Ethiek

Kerkverband

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Op Urk

 

D.J. Bolt

16-11-19

 

Het voormalig eiland aan het IJsselmeer blijft een geheimzinnige aantrekkingskracht houden. Rijdend over de Ketelbrug kun je het in de verte zien liggen. Als het donker is willen we altijd een of meerdere flitsen van de vuurtoren hebben gezien. En elk jaar proberen we het weer, een of twee dagen op Urk liggen met ons scheepje.

 

Wat is het dat ons zo boeit? De hellingen met oude en nieuwe schepen? Het gewriemel van in-en uitvarende grote en kleine schepen? Rubberbootjes met kinderen in de havenkom? En jol voortgedreven door stoere kerels aan de riemen?

We eten lekkere vis bovenin het Achterhuis met een weids uitzicht over het IJsselmeer. Toeven weer even bij het monument van de vissersvrouw die hoopt aan de horizon het schip van geliefden te zien opdoemen. We staan een moment stil bij degenen die nooit terugkwamen, een vader met meerdere jonge kinderen, en zoveel anderen. Wie peilt het verdriet dat op dit eiland geleden is?

 

Urk trekt ons 'gewoon'. Daarom gingen we er ook dit jaar weer heen. Vonden een beschut aanlegplekje achter de kont van een als woonschip verbouwd vroeger vrachtschip. Hoorden we Urker zangers zingen. Woonden we een boeiende visafslag bij. Speelden orgel in het Kerkje aan de zee. En zongen Psalm 42 oude berijming bij het antieke harmonium, samen met dames in klederdracht in het historisch museum Het oude Raadhuis.

Wat een gastvrijheid hier!

 

Maar, we hadden het bijna niet gered!

Want toen we onder de Ketelbrug door het IJsselmeer opvoeren, hoorden we de marifoon waarschuwen: 'Centrale Meldpost IJsselmeer, waarschuwing IJsselmeer windkracht 6'!. Met golfhoogten van meer dan anderhalve meter, weliswaar een eindje verderop bij de Rotterdamse hoek, is het voor ons geen doen! Rechtsomkeert dus, en beschutting zoeken in de Schokkerhaven halverwege het Ketelmeer.

De volgende dag probeerden we het weer. 't Ging niet fijn, integendeel. We moesten de stuurstoel stevig vast houden waarbij het de vraag werd wie wie overeind hield …

Met een zucht van opluchting voeren we tenslotte Urk binnen.

Heerlijk!

Rust!

 

***

Toch was het ook daar bepaald niet rustig...

Maar dan in een heel ander opzicht. Want de strijd in de 'boezem' van de GKv laat ook gereformeerd Urk niet onberoerd. Het stormt er. We lazen in het ND:

 

'De Gereformeerde Kerk vrijgemaakt van Urk vaardigt voorlopig niemand meer af naar de classis Kampen, het regionale overleg waartoe die gemeente behoort. Daarmee is de gemeente een stap dichter bij een breuk met deze kerk.

De Urkers zijn het oneens met het toelaten van vrouwelijke predikanten. Aanleiding voor het besluit is het verlenen van preekbevoegdheid aan Janneke Burger-Niemeijer, in oktober. Volgens de GKv Urk had de classis beloofd geen vrouwen te benoemen voordat er een gesprek had plaatsgevonden met mensen die hier bezwaar tegen hebben. Dat maakte de gemeente vrijdag bekend in een brief…' (12-11-19)

 

Het is misschien beter om de broeders zelf aan het woord te laten met hun brief aan de classis. Hier volgt hij, we laten adresseringdetails weg.

 


 

Gereformeerde Kerk vrijgemaakt Urk

 

Aan:             De Classis Kampen en de Classis kerken.

Urk,             8 november 2019

Betreft:        Afvaardiging GKv Rehoboth Urk

 

Broeders,

 

Met pijn en moeite heeft de kerkenraad van de GKv Urk kennis genomen van de

examinering van zuster Janneke Burger-Niemeijer en het verlenen van preekbevoegdheid

aan haar. Op de vorige classisvergadering heeft de kerkenraad van de GKv Urk

aangegeven, dat wij niet blij zijn met de gang van zaken. Op de classis zou eerst gesproken worden over hoe we met de verschillende visies en de verschillende gevoelen om gaan als classis kerken. Dat gesprek heeft nog niet plaatsgevonden en toch is er overgegaan tot het verlenen van preekbevoegdheid aan een zuster. Daar heeft de kerkenraad van Urk onoverkomelijke problemen mee, op grond van de redenen die we in onze revisie en in onze brief van 18 januari 2018 aan u hebben geschreven.

Eerder al hebben wij als kerkenraad een brief aan u als classiskerken gestuurd

waarin wij u vragen te wachten met het doorvoeren van de besluiten die de GS Meppel 2017 heeft genomen rond MVEA.

Ook hebben we aangegeven dat wij revisie aan zullen tekenen bij de komende synode. De revisie is inmiddels aangetekend en ontvankelijk verklaard door de deputaten, wij zijn in afwachting van de behandeling op de komende synode van Goes.

 

Wij voelen ons als GKv Urk niet gehoord door u als classis kerken, naar onze woorden en

bezwaren wordt niet geluisterd. Het gaat niet om zomaar wat bezwaren of bedenkingen. Wij zijn er van overtuigd dat het kerkverband op deze manier van het Woord van God afwijkt.

Dat het kerkverband een weg gaat die de HERE niet wil. De kerkenraad van de GKv Urk wil op die weg juist wel gaan en ook de gemeente zo leiden en niet aan andere invloeden

blootstellen in het kerkverband.

 

Hier hebben we als KR uitgebreid met elkaar over gesproken en zijn tot de volgende

besluiten gekomen:

  • De GKv Urk vaardigt geen broeders af naar de classis in afwachting van de behandeling van onze revisies.
  • Na de behandeling van de revisies zal de kerkenraad zich verder beraden op de manier waarop wij bij het kerkverband betrokken kunnen zijn/blijven.
  • De GKv Urk vraagt van de predikanten die bij ons voorgaan, dat zij zich conformeren aan onze standpunten en onze situatie.

Als kerkenraad van de GKv Urk begrijpen wij dat wij door deze besluiten verder gaan op de weg van doleren, die we in hebben gezet toen we revisie aan hebben getekend. Wij ervaren grote moeite binnen het kerkverband, dat brengt ons ertoe dat wij deze besluiten moeten nemen. Dit doen wij juist omdat het kerkverband ons zo lief is, maar wij zien ons genoodzaakt tot het maken van deze keuze, omdat er naar ons en onze oproep tot terugkeer naar het Woord van God en het dienen van Hem, zoals Hij dat van ons vraagt, niet geluisterd wordt.

Het doet ons verdriet dat wij deze weg moeten gaan en roepen de classis kerken op om

samen met ons op te trekken en vast te blijven houden aan het Woord van onze Reddende en Verlossende God. De God die onveranderlijk is en gediend wil worden op de manier die Hij van ons vraagt.

 

Namens de kerkenraad.

 

Met broedergroet,

Z. Hakvoort, 1e preses

F.J. Visser, Scriba

 


 

Hoe kun je meevoelen met de broeders en zusters op Urk! Hun strijd heeft al een lange geschiedenis. In 2009 (naar we menen) spraken we al met broeders en zusters daar over de moeiten met het kerkverband. Interviewden we hun vroegere predikant, ds. Van der Wolf, over zijn afscheid van de gemeente (1).  

Nu lijkt inderdaad een cruciaal punt te zijn bereikt: tot hier en niet verder. Het is met respect dat we deze kerkenraad zo zien handelen als herders over de aan hen toevertrouwde kudde.
 

Hoe het verder zal gaan? We bidden dat de broeders en zusters volharden in hun strijd en de goede koers op het kompas het Woord houden in het  woelige water van kerkelijke verwording.
Dan is ook Urk in dít opzicht een veilige haven!

 

In het historisch museum Het oude Raadhuis

 

(1)

http://www.eeninwaarheid.info/index.php?rub=12&item=1319

http://www.eeninwaarheid.info/index.php?rub=12&item=1320