Homepage

Generale Synode Kampen 2023 – Impressie 2

D.J. Bolt

09-12-23

Zaterdag 2 december 2023, de derde synodedag. Een dag waar velen in de GKN en in DGK reikhalzend naar hebben uitgezien. Want deze dag is gewijd aan eenheid en eenwording van de kleine kerkverbanden. Hoe zal het gaan, zal de synode besluiten DGK als ware kerken van Christus te erkennen? En zo ja, hoe dan verder?

Het is begrijpelijk dat de belangstelling van kerkleden aanzienlijk groter was dan op de eerdere synodedagen. Ook de buitenlandse afgevaardigden zijn weer aanwezig. En we zagen 's morgens twee leden van het DGK deputaatschap ACOBB, ds. E. Heres en br. D. van Pijkeren.

Elf leden van GS Kampen (ds. Helmus mist) met de vier buitenlandse afgevaardigden en meest rechts de deputaten EGB ds. L. Heres en br. J. Hartog. De buitenlanders van links naar rechts; ds. R.C Janssen (CanRC), derde van links, br. J.H.C. Terpstra (OPC), dan dr. V.E. d'Assonville (SERK) en br. P. Witten (FRCA). Deputaat-scriba br. J.F. de Leeuw neemt de foto.

Op de eerste rij, rechts van het midden met het donkerrode vest, preses ds. J.R. Visser.

Voorgeschiedenis

Centraal in de besprekingen staat het resultaat van het werk van deputaten Eenheid Gereformeerde Belijders (EGB). Voor een goed begrip is het belangrijk iets te weten van de voorgeschiedenis van de samensprekingen tussen GKN en DGK.

Het proces startte in 2015 op verzoek van DGK. Na de nodig strubbelingen werd in 2019 door de synodes van GKN en DGK uitgesproken dat de kerken elkaar als kerken van Christus herkenden. Tegelijk gaven beide synodes ook aan dat er nog verschillende pijnpunten of belemmeringen konden zijn, die weggenomen moesten worden om te komen tot een kerkelijke eenheid die Christus van ons vraagt. Daarbij ging het om zaken zoals de omgang met vroegere synodebesluiten, contacten met binnen- en buitenlandse kerken, stemrecht voor de zusters, regels m.b.t. preeklezen en liturgische zaken, etc..

Besloten werd om de deputaatschappen voor kerkelijke eenheid van beide kerken opdracht te geven dat samen te onderzoeken, erover door te spreken en met gezamenlijke voorstellen naar hun eerstvolgende synodes te komen.

En dat lukte! De broeders deputaten van GKN en DGK verklaren op 21 april 2021(!) gezamenlijk

'Volgens de routekaart hebben wij alle punten, met gedeeltelijke uitzondering van de scheuringen- en schorsingen, besproken en zijn wij opnieuw tot de conclusie gekomen dat de besproken onderwerpen niet kerkscheidend zijn en dus erkenning en daarop volgende kerkelijke vereniging niet (mogen) verhinderen.

Dit mag met dankbaarheid geconstateerd worden.'

De gezamenlijke deputaten hebben ook al nagedacht hoe het verder moet na die erkenning. Want er zijn in de loop van tijd natuurlijk wel verschillende ontwikkelingen geweest en gewoonten gegroeid in het kerkelijk leven. Zij stellen daarom voor als 'routekaart':

'Concreet betekent dit nu dat de gezamenlijke deputaten aan haar opdrachtgevers zullen voorstellen om de huidige praktijk binnen beide kerkverbanden rondom deze onderwerpen te handhaven en elkaar te aanvaarden. Een gezamenlijke toekomstige synode kan vervolgens aan deputaatschappen de opdracht geven om op basis van Schrift, belijdenis en kerkorde te komen tot gezamenlijke besluiten binnen het nieuw te vormen kerkverband. Dit achten wij een begaanbare weg, uitgaande van onderling vertrouwen en bovenal van het vertrouwen op de Heere die onze wegen weer heeft samengebracht.'

Prachtig! Vijf predikanten van GKN, vijf predikanten van DGK en twee broeders van beide zijden komen tot dit blijde voorstel aan hun kerken in synode bijeen.[1] Er zijn geen kerkscheidende zaken die wederzijdse erkenning als ware kerken van Christus verhinderen. En als dat is uitgesproken dan worden vervolgens door een gezamenlijke synode deputaatschappen aan het werk gezet om de organisatie van de één-geworden kerken verder gestalte te geven.

In onderling vertrouwen én vertrouwen op de Heere!
Kan het mooier?

Deputaten

Terug naar de synodevergadering van afgelopen zaterdag. Op de synodetafel ligt een uitgebreid en aangevuld rapport van de gezamenlijke deputaten van GKN en DGK. De deputaten EGB, de brs. J. Hartog en ds. L. Heres geven een indruk van de samensprekingen die zij samen met de DGK broeders hielden.

Dat was in het begin best wel spannend. Want over en weer moest er over nare zaken worden gesproken. De besprekingen spitsten zich toe op twee onderwerpen:

Het fundament van de kerk, Schrift en belijdenis, en
De katholiciteit van de kerk.

Er kon goed over worden doorgesproken in broederlijke sfeer. Langzamerhand kwam er ook meer ontspanning. Het accent lag op de vraag 'wat wil de Heere'. Ook groeide er respect voor de DGK broeders die zonder verwijten de grote vertraging van het eenwordingsproces in de jaren 2021 verwerkten.

In totaal werd in 20 à 25 bijeenkomsten intensief en constructief gesproken over tal van zaken. Het voorstel dat nu op tafel ligt is 'de geestelijke consensus' van de gezamenlijke broeders. Deputaten zijn blij dit te hebben mogen meemaken in Christus' kerk.

Bespreking voorstellen 1 en 2

Het is gebruikelijk op synodes dat een commissie het werk en de voorstellen van deputaten beoordeelt en daarvan verslag doet. Eventueel kan de commissie ook zelf (alternatieve) voorstellen doen als zij zich niet kunnen vinden in de deputatenvoorstellen. En dat was ook nu het geval: op de synodetafel lagen een drietal alternatieve voorstellen van de commissie ds Bas, ds Van der Wolf, br. H. Aartsma en ds. J.R. Visser [update 18-12-23] voor het deputatenvoorstel 3.

In totaal waren er nu vijf voorstellen. Ze werden achtereenvolgens behandeld. Zie voor de volledige teksten van deputatenvoorstellen met onderdelen en gronden, Bijlage 1 en de alternatieve commissievoorstellen Bijlage 2.

We geven indrukken van de discussies.

Voorstel besluit 1

De synode van de xxxx bijeen op xxxx besluit om de DGK/GKN te erkennen als ware kerken van Christus die staan en bouwen op het fundament van apostelen en profeten.

Gronden:

De DGK/GKN zijn te kennen als ware kerk van Christus aan de hand van de kenmerken van art. 29 NGB: de onderhouding van de zuivere prediking van het Evangelie; de onderhouding van de zuivere bediening van de sacramenten; de oefening van de kerkelijke tucht;
De gesprekken in de afgelopen jaren tussen wederzijdse deputaten hebben dit bevestigd.
De verschillen in praktijk die er tussen beide kerkverbanden zijn rechtvaardigen niet om langer gescheiden op te trekken.

De commissieleden lichten een en ander toe. Zij stemmen in met de deputaten voorstellen 1 en 2 maar bieden alvast toch een alternatief voor besluit 3. Dat heeft o.a. te maken met moeiten die er (plaatselijk) zijn. Een van de afgevaardigden geeft aan dat daar aandacht aan gegeven moet worden. We moeten op dat punt leren van de geschiedenis van 1892, volgens de commissie. Toen, in 1892, had ook de Kuypers leer van 'de veronderstelde wedergeboorte' beter moeten worden doorgesproken voordat het tot eenheid kwam, dan was veel strijd bespaard gebleven. Als we niet leren van de geschiedenis dan moeten we haar overdoen. Dus laten we ons verleden eerst verder bespreken, ook al zijn het kleine(re) dingen dan toen. Ook moeten er bezwaren tegen onze besluiten kunnen worden ingebracht door de kerken. Dat vergt tijd.

Ondanks deze aanloop in de discussie tonen de synodeleden zich zeer verheugd over de voorgestelde inhoud van besluit 1. Want dat betekent toch erkenning van het werk van Christus? Als je dit aanneemt heeft dat 'koninklijke consequenties', ben je toch eigenlijk één kerkverband, samen kerk naar art. 29 NGB? Het is een zegen van de Heere als we dit kunnen uitspreken, werk van de Heilige Geest, zo wordt veler gevoelen vertolkt. En wat zou het mooi zijn als na de 'synchrone' synode van DGK in januari 2024 we in een gezamenlijke synode verder zouden kunnen gaan. Er zijn ook al zoveel gezamenlijk activiteiten, zo werd geconstateerd, ook van de jongeren.

We zijn al 'samen op weg'.

De deputaten nuanceren de opmerking over 1892. Het ging toen om grote leerverschillen, dat is nu beslist niet aan de orde. En als het over de Vrijmaking 1944 in relatie hiermee gaat, hét punt voor Schilder was de binding aan een verkeerde leer.
In de intensieve deputatengesprekken tussen de kerken is het onderling vertrouwen gegroeid. Er is diepgaand met de broeders van DGK gesproken. We gingen elkaar begrijpen en konden het fundamenteel eens worden zonder steeds in discussies te geraken. Ook nu worden gemeenten niet gedwongen om te fuseren. We willen ondersteunen in de moeiten die er plaatselijk nog kunnen zijn. Maar die zijn geen blokkades meer voor eenwording. Na de samensmelting kunnen we over de niet-kerkscheidende punten verder spreken. Aldus de broeders EGB.

Voorstel 1 wordt unaniem tot besluit verheven. En daarmee erkent de GKN de DGK als ware kerken van Christus!

Voorstel besluit 2

Het tweede besluit luidt

De synode van de xxx bijeen op xxx besluit dat erkenning van DGK/GKN inhoudt:

Erkenning van elkaars ambten en ambtsdragers
Openstelling van de kansels voor elkaars dienaren van het Woord
Aanvaarding van elkaars attestaties

Het besluit ligt uiteraard geheel in de lijn met het eerste, en vergde dan ook nauwelijks bespreking meer. Alleen werd nog een mogelijk amendement op punt 2 overwogen, namelijk om daar aan toe te voegen dat ook de bediening van de sacramenten eronder valt. Maar dat werd als vanzelfsprekend gezien en dus als een overbodige toevoeging gevonden. En, hoewel niet expliciet vermeld valt daar ook de erkenning van elkaars tuchtoefening onder.

Ook dit voorstel werd met algemene stemmen aangenomen!
De preses noemde deze eenheid een wonder die God ons geeft en liet Psalm 133 zingen. De synode zong het staande uit volle borst, samen met de broeders en zusters op de publieke tribune!

Bespreking commissievoorstellen 3, 4 en 5

De commissie stelt de volgende besluitteksten voor.

Het deputatenvoorstel 3 luidt:

De synode besluit om, zodra wederzijdse erkenning van DGK en GKN als ware kerken heeft plaatsgevonden, in onderling overleg zo spoedig mogelijk een gezamenlijke synode te beleggen, die tot taak heeft om vereniging van beide kerkverbanden tot stand te brengen.

De commissie stelt de vergadering voor dit besluit te schrappen en er drie nieuwe besluiten voor in de plaats te nemen:

Besluit 3:

De GS Kampen besluit, dat de kerkverbanden GKN en DGK, na en mét de wederzijdse erkenning, in staat van vereniging zijn en het proces daartoe in gang gezet moet worden door betrokken deputaatschappen de opdracht te geven gezamenlijk tot voorstellen voor beide eerstvolgende synodes te komen, om, na goedkeuring door beide afzonderlijke synoden, door een gezamenlijke synode de voorstellen te bekrachtigen en beide kerkverbanden samen te doen smelten.

Opdracht:

Het in kaart brengen van onderling nog bestaande verschillen; een voorstel hoe a. bestaande verschillen in de praktijk naast elkaar voort kunnen bestaan en b. bestaande verschillen eventueel weggenomen kunnen worden door de praktijk op elkaar af te stemmen; waar mogelijk in gezamenlijkheid taken uit te voeren en de kerken te dienen.

Besluit 4:

De GS besluit een deputaatschap in te stellen ter voorbereiding van de daadwerkelijke eenwording. Dit deputaatschap werkt samen met het deputaatschap DGK aan de volgende opdrachten:

Opdracht:

Het in kaart brengen van verschillen in vigerend kerkrecht, synodale reglementen, plaatselijke regelingen en andere mogelijke knelpunten; een voorstel hoe bedoelde verschillen op elkaar kunnen worden afgestemd en eventueel weggenomen; een voorstel voor de naam van het gezamenlijke kerkverband na de vereniging; een voorstel voor de indeling van het kerkverband en het voorbereiden van een gezamenlijke GS.

Besluit 5:

De GS besluit een commissie in te stellen, die plaatselijke kerkenraden, waar nodig en gewenst, hulp geeft in lokale moeiten ten aanzien van de eenwording.

De synodecommissie stelt dus voor het deputatenvoorstel voor besluit 3 te vervangen door een drietal alternatieve besluiten. Het levert stevige discussies op die een behoorlijk deel van de morgen en de middag vergen. We geven er wat indrukken uit weer.

Verschillende synodeleden en ook de deputaten vragen waarom niet ingestemd kan worden met het oorspronkelijke voorstel 3. Daar is door de gezamenlijke deputaten van beide kerkverbanden immers langdurig en inhoudelijk over gesproken en unaniem van beide kanten mee ingestemd. Leiden de nieuwe voorstellen (onbedoeld) toch niet tot vertraging en uitstel op? Is er zo ook niet een behoorlijk kans dat pas over drie jaar op de volgende synode (en misschien nog later!) zaken kunnen worden gedaan en de eenheid daadwerkelijk dan pas gestalte gegeven? Want het nieuwe voorstel kan gemakkelijk tot verwarring leiden. Bovendien, de zaken die in het opdrachtonderdeel van besluit 3 worden aangegeven zijn al de revue gepasseerd in het DGK-GKN deputatenoverleg en worden als niet-kerkscheidend geacht.

Een van de commissieleden geeft desgevraagd aan wat een deel van de achtergrond van dit voorstel is. Hij is o.a. beducht voor opvattingen op een zekere website binnen DGK. Zo lazen zij daar een (dis)kwalificatie van de Orthodox Reformed Church (OPC) in Noord-Amerika. Daar moet volgens de commissie de DGK eerst zelf mee in het reine komen. Het commissievoorstel biedt daarvoor ruimte in het eenwordingsproces. Het moet voorkómen worden dat deze zaken op de tafel van de GKN belanden. En zo zijn er wellicht meer zaken die beter van te voren kunnen worden besproken en afgehandeld.

De commissieleden verzekeren dat hun voorstellen niet bedoeld zijn om het proces van daadwerkelijke eenwording uit te stellen of te vertragen.

Deputaten zijn niet overtuigd dat de alternatieve benadering beter is. Zo de eenheid tussen GKN en DGK na het nemen van eerste besluiten doet hen denken aan een LAT-relatie[2] waarbij het huwelijk weliswaar gesloten is (Besluiten 1 en 2) maar de echtelieden elk voor zich nog aan de huwelijksvoorwaarden knutselen en daar nog overeenstemming over moeten bereiken. Het maakt het eenwordingsproces nodeloos ingewikkeld, volgens hen. En besluit 3 veranderen zonder directe betrokkenheid van de DGK komt niet goed over en voelt ongemakkelijk. Wij moeten niet allerlei zaken voor DGK gaan invullen. Ook de opdracht bij voorstel 4 om alle synodestukken en -regelingen van DGK te behandelen is een onmogelijk taak.

Al met al raden de deputaten het alternatief ten stelligste af.

Ook buitenlandse afgevaardigden reageren niet positief op de wijziging in het proces naar eenheid. Als voorbeeld wordt de gang van zaken in het samensprekingsproces tussen CanRC en URCNA genoemd waarbij eenwording zich sinds 2001 voortsleept en nu geheel stil is gevallen, het kan een baken in zee zijn.

Van de andere kant wordt benadrukt dat deze voorstellen niet 'in beton gegoten zijn'. Ze zullen worden besproken met de DGK synode in januari a.s. zodat daar een gezamenlijke route naar daadwerkelijke eenheid kan worden vastgesteld en een werkbaar geheel van activiteiten kan worden overeengekomen. Daarom zal deze GKN synode volgens de preses provisorisch worden gesloten.
Bovendien krijgen de nog te benoemen deputaten die zullen samenspreken met DGK, het mandaat om (buitengewone) synodes bijeen te roepen zodat dat deze niet via de classes hoeft te worden bijeengeroepen zoals nu is voorgeschreven. En wellicht is het ook verstandig om een tijdpad af te spreken zodat de toekomstige gezamenlijke synode niet 'wegloopt uit de tijd'.

Steeds moet niet vergeten worden dat wij 'in staat van vereniging' zijn. Ook besluit 5 heeft geen 'opschortende werking'. In de alternatieve voorstellen gaat het gewoon om het zoeken naar een betere manier om tot daadwerkelijke eenheid te komen. Waarbij het ook het recht wordt gehonoreerd tegen de synodebesluiten te appelleren.

Stemming

Commissiebesluit 3 : 8 voor, 4 tegen, aangenomen.

Commissiebesluit 4 : 9 voor, 3 tegen, aangenomen.

Commissiebesluit 5 : unaniem aangenomen.

Tenslotte

We namen een intense worsteling waar om tot goede besluiten te komen. Besluiten die, als we goed hebben begrepen, nog vatbaar zijn voor aanpassingen in de komende gesprekken met de DGK-synode.
Volgens sommige synodeleden overschaduwde dit tweede deel van de besprekingen wel wat de euforie van de morgensessie waarin met grote blijdschap de besluiten 1 en 2 met algemene stemmen werden aangenomen. Maar wellicht kan deze weer tot hetzelfde hoge niveau stijgen door de gesprekken tussen de broeders van DGK en GKN op de komende DGK synode. Ieder synodelid heeft immers verklaard dat de daadwerkelijke eenheid niet moet worden uitgesteld of vertraagd maar zo spoedig mogelijk moet worden gerealiseerd.
Laat dat ons voortdurende gebed zijn!

Bijlage 1 – Deputaten voorstellen tot besluitvorming

Paragraaf 3.8.2. Voorstellen tot besluitvorming in het Rapport Deputaten ACOBB/EGB

In deze paragraaf willen wij gezamenlijk voorstellen doen voor de synodes van de GKN/DGK. Deputaten stellen voor dat de beide synoden uitspreken:

Dat in ondergeschikte zaken die niet strijdig zijn met Gods Woord en de gereformeerde belijdenis, wederkerig de een de ander broederlijk draagt.

Gronden

De DGK/GKN zijn te kennen als ware kerk van Christus aan de hand van de kenmerken: de onderhouding van de zuivere prediking van het Evangelie; de onderhouding van de zuivere bediening van de sacramenten; de oefening van de kerkelijke tucht;
De verschillen in de kerkelijke praktijk tussen beide kerkverbanden op het gebied van kerkregering (vrouwenstemrecht), en liturgie (formulieren- liederen en leespreken), rechtvaardigen niet om langer gescheiden op te trekken.

Aangezien wederzijdse erkenning van Godswege de plicht tot vereniging inhoudt, stellen deputaten voor dat er - naar analogie van de Vereniging van 1892 - eerst principebesluiten worden genomen op de afzonderlijke synoden van GKN en DGK die in dezelfde tijdsperiode bijeenkomen, waarbij er onderling afstemming is door het beiderzijds ter synode toelaten van elkaars afgevaardigden.

Daarbij is van belang dat op deze beide synoden het geheel aan besluiten (besluit 1-3) wordt afgerond, zodat erkenning en vereniging op elkaar aansluiten. Ais er na onderlinge afstemming beiderzijds gelijkluidende principebesluiten zijn genomen kan - zoals besluit 3 beoogt -een aansluitende gezamenlijke synode deze besluiten bekrachtigen en in werking doen gaan.

Deputaten stellen voor dat beide synoden op bovengenoemde wijze het volgende besluiten:

Besluit 1:

De synode van de xxxx bijeen op xxxx besluit om de DGK/GKN te erkennen als ware kerken van Christus die staan en bouwen op het fundament van apostelen en profeten.

Gronden:

De DGK/GKN zijn te kennen als ware kerk van Christus aan de hand van de kenmerken van art. 29 NGB: de onderhouding van de zuivere prediking van het Evangelie; de onderhouding van de zuivere bediening van de sacramenten; de oefening van de kerkelijke tucht;
De gesprekken in de afgelopen jaren tussen wederzijdse deputaten hebben dit bevestigd.
De verschillen in praktijk die er tussen beide kerkverbanden zijn rechtvaardigen niet om langer gescheiden op te trekken.

Besluit 2:

De synode van de xxx bijeen op xxx besluit dat erkenning van DGK/GKN inhoudt:

Erkenning van elkaars ambten en ambtsdragers
Openstelling van de kansels voor elkaars dienaren van het Woord
Aanvaarding van elkaars attestaties

Besluit 3:

Op deze gezamenlijke synode zullen de volgende zaken aan de orde komen:

Het inrichten van een kerkverband met zijn mindere en meerdere vergaderingen
Het opstellen van richtlijnen voor plaatselijke vereniging. Het tijdstip en de wijze van ineensmelting van twee gemeenten op dezelfde plaats wordt overgelaten aan het oordeel van de betreffende kerkenraden en classis. [3]
Het instellen van een of meerdere deputaatschappen die na vereniging de daaropvolgende synode zullen dienen met voorstellen.

Hierbij dient aandacht te zijn voor de volgende zaken:

de omgang met leespreken,
de omgang met het zingen van gezangen en liturgische formulieren die binnen beide kerkverbanden worden gebruikt (e.e.a. naar o.a. art. 54, 59, 67, 70, 78 en 82 van de KO),
de omgang met de besluiten van de gereformeerde kerken tussen 1993 en 2021 die gebruikt kunnen worden (hierbij kan eventueel gebruik gemaakt worden van eerdere beoordeling van de besluiten (1993-2003) die gediend hebben binnen de DGK),
de omgang met het vrouwenkiesrecht binnen het nieuwe kerkverband (hierbij neemt het studiedeputaatschap haar uitgangspunt in de heilige Schrift en betrekt zij in haar adviezen de minder- en meerderheidsrapporten die hebben gediend op de synode van Groningen 1978; de besluiten van Ommen 1993, Berkel 1996, en DGK Marienberg 2005/2006 over vrouwenstemrecht en de GKN synode van 2016).
Het afstemmen van de contacten met binnenlandse kerken
Het afstemmen van de contacten met buitenlandse kerken
Het komen tot een gezamenlijke opleiding tot de dienst des Woords

Grond bij besluit 3

Het is de opdracht van de HEERE dat Zijn kinderen die een zijn in geloof ook daadwerkelijk samen een lichaam vormen (1. Kor. 12 en Ef. 4).
De eenheid van de kerken ligt niet in eenvormigheid, maar eenheid in het kerkelijk samenleven dient wei de vrede in de kerken (art. 32 NGB en art. 67 KO).

Bijlage 2 – Definitief commissievoorstel besluitvorming praktische uitwerking samengaan kerken DGK en GKN

[De onderdelen in rood zijn aanvullingen/amendementen op het oorspronkelijke commissievoorstel, djb]

~~Besluit 3 – deputaten:~~

~~De commissie stelt de vergadering voor dit besluit te schrappen en er drie nieuwe besluiten voor in de plaats te nemen:~~

De synode besluit om de synode van De Gereformeerde Kerken(hersteld) voor te stellen, zodra wederzijdse erkenning van DGK en GKN als ware kerken heeft plaatsgevonden, in onderling overleg zo spoedig mogelijk een gezamenlijke synode te beleggen, die tot taak heeft om vereniging van beide kerkverbanden tot stand te brengen.
De synode besluit het volgende voorstel naar de synode van DGK te zenden. Met het doel in onderling overleg tot een definitief voorstel te komen.

Besluit 3:

De GS Kampen besluit, dat de kerkverbanden GKN en DGK, na en mét de wederzijdse erkenning [van hun kerken als ware kerken van Christus], in staat van vereniging zijn en het proces daartoe in gang gezet moet worden door ~~alle~~ betrokken deputaatschappen de opdracht te geven gezamenlijk tot voorstellen voor beide eerstvolgende synodes te komen, om, na goedkeuring door beide afzonderlijke synoden, door een gezamenlijke synode de voorstellen te bekrachtigen en beide kerkverbanden samen te doen smelten.

Opdracht:

Besluit 4:

De GS besluit een deputaatschap in te stellen ter voorbereiding van de daadwerkelijke eenwording. Dit deputaatschap werkt samen met het deputaatschap DGK aan de volgende opdrachten:

Opdracht:

Het bijeen laten roepen van de in 3 genoemde synodes.

Besluit 5:

De GS besluit een commissie in te stellen, die plaatselijke kerkenraden, waar nodig en gewenst, hulp geeft in lokale moeiten ten aanzien van ~~de eenwording~~ het verdergaan in een nieuw kerkverband waarin de kerken van GKN en van DGK een functionerend kerkverband vormen.

NOTEN

[1] Voor het hele voorstel en de ondertekenaars, zie Van herkenning naar erkenning, click hier.

[2] LAT staat voor Living Apart Together.

[3] Zie voor iets dergelijks de acta CGK synode Leeuwarden 1891.

Kerkverband

Generale Synode Kampen 2023 – Impressie 2