten aan de universiteit van Indiana. In die periode bekeerde hij zich tot het evangelisch protestantisme en werd lid van de Republikeinse Partij.

In 1999 besloot Pence om deel te nemen aan de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden, en met succes. Van 2001 tot 2013 zetelde hij er als afgevaardigde voor zijn thuisstaat. In het Huis van Afgevaardigden was hij van 2009 tot 2011 de Republikeinse fractievoorzitter (Republican Conference Chairman).

In 2013 keerde Pence terug naar Indiana om er de 50e gouverneur van Indiana te worden. Daar voerde hij onder meer wetgeving in om het ongeboren leven beter te beschermen en de godsdienstvrijheid te garanderen.

In juli 2016 werd Pence de running mate van de Republikein Donald Trump voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016. Hij legde zijn functie als gouverneur van Indiana neer en op 20 januari 2017 werd hij beëdigd als vicepresident van de Verenigde Staten van Amerika.

Bron: Wikipedia

Vertaling: J. Boot