Ethiek

Schriftoverdenkingen

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

DESPISED

 

D.J. Bolt
22-12-12

 

Hoe brengen we mensen tot geloof? Een vraag met een hoe langer hoe hogere urgentie. Want onze samenleving wordt steeds meer heidens. Steeds vaker gaan mensen niet meer naar de kerk, hebben God vaarwel gezegd. Overgebleven christenen dreigen randfiguren in de samenleving te worden.
Hoe kunnen we dit keren?

De kerk moet aantrekkelijker worden. Het oude heeft zijn tijd gehad. De eigentijdse kerk dient zich in taal en muziek aan te passen aan de stijl van de wereld. Christelijk betrokken en relevant zijn voor de samenleving. Laten zien hoe groot de kwaliteit van christelijk leven is. Tonen wat het oplevert. En vooraan staan in het oplossen of verzachten van de ellende overal in de wereld.
Missionaire gemeenschappen worden met veel geld uit de grond gestampt. Kerkplanters buigen zich wetenschappelijk over godvergeten mensen. Ze zijn bereid het leven met hen te delen om zo zielen te winnen voor God. Indrukwekkend, voorbeelden voor het gemene kerkvolk, voorhoedes in Gods koninkrijk. Want het Koninkrijk gaat toch om de arme, de ellendige?

 

Willen we spiritueel meer gaan betekenen en succes hebben in de geloofsoverdracht dan zijn identificatiefiguren nodig. Mensen waar jong en oud zich mee kunnen vereenzelvigen. Zodat het verlangen ontstaat: zo wil ik ook zijn. Authentieke lieden waarvan je voelt die-zijn-echt. Een krachtig geloof, creatief, bewogen, hulpvaardig, en als het moet nederig. 'Ik wens te zijn als Jezus, zo nederig en zo goed', zongen we vroeger al uit Johannes de Heer bij de lang verdwenen psalmenpomperdepom.

De kerk werkt onvermoeibaar door aan dit nieuwe geloven. Het ene project is nog niet gereed of het volgende dient zich al weer aan. Thematisch wordt het geestelijke leven naar een hoger plan getild. Gemeenteopbouw probeert met Ga-met-God boekjes het leven te stimuleren tot een feest van genade. Alles wordt daar voor ingezet: preken, bijbelstudieclubs, mannen- en vrouwenverenigingen, catechisaties. Jongeren reizen naar heilige plaatsen in Israël om daar pril geloof in zich te laten planten. De universiteit wordt wereldwijd op de kaart gezet. Mannen van internationaal aanzien gaan studie aantrekkelijker maken voor jonge mensen zodat ze zin krijgen dominee te worden. 

Zo wordt op alle niveaus koortsachtig gewerkt aan het kweken van aanstekelijke prachtmensen. Het moet er vanaf spatten: geloven is zó aantrekkelijk. Kijk naar ons en doe als wij.
Wie zou die uitstraling kunnen weerstaan?

 

---------------

 

Midden in Händels Messiah klinkt (*) een aria. Een gevoelige vrouwenstem weeklaagt

 

He was despised and rejected of men; a man of sorrows and acquainted with grief. He gave his back to the smiters, and His cheeks to them that plucked off the hair; He hid not His face from shame and spitting.

(Hij was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekte. Zijn rug gaf Hij aan wie Hem sloegen en zijn wangen aan wie Hem de baard uittrokken; zijn gelaat verborg Hij niet voor smadelijk spuug.)

Wonderlijk! Zo'n Man waar wij, moderne mensen, wat mee zouden moeten willen hebben? Wil Die de wereld overwinnen?
Waarom daalde er niet een stralende machtige Majesteit van de hemel? Die kwam, zag en ieder overwon? Die imponeerde als imperator door zijn verschijning overal waar Hij kwam? Jesaja profeteert:

 

… Hij had gestalte noch luister, dat wij Hem zouden aangezien, noch gedaante dat wij Hem zouden hebben begeerd…

Hoe is het mogelijk! Waarom heeft de Heilige Geest Hem niet als een krachtige koninklijke persoonlijkheid op aarde, te midden van de klagers op het Jeruzalemse tempelplein gezet? En van daaruit de zegetocht door de wereld laten beginnen? Als een Sanherib of Alexander de Grote?
Nee, Hij is een Man van smarten waar bijna niemand op zat te wachten. Despised, veracht, verloochend. Naakt op de wereld gekomen, naakt zijn leven aan het kruis geëindigd.
Is dat, is dat mijn Koning?

 

Het beeld van zijn volgelingen straalt niet veel anders uit. Paulus die de heidenwereld voor Christus moest winnen is een schuchter mens. Ja, op een afstand had hij een groot woord. Maar van dichtbij blijkt hij een zwakkeling te zijn en spreken kan hij al helemaal niet, zegt men. En net als zijn Zender was hij óók niet om aan te zien.

 

Is dát eigenlijk ook niet typerend voor het christenleven? Moeten wij het hebben van ónze uitstraling, ónze authenticiteit, ónze persoonlijkheid, vermaarde wetenschap? Weldoortimmerd kerkelijke leven?
Het valt allemaal zo tegen. Want zolang de kerk bestaat is het er ernstig hommeles geweest. De eerste moord op aarde vond plaats in de kerk. Onder Israëls koningen werd aan de lopende band geliquideerd. Soms hele koninklijke families en priesterstammen tegelijk. Stromen bloed werden vergoten waarbij het Aram van onze tijd nog kinderspel is.
De nieuwtestamentische kerk vertoont nauwelijks beter beeld. De strijd blijft. Twist, heerszucht, misbruik. De vrede is vaak ver zoek. De Schrift laat het eerlijk zien, de kerkgeschiedenis herhaalt het.

En ons eigen leven? Leidt ons leven mensen tot Christus? Wie durft zijn eigen leven als vroom toonbeeld op een sokkel te zetten? Kom ga met mij en doe als ik? Kennen we ons zelf dan wel goed genoeg? Want wie zijn wij als het licht van de Schrift de duistere hoeken van onze harten doordringt?
Is het ook niet tot mislukken gedoemd om zó tot geloof proberen te bewegen?

Despised, veracht.
Maar daar is gelukkig níet alles mee gezegd. Als we deze dagen het Kerstfeest vieren dan is dat tóch een koninklijk feest. Want er staat meer in Jesaja 53:

Nochtans, onze ziekten heeft hij op zich genomen, en onze smarten gedragen; wij echter hielden hem voor een geplaagde, een door God geslagene en verdrukte. Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.

Hoe paradoxaal het ook klinkt, dit is ons feest. Dáár gaat het om. Verzoening van onze zonden en eeuwig leven! Van brandhout in het vuur naar hemelheersers op een vernieuwde aarde.
De Man van smarten is tegelijk Koning. Tijdens zijn leven was dat al te zien voor hen die dat door Gods Geest gegeven was. Van Anna tot Zacharia. En soms zag je tijdens zijn leven al een glimp van zijn royale kracht, in Nazareth, in Gethsemane. Nu, na zijn definitieve overwinning aan het kruis, zit Hij hoog verheven als Koning aan Vaders rechterhand van waaruit Hij alle ding regeert.

 

Laten we die Koning aanbidden en dienen met heel ons hart en alle krachten. Hem liefhebben en gehoorzamen. Hem volgen op het smalle pad. Dan straalt Hij in onze leven en worden mensen gebracht tot de keuze vóór of tegen deze Koning der koningen.
Zo kunnen we 2013 in. Als zwakke onaanzienlijke mensen met veel zonden en tekortkomingen, maar toch machtig in Jezus Christus. Onderweg om eeuwig de Halleluja koorzang in volmaaktheid mee te zingen (*) op die nieuwe aarde onder een nieuwe hemel

 

Hallelujah! For the Lord God omnipotent reigneth.
Hallelujah!
The kingdom of this world is become the Kingdom of our Lord, and of His Christ; and He shall reign forever and ever.
King of Kings, and Lord of Lords!
And He shall reign forever and ever.

Hallelujah!

 

(Halleluja! Want de Here onze God, de Almachtige, regeert, Halleluja!
Het koningschap over deze wereld is gekomen aan onze Here en aan Zijn Gezalfde, en Hij zal als koning heersen tot in alle eeuwigheden.
Koning der koningen en Here der Heren! En Hij zal heersen tot in alle eeuwigheden.
Halleluja!)

 

 

(*) Om de muziek te horen, cntr + links-clicken op het onderstreepte woord. Kies openen als het systeem daarnaar vraagt.