Ethiek

Gecapituleerd

D.J. Bolt

24-09-22

We ontvingen, net als 116.000 andere verzekerden bij Pro Life, de volgende brief:

Schok

Deze ommezwaai heeft ons diep geschokt. Na 36 jaar vervalt per 1 januari 2023 het verschil tussen de christelijke Pro Life en de seculiere verzekeringen. Pro Life - vóór het leven - financiert voortaan ook het doden van het jonge leven in de moederschoot. En niet alleen dát leven maar ook ander kwetsbaar menselijk leven, zo blijkt uit de brief! Terecht dat men overweegt de naam Pro Life maar te laten vallen.

Hoe is dit toch mogelijk?! Werd de verzekeraar gedwongen naar de pijpen te dansen van de 'moedermaatschappij' Zilverenkruis/Achmea? Nee, als we de brief en allerlei persberichten goed begrijpen, gaat het vooral om de ophef die Pro Life met haar leven-beschermende instelling veroorzaakt in ons land dat hoe langer hoe meer een heidens karakter vertoont.

En ja, het gekrakeel is soms niet van de lucht. Zo vroeg GroenLinks (de partij die zich zo bekommert om het leven van plantjes en diertjes) zich in Kamervragen af of het uitsluiten van vergoedingen voor abortus en IVF met rest-embryo’s wettelijk wel toegestaan is. Maar gelukkig, de toenmalige zorgminister Hugo de Jonge wees er op dat de zorgverzekeringswet verzekeraars ruimte biedt af te wijken van het reguliere aanbod als daar levensbeschouwelijke of ethische redenen voor zijn. En hij meldde niet van plan te zijn de wet te wijzigen, omdat ‘iedere verzekerde de mogelijkheid heeft de basispolis te kiezen die het beste aansluit bij zijn of haar voorkeuren’.

Precies! Wie als Pro Life-verzekerde tóch een bepaalde behandeling vergoed wil krijgen, heeft volgens De Jonge de mogelijkheid over te stappen naar een andere verzekering.

Opnieuw dus de prangende vraag: waarom toch deze ommezwaai? Pro Life-directeur J. Leijenhorst licht het toe (ND 6/9/22). Die vragen van GroenLinks gaven grote herrie onder twitteraars, zoals: 'Schandalig dat jongeren die zijn meeverzekerd via de Pro Life basispolis van hun ouders zo geen toegang hebben tot een pil met abortieve werking of tot goede transgenderzorg!'.

We verbazen ons zeer als dát maar enigszins de reden zou zijn om Pro Life te laten kapseizen. Als je als christenen staat voor de bescherming van het ongeboren mensenleven dat God vanaf de conceptie schept dan ga je toch niet óm voor een hetze in linkse sociale media? Was het juist niet prachtig dat het Pro Life-monument-van-beschermwaardigheid hoog in de samenleving was opgericht en aandacht kreeg? Juist in onze samenleving waar je haast doof wordt van luid toeterende bazinnen-in-eigen-buik[1]? 'De keuze voor abortus ligt bij de vrouw en bij niemand anders, zelfs niet bij een eventuele partner', volgens T. Coenen, directeur van het Rutgers instituut. Het door de overheid gesubsidieerde(!) bedrijf claimt 'Seksuele gezondheid en rechten voor iedereen'. Nou ja, behalve voor dat 'baasje'…

Maar het waren niet alleen díe vragen van GroenLinks die de leiding van Pro Life deden sidderen. De moedermaatschappij Zilveren Kruis oefende ook de nodige druk uit, zo meldde voorzitter en woordvoerder prof. dr. ir. H. Jochemsen van de Pro Life Adviesraad. Meerdere grote klanten met een collectieve zorgverzekering van de werknemers dreigden die op te zeggen.
Zo gaat het dus inmiddels in ons land! De tirannie van de wereldse (seksuele) moraal die via deze dwangmiddelen christenen die willen leven naar Gods Woord zó in zijn ideologische gareel willen dwingen. 

Bovendien, zei directeur Leijenhorst, die uitsluitingen 'gaven ook in de achterban steeds meer discussie'! Al dat gedoe als dat van GroenLinks, 'leidde maar af van het verhaal dat we blijvend willen uitdragen. Namelijk dat we geloven dat het God is, Die het leven geeft en neemt, dat we het leven beschermwaardig vinden van begin tot einde en dat we pal willen staan voor de toegang tot goede, christelijke zorg.'
We staan paf: Pro Life gaat dus het doden van ongeboren kinderen en het beëindigen van het leven van zwakke ouderen financieren omdat de organisatie gelooft dat het beschermd moet worden 'omdat God het is Die leven geeft en neemt' …!
Die dit begrijpt mag het ons uitleggen.

Discriminatie

In de motivatie van Pro Life worden veel woorden gewijd aan het feit dat wij Nederlanders hoe dan ook, of we willen of niet, al meefinancieren aan abortussen via belastingen. Dat zal waar zijn. Onze liberale overheid neemt een deel van de belastingopbrengsten en betaalt daarmee o.a. de 15 (!) abortusklinieken en de meer dan 31.000 abortussen (2020 ) in onze land. Maar dat kan natuurlijk geen enkel argument zijn om dús ook maar Pro Life aan abortussen mee te laten betalen! Juist met Pro Life kon er een duidelijk christelijk signaal worden afgegeven: het leven is van God gegeven en het komt de mens niet toe baas-in-eigen-buik te spelen.
 

Ook vanuit ander oogpunt is het schrijnend dat dit gebeurt. De suggestie is, zie boven, dat Pro Life rechten van jongeren zou blokkeren als zij persé hun kindje willen laten aborteren. Maar dat is gewoon niet waar. Immers, de Pro Life-verzekerden kunnen (tijdelijk) over stappen naar de moedermaatschappij die wel vergoedt. Het schijnt maximaal 1(!) keer per jaar voor te komen, meldt Pro Life.

Het is zo wrang dat de enige (voor zover wij weten) 'schone' verzekering ons is ontnomen terwijl de seculiere wereld 'te kust en te keur' kan gaan in verzekeringen die abortussen in klinieken, ziekenhuizen en inmiddels bij huisartsen vergoeden. De seculiere wereld zou moord en brand, 'discriminatie', schreeuwen als van het omgekeerde sprake zou zijn.

Verschuivingen

Er is een zinnetje in het bovenstaande verhaal van de hoogste Pro Life bestuurder dat ons blijft triggeren, namelijk: 'de uitsluitingen gaven ook in de achterban steeds meer discussie'. Zit dáár ten diepste niet het eigenlijk punt?, vragen we ons af.

We geven een aantal voorbeelden die we in de pers, m.n. in het ND, tegenkwamen als reactie op het besluit van Pro Life. Er kan uit geconcludeerd worden dat (ook) op dit terrein de normen aan het schuiven zijn. Vaak heel subtiel maar toch onmiskenbaar.

Beklemd

ND-columnist Reina Wiskerke 'kan er inkomen dat vrouwen zich beklemd voelen door een verbod op abortus' (ND 11/5/22). Volgens haar is regulering verdedigbaar om gevaarlijke illegale abortussen uit te bannen. Je kunt abortus (behoudens uitzonderingsgevallen) blijven afwijzen, en tegelijk erkennen dat deze keuze in haar absoluutheid niet op te leggen is aan iedereen.'
Die 'absoluutheid opleggen' is hier toch helemaal juist niet het punt?   

Kleiner kwaad

ND-redacteur D. Schinkelshoek vindt abortus een kwaad, dat bestreden moet worden.

Maar … 'het zeer gereguleerd en gecontroleerd toestaan van een door medici uitgevoerde abortus – als je alles bij elkaar optelt – [zou] een kleiner kwaad kunnen zijn dan een totaalverbod, zeker als dat vrouwen vervolgens in de kou laat staan.' (ND 29/06/22).

Tja, zo kunnen er heel wat christelijke normen sneuvelen. Even een grofstoffelijke vergelijking: m'n buurman 'netjes' laten vermoorden zou wel eens een 'kleiner kwaad' kunnen zijn dan tientallen jaren het leed van z'n pesterijen te ondergaan. Geen misverstand overigens, we hebben vriendelijke buurmannen.

Reinheidsgebot

Voormalig ND-hoofdredacteur S. Kuijper constateert (ND 9/9/22) dat christenen steeds genuanceerder denken over ethische kwesties, en dus 'wil de verzekeraar hun geen keuzes meer ontzeggen'. Mooi toch die service van de verzekeraar, niet? En ach, de merknaam Pro Life dateert uit de jaren tachtig, weet Kuijper: 'een periode van polarisatie rond de medisch ethische kwesties'. Tja, díe tijd zijn wij inmiddels toch wel breeddenkend te boven.

Kuijper vergelijkt de wens van christenen een 'schone' polis te willen hebben met het Reinheidsgebot voor bierbrouwers in het Middeleeuwse Duitse Beieren. Zoals daarmee destijds zuiver bier werd gegarandeerd, konden Pro Life zich lekker voelen bij hun schone polis. Maar met het gewoon vergoeden van ook abortus krijgt, volgens Kuijper, 'clientèle wat ze vraagt en waarop ze wettelijk recht heeft'.

Bedankt voor de fijngevoelige vergelijking.  

Paradox

De roomse ND-redacteur H. Munsterman confronteert de lezers met de strijd over abortus in Amerika (ND 29/6/22). In een heel aantal staten wordt daar weer een strengere wetgeving ingevoerd.
Munsterman meent een grote 'rooms-katholieke paradox' te kunnen ontwaren: de rooms-katholieke leer staat op het politieke spectrum ‘op rechts’ als het over het begin en einde van het mensenleven gaat (abortus en euthanasie), maar juist ‘op links’ als het gaat over de omgang met mensenlevens in de tijd daartussen (immigratie, sociale zekerheid, gezondheidszorg, armoedebestrijding). En Amerikaanse staten die Pro Life zijn en tegen abortus, zijn vaak tegelijkertijd heel anti-life: pro-wapenbezit en pro-doodstraf. Deze paradoxen zijn toch niet te rijmen?, zo straalt z'n onbegrip naar de lezer.

'Dus' welke kant wil deze roomse ND-influencer op?

Hij citeert met kennelijke instemming kardinaal Seán Patrick O’Malley die 'elke vorm van ‘stigmatisering, criminalisering of veroordeling’ van vrouwen die abortus pleegden afwees'.

Vertaald: baas-in-eigen-buik, waag het niet om er iets tegen te hebben.

Koninklijk?

Sinds het Hooggerechtshof in de VS in juni een einde maakte aan het federale abortusrecht heeft ook de staat Texas abortus verboden, met uitzondering als het leven van de moeder in gevaar is.

Voor onze roomse koningin Maxima, op werkbezoek in Texas, was het onverteerbaar: zij hield er een pleidooi voor vrije abortuskeuze van vrouwen, want 'daar staan wij helemaal achter', zei ze. En Texaanse vrouwen 'moeten hun kansen pakken'. 

Is het een wonder dat de (echte) prolife organisaties in Texas fel reageerden op deze brutale inmenging in de wetgeving van hun land?
We dachten nog steeds dat de roomse kerk fel tegen abortus was. Is het Vaticaan, misschien oogluikend, door de abortusbocht?

Principiële oppositie

De abortusparagraaf in het politiek programma van Perspectief, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie werd dit jaar al twee keer gewijzigd. In maart werd op voorstel van CU-jongere Annelijn de Gier toegevoegd dat er 'principiële oppositie' tegen abortus moet worden gevoerd. Maar het hield niet lang stand want die 'principiële oppositie' is nu al weer verwijderd. De Gier voelt zich hier 'heel slecht' over. Want op z'n best lees je nu 'een neutrale houding' tegenover abortus. Maar, zegt ze, 'hierin kun je niet neutraal zijn.’

Terecht!

We laten het hierbij. Al deze signalen bewijzen dat er ingrijpende morele verschuivingen zijn in brede christelijke kringen. Ze worden vaak heel subtiel gebracht, zo laten veel berichten en commentaren, zoals het Nederlands Dagblad, zien. Daarin zal je nog geen expliciete pleidooi vinden voor baas-in-eigen-vrouwenbuik. Maar de richting is duidelijk: van principiële oppositie is geen sprake meer.

Het doet dan ook lachwekkend aan, ware het niet zo droevig, als de hoofdredactie van deze krant nog wél een pleidooi voert om de naam Pro Life te handhaven om zo

'… het roer recht te houden en niet verder te zwichten voor die druk, bijvoorbeeld in de discussie over het handhaven van de naam van het bedrijf. Ook al zou die naam louter symbolisch zijn, symbolen doen er toe. Vergelijk het met de Mars voor het Leven: die zal niet snel leiden tot andere wetgeving maar moet toch blijven bestaan.'

Nee, deze prolife-vlag is verworden tot een leugen die de lading van het doden van ongeboren kinderen absoluut niet kan dekken. Handhaving ervan is pure misleiding. De vergelijking met de Mars voor het leven is ook volstrekt ongepast. Deze beweging komt op voor de bescherming van 'het baasje in moeders buik', maar de gecapituleerde verzekering financiert zijn dood.

Alternatief

We roepen op een alternatief voor de huidige 'Pro Life' verzekeringen te creëren. Wellicht zien deskundigen op dit gebied mogelijkheden. Het zou goed zijn om daaraan dan vervolgens massaal steun te verlenen.

NOOT