Opnieuw nee
D.J. Bolt
26-02-22
Met spanning is uitgezien naar de GKN classis Noord van 17 februari jl. Daar zou opnieuw het verzoek aan de orde komen een buitengewone GKN-synode bijeen te roepen om de zaak van eenwording verder gestalte te geven. In deze tijd immers vergadert ook de DGK-synode Lutten zodat er over een weer zaken zouden kunnen worden besproken en eventueel besluiten gericht op verdere stappen richting eenheid genomen.
Het verzoek kwam opnieuw aan de orde want dezelfde classis had 7 oktober vorig jaar al geweigerd zijn medewerking te verlenen aan zo'n buitengewone synode. Naar verluidt stemden daar opnieuw afgevaardigden van drie van de vijf kerken tegen: Dalfsen-GKN, Hardenberg en Kampen.
De gevolgen zijn groot! De eerstvolgende synode van GKN komt pas in het laatste kwartaal van 2023 bijeen. Voordat dan het verzoek aan DGK om hun vervroegde of buitengewone synode (het kan verkeren!) bijeen te roepen zal zijn gedaan en dit kerkverband het heeft georganiseerd, zal het ruimschoots 2024 zijn geworden.
De zaak van vereniging is dus zo weer twee jaar weggeschoven…
Ontsteld
Alom ontsteltenis, zo namen we waar!
Hoe heeft dit kunnen gebeuren?! Wat is er toch aan de hand in de GKN? We hebben geprobeerd door contact met verschillende predikanten en anderen meer achtergronden te vernemen. Maar die deuren blijken nogal gesloten. Het enige dat we concreet hebben begrepen is dat het eenwordingsproces te snel zou gaan, het moet van de 'derde terug naar de eerste versnelling' …
Wij begrijpen het niet.
In de eerste plaats, te snel? Zie de bijlage hieronder, waarin de geschiedenis van de contacten en samensprekingen van DKG en GKN is weergegeven. Inmiddels zijn we bijna zeven jaren na de uitgestoken hand van DGK in zomer van 2015. En met het nieuwe 'wapenfeit' zal dus niet eerder dan negen jaar na het eerste begin de zaak weer aan de orde komen. Misschien.
Wat we vooral niet kunnen begrijpen is dat onder die prachtige geestelijke en broederlijke verklaring[1] van wederzijdse deputaten die de aanleiding is geweest om op synodaal niveau met elkaar verder te willen handelen, de namen staan van alle samensprekende predikanten van DGK en GKN, inclusief ds. Bas en ds. Van der Wolf. Hoe kan het dan toch dat vanuit hun gemeenten (Hardenberg, Kampen/Dalfsen) de zaak van eenwording zó wordt gefrustreerd, En dat - nog helemaal afgezien of je het op synodaal niveau eens zou zijn geworden – er zelfs geen wil is om elkaar op dat niveau te ontmoeten en in de ogen te zien. En dáár met elkaar te spreken óf en hoe we verder met elkaar kunnen. Het is toch eigenlijk bizar dat afgevaardigden van drie van de zestien GKN gemeenten broederlijke breedkerkelijke ontmoetingen kunnen blokkeren? Een kerkbrede aangelegenheid vraagt toch om een kerkbrede (af)stemming (art. 31)?
Smaad
We vinden het ronduit beschamend en rampzalig dat het zo gaat. Beschamend omdat het zal leiden tot veel spot aan het adres van onze gereformeerde kerken, DGK en GKN. Die het immers zó precies weten allemaal, maar kennelijk geen kaas gegeten van ware katholiciteit van de kerk. Die persoonlijke gevoelens en emoties niet ondergeschikt weten te maken aan het grote belang van Christus' kerk, die moet leven in een wereld die hoe langer hoe meer tekenen van het beest vertoond en in brand staat (ook letterlijk)!
Hoe wordt door deze gang van zaken de naam van Christus, Koning van de kerk, gesmaad!
Het is ook rampzalig. Voor de jeugd en de jongeren. Twee (piep)kleine kerkverbanden die afzonderlijk vaak grote moeite hebben basale voorzieningen te kunnen organiseren en bemensen, zodat ook al vanuit dat oogpunt het dringend gewenst zou zijn samen schouders eronder te zetten. In dit verband even: hoe mooi is het dat de DGK Bijbelschool haar onderwijs ook met kinderen uit de GKN deelt en GKN kinderen welkom zijn op de jeugdvereniging van DGK Opeinde. Denk ook aan jongeren in hun zoektocht naar een levensgezel(lin).
Wat voor voorbeeld geven we toch als ouderen aan de opgroeiende jongeren van de kerk…
Verantwoordelijk
We denken aan al die christenen die langzamerhand in hun kerkelijke omgevingen postmodernistisch worden vergiftigd. Of die vertwijfeld geen keuze kunnen maken omdat ze bang zijn gelijk (weer) in een kerkelijke strijd terecht te komen. Afgezien of dit een geheel valide argument is, we dragen mede verantwoordelijkheid als we willens en wetens eenheid wegschuiven naar de toekomst om in onze privé bubbels te kunnen blijven mokken op al of niet vermeende onrecht dat ons vroeger is aangedaan. We zijn medeverantwoordelijk dat broeders en zusters hun heil elders gaan zoeken, zoals we regelmatig zien, bijvoorbeeld in een overgang naar de PKN/GB.
Chaos
Wat wordt er zo een organisatorische chaos gecreëerd tussen de kerken. Nu al is het een warboel geworden wat betreft wederzijdse gemeentegrenzen en –voedingsgebieden. Maar even een concreet voorbeeld. Wat was het goed geweest als er voor de kersverse nieuwe GKN gemeente in Groningen van te voren overleg was geweest met DGK Groningen over kerkgrenzen zodat er een evenwichtig samengestelde DGK-GKN gemeente had kunnen worden gevormd in het noorden van Groningen en een in de Stad. En dat er niet heen en weer 'gevlogen' hoefde te worden door Stadjes naar Bedum en van Ten Boer naar Groningen bijvoorbeeld.
We zouden ook zó graag af willen van die GKN 'truc' om steeds weer zonder overleg in het voedingsgebied van DGK-gemeenten een GKN-kerk te stichten, zoals daar in Groningen, en nu ook weer lijkt te worden toegepast in Leeuwarden/Drachten. Het is de zoveelste keer dat dit gebeurt en geeft toch zoveel irritatie en frustratie.
Hoop
De lezer zal hebben gemerkt dat we stoom afbliezen. En dat niet alleen voor onszelf We hebben ons de laatste paar jaar gedeisd gehouden om broedende hanen niet te storen, hoewel dat soms moeilijk viel. Maar het lijkt ons goed om nu niet meer in harten moordkuilen te graven en 'gewoon' uiting te geven aan het grote verdriet dat door deze gang van zaken wordt veroorzaakt bij velen.
Ja, bij velen. Hierboven spraken we steeds over 'GKN' alsof onze moeite op heel GKN gericht was. Dat zou gemakkelijk kunnen leiden tot het misverstand dat we er totaal geen oog voor hebben dat het overgrote deel van de GKN graag zo spoedig mogelijk zou willen verenigen, zoals ds. J.R. Visser al in 2016(!) zei. De andere classis, classis Zuid, stemde immers unaniem voor! En we weten ook uit eigen ervaring dat heel veel, heel veel, broeders en zusters liever vandaag nog dan morgen samen met ons de Heere zouden willen dienen, samen Christus' verzoening belijden en beleven. Onze frustratie en ontsteltenis zijn ook die van velen binnen DGK en GKN zelf. We hoorden van predikanten en anderen die de laatste jaren zijn overgekomen uit de GKv, dat ze ook graag zouden zien dat beide kerkverbanden één worden.
Dat geeft hoop.
Wij weten niet hoe het precies verder moet. Dat is een zaak van GKN zelf. Wellicht dat daar het onderlinge gesprek geïntensiveerd moet worden over restzaken waarvan ook de deputaten Eenheid Gereformeerde Belijders van GKN hebben geoordeeld dat die niet kerkscheidend zijn.
Misschien kunnen ook onze buitenlandse broeders in de Canadian Reformed Churches en Free Reformed Churches of Australia helpen op de een of andere wijze. Wellicht kunnen GKv-gemeenten die tevergeefs gewacht hebben op een voortvarende voortgang van de eenwording nu kiezen voor DGK om daarmee een sterke stimulans te geven aan de vereniging van beide kerkverbanden.
Troost
Je zou gemakkelijk cynisch kunnen worden door de gang van zaken. Of moedeloos, van 'laat maar zitten', 'we zijn er klaar mee'. Maar daar moeten we toch tegen vechten en dat overwinnen. Want niet onze gevoelens van boosheid en frustratie over zoveel kleinmenselijk gedoe mogen ons gaan beheersen. Het gaat immers niet om onze 'club' maar om Christus' kerk! Om zijn kerkvergaderend werk in een wereld die neigt tot het einde.
Hij zal het maken!
En dus, we gaan, zo getroost, weer verder!
Bijlage = Geschiedenis contacten DGK - GKN