Printen

Streven naar eenheid (1)

 

N. van Dijk
20-10-12

 

In een artikel in het Gereformeerd Kerkblad ‘De Bazuin’ van 25 juli noemt H.P. de Roos het opvallend dat de laatste tijd in alle verwarring van missiologische en andere taken van de kerk, de aandacht voor de kerk zélf weer naar voren komt. Wat is de kerk en wat is haar plaats in politiek en samenleving? Hij citeert dan uit een lezing die de hervormde emeritus predikant ds. L.J. Geluk hield voor theologiestudenten en beginnende predikanten van de Hersteld Hervormde Kerk op een studiedag van het Hersteld Hervormd Seminarie. De lezing ging over de gedachten van dr. Hoedemaker (1839-1910) over de volkskerk. Ds. Geluk benadrukt:

“Een volkskerk is niet kerk van heel het volk, maar een kerk vóór heel het volk. Elke kerk die zich de nood van het volk aantrekt, heeft iets van een volkskerk”.                                                                                                                                          

In het Reformatorisch Dagblad van 29 juni was te lezen:

“De nieuwe generatie, die de Vrijmaking van 1944 niet heeft meegemaakt, heeft weinig met de exclusiviteitsgedachte van de ware kerk. Zij zoekt liever samenwerking met andere kerken, vanuit de overtuiging dat orthodoxe christenen elkaar hard nodig hebben”.                                                                                                                                                                           

H.P. de Roos pleit er dan voor om toch vooral vast te houden aan wat de belijdenis zegt over het verband tussen Christus en zijn Kerk:

“De kerk heeft een adres, het vraagt van de mensen gehoorzaamheid om samen te komen onder één Hoofd op dezelfde plaats. Zoals op de eerste Pinksterdag de kerk al eensgezind saamvergaderd was op dezelfde plaats (Hand. 2:1)”.      

Het is alweer flink wat jaren geleden dat ds. De Marie (DGK) in ‘De Bazuin’ een aantal artikelen schreef over kerkelijke eenheid van alle gereformeerde belijders. Hij scheef de artikelen naar aanleiding van een oproep aan de kerkelijke gemeenschap van de Hersteld Hervormde Kerk, gedaan door twee leden van de HHK: Anthony Rietman en Zeger Wijnands. Deze oproep is destijds gepubliceerd op de site ééninwaarheid.nl.                                                                                                                                                   In de hoop dat er ondanks alle verwarring toch meer toenadering komt tussen alle kerken die de belijdenisgeschriften serieus nemen leek het goed deze artikelen nog eens naar voren te halen.                                  

In de brief zeggen de schrijvers regelmatig in contact te komen met gereformeerde belijders uit diverse kerken die uitzien naar kerkelijke eenheid van alle gereformeerde belijders. Ze citeren (de inmiddels 100-jarige) dr. M.J. Arntzen:


“M.i. zijn de hersteld hervormden echt de wettige voortzetting van de NHK. Ze houden zich metterdaad aan het belijden. Dan is het toch zeker de tijd om aan terugkeer te denken naar de voortzetting van de kerk der vaderen…..”.


De vraag is volgens de briefschrijvers of er binnen de HHK verlangen en ruimte is om met alle gereformeerde belijders uit
andere kerken samen te komen. Steeds meer mensen raakten vervreemd van de NHK omdat zij steeds meer ging afwijken van haar gereformeerde grondslag. Daarom is de HHK geroepen zich tot het uiterste in te spannen om de verbroken eenheid van gereformeerde belijders


“te herstellen en daarom is zij ook geroepen haar kerkorde zo spoedig mogelijke te zuiveren van vreemde smetten. Deze kerkorde moet ondergeschikt gemaakt worden aan het Woord en de belijdenis”.
                                        


Verder herinneren de schrijvers de gereformeerde belijders buiten de Hervormde Kerk aan de acte van Afscheiding en Wederkeer, waarin staat dat zij geen gemeenschap meer willen hebben met de Hervormde Kerk, totdat deze terugkeert tot de waarachtige dienst des Heeren. De schrijvers  eindigen de brief met een citaat van dr. Arntzen:


“We hopen ook hartelijk op en bidden voor de eenheid van allen die onze Here Jezus Christus in oprechtheid liefhebben. We staan ook een ruimhartige prediking voor, indringend en nodigend voor ieder die hongert en dorst naar de gerechtigheid (Dordtse Leeregels III/IV, 8). Maar we blijven wel het absolute gezag van Gods heilig Woord belijden, en staan een strikte binding aan de drie Formulieren van Enigheid voor”.


Ds. De Marie noemde in ‘De Bazuin’ de brief een hartverwarmend pleidooi binnen de HHK om te komen tot eenheid en sprak de hoop uit dat de brief mag leiden tot een begin van de beoogde eenheid. In het kerkblad plaatste hij ook wat kanttekeningen, niet om de oproep te willen smoren in kritiek, maar juist met het oog op de eenheid in de waarheid.

We zijn inmiddels heel wat jaren verder, maar misschien kunnen de brief en de reacties daarop alsnog reden zijn om verder te gaan met het gesprek over de eenheid van alle gereformeerde belijders. Daarom in een volgend artikel een samenvatting van de kanttekeningen die geschreven werden in ‘De Bazuin’.                                                                                                                       


Wordt vervolgd