Signalen 06
R. Sollie-Sleijster
07-02-15
Ontwikkelingen in de kerken laten zich naast officiële besluiten van kerkelijke vergaderingen ook goed aflezen aan allerlei artikelen en berichten in de kerkelijke pers. Talrijke publicaties in kranten, kerkbodes en theologische tijdschriften signaleren de richting waarin kerken en gemeenschappen zich bewegen.
We geven signalen door in twee categorieën. Kortere items zijn te vinden in het signalenvenster op de homepage. De wat uitgebreidere berichten zijn meer samenvattingen. Die brengen we onder in documenten met de titel Signalen <volgnummer>. Zij hebben meer het karakter van een 'persschouw'.
Roze revolutie is geding om de waarheid RD 17/01/2015
Dr. M. Klaassen schrijft over het verdwazingsproces, de spiraal die de mens omlaag trekt, wanneer hij de enig ware God vervangt door afgoden, waarheid door leugen en Schepper door schepsel. Hij verwijst naar Romeinen 1, waar Paulus in het kader van de scheppingsorde spreekt over homoseksualiteit. Het is een domino-effect: '...omdat het hun niet goed gedacht heeft God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken, om dingen te doen die niet passen' (vs 28). Paulus noemt dit in vers 26 'onnatuurlijk': het gaat in tegen de natuurlijke orde. Dr. Klaassen benadrukt dat het hier om veel meer gaat, namelijk de strijd om de waarheid en zo om de geesten. Sommige kerken geven toe aan het acceptabel maken van homoseksualiteit en dat is een teken dat christenen en kerken niet begrijpen wat er werkelijk aan de hand is.
Rationalisering
De rationalisering die plaats vindt is een stille revolutie. 'Gay is okay' en 'gay is good' wordt door zowel de rooms-katholieke schrijver Robert Reilly, voormalig adviseur van de Amerikaanse president, en de Amerikaanse emeritus hoogleraar filosofie en vrouwenstudies Linda Hirshman aangewezen als een succesvolle actie vanuit de homobeweging. Zo past de homo-emancipatie in een cultuurbrede beweging, waarin het kwade goed en het goede kwaad wordt genoemd.
Is de mens binnen een door God bepaalde en gewilde scheppingsorde geschapen met een doel? In de Bijbelse visie is het doel van menselijke seksualiteit, naast expressie van liefde en genot, het voortbrengen van nageslacht. Reilly stelt dat 'deze idee is vervangen door een extreme vorm van individualisme en autonomie, waarbij de mens, als regisseur van zijn leven, zelf de vrijheid heeft zijn impulsen te volgen en zijn verlangens te realiseren.'
Gods waarheid
Dr Klaassen noemt als opdracht voor christenen en kerken om met compassie en barmhartigheid om te gaan met allen die te strijden hebben tegen 'ongeordende liefde' (woorden van Antoine Bodar). Juist onze permissieve cultuur maakt die strijd intenser dan ooit, maar dat roept ons op om vandaag waakzamer dan ooit te zijn en in ootmoed te getuigen van Gods waarheid.
Ingezonden RD 24/01/2015
Vanuit Zeeland legt C. Reijngoudt verbinding tussen de schok over de aanslagen in Parijs vanwege de vrijheid van meningsuiting en de opmerking van Rutte dat die vrijheid nog groter wordt. Inzender vraagt zich af waarom Nederland kort geleden zo verontwaardigd was dat in Tholen drie trouwambtenaren waren benoemd die weigeren homohuwelijken te sluiten. Hij vraagt zich af of deze nuchtere, verstandig denkende mensen daar geen recht op hebben en constateert dat de wet die de weigerambtenaar aan de kant zet, indruist tegen onze Grondwet.
Christen Unie: blijvende bezinning nodig RD 24/01/2015
In een interview naar aanleiding van het 15-jarig bestaan van de CU geven Van Middelkoop (oud CU-senator), Van Dijke (fractievoorzitter) en Van Ooijen (oud-voorzitter van CU-jongerenorganisatie Perspectief) hun mening over de partij. Dankbaarheid overheerst. Van Dijke stelt dat de CU haar eerste 15 jaar in grote eensgezindheid is doorgekomen en er niets 'vreselijk mis is gegaan'. Van Middelkoop memoreert dat 'krampachtigheid over de grondslag, zoals ooit bij het GPV', tot het verleden behoort en er nu 'meer openheid naar de rest van de wereld is'. Van Ooijen wist in 2009 amper dat de CU uit twee partijen (GPV en RPF) was ontstaan. 'Dat verleden speelt, zeker voor mijn generatie, helemaal geen rol.' Nu, als Utrechtse CU-fractieleider, stelt hij dat hij geen grote groei meer voorziet, omdat 'veel kiezers zich liever niet aan een uitgesproken christelijke partij verbinden'.
Hoe kijkt de CU naar de toekomst?
Van Ooijen wil jong talent aantrekken en zoeken naar goede speerpunten om haar idealen uit te dragen. De partij moet blijven nadenken over wat de expliciet christelijke boodschap van de CU is.
Van Middelkoop vult aan dat de CU zich moet bezinnen op de 'waarde van pluralisme' en dat de partij, anders dan CDA, VVD en SGP, nauwelijks vatbaar is voor 'de populistische reflex in de Nederlandse politiek'. Als profileringspunt noemt hij de strijd tegen Wilders, omdat wij als geen ander het belang van godsdienstvrijheid ook voor een minderheid kennen.
Van Dijke waarschuwt tegen het gevaar om meegezogen te worden in het seculiere klimaat. Hij wil dat de Bijbel onverkort als norm voor het politiek handelen gehandhaafd wordt en wijst erop dat politiek vakmanschap kennis vereist van eigen tijd en tijdgeest op grond van het Schriftuurlijk getuigenis.
SGP – Trouw aan roeping in context van eigen tijd RD 24/01/2015
De oudste politieke partij (bijna 100 jaar) moet haar beginselen voortdurend ijken aan de Bron, Gods Woord, en zo in de huidige context duidelijk maken waar de partij voor staat, namelijk een samenleving en overheid die gehoorzamen aan de heilzame geboden en inzettingen van God.
Ton van der Schans, docent geschiedenis aan de pabo van Driestar Hogeschool (voormalig gemeenteraadslid en wethouder in Bodegraven) is van mening dat de SGP haar beginselprogramma na de aanslagen in Parijs moet herschrijven. Iedereen is voor tolerantie, maar vindt ook dat die niet onbegrensd kan zijn. Volgens historicus Kossmann betekent tolerantie dat 'een dominante groep aan een niet-dominante groep toestaat meningen of bestaansvormen te hebben die van de gewone orde schijnen af te wijken'. Volgens deze definitie behoren twee belangrijke minderheden, de Islamitische en de SGP, getolereerd te worden.
Ir. B.J. van der Vlies constateert dat de SGP inmiddels een beroep op de grondrechten moet doen, maar dat gaat met tegenzin gepaard vanwege de autonomie van de mens die aan deze rechten ten grondslag ligt. Dezelfde wetten beschermen SGPers en moslims en ook Charlie Hebdo en Theo van Gogh. Zo komt de SGP in gezelschap waar ze zich niet thuis voelt. Van der Vlies stelt dat deze gespletenheid 'in het licht van het beroep op de grondrechten, het aanvaarden van de godsdienstvrijheid en de parlementaire democratie, een herschrijving van het beginselprogramma nodig maakt'. Zo zegt artikel 4 dat de overheidstaak ook inhoudt het weren van valse religies en antichristelijke ideologieën (denk bijvoorbeeld aan het verbieden van de Koran). Van der Staaij (Tweede Kamerlid) geeft aan dat dit in de praktijk niet gebeurt; het staat haaks op de Europese traditie. Van der Schans voegt hieraan toe dat een herschrijving spannend is, omdat de meningen verdeeld zijn over diverse onderwerpen (o.a. vrouwenkiesrecht). Maar die meningen moeten ondergeschikt worden gemaakt aan een positief christelijk getuigenis. 'Onze samenleving is op materieel gebied van onvergelijkbaar hoog niveau, maar op geestelijk gebied leeg en plat'. Vandaar het belang van opnieuw formuleren en aan de Bron ijken.
SGP – Kader artikel 36 NGB basis voor politiek RD 31/01/2015
'Herschrijving van het beginselprogramma moet duidelijkheid geven dat artikel 36 een geloofsartikel van de kerk is en geen politiek programma.' Dit geeft volgens Ton van der Schans uitstekend zijn opvatting weer. De overheid is volgens artikel 36 NGB niet alleen verantwoordelijk voor recht en orde, maar ook voor het godsdienstig welzijn van de burgers. Dit is oergereformeerd. Maar Guido de Bres doelde niet op geweld. Dat is vreemd aan de geschiedenis van gereformeerden. Paulus roept overheden buiten Israël op het evangelie aan te nemen, maar niet bijvoorbeeld een Romeinse stadhouder om afgodendienst uit te roeien. Artikel 36 spreekt van God die de overheid heeft ingesteld 'opdat de ongebondenheid der mensen bedwongen wordt en het alles met goede ordinantie onder de mensen toega'. Dit beginsel is de basis voor christenen in de politiek, vandaar dat de SGP het wettelijk bestaan van rechten en vrijheden van andersdenkenden erkent. Dit artikel is ook een schreeuw om eenheid voor de christelijke kerken. De marginalisering van de kerk heeft geleid tot marginalisering van de christelijke politiek. De politiek kan het getuigenis van de kerk niet vervangen. Een partij is volstrekt onvergelijkbaar met het lichaam van Christus. Zo blijft de kerk de eerst aangewezene om iedereen op te roepen tot dienst aan God.