Artikel printen

Een prachtig lied om in het bijzonder op deze Pinksterdagen te zingen! Het richt zich allereerst op de Heilige Geest en Zijn werk. Maar ook in zo sterke verbondenheid met Christus. Hoe kan het ook anders!

Ja, de Geest leert ons geloven, zo belijden we dat in onze leerboek: 'Het geloof komt van de Heilige Geest, die het in ons hart werkt door de verkondiging van het heilig evangelie …'[1]. Die Geest woont in ons. Immers boven ieder babyhoofdje wordt al bij de doop verzekerd:

'Wanneer je gedoopt wordt in de naam van de Heiige Geest, verzekert de Heilige Geest door de doop je ervan, dat Hij in je wonen wil en je tot een levend lid van Christus wil maken. Want Hij eigent jou toe wat je in Christus hebt, namelijk de afwassing van jouw zonden en de dagelijkse vernieuwing van jouw leven. Zo zal je tenslotte volkomen rein in het eeuwige leven een plaats ontvangen te midden van de gemeente van de uitverkorenen.'

We zijn verlangend om Jezus 'in levende lijve' te zien, en dat komt ook. Maar, hij woont nú al bij ons. Permanent met Zijn Geest in ons hart.

We ervaren dat, het kan niet anders. Want de Geest maakt van ons totaal andere mensen. Allereerst heeft Hij ons opnieuw geboren laten worden. Je kunt het merken aan ons denken en doen. Mensen om ons heen zien dat ook, als het goed is.

We mogen zo iets weerspiegelen van Jezus' doen en laten doordat ons leven Geestelijk vruchtbaar is geworden. Kijk maar, we geloven, we gedragen ons liefdevol, we zijn blij, vreedzaam, geduldig, vriendelijk, goed, zachtmoedig en beheerst[2].

Mysterieus is dat wél. Want het komt allemaal en helemaal door de huisvesting van de Geest in onze harten, terwijl het tegelijk niet buiten ons om gaat: want wanneer de Geest onze wil heeft vernieuwd, willen we ook zelf[3].

We leven in een spannende tijd. Verwereldlijking, kerkverlating, dreigingen, criminaliteit en polarisatie nemen in onze samenleving sterk toe. Verschillende wereldmachten zijn onverbloemd uit op wereldbeheersing. De moderne techniek lijkt ons hoe langer hoe meer uit de hand te lopen en krijgt steeds meer akelige bedreigende bijeffecten. Als we klimatologen mogen geloven is onze planeet zelfs reddeloos verloren als we niet razendsnel en drastisch ingrijpen.

Vraagt onze tijd dus niet om nou eens op te houden met al 'die hemelse' dingen en samen als gelovigen en god-lozen de handen in één te slaan om de mensheid te redden?, zo kunnen we soms horen. Hoe kunnen we dan toch steeds maar jubelen van 'grote dingen' en 'ontvangen al ons verlangen', als er wereldrampen aanstaande zijn?

Zeker, we steken ook de handen uit de mouwen, beperken en scheiden ons afval, schaffen zonnepanelen en warmtepompen aan, om maar wat te noemen. Maar doen dat terwijl ons hart rust en vrede vindt in Hem aan Wie we toebehoren!

Daarom blijven we uitbundig zingen van die 'grote dingen', van de almachtige Drie-enig God, van Zijn ultieme verlossing, en dit weekend in het bijzonder van God de Heilige Geest. We zingen van 'eeuwigheidsleven' dat door Jezus Christus mogelijk is gemaakt en ons genadig is gegeven.

Dan sta je héél anders in de wereld. Want we zien uit naar de grote zekere toekomst wanneer onze Heiland zijn terugreis weer richting de aardse wolken gaat. We zingen uit volle borst, aangevuurd door de Geest en in vol vertrouwen op onze HEERE:

Als u het lied wilt beluisteren of beter meezingen, het is op veel plaatsen op internet te vinden. Bijvoorbeeld click hier.

Het lied kan o.a. gevonden worden in het Liedboek van de kerken, gezang 477. De liedtekst is van Muus Jacobse, de melodie is oorspronkelijk van Giovanni Giacomo Gastoldi (ca. 1556-1622).
Nicolaus Lindemann dichtte op deze melodie In dir ist Freude (1594).

NOTEN

[1] HC, v/a 65.

[2] Galaten 5:22

[3] Dordtse Leerregles, III/IV art. 11 en 12.