Australië vermaant de GKv

Redactie een in waarheid

04-05-13

De synode van Armadale 2012 van de Free Reformed Churches of Australia (FRCA) vergaderde in voortgezette zitting op jl. 22 en 23 april. In deze vergadering kwam het eerder aangekondigde vermaan van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt aan de orde. De synode stelde een officiële vermaanbrief op die uitvoerig de zorgen verwoordt die in de FRCA leven ten aanzien van ontwikkelingen in de gereformeerde kerken vrijgemaakt (GKv).

Het is van groot belang om van dit kerkelijk vermaan kennis te nemen. Het laat zien hoe broeders en zusters waarmee we ons verbonden weten maar die geen deel uit maken van het kerken in de Nederland, tegen allerlei veranderingen en gebeurtenissen aankijken. In de brief valt op met hoeveel liefde en zorgvuldigheid dit gebeurt. Het gaat de Australische kerken er niet om een stevige kerkelijke oorvijg uit te delen maar uiting te geven aan oprechte bezorgdheid over de koers die de gereformeerd-vrijgemaakte kerken gaan.  

We publiceren de uit het Engels vertaald tekst van de Vermaanbrief. Deze Nederlandse versie is nog wel niet officieel vastgesteld maar biedt al wel een voldoend betrouwbare vertaling. Zodra de definitieve vertaling wordt vrijgegeven zullen we de voorlopige daardoor vervangen. Voor onze Engelstalige lezers geven we ook de oorspronkelijke Engelse Vermaanbrief in het artikel Australia admonishes the GKv, in deze zelfde rubriek.

Tenslotte publiceren we de vertaalde voorlopige synode-acta van de zittingen waarin de Vermaanbrief werd behandeld en vastgesteld. Deze zijn te vinden in Appendix 2. De originele Engelse tekst is te vinden in het al eerder genoemde artikel Australia admonishes the GKv, in deze zelfde rubriek.

(see for the original English version of the documents Australia admonishes the GKv in this category)

Vermaanbrief
aan de
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt

Editors een in waarheid

04-05-13

Aan: de Generale Synode van Ede 2014.

22 april 2013

Geachte broeders,

De Synode van Armadale 2012 van de Free Reformed Churches van Australië groet onze broeders van de Generale Synode van Ede 2014.

Preambule

De Synode van Armadale, bijeengekomen in juli 2012, heeft na overweging van de deputatenrapporten en de besluiten van de Synode van Harderwijk 2011 besloten om een officiële vermaanbrief aan uw Synode te zenden, waarin wij onze zwaarwegende zorgen ten aanzien van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) naar voren brengen. Deze brief werd vastgesteld en getekend op de heropende Synode van Armadale, april 2013. We richten deze brief rechtstreeks aan uw Generale Synode omdat de Synode van Harderwijk besloot dat uw “deputaten terecht hebben geweigerd om in een officiële vergadering met enkele zusterkerken … een oordeel te geven over bezwaren die door deze kerken waren genoemd.” Dit op grond van het feit dat “als een zusterkerk bezwaar heeft tegen een synodebesluit over leer, kerkregering, tucht en liturgie dan moet zij zich rechtstreeks richten tot onze generale synode.”[1]

Zusterkerken

Deze brief is geschreven in overeenstemming met onze regels voor relaties met zusterkerken, namelijk dat zulke relaties “gebruikt zullen worden om elkaar over en weer bij te staan, te bemoedigen en te vermanen” en bovendien “zorg voor elkaar te dragen … om niet af te wijken van het gereformeerde geloof in leer, kerkrecht en liturgie”. Daarom schrijven wij vanuit een diepe liefde voor de kerken waaruit wij vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw zijn ontstaan, en wier predikanten wij in onze kerken hebben ontvangen en met wie wij nog steeds veel persoonlijke contacten hebben. We hebben door de jaren heen zo heel veel van u ontvangen en wij erkennen dit met dankbaarheid.

Ook loven wij God voor de vele positieve aspecten van het gemeentelijk leven in de GKv-kerken. We begrijpen iets van de uitdagingen waar uw kerken voor staan, daar zij leven en kerkzijn in een cultuur die snel seculariseert en post-modern wordt, een samenleving waarin de principes en de normen van Gods Woord in toenemende mate worden gemarginaliseerd en zelfs rechtstreeks tegen­gesproken. Ook wij bevinden ons als kerken in een land dat in toenemende mate secularisatie laat zien en wij worstelen met dezelfde zaken. In zo’n vijandige context worden we er toe gedrongen des te meer op Gods genadige bewaring van Zijn Kerk te vertrouwen, en opnieuw bevestigd te worden in onze overtuiging dat wij voor Gods aangezicht godvruchtig en heilig zullen leven tot eer van onze Heiland.

De confrontatie met deze groeiende goddeloosheid maakt het dringend noodzakelijk om samen met de broeders en zusters over de hele wereld eenstemmig het geloof te belijden en één te zijn in een trouw getuigenis van het goede nieuws van het evangelie. Tegelijkertijd vereist zo’n eenheid wederzijdse binding aan de gehele waarheid van de Schrift, zoals die is samengevat in onze belijdenissen, en aan de rijke gezamenlijke erfenis. Daartoe spoort de Schrift zelf ons aan: “Zo dan, broeders, staat vast en houdt u aan de overleveringen, die u door ons, hetzij mondeling, hetzij schriftelijk, zijn geleerd.” (2 Thess.2:15). Omdat wij te maken hebben met een soortgelijke strijd en ons realiseren dat we een heel klein kerkverband zijn, hechten wij veel waarde aan een zegenrijk verband met kerken die vasthouden aan de waarheid van Gods Woord zoals we die belijden. Ons oprechte gebed is dat de FRCA en de GKv naast elkaar mogen blijven staan in het compromisloos en gelovig vasthouden aan de tradities die op Gods Woord en de Gereformeerde belijdenissen zijn gebaseerd, en dat we elkaar kunnen helpen en aanmoedigen om door het Gereformeerde geloof wegwijzers te zijn in een steeds meer afvallige wereld.

Vermaan van de Synode Legana 2009

Gedurende de laatste jaren zijn er vergaderingen gehouden met en brieven gewisseld tussen de deputaten van onze wederzijdse kerken betreffende onze ernstige zorgen over de richting waarin we de GKv als kerkverband zien bewegen, zorgen die zijn weergegeven in deputatenrapporten en correspondentie met u. Het doet ons verdriet dat deze zorgen niet door uw kerken schijnen te worden (h)erkend. Het wordt ons steeds duidelijker dat deze richting u in conflict brengt met Gods Woord zoals het in de Drie Formulieren van Eenheid wordt beleden en gehandhaafd in trouwe Gereformeerde kerken. Deze richting veroorzaakt moeite en spanning in onze relatie. Met het oog op deze zorgen heeft de Synode van Legana 2009 besloten “de Gkv in liefde en met zorg te vermanen om trouw te zijn in hun bezig zijn met hermeneutiek.”[2]

In reactie op dit vermaan heeft uw Synode van Harderwijk 2011 opgemerkt: “de GKv herkennen zich niet in het beeld dat van hen in de Acta van de Synode van Legana 2009 wordt gegeven”[3]. Met het volgende vermaan tracht de Synode van Armadale 2012 nu nog meer uitleg te geven van het vermaan door de Synode van Legana 2009 en de redenen daartoe. De voetnoten hierbij refereren aan de correspondentie, rapporten en besluiten waarin de zorgen die hier naar voren worden gebracht, verder worden toegelicht.

Belangrijkste zorg

Wanneer we overwegen wat wij bij u zien gebeuren dan is, samengevat, onze zorg dat er duidelijk sprake is van een vrijzinnige wijze van Schriftverklaring. Het streven naar een manier om God beter te dienen en te loven, en om Bijbelse antwoorden te geven op eigentijdse zaken waar we mee te maken hebben, zijn activiteiten die ongetwijfeld nodig en zegenrijk voor de kerk zijn. Maar het zoeken naar veranderingen mag niet betekenen dat u opgeeft waar u voor heeft gestreden en wat u in het verleden uit de Bijbel heeft geleerd. In de GKv horen we een soort vragen stellen dat de deur opent naar een tolerantie van een hermeneutiek die geen recht doet aan Gods volle openbaring. Wij geloven dat deze manier van Schriftgebruik ten grondslag ligt aan veel zorgen die we verwoorden in het hier volgende materiaal.

Wij horen u vragen: “Hoe moeten we Gods Woord in de context van vandaag verklaren?”[4] Inderdaad, het antwoord daarop is belangrijk maar het kan alleen liggen in de waarheid van Gods Woord. Tijden kunnen veranderen echter het gebod om gehoorzaam te blijven aan de Schrift verandert niet. Híer liggen onze ernstige zorgen, zowel met betrekking tot zaken die door uw Synodes werden besloten, als zaken waarin uw Synodes in gebreke bleven om de duidelijke leer van de Schrift te bevestigen. In de volgende paragrafen proberen we onze ernstige zorgen duidelijk te maken.

ZORGEN BETREFFENDE DE LEER

Punt van Zorg #1

De GKv tolereert een hermeneutische benadering die de autoriteit en de duidelijke bedoeling van de Schrift voor de exegese niet handhaaft.[5] Het is daardoor zeer de vraag of zij nog in staat en bereid is om de volle waarheid van de Schrift te handhaven.[6]

Overweging 

1. Vroegere en tegenwoordige publicaties van het docentenkorps van de Theologische Universiteit te Kampen stelden de duidelijke bedoeling van de Schrift ter discussie.
    
1. In zijn dissertatie From Conquest to Coexistence: Ideology and Antiquarian Intent in the Historiography of Israel’s Settlement in Canaan, afgerond en verdedigd in maart 2010, stelt Dr. K. van Bekkum met het oog op een stelling die hij verdedigt m.b.t. archeologische vondsten, de geschiedenis zoals beschreven in de Schrift ter discussie.[7] Deze dissertatie werd ‘cum laude’ gewaardeerd, en ondanks verschillende waarschuwingen tegen de inhoud, benoemde de Synode van Harderwijk 2011 Dr. Van Bekkum als docent aan de Theologische Universiteit. 
   
   
2. Dr. S. Paas, als docent verbonden aan de Theologische Universiteit te Kampen, gebruikt in zijn dissertatie Creation and Judgement: Creation Texts in Some Eighth Century Prophets[8], een historisch-kritische benadering. Deze doet hem beweren dat “Israels scheppingsgeloof een Kanaänitische achtergrond heeft en mogelijk werd beïnvloed door Egyptische opvattingen”. Hij beschouwt “de schepping als een mythe, evenals veel van Genesis 1-11”.[9] 
   
   
3. In 2002 schrijft Ds. J.J.T. Doedens het artikel “Taal en teken van trouw, OVER VORM EN FUNCTIE VAN GENESIS 1”, gepubliceerd in Woord op schrift: Theologische reflecties over het gezag van de bijbel.[10] Hij laat ruimte om in de context van Israëls geschiedenis, Genesis 1 op zo’n manier te verklaren dat het niet noodzakelijk is dat wij op basis van deze tekst hoeven te geloven dat God hemel en aarde in zes dagen heeft geschapen.[11] 
   
   
4. In zijn artikel “Hermeneutiek en metaforie”, gepubliceerd in hetzelfde boek, beweert Dr. A.L.Th. de Bruijne dat er meer teksten in de Schrift staan die metaforisch kunnen of moeten worden opgevat, waarbij hij verwijst naar Genesis 1.[12]
    
2. Hoewel leden binnen het verband van de GKv ernstige hermeneutische zorgen over de wijze van schriftverklaring in deze geschriften naar voren hebben gebracht, zijn de Generale Synodes van de GKv in gebreke gebleven deze zorgen m.b.t. de integriteit en leer van het docentenkorps aan de Theologische Universiteit te Kampen op een gepaste en nauwgezette manier te behandelen.
    
1. In 2008 deed Dr. G. Harinck een aantal uitspraken in de pers waaronder een controversiële benadering van de Schrift met betrekking tot homoseksualiteit. Een daarop volgende toelichting was niet bevredigend. Het blijft zorgwekkend dat deze publieke uitspraken niet teruggenomen zijn en hij aan de Theologische Universiteit te Kampen gehandhaafd blijft.[13] 
   
   
2. Verschillende appelschriften aan de Synode van Zwolle-Zuid 2008 met bezwaren tegen bovengenoemde publicaties van Dr. A.L.Th. de Bruijne, evenals bezwaren tegen bovengenoemde controversiële publieke uitspraken gedaan door Dr. G. Harinck, werden afgewezen omdat deze zaken al door het College van Toezicht van de Theologische Universiteit waren behandeld, en ook omdat de indiening ervan te laat werd geacht. En zo heeft de Synode de bezwaren tegen deze leringen niet in behandeling genomen.[14] 
   
   
3. De Synode van Zwolle-Zuid 2008 verklaarde een aan haar gericht appel “ongegrond” met het argument dat bezwaren tegen bovengenoemde publicaties van Dr. A.L.Th. de Bruijne die op de gebruikelijke kerkordelijke manier bij de plaatselijke kerk waar hij emerituspredikant van is (Rotterdam-Centrum) werden ingediend, inderdaad door die plaatselijke kerkenraad moesten worden behandeld. [15] 
   
   
4. Hoewel veel ernstige bezwaren tegen de dissertatie en de benoeming van Dr. S. Paas werden ingebracht, evenals tegen de dissertatie en benoeming van Prof. K. van Bekkum, zijn deze bezwaren op formele gronden (regels en tijdstip van indiening) nooit door een Synode behandeld.[16] 
   
   
5. De Synode van Zwolle-Zuid 2008 heeft ook bepaald dat het voor kerkleden niet mogelijk is om op basis van Artikel 31 van de Kerkorde bezwaren tegen twijfelachtige leringen van predikanten/docenten van andere gemeentes in te dienen.[17]

Punt van Zorg #2

De GKv tolereert een hermeneutische benadering die de volkomenheid van de Schrift inzake ethiek niet handhaaft. Deze benadering komt in conflict met wat we in de Nederlandse Geloofsbelijdenis Artikel 7 belijden omtrent de volkomenheid van de Schrift.[18]

Overweging

1. Het GKv Rapport van Deputaten Kerkelijke Eenheid, dat samen met NGK deputaten werd voorbereid, laat ruimte voor een spreken van de Heilige Geest dat buiten het Woord van God omgaat en niet gebaseerd is op duidelijke Bijbelse voorschriften. Door een onderscheid te maken tussen “het gebruik van de gaven die zij hebben ontvangen” en “luisteren naar het Woord van God”, en deze beide als rechtsgeldige middelen te beschouwen om Gods wil te verstaan, wordt de weg gebaand voor het trekken van ethische conclusies (bijvoorbeeld m.b.t. gronden voor echtscheiding), die geheel gebaseerd zouden zijn op de leiding van de Geest, ondanks dat ze in tegenspraak met de Schrift zijn.[19]
   
    
2. Een voorbeeld van deze benadering is de manier waarop de GKv synodes met de zaak van huwelijk en echtscheiding zijn omgegaan (zie Punt van Zorg #3).[20]

Punt van Zorg #3

Besluiten van de GKv over huwelijk en echtscheiding laten ruimte voor een subjectieve benadering in het verstaan en toepassen van Bijbelse normen. Het blijft voor ons zorgwekkend dat zo’n benadering niet expliciet door uw synode is uitgesloten.

Overweging 

1. De Synode van Amersfoort-Centrum 2005 (Art. 57) bevestigde de hoofdlijnen van het rapport “Huwelijk en Echtscheiding” dat was voorbereid door deputaten die door de Synode van Zuidhorn 2002 waren aangesteld. Deze synode bevestigde nadrukkelijk de Schriftuurlijke leer dat echtscheiding en een daaropvolgend hertrouwen een ernstige euvel is en kerkenraden behoren deze zaken als zodanig te behandelen. Maar helaas gaf zij geen expliciete richtlijnen die goedkeuring uitsluiten van scheidingen om andere redenen dan die in de Schrift worden genoemd, namelijk overspel en bewuste verlating zoals die worden toegestaan in Mattheüs 19 en 1 Korintiërs 7.[21]
    
2. Het rapport stelt voor dat in nieuwe situaties die niet in de Bijbel voorkomen, een gemeente geleid door de Heilige Geest zelf redenen voor echtscheiding mag vaststellen, ook al zijn die niet rechtstreeks gebaseerd op expliciete Schriftuurlijke gronden of analoge situaties. De achtergrond van deze benadering is een nieuw kader waarin “de stijl van het koninkrijk” als bepalend wordt gezien en ethische vragen met “gemeente-ethiek” worden beantwoord, als de spirituele manier waarop de gemeente door de Heilige Geest wordt geleid. Deze nieuwe manier van ethiek bedrijven met betrekking tot huwelijk en echtscheiding werd door Dr. A. L.Th. de Bruijne verdedigd op de conferentie over hermeneutiek van 30 maart 2011 in de Theologische Universiteit te Kampen.[22]
    
3. Deze subjectieve benadering geeft de kerk ruimte in haar eigentijdse context redenen om te scheiden aan de Bijbel toe te voegen, in plaats van wat in de Bijbel wordt geopenbaard toe te passen. Op deze manier neigt de kerk naar een subjectieve hermeneutische benadering waarin ethische besluiten niet voldoende zijn gefundeerd op de verklaring en toepassing van duidelijk geopenbaarde Bijbelse normen.[23]
    
4. Hoewel de Heilige Geest de kerk inderdaad leiding geeft in het toepassen van de normen van de Schrift op het gebied van de ethiek (bijv. Heb. 3:7; Ef. 6:17; 1 Thess.1:5,6), doet Hij dit altijd in overeenstemming met wat in de Schrift is geopenbaard (bijv. Heb. 4:12; Heb. 12:25; 1 Pet. 1:23-25; Hand. 7:51; 16:14,15; 2 Kor. 3:8). Het startpunt van ethiek moet altijd het Woord van God zijn en de kerk moet niet tot subjectieve conclusies komen die uitgaan boven, of tegengesteld zijn aan, wat in de Schrift is geopenbaard. Alleen door zorgvuldig te luisteren naar het objectieve, geopenbaarde Woord van God wil de Heilige Geest ons de juiste conclusies laten trekken over Gods wil (bijv. 1 Kor. 2:12; Ef. 1:17,18).

Punt van Zorg #4

De studie over de vraag of de Schrift vrouwen toestaat het ambt van diaken, ouderling en predikant te vervullen schiet tekort daar zij de duidelijke leer van de Schrift dat de bijzondere ambten binnen de Christelijke kerk voor mannen zijn gereserveerd, niet bevestigt.

Overweging

1. De Synode van Harderwijk 2011 heeft deputaten benoemd met de opdracht antwoord te geven op de vraag of het op basis van de Schrift geoorloofd is om (naast mannen) vrouwen in het ambt van diaken, ouderling en predikant te benoemen.[24]
    
2. De Nederlandse Geloofsbelijdenis Art. 30 leert dat de ware kerk geregeerd moet worden overeenkomstig de geestelijke orde die onze Here ons in zijn Woord heeft geleerd. Deze orde geeft aan dat de bijzondere ambten van predikant, ouderling en diaken vervuld moeten worden door gelovige mannen, die gekozen worden overeenkomstig de regel die de apostel Paulus aan Timotheüs heeft gegeven (2 Tim. 2:2).
    
3. De Schrift leert ons verder dat het een vrouw niet toegestaan is om te leren of gezag over een man te hebben, maar dat zij zich rustig moet houden (1 Timotheüs 2:11-14; 1 Korintiërs 14:33-35).
    
4. Een behoorlijke studie van dit onderwerp, met een opdracht om het Bijbelse verbod van vrouwelijke ambtsdragers te verdedigen, zou de kerk helpen om de uitdagingen van het feminisme aan te gaan. Maar door het opwerpen van de vraag of vrouwen de bijzondere ambten in de kerk mogen vervullen en een opdracht tot studie daarnaar te doen in plaats van het duidelijke getuigenis van de Schrift op dit punt te bevestigen, heeft de Synode van Harderwijk de kwestie van het openstellen van de bijzondere ambten voor vrouwen tot een open vraag gemaakt.

ZORGEN BETREFFENDE DE ECCLESIOLOGIE EN KERKREGERING

Punt van Zorg #5

De aanvaarding van regels die samensmelting toestaan van plaatselijke GKv gemeentes met die van de NGK bevordert een vals oecumenisme.

Overweging 

1. De Synode van Amersfoort-Centrum 2005 heeft regels aanvaard voor plaatselijke contacten en samenwerking van GKv gemeentes met die van kerkverbanden die geen zusterkerken zijn.[25]
    
2. De Synode van Zwolle-Zuid 2008 heeft deze regels nog weer uitgebreid met aanvullende regels voor contacten die resulteren in de wens om tot een samenwerkingsgemeente te komen.[26]
    
3. Vervolgens hebben verschillende GKv gemeentes zich vermengd met NGK gemeenten (bijv. te Deventer en Zaandam) om zo één gemeente te vormen.[27] Dit impliceert ook gezamenlijke erediensten als één gemeente (zie www.3gk-deventer.nl en www.zaankerk.nl).
   
   
4. De NGK staat sinds 2004 vrouwen toe om bevestigd te worden in het ambt van predikant, ouderling en diaken (LV Lelystad 2004[28], LV Zwolle 2007[29]). De NGK heeft opdracht gegeven tot een studie naar het toelaten van praktiserende homoseksuelen tot het ambt van ouderling en diaken (LV Houten 2010[30]). De NGK tolereert in haar leden en ambtsdragers een lossere binding aan de belijdenis, bijvoorbeeld door ambtsdragers te aanvaarden die tegen de kinderdoop zijn.[31]
    
5. Omdat de plaatselijke NGK gemeentes die verenigd zijn met GKv gemeentes (Deventer en Zaandam) binnen een kerkverband blijven, die het gezag van de Schrift aantast (vergelijk punt 4 hierboven); heeft het volledig samengaan met zulke NGK gemeentes ondermijning van het Schriftgezag tot gevolg. Het toestaan dat gemeenten op deze wijze één worden resulteert niet in een eenheid die uitsluitend op Gods Woord, zoals samengevat in de belijdenissen, is gebaseerd.

Punt van Zorg #6

De blijvende deelname aan de Nationale Synode/het Protestants Forum bevordert vals oecumenisme.

Overweging

1. Deputaten GKv voor kerkelijke eenheid hebben in december 2010 deelgenomen aan de Nationale Synode gehouden te Dordrecht. De Nationale Synode is gebaseerd op een “Credo” als uitdrukking van geloofseenheid tussen de deelnemers.[32]
    
2. De Synode van Harderwijk 2011 heeft de deelname door deputaten goedgekeurd en voorts de deputaten opdracht gegeven om de ontwikkelingen aangaande de Nationale Synode en het Protestantse Forum te volgen en om daaraan deel te nemen met een afvaardiging.[33]
    
3. Van de 52 kerkgenootschappen die de Nationale Synode 2010 hebben bijgewoond zijn vele niet trouw aan het Gereformeerde geloof. Hieronder bevinden zich bijvoorbeeld de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), de Evangelisch-Luthersche Kerk, de Remonstranten en de Verenigde Pinkster- en Evangelische Kerken, uit welke genootschappen ook de leden van de stuurgroep afkomstig waren.[34]
    
4. Een geloofseenheid zoals die zich op de Nationale Synode manifesteert, is niet de eenheid die gegrond is op de Schrift en die we belijden in de confessies.

BEZWAREN BETREFFENDE LITURGIE

Punt van Zorg #7

De GKv heeft een uitbreiding van liederen geaccepteerd waarvan vele niet ondubbelzinnig Bijbels en Gereformeerd zijn.

Overweging

1. De uitbreiding met honderden nieuwe liederen (de Synode van Harderwijk 2011 keurde alleen al meer dan 150 liederen in eerste en tweede lezing goed) leidt af van de Psalmen, hét Boek van Lofzangen in de Bijbel, en van andere gezangen die rechtstreeks op de Schrift zijn gebaseerd.[35]
   
   
2. Veel liederen in het Liedboek voor de kerken zijn niet ondubbelzinnig Bijbels en Gereformeerd.[36] Veel van de onderwerpen en bezwaren die in de correspondentie met de GKv naar voren werden gebracht, hebben ook betrekking op een aantal liederen dat door de Synode van Harderwijk 2011[37] al is aanvaard of nog zal worden toegevoegd.[38]

CONCLUSIE

Broeders, wij verzoeken u dringend en met ernst om de zaken die we in deze vermaanbrief hebben aangesneden zorgvuldig in overweging te nemen. We zijn ons ervan bewust dat sommige zaken misschien niet op uw Generale Synodes zijn behandeld of nog niet geheel zijn afgerond. Echter wanneer dwalingen zichtbaar worden en ze ongehinderd kunnen voortwoekeren zonder dat een kerkelijke vergadering ertegen optreedt, dan worden ze als zuurdeeg in uw midden. Wij zouden nalatig zijn als we niet uit liefde hierop zouden wijzen. De kerk van de levende God is “pijler en fundament van de waarheid” (1 Tim.3:15) en daarom dringen wij er bij uw synode oprecht en nederig op aan om die waarheid luid en duidelijk te belijden, door het heldere bazuingeluid van Gods Woord te laten horen in uw kerken en in deze wereld, en zo trouw Gods openbaring te laten weerklinken.

Wij beseffen dat sommige van de dingen die we geschreven hebben misschien scherp en veroordelend kunnen overkomen en misschien niet altijd even duidelijk zijn verwoord. Maar we vertrouwen erop dat zelfs al heeft deze brief zijn tekortkomingen, u er onze ernstige oproep in hoort om trouw aan God en Zijn Woord te zijn en dat u achter deze brief onze oprechte liefde voelt die wij voor u als onze zusterkerk hebben. Wees geheel verzekerd van onze broederlijke toegenegenheid en zorg die de basis vormt van en de motivatie voor dit ernstig vermaan.

U mag er zeker van zijn dat wij deze brief in grote nederigheid schrijven. We beseffen onze eigen zwakheid in de strijd om in een seculiere en post-moderne cultuur het geloof vast te houden. Wij erkennen dat wij het bloed van Christus en de voortdurende vernieuwing door Zijn Geest nodig hebben. Wij begeren ook uw gebeden voor ons.

Tenslotte, wij schrijven deze brief ook biddend. We vragen de Here dat Hij u doet terugkeren tot en laat vasthouden aan de waarheid van Zijn wil zoals die is geopenbaard in Zijn Woord. In onszelf zijn wij niet beter dan u of iemand anders. Zowel u als wij moeten vertrouwen op de genade van God en door Hem worden geleid en geregeerd worden door Zijn Woord en Geest in plaats van door onze eigen inzichten. Biddend verlangen wij dat u op deze wijze de volle rijkdom van Gods openbaring en van het evangelie van redding dat de glorie weerspiegelt van onze Grote God en Koning, zult omhelzen, trouw zult belijden en van harte verdedigen. Openbaring 3:11 “Zie, Ik kom spoedig! Houd vast wat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme.”

Wij zien uit naar uw weloverwogen antwoord.

Met Christelijke groeten, namens de Generale Synode van Armadale 2012.

Preses                                                 Tweede Scriba

NOTEN 

[38]       Bijvoorbeeld Lied 200 “Heerlijk verschenen is de dag”, vgl. Rapport aan de Synode van West Kelmscott 2006, blz. 280; en de Acta van de Synode van Harderwijk 2011, Besluit 2 of Besluiten deputaten kerkmuziek 13 mei 2011.

Appendix 1 – Acta FRCA  22 en 23 april 2013

Artikel 141 - Gereformeerde Kerken in Nederland
(betreft Artikelen 29, 40, 43, 57, 76, 94, 114, 116)

I. Definitief Besluit:

1. Aan de GKv een officiële vermaan met onze zorgen te doen toekomen. 
   
   
1. Dit vermaan moet volgens  de regels voor zusterkerkrelaties uiting geven aan zwaarwegende  zorgen betreffende leer en leven van de GKv.
   
   
2. Naast de officiële Engelse Vermaanbrief zorgen deputaten voor een duidelijke en nauwkeurige Nederlandse vertaling.
   
   
3. Aan de Vermaanbrief wordt per brief of e-mail ook al het materiaal toegevoegd waarnaar in de voetnoten wordt verwezen.
    
2. Wij geven uitdrukking aan onze diepe droefheid over het gebrek aan voortgang om onze huidige zorgen weg te nemen, waardoor onze relatie onder spanning is komen te staan.
    
3. Wij adviseren de kerkenraden van de Free Reformed Churches of Australia zorgvuldig om te gaan met hun verantwoordelijkheid jegens hen die komen van en gaan naar de GKv. 
   
   
4. Wij roepen de FRCA op om de GKv veelvuldig in hun gebeden te gedenken gezien de voortdurende strijd om de waarheid binnen deze kerken.

Artikel 141 - Vervolg 

1. Wij zetten de zusterkerkrelatie met de GKv voort volgens de vastgestelde regels.
   
   
2. Wij dechargeren de deputaten en danken hen voor hun werk en benoemen nieuwe deputaten met de opdracht
   
   
1. contact te onderhouden met de deputaten BBK
   
   
2. aan de volgende synode te rapporteren
   
   
3. met deputaten BBK de zaken te bespreken die in de Vermaanbrief naar voren komen, als ook:
   
   
1.  zorgen over independentisme 
   
   
2.  de tekst van de nieuwe kerkorde  
   
   
3. twee afgevaardigden naar de volgende GKv-synode te zenden.
   
   
   
4. de conferentie over hermeneutiek die in 2014 in Hamilton Canada zal worden gehouden, bij te wonen. Zij kunnen dit ook aan twee uit hun midden delegeren.
   
   
5. De voorstellen van FRC Armadale, FRC Mt Nasura, FRC West Albany en FRC Darling Downs zijn door deze besluiten
   behandeld.

II. Gronden:

1. Veel broeders en zusters in de GKv blijven trouw aan Gods Woord en de Belijdenissen. Tegelijk blijkt ook dat de GKv niet alle dwalingen tegen het Woord van God verwerpt. De ernst van deze zorgen vereist een officiële vermaning.
    
2. De kerken behorende de grote zorgen over onze zuster in Nederland  regelmatig in gebed tot de HERE te brengen.
    
3. Het antwoord van de GKv was zodanig dat de deputaten hun grote teleurstelling over de geringe vooruitgang in hun synoderapporten moesten melden.
    
4. Onze regels voor zusterkerkrelaties verplichten tot  wederzijdse hulp, bemoediging, vermaan en zorg. Het deputatenrapport, vorige synodebesluiten en (andere) aan de synode gerichte rapporten, hebben al veel van onze zorgen duidelijk gemaakt. Maar het is belangrijk om een extra mijl te gaan om er zeker van te zijn dat onze zorgen nauwkeurig en zuiver weergegeven én begrepen worden, te meer omdat onze Nederlandse zusterkerken hierom vragen.
    
5. De GKv hebben ons duidelijk laten weten dat zij communicatie over de officiële zorgen graag rechtstreeks gericht willen zien aan hun synode. Dit is ook de bedoeling van het officiële vermaan.
    
6. Om onze zorgen zo goed mogelijk te  laten behandelen is het belangrijk om op de volgende GKv-synode vertegenwoordigd te zijn.
   
   
7. Relaties met andere kerken vallen onder de verantwoordelijkheid van de Generale Synode. Binnen een relatie is het praktijk attestaties te geven en te aanvaarden, evenals het toelaten van predikanten op elkaars kansels. De synode kan echter niet verklaren dat de GKv in alle opzichten trouw aan het Woord van God en de belijdenissen zijn. Daarom  besloot de synode een dringend beroep op de GKv te doen. In deze situatie en gezien de zorgen zoals verwoord in de Vermaanbrief aan de GKv, vindt de synode het nodig de Australische gereformeerde kerken op  hun verantwoordelijkheden te wijzen met betrekking tot  hen die komen van en gaan naar de GKv en daar zorgvuldig mee om te gaan.
   
   
8. a. De punten die naar voren zijn gebracht in de voorstellen van FRC Armadale zijn alle aan de orde gekomen in dit besluit.
   
   b. De synode kan thans niet besluiten om de zusterkerkrelatie met de GKv te beëindigen daar we eerst moeten weten wat het antwoord van de GKv zal zijn. Dit in reactie op de voorstellen van de FRC West Albany, FRC Darling Downs en FRC Mt Nasura.
   
   c. De synode kan zich niet tot alle individuele kerken in het verband van de GKv richten, zoals is voorgesteld door FRC Darling Downs, omdat ons vermaan op het niveau van  hun synode zal worden overwogen.