Flits 22 - De almachtige Schepper van hemel en aarde

Elke middagdienst zingen we het:

" Ik geloof in God de Vader, de Almachtige. Schepper van de hemel en de aarde."

Niet zelden gedachteloos. We kennen het Apostolicum immers uit ons hoofd? We hoeven ons kerkboek er niet meer voor open te slaan.
Daarom is het goed af en toe een impuls te krijgen die de majesteit van God, de almachtige Schepper van de kosmos opnieuw als diepe waarheid te ervaren. Want wat Hij gemaakt heeft gaat boven alle voorstellingsvermogen uit. En brengt ons tot diepe verwondering en eerbied.

In 1990 werd de ruimtetelescoop Hubble[1] naar de ruimte geschoten en draait sindsdien als een kunstmaan rond de aarde. De telescoop maakt schitterende optische en infrarood opnamen van sterren, sterrenwolken, -stelsels, -wolken, enzovoort. We laten een paar zien.[2]
 

De foto toont een golvende toren van koud waterstofgas en stof die oprijst uit een " sterrenkwekerij" , Arend-nevel genoemd. Deze toren is 9,5 miljoen lichtjaren hoog, dat is ongeveer 35 triljoen km (35.000.000.000.000.000.000 km). In deze wervelende toren worden nieuwe sterren geboren doordat het gas onder invloed van de zwaartekracht implodeert, in elkaar ploft. Andere sterren worden gevormd door de druk van gas dat is verhit door naburige hete sterren.

Dit is een zogenaamde 'planeten-nevel ter grootte van ongeveer 5.000.000.000.000 km. De nevel bestaande uit planeten die worden uitgespuwd door sterren, vergelijkbaar met onze zon, die aan het eind van hun levensduur zijn. Centraal in de nevel bevinden zich niet één maar twee sterren zeer dicht bijelkaar. Zij draaien elke 16 dagen om elkaar heen. De nevel staat op ongeveer 2000 lichtjaren van ons vandaan, ongeveer 19.000.000.000.000.000 km.

De Hubble telescoop legde hier de uitlopers van een donkere interstellaire wolk vast. De wolk wordt vernietigd in het voorbijgaan van een van de helderste sterren uit de Pleiaden cluster. Deze cluster van jonge sterren, stellaire wolken en gaswolken is op een heldere winteravond gemakkelijk te zien als een groep van heldere blauwe sterren in het sterrenbeeld Stier (Taurus). In de Bijbel wordt drie keer aan deze sterrengroep gerefereerd.
De afstand tot de aarde is ongeveer 3.800.000.000.000.000 km.

De Sombrero Galaxy is een van de meest verheven 'galaxies', sterrenstelsels zoals 'onze' Melkweg. Een tamelijk 'platte' schijf met een spiraalstructuur. In het centrum van het stelsel bevindt zich een helder witte bolvormige kern die omgeven is door dikke spiralende stofwolken. Het is een reusachtig object equivalent met ongeveer 800 miljard zonnen! De diameter is 50.000 lichtjaren, 50.000.000.000.000.000 km. Vanaf onze planeet hebben wij 28 miljoen lichtjaren te gaan voor we in zijn centrum staan, 280.000.000.000.000.000.000 km?

Als wij op een onbewolkte avond naar de sterrenlucht kijken zien we heldere en vage schitterlichtjes. Maar wat zitten daar een werelden achter! Met de plaatjes hierboven is daar maar een uiterst beperkte indruk van gegeven. En het is zo ongelofelijk mooi wat er nog meer te zien is. De wereld van supernova's, zwarte gaten, witte dwergen, etc, etc., het is alles verbazingwekkend. Veel is voor onze menselijk geest nooit te vatten: zie alleen al de afstanden die hierboven zijn aangegeven. Hoe snel de mens zich ook ooit zal kunnen verplaatsen - tot zelfs aan de lichtsnelheid toe - , nooit zal hij in de verste verte enigszins de wondere wereld van de sterren persoonlijk binnen kunnen gaan. Alleen via geavanceerde technieken als van de Hubble telescoop (die trouwens al weer achterhaald is) kan een glimp van de grootsheid van de immense kosmos worden opgevangen.

Deze ontzagwekkende wereld brengt 'gewone' mensen en wetenschappers tot grote bewondering. Bewondering voor de Creator van dit alles. Want:

De HERE maakt de Beer en de Orion,
de Pleiaden en de Kamers van het Zuiden,
Hij doet grote, ondoorgrondelijke dingen,
ja, wonderen zonder tal.[3]
?
Kunt gij de banden der Pleiaden binden,
of de boeien van de Orion slaken?[4]
?
Hij, die Pleiaden en Orion heeft gemaakt;
Hij, die donkerheid verkeert in ochtend,
en die de dag tot nacht verduistert;
Hij, die het water der zee heeft opgeroepen en uitgegoten over de oppervlakte der aarde,
- HERE is zijn naam![5]
?
Want Hij sprak en het was er,
Hij gebood en het stond er.[6]
?
O HERE, onze Here,
hoe heerlijk is uw naam op de ganse aarde,
Gij, die uw majesteit toont aan de hemel.[7] 

In deze ontzaggelijke kosmische wereld staan ergens mensjes op, minusculer dan moleculen.
Zij lezen Genesis 1.
En zeggen dan parmantig:
Nee, dat kan zo niet:
licht op dag één,
en
de zon, de maan, de Pleiaden,
de Orion en de Kamers van het Zuiden,
op dag vier?
Dat kan niet kloppen![8]

Zou de almachtige God die sprak - en de sterrenstelsels werden geboren - niet spotlachen om zulke probleemstellinkjes?[9]

[1] Genoemd naar de Amerikaanse astronoom Edwin Powell Hubble (20 november 1889 ? 28 september1953).

[2] Zie op de websites: heritage.stsci.edu/gallery/gallery.html en www.hubblesite.org/gallery/album/entire_collection/ voor meerdere foto's en informatie. De laatste biedt zelfs een verzameling van niet minder dan 867 van de meest fantastische beelden van sterrenformaties in de kosmos.

[3] Job 9:9, 10.

[4] Job 38:31.

[5] Amos 5:8.

[6] Ps. 33:9.

[7] Ps 8:2.

[8] Cees Dekker, Ronald Meester, René van Woudenberg (red), " En God beschikte een worm" , Uitg. Ten Have, Dr. G. Sander van Doorn, p398:
" ?een natuurwetenschappelijke interpretatie van het scheppingsverhaal levert mij meer problemen op dan het oplost, niet in de laatste plaats van uit het scheppingsverhaal zelf." En in de toegevoegde noot:
?Denk b.v. aan het feit dat God op de eerste dag het licht schept, en  pas op de vierde dag de zon, de maan en de sterren?."
J. Douma, Genesis, p40: " Zouden we Genesis 1 letterlijk nemen, dan verstrikken we ons in onoplosbare problemen. Zo lezen we dat God op de eerst dag het licht schiep. Daar rijst reeds de vraag hoe lichtval op de aarde mogelijk was zonder zon, maan en sterren, die pas op de vierde dag geschapen zijn."
Vergelijk ook:
J.J.T. Doedens, Woord op Schrift, p96: " Ook is altijd al de grote vraag geweest wat we ons moeten voorstellen bij de eerste drie dagen, waar wél sprake is van morgen en avond, terwijl de hemellichten pas op de vierde dag worden geschapen. Dit heeft geleid tot allerlei speculaties en verlgenheidsoplossingen die beslist geen recht doen aan de tekst van Genesis 1."
En:
" En God beschikte een worm" , Dr. S. Paas, p27: " Interessant is ook de gespiegelde structuur van de geschapen objecten, die onder andere de vraag 'hoe kan het licht geschapen worden vóór de zon?' oplost. Genesis 1 is duidelijk niet geschreven om dit soort vragen aan de orde te stellen."

[9] Ps 2: 4.