Printen

In de kerk is het altijd spannend

 

Redactie een in waarheid

12-12-20

 

We gaan binnenkort een nieuw jaar in. Spannend en vol onzekerheid want de Ziekte is nog niet bedwongen. Maar niet alleen daarom, ook omdat de wereld vol onrust en dreiging is. Als we het goed waarnemen is er sprake van destabilisatie en polarisatie die gemakkelijk tot grote uitbarstingen kunnen leiden. Waar gaan we naar toe?

 

We hoorden een preek over Zondag 19 van de Heidelbergse Catechismus (15-11-20 Opeinde). Inzicht gevend en bemoedigend! Graag laten we onze lezers daarin delen aan het begin van Anno Domini 2021.

 

Zondag 19
 

Waarom wordt toegevoegd aan 'opgevaren naar de hemel': 'en zit aan de rechterhand van God'?
Christus is opgevaren naar de hemel om Zich daar te bewijzen als het Hoofd van zijn christelijke kerk, door wie de Vader alle dingen regeert.

 

Wat is voor ons de waarde van deze heerlijkheid van ons Hoofd Christus?
Ten eerste giet Hij door zijn Heilige Geest in ons, zijn leden, de hemelse gaven uit.
Ten tweede beschermt en bewaart Hij ons met zijn macht tegen alle vijanden.

 

Welke troost schenkt u de wederkomst van Christus om te oordelen de levenden en de doden?

Dat ik in alle droefheid en vervolging met opgeheven hoofd juist Hem als Rechter uit de hemel verwacht, die Zich eerst om mij voor Gods rechterstoel gesteld en heel de vloek van mij weggenomen heeft.
Hij zal dan al zijn en mijn vijanden aan de eeuwige ondergang overgeven, maar mij met alle uitverkorenen tot Zich nemen in de hemelse blijdschap en heerlijkheid.

 


 

In de kerk is het altijd spannend

 

E. Heres

 

In de kerk is het altijd spannend’.

Dat zei ik eens tegen een groep catechisanten. Ze keken me verbaasd en ongelovig aan, zo van: dat kan hij niet ménen!

Je hebt spannende computergames, je hebt spannende sportwedstrijden, het kan spannend zijn in de wereldpolitiek. Spannend was in de afgelopen weken wie de machtigste man wordt in het machtigste land ter wereld. Wie gaat er zetelen in het Witte Huis Dát is spannend. Maar, in de kerk is het níet spannend.

De kerk staat voor het gevoel van veel mensen meer buiten het gewone drukke leven.

Is meer iets voor rustige momenten. De kerk is voor gevoelsmensen die zich bezinnen op hogere dingen. Maar dat staat toch een beetje buiten het échte leven, buiten de wérkelijkheid.

 

Een troon

 

En tóch is de werkelijkheid anders.

Het gaat in de kerk juist om de meest spannende dingen! Daarin zijn dingen aan de orde die er werkelijk toe dóen. Dingen, die op dit moment gebeuren, dingen waar veel mensen in deze wereld maar weinig rekening mee houden. Maar ze zijn volle werkelijkheid.

Spannende dingen? Ja, alles wat er in deze wereld gebeurt hangt er van af! Want hoog verheven boven ons aardse leven, in de hemel, daar staat een troon! En op die troon regeert Iemand: ónze Koning, de Koning van de Kerk.

De kerk legt in haar geloofsbelijdenis grote nadruk op de heilsfeiten in het verleden. De Twaalf Artikelen noemen ze in volgorde: Christus' geboorte, Zijn lijden, dood en begrafenis,  opstanding uit de doden en de hemelvaart. Maar staan wij er wel genoeg bij stil dat er één heilsfeit is dat tot op de dag van vandaag voortduurt en dat een permanente spannende en actuele werkelijkheid is: Christus, Die zit aan de rechterhand van God?! Vandáág! Christus, het Lam van God, dat geslacht is, is vandaag bij God, in de troon!

 

Voortgang

 

Dat heeft een geweldig rijke betekenis en geeft tegelijk ook een geweldige spanning! Het Woord van God leert ons vérder te kijken dan de beperkte aardse horizon. Verder dan het Witte Huis in Amerika en de coronacrisis.

De apostel Paulus wijst in Efeziërs 1 op de kracht, waarmee God Christus uit de doden heeft opgewekt. Maar daar is het niet bij gebleven. Hij heeft Hem ook gezet aan Zijn rechterhand in de hemelse gewesten, boven álle overheid en macht en kracht en heerschappij. De Vorst van Pasen regeert vanuit zijn hemelse troon.

Deze levende Heer is vandaag bezig terug te komen. Hij komt oordelen over de mensen die léven en die geleefd hébben. Het eindoordeel over de geschiedenis is niet aan de ménsen, aan gasten in praatprogramma’s maar aan Christus Die komt! Alles stuwt Hij in de richting van het einde van de wereldgeschiedenis.

Dat is ontzagwekkend!

Het is ook angstwekkend áls je God niet serieus neemt. Daarom komt het erop aan om goed te letten op de dingen die bóven zijn! De Heilige Geest wil ons daarop wijzen. 

 

Thema:

De heerlijkheid van de komende Christus.

 

Vanuit de troon van de heerlijkheid

1 - regeert Hij de wereld,

2 - verzorgt Hij zijn kerk,

3 - stuwt Hij alles naar de voltooiing.

 

1 - Vanuit de troon van de heerlijkheid regeert Hij de wereld

 

Dat iemand werd opgenomen in de hemel lezen we niet voor het eerst in het Nieuwe Testament. De Heere Jezus Christus was ook niet de eerste mens die werd opgenomen. Immers Henoch wandelde met God en God nam hem op in de hemel. En Elia werd voor de ogen van Eliza door God weggevoerd naar de hemel.

Toch is de Hemelvaart van Christus dáármee niet op één lijn te stellen. Want Christus ging naar de hemel als de Middelaar, als Verlosser van zijn volk. Dat belijdt de kerk ook in Zondag 18: Christus ging naar de hemel als de gevolmachtigde Advocaat. Door Zijn zoenoffer aan het kruis heeft Hij recht om bij de Vader voor Zijn volk te pleiten. Als Hogepriester ging Hij binnen in het hemelse heiligdom als onze Pleitbezorger.

 

Gods rechterhand

 

Maar er is nog een belangrijk onderscheid met Henoch en Elia: Christus’ Hemelvaart was tegelijk troonsbestijging! Christus ging om met koninklijke heerlijkheid bekleed te worden. Zijn Hemelvaart is koninklijke inhuldiging. Hij gaat naar de troon van de Vader! Daar is Hij 'aan Gods rechterhand'!

Die uitdrukking aan de rechterhand’ kennen we al uit het Oude Testament. Bijvoorbeeld, in Psalm 110 zegt David: ‘De HEERE heeft tot mijn Heere gesproken: ‘Zet u aan Mijn rechterhand!, totdat Ik uw vijanden gelegd heb als een voetbank voor Uw voeten’. Dat is een profetie over de komende Messias. De Middelaar, de Zoon des mensen, zal koninklijke eer en macht ontvangen van God! Hemelse glorie, voor de Messias, zittend aan de rechterhand! Daar wordt Hem álle gezag en macht in handen gegeven.

Dát zit achter die woorden uit de Apostolische Geloofsbelijdenis en zit aan de rechterhand van God’. Christus nam zijn positie in als gezaghebbende Koning in heerlijkheid. Voortaan moet je rekening houden met de machtigste Gezaghebber van het heelal. Christus bekleedt de hoogste post.

 

Berg je maar, als je een vijand bent van Christus. Stop de revolutie tegen Hem want de levende Heer heeft alle macht ontvangen in hemel en op aarde!

Het slot van Efeziërs 1 is één indringend betoog om dát duidelijk te maken. Vers 20: De Vader heeft Christus aan Zijn rechterhand gezet, in de hemelse gewesten! Een machtig heilsfeit voor de gemeente van Christus!

 

Christus regeert

 

Wij vieren één keer per jaar Pasen en Hemelvaart. Maar het heilsfeit van Zondag 19 -  Heere Jezus Christus aan de rechterhand van God - duurt voort en mogen we elke dag vieren. Het is de vervulling van de beloften van God uit het Oude Testament. De wegen en de lijnen van het Oude Testament lopen dáár naartoe: Naar de heerlijkheid van de grote Zoon van David.

Denk ook aan Psalm 2: De HEERE heeft Zijn 'Koning gezalfd', en 'Hij zal Hem de einden van de aarde geven als bezit'. En Christus Zelf zegt het zo, als hij op Goede Vrijdag voor de Joodse Raad staat (Luc. 22:69): Van nu aan zult u de Zoon des mensen zien, gezeten aan de rechterhand van de kracht Gods’.

Als later de Joden hun haat koelen op Stefanus (Hand. 7:56), ziet Stefanus 'de hemelen geopend en de Zoon des mensen stáánde aan de rechterhand van God!’ Stefanus moet sterven onder een regen van stenen. Maar tóch staat vast: Christus regeert! Tijdens zijn marteldood mag Stefanus de plaats zien, waar Christus is: Aan Gods rechterhand! Wat is dat vanuit de hemel een geweldige bemoediging voor die bloedgetuige, die eerste martelaar om Christus’ wil.

 

Alle macht

 

Die bemoediging geldt ook voor héél de kerk in de laatste fase van de geschiedenis. Voor Stefanus, voor de Efeziërs en voor Paulus. Maar ook voor ons, vandáág. Dénk aan positie Die onze Heere vandaag inneemt! Hij is het Hoofd van de christelijke kerk Die alle dingen regeert. Er is níets dat de Vader Hem niet in handen gegeven heeft.

De apostel Paulus schrijft in Efez. 1:21, Christus staat boven alles! ’ver boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en elke naam die genoemd wordt’. Niets is er waarover Christus géén bevoegdheid heeft.

Als je dat eens écht op je ín laat werken, als je dat gelovig voor ogen houdt, wat ga je dan ánders tegen de dingen aankijken. Wat zijn er vandaag grote namen: Donald Trump, Joe Biden, Poetin die zichzelf ziet als de stabiele grote staatsman. Xi Jinping die voor eeuwig president van China wil wezen en zichzelf goddelijke eer toekent.

 

Maar onze Heiland, Jezus Christus, staat boven deze machthebbers ‘Alle dingen onder Zijn voeten’, zegt de apostel Paulus. Denk aan het nieuws uit Den Haag. Aan het kabinet dat telkens nieuwe plannen moet maken om de coronacrisis in te dammen. Als je het nieuws volgt dan líjkt het dat ménsen in deze wereld de dienst uit maken. En dat de macht van het ongeloof en de goddeloosheid steeds sterker wordt. En je vraagt je af of er in dit land toekomst blijft voor de kerk van Christus, en ruimte om uit te komen voor de volle waarheid van Gods Woord. Als je ziet hoe de reformatorische scholen belaagd worden …

 

Goede moed

 

Maar wees bemoedigd, want vanuit de troon van de heerlijkheid regeert Christus!

Dat is de bemoedigende boodschap van de apostel Paulus in het slot van Efeziërs 1.

Het Hoofd van de kérk, zegt de apostel, heeft het te zeggen over alles.

Die bemoediging heeft de kerk zo nodig! Dat was al zo in de dagen van de apostel Paulus zélf! Het is goed om ons te realiseren dat Paulus zijn brief aan de Efeziërs schrijft in een gevangeniscel, de grote machthebber van die dagen, de Romeinse keizer beroofde hem van zijn vrijheid! Wat is je horizon dan klein. Wat kán dan zo’n klein mensje nog? Wat nog zéggen als zijn mond zo wordt gesnoerd?

Tóch! Paulus weet: De Heere Jezus Christus zit op de troon van God in de hemelse gewesten!. Paulus is bepaald niet monddood. Het Evangelie dat hij mocht brengen ís de wereld door gegaan en gaat nóg de wereld door. En van de machten uit die tijd? Je verneemt er niets meer van.

Paulus verkondigt vanuit zijn cel de heerlijkheid van de Vorst van Pasen. Daarom mag ook de kerk vandáág goede moed houden, hoe piepkleine minderheid je ook geworden bent! Als je de krant leest en de ontwikkelingen volgt, dan zeg je: wat stellen zulke kleine groepjes nu eigenlijk voor? 'Niet om over naar huis te schrijven'.

Maar des te meer is er te schrijven en te zeggen over Christus en over Zijn heerlijkheid.

De kerk heeft nog steeds goed bericht voor deze wereld! Hét goede nieuws van Gods liefde en redding door Jezus Christus. En van Zijn genadeheerschappij.

 

Getuigen van heerlijkheid

 

Kinderen van God spreken verwonderd over Hem, de Heer van hun leven. Dit Hoofd van de kerk heeft het ook te zéggen in deze wéreld. Dát is de drijfveer om als christen actief te zijn in deze wereld.

Er is in de afgelopen 75 jaar veel veranderd in ons land. Toen de kerk na de Vrijmaking van 1944 weer gereformeerd werd, kwam er een bloeiende activiteit van organisaties van kerkleden op gang: de bekende G-organisaties. In de afgelopen decennia is die activiteit vaak weggezet als typisch een verschijnsel van de Verzuiling. En er werd een sociologische verklaring voor gegeven.

Maar het was maar niet groepsbelang, of exclusieve dadendrang. Nee, kleine mensen kregen de kracht van Gods genade om de eer van Christus midden in de samenleving uit te roepen! Zeker, dat werk gebeurde met zwakheid en gebreken. Maar als het erom gáát, om te getuigen van de heerlijkheid van Christus, Zijn evangelie te stellen tegenover de geest van de revolutie, dan heb je als kind van God áltijd recht van spreken. Dan mág je zelfs niet zwijgen, ook al zijn er nog maar nauwelijks gereformeerde organisaties. En ook al word je nog maar nauwelijks serieus genomen.

 

Haat en spot

 

Paulus zat in de gevangeniscel. Hij ervóer wat de vijandschap van de wereld betekent. Maar hij blééf spreken en schrijven als dienstknecht van Christus.

Dat vuur van afkeer en haat brandt vandaag volop. Je merkt het uit de spot van journalisten die uitstralen dat godsdienstige kerkmensen niet meer passen in deze tijd. We worden neergezet als 'mensen met een streng geloof'. Reformatorische scholen worden gewantrouwd als geváárlijke scholen. Het heeft als gevoelswaarde: ‘bij zulke mensen moet je het liefst ver uit de buurt blijven’. Je zal het merken, in de kring van collega’s, je zal het merken als je studeert. Als je écht uitkomt voor het evangelie, als je getuigt met Gods Woord, als je hardop zegt dat God het huwelijk uitsluitend bedoeld heeft voor man en vrouw, dan kom je steeds meer geïsoleerd te staan.

 

Veilig in het Licht

 

Maar put dan troost uit het feit dat Christus regeert vanuit de troon van de heerlijkheid! En dat alles onder Zijn voeten gesteld is. Daarom kan Hij je ook beschermen en bewaren tegen alle vijanden.

Maar gold dat ook voor Stefanus, en voor al die anderen die vervolgd werden en geleden hebben om het getuigenis van Christus? Stefanus kon toch niet wegschuilen, voor die regen van stenen, die hem zou doden? Nee, maar toen hij de hemel open had gezien, en de levende Heere staande aan Gods rechterhand, toen wist hij: Ik ben tóch veilig en gebórgen!

 

Zo mag je het zeggen, ook vandaag in de taal van het geloof. Dat mogen de vervolgde christenen weten, in al die landen waar vandaag de verdrukking alleen maar toeneemt. Christenen lijden in zeker 73 landen in de wereld onder zware tot extreme geloofsvervolging. Met name in de Islamietische wereld is de vervolging nog nooit zo erg geweest als vandáág! Wat zal het leven donker zijn, voor kinderen van God in die landen! Wat zijn er veel boze machten en krachten die de dienst lijken uit te maken. Maar zó donker is het niet of er schijnt Licht van boven!

De Heere regeert in de troon van Zijn heerlijkheid!

Hij heeft voor de zijnen een eeuwige schuilplaats.

 

‘Hij houdt zijn kerk in leven, hoe ook bespot en verdrukt. Door dwalingen omgeven, verscheurd, uiteengerukt’.

 

2 - Vanuit de troon van de heerlijkheid verzorgt Hij zijn kerk

 

Wat zijn in deze Zondag 'de hemelse gaven' die Christus door zijn Heilige Geest in ons uitgiet. Wat betekent dat?

Dít is nu het geweldige ántwoord, op de venijnige spot en vijandschap van de wereld. Daar vraagt men: 'Waarom houd je als modern mens toch vast aan dat geloof in Jezus Christus? Wat schiet je er mee óp, dat je gelooft in een Koning, die in de hemel regeert? En de Catechismus vraagt het óók: ‘Wat is voor ons de waarde van deze heerlijkheid van ons Hoofd Christus?’

En het is wáár: regeringshoofden kunnen veel beloven maar in de praktijk maar weinig goeds brengen. Talloze grote namen uit de geschiedenis hebben ondanks grote beloften hun onderdanen in het ongeluk gestort.

 

Royale gaven

 

Maar hoe onvergelijkbaar is de regering van Christus, van een totaal ándere orde dan het politieke spel van áárdse machthebbers. Wil je de zorg proeven van Christus voor zijn gemeente? Kijk dan eens bij het licht van de Bijbel om je heen in de gemeente en in de geschiedenis van de christelijke kerk. Dan zie je hoe Christus de eeuwen door, vanaf Pinksteren zijn kerk royaal voorzien heeft van gáven. Dat begon al op Pinksteren zélf.

Denk aan het inzicht dat de HEERE gaf aan Zijn apostelen, en de gave om te spreken! Ook aan de zorg die de Heere besteed heeft aan de bouw van Zijn kerk door het apostolische Woord. Wat heeft Hij er bijzónder voor gezorgd dat er altijd predikers waren die de woorden van het evangelie overbrachten en in klare taal de grote daden van God vertelden en uitriepen!

 

Toerusting tot dienstbetoon

 

Zo is er die gemeente ontstaan waar het vúúr van de Geest brandt. Waar ouderen en jongeren samen blijmoedig de HEERE dienen. Met hemelse gaven zorgt Hij ervoor dat de band met bóven, waar Christus is, in táct blijft. Dat de gemeenschap met God door het geloof niet vermindert maar juist toeneemt.

In de laatste dagen leeft de kerk onder spanning en in moeiten. Maar Christus Zelf zorgt ervoor, dat op de smalle weg achter Hem aan niets te kort wordt gekomen.

In Efeziërs 4 lezen we dat bij die ‘gaven van Christus’ zeker ook de ambtsdragers horen.

Efeze 4:11 en 12. ‘Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars,’. Waaróm? Om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, om het lichaam van Christus op te bouwen! Ambtsdragers, ouderlingen en diakenen zijn gáven uit de hemel. Natuurlijk, het zijn gewone mensen met hun eigen karakter, hun eigen mogelijkheden en ook hun gebreken. Maar Christus wil ze ons geven. Want Hij wil dat de troost van het evangelie heel dicht bij ons gebracht wordt. Tot achter onze huisdeur, tot aan de deuren van ons hart!

 

Gegeven ambtsdragers

 

Dat de kerk ambtsdragers heeft, het is zo iets wézenlijks voor de kerk. De brief aan de Efeziërs laat het zien: Christus die in heerlijkheid in de hemel is, geeft ze om de gemeente op te bouwen: apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraars.

En, let ook op al die ándere gaven die de Heere aan ieder wil geven:

Gaven van geloof en liefde; van wijsheid en geduld; van nederigheid en vergevingsgezindheid; gaven om te kunnen luisteren en om te kunnen spreken;

gaven van gebed en van dankbaarheid, en van offerbereidheid en verdraagzaamheid.

Zoveel gaven. Zoveel zegeningen, waarmee God ons gezegend heeft in de hemelse gewesten. Zie vooral met open ogen daarin het werk van Christus vanuit de troon van Zijn heerlijkheid. Wees dankbaar verwonderd dat ook vandaag zijn werk met zijn kerk tóch voortgaat!

 

Gewillig gemobiliseerd

 

Soms zou je verwachten dat er van de kerk niets overblijft. Is het niet door de aanvallen van buitenáf, dan is het wel door eigen onmacht en zonde van binnenuit, door tegenstellingen en verdeeldheid. Dat zou ook werkelijk gebeuren als Christus Zelf niet zijn koningschap zou blijven bewijzen. Maar zijn werk vanuit de hemel gaat voort. Psalm 110 zegt: 'De Heere mobiliseert een volk dat één en al gewilligheid is. Zij treden aan in heilig feestgewaad. Ook zal uw jeugd zich aan Uw glorie wijden, als frisse dauw in vroege dageraad’. Wat een rijkdom, als dat vandaag ook het geval is! De toewijding en de bereidheid van ieder, ook jongeren, om de Heere te dienen in ons kleine kerkverband.

 

Als je kijkt naar het kerkelijke leven in Nederland dan lijkt het geloof en het christelijke enthousiasme automatisch weg te zakken bij elke volgende generatie. Het kerkbesef is afgenomen, omdat er geen kennis meer is. Inderdaad, de geest van de tijd, de postmoderne cultuur, het welvarende leven, de alle aandacht opeisende media, ze hebben hun grote invloed. De gevolgen zijn niet uitgebleven.

 

Gewapende ogen

 

Laten wij niet alleen naar ánderen wijzen. Ook voor óns geldt: uit onszelf staan we niet enthousiast klaar voor een voluit christelijk leven. Voortdurend studie het Woord van God is nodig om gewapend en paraat te zijn  tegen de zuigkracht van de geest van deze tijd. Door de boodschap van de zorg van Christus voor Zijn gemeente zijn we dan bemoedigd. Samen en persoonlijk!

Als er moeiten zijn, denk dan níet dat het aan de Heere ligt. Geef ook niet direct de schuld aan ánderen. Maar laat het Woord van de levende Heere, die regeert vanuit Zijn troon in de hemel ons overtuigen. En laten we nagaan of we zélf wel de ogen open hebben voor de bewíjzen van Christus' koningschap. Wij hebben geen énkele reden om te twijfelen aan de liefdevolle zorg van Christus, die leeft en regeert in heerlijkheid.

En die ook bezig is om alles te stuwen naar het laatste oordeel.

 

3 - Vanuit de troon van de heerlijkheid stuwt Hij alles naar de voltooiing

 

‘Welke troost schenkt u de wederkomst van Christus om te oordelen de levenden en de doden?’

De dag van de wederkomst van Christus, is toekomst! Wij weten niet wanneer die dag er zal zijn. Hij komt als een dief in de nacht, dus plotseling, onverwacht. Toch mogen we zeggen dat Christus bezig is terug te komen. Dat lezen we in Lukas 21. Christus, de Zoon des mensen kómt nu in Zijn heerlijkheid! Eéns hebben de mensen Hem zien komen op een veulentje, straks komt Hij in heerlijkheid weer, op de wolken! Voorafgaand zullen er de tekenen zijn! Volken die radeloos benauwd zijn door het bulderen van zee en branding. Het leefklimaat wordt aangetast. De machten van de hemelen zullen wankelen.

 

Voltooide arbeid

 

De realiteit van 'de laatste dagen' is de wérkelijkheid van Gods toorn. Het wordt spannend in de wereld. Het boek Openbaring heeft het angstig visioen van de wereldgeschiedenis breed beschreven. Kijk wat er gebeurt als Christus de zegels opent! Oorlogen, hongersnood, epidemieën. En telkens wordt duidelijk: Christus is het bezielende centrum van het heelal! Zoveel mensen willen dat nú niet eens wéten maar

straks zal het voor heel de schepping openbaar worden!

Ál het werk van kerkvergadering van evangelieverkondiging en zending, het huisbezoek van de ambtsdragers de eeuwen door, is niet tevergeefs geweest. Al dat werk dat vaak zo moeizaam is verlopen. Het werk van de komende Koning.

Zijn regering van álle dingen heeft dát doel voor ogen. De voltooiing! De grote lijnen lopen naar elkaar toe. En het wachten is op de dramatische ontknoping.

Christus komt!

 

Hoge roeping

 

En de grote vraag is: Hóe leven wíj daar naar toe?

Dát maakt dat het altijd spannend is in de kerk! De prediking van het Woord, de verkondiging van het evangelie plaatst ons altijd weer voor de laatste dingen! Christus is bezig, te komen in heerlijkheid!

En die wetenschap. Wat dóet dat met ons geloof? Wat doet dat met ons leven? Zijn we bézig met zijn komst? Of nemen andere dingen ons helemaal in beslag. Je weet ervan, maar méér ís het niet. Zijn we ons wel goed bewust van de hoge roeping om ons altijd weer gewonnen te geven aan de levende Heere, die ook alle dingen regeert?
Buig de hals onder het zachte juk van Christus! Doe weg de hindernissen, die in de weg staan om levende leden te zijn van Christus en zijn gemeente. En zie met heel de kerk gelovig uit naar de dag van de wederkomst!

 

Rechter en Verzoener

 

De catechismus spreekt over de troost van Christus’ komst tot het oordeel. Troost, ja want al het onrecht dat vandaag ongestraft blijft, dat komt dán aan het licht! Zij die de schapen van Christus geslacht hebben zullen verdoemd worden. Het zal blijken hoe dwaas de spót was, van de haters van God en van zijn evangelie. Dan zal blijken: de heerschappij was aan de Zoon!

Maar, als alles openbaar wordt, komen toch ook onze zónden aan het licht? Wie zal er ooit kunnen zeggen: Heere, ik was trouw in mijn dienst aan U? Inderdaad, niemand! 'Wij hebben’, zegt Paulus, 'wij hebben allen gezondigd en moeten de heerlijkheid van God missen'.

Maar, zie dán Wie die Rechter is, die Komende is! Hem kennen we toch als onze Bevrijder, onze Verlosser!? Zijn éérste komst was immers om de zijnen vrij te kopen van de vloek en het oordeel van God?! De Rechter van stráks is éérst gekomen om de zijnen als brandhout te redden uit het vuur van Gods eeuwig oordeel. Hij heeft de vlammen van Gods toorn geblust aan het kruis op Golgotha!

 

Vrijmoedig geloof

 

Geloof het evangelie van de levende Heere die komt!

Dat geloof moet steeds weer versterkt worden.

Daarom is het altijd spannend in de kerk!

Ja want, alleen als je door het geloof in Christus bent, kan je zonder verschrikken verschijnen voor de rechterstoel op de Dag van Zijn komst.

 

Amen.