Ethiek

In de pers

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Flitsen 3

 

D.J. Bolt

16-11-24

 

Pogrom?

De Waarheidsvriend, 44, 31-10-24

 

Wie nu 'Amsterdam' zegt, heeft het over een stad die wereldwijd plotseling in een negatief daglicht kwam te staan. Op 6 november jl. was er voetbalwedstrijd tussen de Israelische club Maccabi Tel Aviv en Ajax in de Amsterdamse Arena. Na afloop werden de Joodse supporters opgejaagd, bespuugd, geslagen, mishandeld door grote groepen van m.n. islamitische 'Marokkaanse Nederlanders', zo werd gemeld. Sindsdien is er een verhitte en heftige discussie op alle (politieke) niveaus in de samenleving. Daarbij is het ene uiterste dat het gaat om een incident dat is uitgelokt door gedrag van de Joodse voetbalfans, het andere uiterste spreekt van een antisemitische pogrom door de Marokkaanse bevolkingsgroep waarvan de integratie in onze samenleving met zijn 'Nederlandse normen en waarden' is mislukt. Met als finale consequentie: wegwezen, terug naar je eigen land.

 

Het is goed om eens terug te kijken, buiten de hitte van de huidige controverse. Om wellicht meer van de diepe achtergrond van het afschuwelijke gebeuren in onze hoofdstad te ontwaren. Hoe kan het toch, vroeg iemand, dat vrouwen met hoofddoek vrij in Amsterdam (en elders) over straat kunnen gaan, maar Joden met een keppeltje (als ze het al durven) zich heel onveilig voelen?
Voor een antwoord citeren we uit de rubriek Uit de pers van het gereformeerde bondsblad De Waarheidsvriend. Dr. A.A.A. Prosman, emeritus predikant PKN Amersfoort, schrijft over de vreemde ontwikkeling dat ambtenaren van het ministerie van onderwijs onderzoek willen doen naar het zondagsschoolonderwijs. Waarom?

Het heeft te maken met de grote onrust die in de landelijke politiek ontstond door een bericht van de NOS op 10 september 2019. 2019, dus vijf jaar geleden, en dus ook geheel buiten de commotie van het huidige Amsterdamse gebeuren. We citeren uit het artikel.

 

'Kinderen op salafistische [een fundamentalistische stroming binnen de Islam, djb] moskeescholen leren dat mensen met een ander geloof of levensovertuiging de doodstraf verdienen. Ook leren zij zich af te keren van de Nederlandse samenleving en de beginselen van gelijkheid en vrijheid. Op verschillende moskeescholen onderwijzen docenten dat moslimjongeren moéten vertrekken uit dit 'ongelovige land' om zich te vestigen in een islamitisch land. Dat blijkt uit onderzoek van Nieuwsuur en NRC Handelsblad naar salafistische instellingen die buiten het reguliere onderwijs vallen.

Docenten door het hele land verheerlijken een systeem waarbij straffen uit de sharia, de islamitische wetgeving, gelden. Tijdens de lessen en uit de boeken leren kinderen welke groepen en soorten mensen 'vijanden' of 'ongelovigen' zijn, en gaat het over de doodstraf die onder anderen overspeligen, homoseksuelen, afvalligen of zogeheten 'tovenaars' verdienen. Kinderen krijgen hierbij invu­loefeningen en multiple choice vragen. Ze moeten bij­voorbeeld kiezen welke straf de juiste is: a. zweepslagen, b. stenigen, c. doden met een zwaard.

Binnen het informele islamitische onderwijs wordt het salafisme, een fundamentalistische stroming bin­nen de islam, steeds invloedrijker. Nieuwsuur en NRC identificeerden minstens vijftig onderwijsplekken die salafistisch zijn of er sterk door worden beïnvloed. Hier volgen meer dan duizend kinderen 's avonds of in het weekend islamitische lessen.'

 

Betekent dit dat deze visie de hele moslim gemeenschap beheerst? Nee, want ook daarbinnen is er onrust over deze ontwikkeling. Bijvoorbeeld:

 

'Said Bouharrou van de Raad van Marokkaanse Mos­keeën maakt zich ernstige zorgen over de invloed van het salafisme binnen het islamonderwijs in Nederland, dat ook hij ziet groeien. "Het is vijf voor twaalf", zegt hij. Volgens Bouharrou maken verschillende Marokkaans­ Nederlandse imams zich zorgen maar durven zij zich niet altijd uit te spreken uit angst voor represailles.'

 

Zou hier niet de diepe(re) oorzaak liggen van de onlusten in Amsterdam? Die hoef je inderdaad niet de hele moslimgemeenschap aan te rekenen. Maar, weten we, een beetje zuurdeeg doorzuurt het hele degelijke deeg.

Wat is hier te doen? De 'Nederlandse normen en waarden' verplicht eigen maken in het buiten-reguliere onderwijs? Maar die normen zijn voor vele christenen veelal óók niet meer aanvaardbaar!
Dus maar de ontwikkelingen laten gaan?
 

In dit kader houdt ons ook een uitspraak van islamitische Turkse president Erdogan bezig: We gaan Europa veroveren, via de baarmoeder…

En via privé onderwijs, denken we erbij.

 

Nederlandse normen en waarden

Huis-aan-huisblad 'RondOm Vandaag', 06-11-24

 

Mannen die zich verkleden en voordoen als vrouwen, waarbij ze typisch vrouwelijke kenmerken als borsten en make-up accentueren, verkleedmannen dus. Maar zo'n duiding is natuurlijk niet luxueus genoeg: dragqueens klinkt veel interessanter.

In Rondom lazen we een paginagroot verhaal van zo'n 'dragqueen'. Normaliter slaan we dit soort artikelen over maar ons oog viel op een opmerkelijke passage.
Het verhaal begint met een introductie van de 'queen' zelf, compleet met foto's en al.

 

'FRIESLAND – In het dagelijks leven is Jesse van der Wal uit Leeuwarden docent Engels, maar in de weekenden transformeert hij in de flamboyante dragqueen Jezze Jezzebel. Met zijn kleurrijke outfits en sprankelende optredens brengt hij niet alleen plezier, maar ook een boodschap van zelfacceptatie en creativiteit naar het podium. De afgelopen jaren heeft Jesse zijn hobby en talent steeds verder ontwikkeld, wat heeft geleid tot zijn recent overwinning als dragtalent van Friesland bij de competitie So You Think You Can Drag.

 

Een inkijkje in onze geseculariseerde samenleving met z'n 'Nederlandse normen en waarden'! Heeft deze leraar en opvoeder van de jeugd deze verloedering zelf wel door?
Jazeker, dat heeft hij, zo blijkt uit een bijzonder fragment in het interview.

 

'Uiteindelijk was Jesse in staat om een waar alter ego te creëren, genaamd Jezze Jezzebel. Deze naam is ontstaan uiteen combinatie van zijn eigen naam en een woordspeling. "Ik wilde een naam die dicht bij mezelf staat," vertelt de dragqueen. "Belle betekent natuurlijk 'mooi' in het Frans, maar wat veel mensen niet weten is dat Jezebel ook een schaamteloze, oneerbiedige vrouw uit de Bijbel is. Dat past eigenlijk wel bij wat ik in mijn dragpersonage zoek, dus er is wel echt over nagedacht," lacht hij.'

 

Goed getypeerd dus, deze dragqueenerij. Maar we zouden Van der Wal willen aanraden kennis te nemen van wat het uiteindelijke lot was van deze Jezebel, Izebel, 2Kon.9:30-37. Deze vrouw die o.a. heel sluw een integere boer liet vermoorden om in bezit te komen van zijn land. En hoe deze vrouw als typerend voorbeeld wordt gesteld in een brief van Jezus Christus aan de gemeente van Thyatira:

 

'… Ik heb enkele dingen tegen u: dat u de vrouw Izebel, die van zichzelf zegt dat zij een profetes is, ongemoeid haar gang laat gaan om te onderwijzen en Mijn dienstknechten te misleiden, zodat zij hoererij bedrijven en afgodenoffers eten. En Ik heb haar tijd gegeven, opdat zij zich van haar hoererij zou bekeren, maar zij heeft zich niet bekeerd. Zie, Ik werp haar te bed, en breng hen die overspel met haar plegen, in grote verdrukking, als zij zich niet bekeren van hun werken. En haar kinderen zal Ik door de dood ombrengen, en alle gemeenten zullen weten dat Ik het ben Die nieren en harten doorzoekt, en Ik zal u geven eenieder naar uw werken.' (Openbaring 2:18 e.v.).

 

Dat is toch huiveringwekkend en niet om weg te lachen?!
 

Abraham Kuypers erfenis

ND, 05-11-24

 

In 1880 was een zelfstandige theologieopleiding voor Abraham Kuyper reden tot de oprichting van de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Maar nu, 2024, is deze faculteit Religie en Theologie ver uit de kleinste faculteit binnen de VU. Daarom wil men de theologieopleiding onderdeel laten maken van een nieuwe faculteit, genaamd Sociale en Geesteswetenschappen.

De decaan van de huidige theologisch faculteit, F. van der Duijn Schouten (een wiskundige, 75 jaar) ziet alleen maar voordelen:
 

- Zo laat je theologie niet over aan alleen theologen.

- Meer faciliteiten want groter faculteit.
- Directeur kan zich meer concentreren op kerntaken.

- Meer contacten met de buitenwereld mogelijk.

- Meer armslag om ons met theologie in samenleving te manifesteren

- Nieuw aanbod mogelijk, zoals 'levenslang ontwikkelen' voor mensen in bedrijfsleven.

- De nieuwe faculteit herbergt ook disciplines als filosofie, talen, sociologie, antropologie.

 

Nou, indrukwekkende argumenten als het gaat om de kennis God en zijn Woord en alles wat daar mee samenhangt…?

En waarom als naam 'Sociale en Geesteswetenschappen' en niet minstens ook 'theologie' in de naam? Daar ging het toch ten diepste om aan de VU (van vroeger)?
Nee, geen 'theologie' in de naam want er is in onze samenleving sprake van 'religiestress', zo meldt het verhaal. Het hoort niet meer goed in vele seculiere oren die een voorname doelgroep blijken te zijn van de nieuw gestructureerde opleiding. Want 'de religieuze ongeletterdheid in onze samenleving is groot' terwijl 'religie in de geglobaliseerde wereld onverminderd een rol van betekenis speelt'.

'Religie', dus breed, algemeen. En haast trots, zo voelt het, maakt decaan Van der Duijn Schouten er melding van dat

 

'zijn nieuwe School Religie en Theologie 'zich onderscheidt van andere levensbeschouwelijke theologische universiteiten door de brede universitaire context. De VU heeft in de afgelopen decennia een hechte relatie opgebouwd met negen levensbeschouwelijke stromingen. Je kunt hier meemaken dat een moslima en een student aan het seminarie van de Hersteld Hervormde Kerk samen een werkstuk maken over Abraham.

 

Zouden Abraham en Abraham dat ooit hebben gewild?!

 

Toe maar weer!

ND 08-11-24

 

Het dagblad schenkt aandacht aan de memoires van prof. dr. J. Veenhof die vorige maand overleed. De memories werden verzorgd door prof. dr. L. van den Broeke onder de titel Vrij en verbonden. Van den Broeke is sinds februari 2021 buitengewoon hoogleraar Rechtstheologie en kerkrecht aan de Theologische Universiteit Utrecht (TUUt) als ook universitair hoofddocent en directeur van het Deddens Kerkrecht Centrum. Daarnaast is hij parttime verbonden aan de Faculteit Religie en Theologie van de Vrije Universiteit (voor zolang die nog bestaat, zie vorige Flits).

 

Jan Veenhof (1934-2024) was de oudste zoon van Cornelis Veenhof (1902-1983), predikant en hoogleraar preekkunde en ambtelijke vakken aan de vrijgemaakt-gereformeerde Theologische Hogeschool aan de Broederweg in Kampen.

Deze C. Veenhof werd geschorst als hoogleraar in de kerkstrijd rond 1967. In deze tijd ontstonden de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) waarvan hij een voorman werd.

Zoon Jan leefde intens mee vanuit het Duitse Göttingen waar hij na Kampen was gaan studeren. Daar promoveerde hij in 1968 ‘magna cum laude’ op de openbarings- en schriftbeschouwing van Herman Bavinck.

 

Evenals zijn vader distantieerde ook Jan zich  van de vrijgemaakt-gereformeerden. Waarom?
Daar komt het weer:

 

'Vanwege het warekerkdenken, dat zich vertaalde in allerlei eigen organisaties en leidde tot ‘het klimaat van het absolute’, voelde Jan Veenhof zich niet thuis bij de vrijgemaakt-gereformeerden.'

 

Het is weer zó makkelijk, om onze gereformeerde voorgangers weg te schrijven.

Bovendien, zat de keuze niet veel dieper bij J. Veenhof? Laten we even kijken naar enkele feiten uit zijn leven.

Toen Veenhof weer terugkwam in Nederland sloot hij zich niet aan bij de Nederlands-gereformeerden (NGK) van zijn vader, omdat deze kerken geen herstel wilden van de relatie met de synodaal gereformeerden. 'Jan had theologische en kerkelijke ruimte nodig’, zo schrijft Van den Broeke. Tja, die ruimte was er breed bij de synodalen met zelfs getolereerde dwaalleraren als Kuitert, Wiersinga en Den Heijer. En daar werd hij dus lid van.

En bovendien als opvolger van prof. G.C. Berkouwer van de VU was lidmaatschap van de syn. gereformeerde kerken haast onontkoombaar. Berkhouwer was preses van de beruchte generale synode 1942/43 die de leer van 'de veronderstelde wedergeboorte' de kerken bindend oplegde en waardoor de Vrijmaking noodzakelijk werd.

Maar, meent Van den Broeke, Veenhof 'hield vast aan zijn gereformeerde wortels'.

Maar, vragen wij: welke?