Ethiek

Jihad dreiging in Nederland

Prof. dr. C. van Dam

20-04-19

Niemand houdt van slecht nieuws, vooral als het de veiligheid verstoort die je in het vrije westen voelt. Helaas blijkt dat zelfs met de verovering van vrijwel het gehele ISIS gebied in het Midden-Oosten, de dreiging van terroristische aanvallen door Islamitische militanten in Europa hoog blijft.

Daarop wijst bijvoorbeeld het onlangs verschenen rapport van de Nationaal Coördinator voor Veiligheid en Contraterrorisme (NCTV) van het Nederlandse Ministerie van Justitie en Veiligheid (26 september 2018). Het laat ons weten dat de terroristische dreiging substantieel op niveau 4 is, waar 5 het hoogste dreigingsniveau aangeeft.

Te bedenken dat een vreedzaam land als Nederland, dat zich in allerlei bochten wringt om de Islam te accommoderen, zich onder substantiële dreiging van radicale islamieten bevindt, is verontrustend. Nederland zit min of meer in de houdgreep, omdat, ondanks antiterroristische activiteiten en vanwege hun voortdurende accommodatie van de Islam, het land volgens sommige waarnemers langzaam aan islamisering ten prooi valt.

Het NCTV-rapport bevestigt dat de invloed van Salafisme (een radicale vorm van de Islam) in Nederland aan het groeien is en merkt op dat

“een segment van de Salafistische beweging pleit voor actieve intolerantie en antidemocratische activiteiten en die ook legitimeert; als gevolg daarvan vormt het een dreiging voor de nationale veiligheid. Er zijn ook individuen binnen de Salafistische beweging die terroristisch geweld legitimeren, typisch gehuld in religieuze termen.”

In deze context is het goed om naar Judith Bergman van het Gatestone Instituut te luisteren, die een overzicht gaf van factoren in dit zich langzaam maar zeker voltrekkende proces in Nederland. De nieuwgevormde moslimpartij, Denk, heeft drie zetels in het Nederlandse parlement gewonnen. De partij heeft nauwe banden met Turkije en “nam deel aan een platform tegen de integratie van immigranten in de Nederlandse samenleving (in plaats daarvan pleiten zij voor ‘wederzijdse aanvaarding’, een eufemisme om parallelle moslimgemeenschappen te vormen).”

Bergman merkt op dat

“ook een facet van de toenemende islamisering het prediken van de jihad in moskeeën is. Het Religious Affairs Directorate of the Republic of Turkey (Diyanet) verspreidt zijn officiële vrijdagpreken onder Turkse moskeeën over de hele wereld.”

Naar schatting zijn zo’n 140 moskeeën in Nederland met Diyanet geaffilieerd. Nederlandse media toonden aan dat in deze moskeeën tenminste één preek van Diyanet werd gehouden die over de jihad en het martelaarschap ging. Zulke preken kunnen geweld uitlokken.

Nog een indicatie van de toenemende islamisering is dat het aantal aanvallen op Joden dramatisch is gestegen. Een rapport van de dienst van het Nederlandse Openbaar Ministerie “noemde 144 vastgestelde criminele overtredingen in 2017 inclusief misdadige haatuitingen, intimidatie, vandalisme, overvallen en uitlokking van haat en geweld. Van die zaken was 41 procent “tegen Joden gericht”, die maar 0,2 procent van de Nederlandse bevolking uitmaken.” In een onderzoek (november 2018) onder Nederlandse Joden “was bijna de helft van hen bang om zich als Jood te identificeren, 43 procent daarvan doet bewust dingen om hun Joodse identiteit te verbergen, en 51 procent zegt dat antisemitisme op straat gewoner is geworden.”

Een verontrustende karakteristiek van islamisering is tenslotte

“het groomen (verlokken) en rape (verkrachten) van minderjarige meisjes, zoals al meer dan tien jaar in het Verenigd Koninkrijk wordt gezien. Volgens recente rapporten ‘is het aantal Nederlandse slachtoffers van grooming gangs de laatste jaren scherp gestegen.’ Geschat wordt dat rape-groomers zo’n 1400 minderjarige meisjes per jaar de seksslavernij indrijven.”

Deze meisjes krijgen alcohol, drugs en cadeaus, om vervolgens als seksslaven gechanteerd te worden. Onderzoek heeft uitgewezen dat 60 procent van deze rape-groomers moslim zijn.

Ondanks de bewijzen die naar de radicale islam wijzen, blijft de Nederlandse overheid grotendeels in ontkenning steken. Zo spreekt het NCTV rapport, in weerwil van de eigen uitkomsten, dat de “waargenomen islamisering van Nederland” stamt uit de hoek van rechts-extremisten.

Maar is het werkelijk slechts een kwestie van waarneming of is het echt werkelijkheid? De recente landelijke ban op gezichtsbedekkende kleding bij sommige overheidsdiensten wijst erop dat het probleem als werkelijk bestaand wordt herkend.

Gebruikte bronnen: Het rapport van de NCTV kan op hun website worden gevonden: https://english.nctv.nl/; Judith Bergman, “Does the Nederlands Have a Problem?” op de website van het Gatestone Instituut.

Dr. Cornelis Van Dam is emeritus professor Oude Testament aan het Reformed Theologcal Seminary in Hamilton, Ontario, Canada.

Vertaling: R. Sollie-Sleijster