Signalen 121

R. Sollie-Sleijster

20-03-21

“Europees recht steun voor vrijheid van onderwijs”

RD 12-3-2021

De nieuwe hoogleraar onderwijsrecht aan de VU, prof. dr. Renée van Schoonhoven, stelde onlangs dat het Europees recht ouders de helpende hand kan bieden als de overheid de vrijheid van onderwijs inperkt. In haar oratie noemde zij drie gevallen, waarbij “schending van het recht van ouders niet denkbeeldig is”. Het betrof de onderzoeken van de Onderwijsinspectie naar de inhoud van lesmethodes in 2019, de inspectie-onderzoeken naar burgerschapsvorming in 2020 en de discussie over de acceptatieplicht in het onderwijs.

De professor: “Ouders hebben het recht dat bij de realisatie van het recht op onderwijs van het kind hun godsdienstige of filosofische overtuiging wordt gerespecteerd.” Dit recht is “een verbijzondering van de vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst en dient door de overheid te worden gerespecteerd omdat, als dit niet afdoende gebeurt, het realiseren van het recht op onderwijs niet goed mogelijk is.”

[In art. 2 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) staat dat de overheid de godsdienstige of levensovertuiging van ouders dient te respecteren.]

Geen boodschap aan Gods gebod

RD 6-3-2021

Tijdens het debat over de Equality Act, (vgl. onze antidiscriminatiewet) in het Huis van Afgevaardigden in de VS wees de Republikeinse afgevaardigde Greg Stuebe erop dat bij de Schepping het biologisch onderscheid tussen man en vrouw was bepaald:

“De genderdiscussie die in onze cultuur gaande is, komt neer op verwerping van het verschil dat God in de Schepping heeft gelegd. Als de wetten van een land niet langer de normen van God weerspiegelen, is dat land in opstand tegen God en zal het onvermijdelijk de gevolgen daarvan ondervinden.”

Het antwoord van de Democraat Nadler hierop was dat het Congres zich niet door Gods geboden laat leiden. Het beroep op God en de Bijbel is volgens hem volstrekt irrelevant.

Student Owen Stevens werd door het bestuur van de State University of New York geschorst, omdat hij in een video had gezegd: “Een man is geen vrouw en een vrouw is geen man” en “Laat ik heel duidelijk zijn, feiten houden geen rekening met gevoelens.” Het bestuur van de universiteit stelde dat Stevens de sociale veiligheid ernstig heeft geschaad, hij moet de video terugnemen en een training volgen, zodat hij wordt “gereinigd” van zijn verkeerde gedachten.

Het komt momenteel vaker voor dat studenten onder druk worden gezet in de VS.

Biden gaat er prat op de eerste transgender in zijn regering te hebben opgenomen. Dr Rachel Levine wordt plaatsvervangend minister van Volksgezondheid. Kritiek kwam van de redactie van The Daily Citizen, die in een tweet schreef: “Levine is een trangendervrouw. Dat betekent: een man die gelooft dat hij een vrouw is.” Twitter schorste het account. Ook Facebook en Amazon gingen recent over tot soortgelijke acties.

“Emancipatiestreven transgenderlobby bedreigend”

RD 6-3-2021

“The Rise and Triumph of the modern Self’ door Carl Trueman lijkt meer op een boek over psychologie dan op een beschrijving van de seksuele revolutie. Trueman, tot 2018 hoogleraar historische theologie en kerkgeschiedenis aan het Westminster Theological Seminary, licht toe:

“Christenen maken vaak de fout te denken dat de seksuele revolutie op zichzelf staat. Maar ze komt voort uit onderliggende veranderingen. Uiteindelijk gaat het om de vraag: wie ben je als mens?” (…)

“We hebben tegenwoordig de neiging om te denken dat de wereld om ons heen moet veranderen, zodat die past bij onze gevoelens.”

En:

“Als het gevoel de baas wordt, dan gaat het verkeerd, zowel in de kerk als in de samenleving.”

Natuurlijk wil Trueman het gevoel in het geestelijk leven niet negeren. Daarvoor heeft ook de kerkgeschiedenis te veel voorbeelden. En in de Psalmen blijkt dat gevoelens zeker belangrijk zijn. Denk hierbij ook aan opwekkingsbewegingen en in Nederland de aandacht bij de Nadere Reformatie voor de beleving van het heil. Nadruk op het innerlijk leven is op zich niet verkeerd, maar het gevoel mag niet overheersen. Dan komen er brokken.

De hoogleraar stelt ook vast dat transgenders in hun streven naar emancipatie veel feller zijn dan homoseksuelen. Laatstgenoemden ontkenden nooit het verschil tussen man en vrouw. Transgenders doen dat wel, zij weerspreken het biologisch onderscheid dat de Schepper heeft bedacht. Fundamenteel is dat we door filosofen als Nietzsche afscheid hebben genomen van God en de mens als het beeld van God. Daardoor heeft moraal eigenlijk  ook geen vaste basis meer.

Onder invloed van links politiek gedachtegoed is steeds meer nadruk op seksuele vrijheid gekomen, met als doel mensen te ‘bevrijden’, zodat ze hun innerlijke verlangens kunnen volgen. Je bènt homoseksueel, je bènt transgender. Vandaar dat de confrontatie heftiger wordt. Je kunt het gedrag van iemand afwijzen, maar niet iemands identiteit.

In de moderne maatschappij is het idee dat we allemaal het gelukkigst worden als we elkaar vrij laten in keuzes. Trueman legt uit:

“Niemand moet gebonden worden aan regels; de morele kaders zijn vloeibaar. Bovendien geloven we dat we kunnen zijn wat we willen zijn. Dat we onze identiteit zelf kunnen bepalen. Door hormonale behandelingen en chirurgische ingrepen helpt de (medische) techniek dus om het verlangen van mensen te vervullen.”

Daarbij komt de nieuwe vorm van het huwelijk door de opmars van het transgenderisme. Trueman licht toe:

“Eeuwenlang was het huwelijk een levenslange verbintenis van één man en één vrouw. Zij beloofden elkaar liefde en trouw voor de rest van hun leven. Strikt genomen kwam de omslag toen echtscheiding om andere redenen dan overspel werd geaccepteerd. Daarna ging het in het huwelijk meer om intieme vriendschap dan levenslange trouw. En ja, die kun je met allerlei mensen hebben. En aan vriendschap kan ook een einde komen. Bij een huwelijk verplicht je je tot twee zaken: liefhebben en trouw blijven. Bij vriendschap gaat het om het goede gevoel. Je kiest een vriend omdat je je prettig bij hem voelt.”

De kerkhistoricus vervolgt:

“De paradox van het huidige libertijnse denken is dat de overheid bepaalt hoe we moeten denken over de rechten van transgenders. Enerzijds mag ieder zijn eigen identiteit kiezen, maar anderzijds is er autoritair bestuur. (…) Gemengde toiletten vind ik heel autoritair; evenals wanneer vrouwen in een sporthal moeten accepteren dat ze samen met mensen die biologisch gezien man zijn, moeten gaan douchen, omdat deze mannen vinden dat ze vrouw zijn. Sinds de val van de monarchieën in de 19^de eeuw hebben we dit soort autoritair bestuur niet meer gezien, behalve dan misschien in nazi-Duitsland.”

Trueman uit zijn bezorgdheid over de jeugd:

“De kerk krijgt hen maar een paar uur per week. Het is voor de kerk van groot belang om heel goed na te denken hoe ze in die tijd onze jongeren onderwijst in de volle raad van God, want ze moet de schade van een hele week ongedaan maken.”