Printen

Signalen 77

. Sollie-Sleijster

05-01-19

 

Er is een troon in de hemel: er wordt geregeerd

RD 31-12-2018

 

Geen mens is er in geslaagd de hemel te vinden, maar Johannes mocht er een kijkje nemen. God zelf opent een deur voor hem. We lezen erover in Openbaring 4, zo schrijft dr. M. Klaassen. We ontdekken dat er een wereld achter deze wereld is.

De eerste Russische astronaut, Youri Gagarin, zei bij terugkomst dat hij God niet was tegengekomen. Maar waar miljoenen mensen vandaag met een gesloten wereldbeeld leven, denken dat er niet meer is dan wat je kunt zien, blijkt dat er een deur is, een deur naar de hemel.

Die wereld is toegankelijk. Niet voor ieder, alleen geloofsogen zien deze deur.

Een adembenemend schouwspel ontvouwt zich: de troonzaal van God.

 

Troost

Wij leven net als Johannes in een wereld vol tronen. Johannes zag de troon van Rome. De Heere zegt tegen de gemeente van Pergamus: “Ik weet (…) waar u woont, namelijk waar de troon van de satan is.” Daarom zit Johannes gevangen en worden de gemeenten vervolgd.

Ook vandaag zijn er tronen: kerken worden opgeblazen, Christenen in China en elders raken steeds meer in de knel. Waarom zijn wij in het westen blind voor God en het Evangelie? Lopen kerken leeg en zijn miljoenen verslaafd aan geldzucht en pornografie? Het zijn tronen die je niet ziet, maar die er wel zijn. En dan laat God zien dat er een andere troon is, een troon in de hemel (Openb. 4:2). Johannes krijgt een blik in de controlekamer van het universum, waar God regeert.

Gods wegen zijn hoger dan onze wegen. Bij Hem komen alle lijnen samen. Wij weten niet wat morgen komt, maar we hebben wel de grote troost dat Hij het heden kent en de toekomst overziet. Hij regeert! Wat een troost!

 

Genade

Door de ogen van Johannes zien ook wij om de troon een regenboog, het teken van het verbond.

De dragende grond van onze werkelijkheid. God is trouw aan zijn verbond, ook in 2019. Al nemen 267 mensen per dag afscheid van de kerk, de regenboog rond de troon garandeert ons dat Hij zijn verbond gedenkt. De Heere laat zijn welbehagen zien aan wie nederig naar Hem vragen, Hem vrezen, uitzien naar zijn hulp en hoe het ook mag tegenlopen, toch op zijn goedheid blijven hopen (Ps. 147). Want er is een troon, er wordt geregeerd.

Die troon is een troon van genade, waar zondaren welkom zijn. Ook in 2019 staat de deur in de hemel open. Laten we dan vrijmoedig naderen tot die troon, opdat we barmhartigheid krijgen en genade mogen vinden om hulp te krijgen op het juiste tijdstip (Hebr. 4).

 

De les van een gerechtelijke dwaling

Nader Bekeken – december 2018

 

Dr. Pieter Boonstra’s bezorgdheid over het virus van de nieuwe hermeneutiek is het laatste jaar alleen maar toegenomen. Zonder het te beseffen kun je met dit virus besmet raken. Maar het heeft wel grote gevolgen. Het geeft een omkering in de wijze waarop je de Bijbel leest en interpreteert.

De predikant maakt een vergelijking met de gerechtelijke dwaling in de Puttense moordzaak, waarbij twee mannen jarenlang onschuldig vastzaten. Eerst werden ‘de daders’ aangehouden en daarna de ‘bewijzen’ bij elkaar gezocht, ‘geïnterpreteerd’.  Een omkering van de goede gang van zaken met desastreuze gevolgen.

 

Zoals in de Puttense moordzaak de eigen visie en overtuiging bepaalden met welke blik je naar de feiten kijkt, zo is het met de nieuwe hermeneutiek: eigen tijd en context worden dominant en van daaruit wordt naar de Bijbelse tekst gekeken. Een levensgroot gevaar is dat er dan iets aan de tekst wordt opgedrongen.

 

De eenheid van de Bijbel

Zoals wij zitten opgesloten in onze context, zo was het ook met de Bijbelschrijvers. Ook zij leefden in een concrete situatie. In de nieuwe hermeneutiek betekent dat dat de voorschriften moeten worden ‘doorvertaald’ naar onze cultuur. Met een beroep op de specifieke situatie van die tijd kun je de tekst aanpassen aan jouw idee van je eigen tijd en context. En omdat de context een zo bepalende rol krijgt toebedeeld, worden de teksten losse onderdelen. De eenheid van de Bijbel komt onder druk te staan. Dit terwijl juist die eenheid een correctie in ons denken zou kunnen aanbrengen door tekst met tekst te vergelijken. De Bijbel legt zichzelf uit, maar dit perspectief verdwijnt. Allerlei ‘exegeses’ ontstaan, een soort wildgroei, waarin de Bijbel kan dienen om jouw overtuigingen te onderbouwen.

 

Voorbeeld

Dr. Boonstra laat zien hoe dit op ethisch gebied plaats vindt. Vanuit de nieuwe hermeneutiek kun je zeggen dat in onze cultuur man en vrouw als doorwerking van gelijkheid economisch onafhankelijk van elkaar zijn. In de tijd van de Bijbel waren vrouwen afhankelijk van de man. Daarom bepaalde God dat er eerst een huwelijk moest zijn en daarna pas geslachtsgemeenschap. Maar nu is dat niet meer nodig. Zwangerschap en seksueel overdraagbare ziekten zijn te voorkomen of te bestrijden. We kunnen nu als man en vrouw kiezen voor één of meer seksuele relaties naast elkaar (second love) of achter elkaar (seriële polygamie).

De contexten van de tekst en de huidige tijd worden uitvergroot en vervolgens tegen elkaar uitgespeeld. Wat de tekst werkelijk zegt verdwijnt naar de achtergrond en fungeert niet meer als norm.

 

Vooruitgangsgeloof

Waarom grijpt in onze tijd de nieuwe hermeneutiek zo sterk om zich heen?

De predikant ziet verschillende oorzaken. Wetenschap en met name de evolutietheorie zorgen voor een sterk vooruitgangsgeloof. De verbinding met de nadruk op de context leidt tot de gedachte dat onze context beter is dan de vroegere. Wij zijn immers verder ontwikkeld, we weten meer. Het betekent een enorme positieve duiding van onze context.

Daarnaast krijgt die positieve duiding extra lading door de verbinding met het koninkrijk van God dat zich in deze wereld baan breekt. Bepaalde ontwikkelingen worden gezien als een teken van de genezende werking van dat koninkrijk (N.T. Wright e.a.). Maar meerdere teksten wijzen erop dat deze opvatting niet juist kan zijn (Filip. 3, Prediker 8, Rom. 8 e.a.).

Maar waarom is dit zo erg?

 

Heilsbepalend?

Het is niet minder dan een regelrechte aanval op het geopenbaarde Woord van God. In de Bijbel worden we gewaarschuwd niets toe te voegen of af te doen aan dit Woord. Het zou in de discussies over homoseksualiteit en M/V en ambt alleen maar gaan om een ‘mindere zaak’. Niet heilsbepalend, want dat is alleen het werk van onze Here Jezus Christus. Maar dat is juist in het geding. Wie zich met de nieuwe hermeneutiek inlaat zet juist dit heilsbepalende werk op de tocht. Hij loopt in een fuik.

Hier denkt Boonstra aan Charles Taylor, die beweert dat we ons moeten realiseren dat onze voorouders deel uitmaakten van een religieuze cultuur die niet meer de onze is. De hel en het strafrechtelijke model van verlossing (betaling via lijden en sterven) is niet meer vanzelfsprekend.

Het lijden en sterven van Christus (HC zd.15) moet worden ‘doorvertaald’: “de kruisdood is niet een betaling voor onze zonden, dat is een verouderd inzicht. We moeten de kruisdood zien als het begin van de revolutie” (N.T. Wright).

 

Niet context, maar tekst

De nieuwe hermeneutiek is een virus dat doorvreet en alles aantast. Er is sprake van een omkering die je steeds verder van huis brengt. Het is een grote dwaling en brengt je bij Gods Woord vandaan. Het sleutelwoord is niet ‘context’, maar ‘tekst’.

Luister naar Paulus:

 

“Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen en om op te voeden tot een deugdzaam leven” (2 Tim. 3:16, NBV)

 

en hoor naar Petrus die ons oproept:

 

”Wij hebben het profetische woord dat vast en zeker is en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart.” (2 Petrus 1:19, HSV).