Signalen 76
Sollie-Sleijster
15-12-2018
CGK-classis komt terug op besluit vrouw in ambt
RD 8-12-2018
Het kostte wat moeite, maar de CGK-classis Apeldoorn is toch alsnog teruggekomen op haar besluit tot goedkeuring van het verzoek van de samenwerkingsgemeente NGK-CGK Arnhem vrouwen in het ambt toe te laten. Kritiek op het oorspronkelijke goedkeuringsbesluit kwam van de synodepreses ds. P.D.J. Buijs, kerkrechtdeskundige prof. dr. H.J. Selderhuis en anderen. Zij achtten het classisbesluit in strijd met het synodebesluit dat
“vrouwelijke leden van de gemeente geen passief kiesrecht hebben, wanneer een van de kerkverbanden van de samenwerkingsgemeente daarvoor niet de ruimte geeft.”
Classis Apeldoorn had, naar eigen zeggen, dit “belangrijke element” niet in haar besluitvorming meegenomen, waardoor het besluit “op deze wijze geen stand kon houden.
De classis wenst wel een nieuw kerk-breed gesprek over de vraag hoe deze gemeenten om moeten gaan met de regels rond vrouwelijke ambtsdragers in de verschillende kerkverbanden en ook zo’n gesprek over vrouwelijke ambtsdragers “gezien het toenemend verlangen dat er leeft in de kerken om vrouwen in de ambten te kunnen bevestigen”. De CGK-synode sprak in 1998 nog uit dat
“uit het geheel van het spreken van de Heilige Schrift duidelijk is dat het gezaghebbend leidinggeven aan de gemeente aan de man en niet aan de vrouw toekomt.”
Moeite met afvaardiging ambtsdragers
RD 7-12-2018
Het probleem van afvaardiging leeft breder. Meerdere classes binnen de CGK hebben hier moeite mee. Zo dient classis Haarlem een verzoek in bij de particuliere synode (PS) van het Westen om het besluit over de afvaardiging van niet-CGK-ambtsdragers naar de classes te herzien. De CGK-synode sprak in 2016 uit dat deze afgevaardigden slechts een adviserende stem hebben. Maar classis Haarlem geeft aan dat vier van de samenwerkingsgemeenten geen afgevaardigden konden zenden en andere met moeite. Van de 31 verwachte afgevaardigden waren er maar 20 aanwezig.
Classis Groningen maakte bezwaar bij de PS van het Noorden tegen het besluit van de classis Leeuwarden, die het synodebesluit inzake afvaardiging “niet werkbaar” vond. Leeuwarden besloot “die afgevaardigden uit samenwerkingsgemeenten als leden in volle rechten te aanvaarden die het verbindingsformulier van onze kerken hebben ondertekend.”
De classis Zwolle wil dat de CGK-kerk in Kampen stopt met het gezamenlijk vieren van het Heilig Avondmaal met de NGK ter plaatse. Binnen de NGK mogen samenlevende homoseksuele gemeenteleden deelnemen aan het avondmaal. De classis oordeelde dat
“Kampen dit in het licht van de besluiten van de laatste generale synode niet kan dragen.”
Diakenen GKv willen stem terug
ND 1-12-2018
Uit een enquête, gehouden onder vrijgemaakte diakenen, blijkt dat zij vinden dat de nieuwe GKv-kerkorde (KO) die in 2015 van kracht werd, een negatief effect op hen heeft gehad. De helft vindt dat diakenen hun stemrecht bij de verkiesbaarstelling van nieuwe diakenen terug moet krijgen (sinds 2015 hebben alleen ouderlingen dit recht). Een kwart van de geënquêteerden vindt dat diakenen weer deel van de kerkenraad moeten worden (sinds 1978 maken zij hier geen deel meer van uit).
Aanleiding voor de enquête (uitgevoerd door deputaten diaconale zaken en het Diaconaal Steunpunt) is het fusieproces tussen GKv en NGK. In de NGK vormen diakenen wèl onderdeel van de kerkenraad. Deputaat Roel Meijer geeft aan dat het bij de KO-verandering in 2015 al ‘kantje boord’ was. Eén van de redenen voor de makers van de nieuwe kerkorde om de diakenen hun stemrecht te ontnemen was dat het regeerambt volgens het Nieuwe Testament bij de ouderlingen moet liggen. Vrouwen konden met deze nieuwe KO makkelijker diaken worden. Nu de vrouw in de GKv echter ook het regeerambt mag bekleden, valt die reden weg.
Sociale media zorgen voor schijngezelligheid
ND 17-11-2018
“Sociale media leuk? Dat vindt een verslaafde ook van cocaïne.” Dit is een van de opmerkelijke uitspraken van filosoof Rob van Gerwen. Hij schreef een boek, Zullen we contact houden?, over onze omgang met elkaar en hoe dit wordt beïnvloed door de huidige sociale media. Van Gerwens grote zorg is dat we elkaar niet meer als persoon zien. Wetenschappers zeggen dat onze subjectiviteit niet bestaat, die is niet zichtbaar of meetbaar. Maar onze subjectiviteit, die Van Gerwen ‘geest’ noemt, bestaat wel. Niettemin raken we die steeds meer kwijt door via apparaten te communiceren en elkaar niet meer in de ogen te kijken. Mensen hebben subtiele emoties, die we vaak in een enkele blik kunnen opvangen.
Neem Twitter. Iemand heeft een opmerking geplaatst die als racistisch opgevat kan worden. Hij wordt zonder pardon afgemaakt. Maar je kent die persoon niet of nauwelijks. Wat is er gebeurd, waarom die bepaalde opmerking? Je weet het niet, maar je weet wel dat duizenden mensen hier een racist bezig zien. Dus zal het wel waar zijn. Alsof kwantiteit iets ‘waar‘ maakt. Dat interesseert Twitter niet, de getallen wel, daarop is het verdienmodel gebaseerd.
Door de smartphone hebben mensen amper aandacht voor de wereld om hen heen. Twitter, facebook en YouTube eisen constant onze aandacht op. Die geven wij ook, het is verslavend. Net als bij drugs weten we dat we er van af moeten, maar het is gemakkelijker om op een receptie onze telefoon te pakken in plaats van dat lastige gesprek aan te gaan. Wat we via facebook of Instagram doen is schijngezelligheid. We sturen een berichtje en de ander pikt dat op. Dat is geen echte communicatie. Echte communicatie is een uiting van persoon tot persoon, je ziet elkaar en kunt elkaar aanraken. Maar op Twitter en Facebook scheppen we een type en doen aan imagovorming.
Van Gerwen: Onze smartphone kost veel tijd en is leuk, maar dat zal cocaïne ook wel zijn voor wie er aan verslaafd is. Soms is concrete actie nodig. Zelf verbiedt hij sinds drie jaar laptops in zijn colleges. Achteraf hoort hij geen protesten, de studenten zijn er eerder blij om. De concentratie is veel beter, het onderwijs zien ze nu meer als een groepsproces.
Moeten we op het station even wachten? Is dat saai? Misschien wel, zo vindt de filosoof. Mensen durven zich niet meer te vervelen, pakken direct hun smartphone. Vroeger keek je rond, ving nog eens een blik op. Zo geef je je leefwereld vorm. Elkaar zien is een morele plicht, gefundeerd in de biologie. Gezien worden is een basisbehoefte, dat betekent dat we de ander ook moeten willen zien.
Zie niet alleen je familie, maar ook anderen als persoon en denk niet dat je geen tijd hebt voor een gesprek met zo iemand, omdat je smartphone aandacht vraagt.
Onze menselijkheid is hier in het geding.