Pinksteren!
Ds. H.W. van Egmond
18-05-24
Lees Handelingen 2:1-36
Over de betekenis en de gevolgen van Pinksteren wordt veel gesproken en geschreven. Allerlei schrijvers verdringen zich om ook iets te kunnen publiceren over het werk van de Geest. En dan heb je ook nog allerlei congressen waar de gevolgen van Pinksteren worden besproken. Steeds gaat het om die ene vraag: hoe werkt de Heilige Geest? Is dat werk van de Geest te traceren in bijzondere tekens? Bijvoorbeeld: het spreken in tongen of gebedsgenezing. Geeft de Heilige Geest, en dat is het fijne puntje, naast de Bijbel iets nieuws? Geeft de Geest nieuwe openbaringen? Zegt de Geest meer of iets anders dan wat God en Jezus Christus in de Bijbel zeggen?
Laten we om een antwoord op deze vragen te krijgen, eens letten op wat er precies is gebeurd in Handelingen 2, op die grote dag van Pinksteren. De vraag is: wat is daar in Handelingen 2 precies aan de hand? Mensen horen daar ineens het geluid van een geweldige windvlaag. Het is net alsof het hard stormt. Ook zien de mensen tongen als van vuur die van de één op de ander overgaan. Bovendien gaat iedereen van de leerlingen van Jezus, ook nog op een aparte manier praten. Dat valt allemaal op. Dit is bijzonder. Veel mensen kijken en luisteren naar wat er allemaal gebeurt. Dit is iets aparts. Daarom raken ze helemaal in de war, vers 6. Hoe moet je dit nu met je gewone menselijke verstand verklaren? Als we letten op al die mensen die deze bijzondere dingen meemaken horen we verschillende reacties. Vers 12 sommigen vragen zich heel gewoon af: "Wat heeft dit toch te betekenen?" Wat zit er achter dat geluid als van een hevige storm? En wat moet je zeggen van die vlammen? Deze mensen willen meer horen over wat hier gebeurt. Er zijn er ook, (vers 13) die beginnen te spotten en zeggen: deze mensen zullen wel dronken zijn. Wat is hier toch aan de hand?
Ook onder ons en om ons heen hoor je zulke vragen. Waar is de Heilige Geest mee bezig op aarde? En hoe kan je zijn werk en aanwezigheid herkennen?
Lukas schrijft in het eerste hoofdstuk van Handelingen, dat hij zijn eerste boek, geschreven heeft over het werk van Jezus Christus op aarde. Maar in dit tweede boek, en dat is Handelingen, schrijft Lucas over het werk dat Christus na zijn hemelvaart doet in zijn verhoging. Direct na zijn hemelvaart begint Hij aan de uitvoering van de plannen van God. Hij zal Gods volk op aarde beschermen tegen de plannen en de tactiek van Satan. En tenslotte zal Hij zijn uitverkoren kerk een plaats geven in de hemel.
En nu is dit het evangelie van Handelingen twee dat Lucas hier het begin vertelt van dit werk in uitvoering. Op dit ogenblik in de geschiedenis zet Christus vanuit de hemel de eerste stap op weg naar de jongste dag. Nu laat Hij het merken dat Hij erbij is op aarde en dat Hij actief is voor zijn kerk op aarde.
In zijn uitvoerend werk vanuit de hemel, is het zijn eerste zet dat Hij zijn kerk op aarde zijn Geest geeft. Door die Geest zal de Here Jezus hier op aarde zijn kracht laten werken en zijn genade uitdelen. Pinksteren is het begin van Jezus’ operatie op aarde. Dat maakt Petrus duidelijk aan al die mensen die zich afvragen wat er allemaal gebeurt.
Maar Petrus spreekt ook tegen die spotters. De lasteraar van het werk van God en Jezus, hoort ook het Woord over het werk van Christus. Iedereen hoort het geluid als van een windvlaag en iedereen ziet de tongen als van vuur. Petrus komt naar voren, vers 14 en geeft in zijn uitleg de kern aan van wat hier gebeurt. Wij zijn niet dronken. Denk niet dat u met spot het werk van God uit uw leven kunt wegpraten. Je staat erbij en je kijkt ernaar. Je hoort het en je bent ook het adres van de grote woorden van God. Maar neem God en zijn werk dan wel serieus anders gaat de genade van God aan u voorbij.
En werkt de kracht van Jezus tegen je.
Petrus legt uit dat Jezus die is gekruisigd is opgestaan! En dat Hij als de Messias nu bij God de Vader in de hemel is. In vers 33 trekt Petrus de conclusie: deze verhoogde Christus heeft zijn Geest doen neerdalen. Dat is wat u ziet en hoort.
Het valt op dat Petrus helemaal niets zegt over de tekenen. Dat hoeft ook niet, want tekenen zijn signalen die verwijzen naar wat er gebeurt. Die tekenen, tekenen als het ware voor wat er aan de hand is. Het gaat niet om dat wat je ziet en hoort in de tekenen, maar om wat er echt werkelijk allemaal gebeurt. En dáár spreekt Petrus over. Dan komt er bij hem geen verhaal los over de leerlingen dat ze door de Heilige Geest in vervoering zijn gebracht. Alsof dat nou het echte Pinksteren zou zijn. Alsof de tekenen meer zijn dan dat waar ze naar verwijzen. Petrus gaat niet in op de tekenen.
Tegenwoordig gebeurt dat vaak wel. Steeds meer mensen willen de tekenen van tongentaal en gebedsgenezing meemaken. Want als je die tekenen beleeft, zo denken ze, pas dan zou je zekerheid hebben dat je de Geest hebt. Veel mensen raken in verwarring als ze horen hoe mensen beweren dat zij op de goede plaats hun erediensten houden omdat daar in tongentaal de Geest aan mensen de toekomst zou ontvouwen.
Alsof het elke keer weer Pinksteren moet worden.
Echter Christus gaf zijn Geest eenmaal op aarde. En die Geest blijft op aarde. Ook dit werk is volbracht! De Geest woont in het midden van de gemeente. De Heilige Geest leert ons de Christus der Schriften kennen. Petrus legt er de nadruk op: deze mensen zijn niet dronken, maar de Schriften gaan hier in vervulling. Jezus werkt hier.
De mensen vragen: wat is hier aan de hand? Wat gebeurt er toch allemaal? Op die vragen mobiliseert de Geest Petrus en komt het Woord los: Petrus gaat preken. Zo dirigeert Christus hier de geschiedenis. Zijn Geest gaat de wereld overtuigen van zonde en oordeel, van genade en verlossing. Dat gebeurt allemaal door de verkondiging van het Woord. Petrus gaat daar direct al mee beginnen. Vergelijk vers 33: Christus is hier aan het werk. Wat u ziet en hoort heeft Hij uitgestort. Vergeet bij Pinksteren vooral de Christus en zijn werk niet. Het eigen werk van de Geest is juist dit: dat Hij overal de Here Jezus Christus centraal stelt. Hij is voor ons gestorven opgewekt en verhoogd. Vers 23 en verder. De Christus die is gekruisigd en gedood en begraven, brak de banden van de dood stuk en Hij voert met macht al Gods besluiten uit.
Vanaf hemelvaart heeft de Zoon van God de wereldgeschiedenis in handen. En zijn uitvoerende kracht werkt vanuit de kerk waar zijn Geest woont door. Hij mobiliseert de gelovigen tot het uitdragen van de goede boodschap. Pinksteren is geen los incident dat hier en daar steeds weer in de tekenen herhaald moet worden. De Geest werkt niet verborgen of onverwacht in een eigen stijl los van Christus en van de Vader. Pinksteren is juist het begin van het grote werk van Christus.
Johannes hoort in Openbaring 22 de verzekering dat de Geest voortdurend met de bruid, met de kerk mee roept en meebidt: de Geest én de bruid roepen op aarde: Kom! Ja wie de woorden van de profetie, van het Woord, hoort en gelooft, zal met de Geest en de gemeente meezingen en mee belijden: wij danken u dat we door uw Geest onderwezen worden om al intensiever God te loven. Dat is een lofzang die zal doorgaan tot in eeuwigheid. Want het feestlied van Pinksteren zal in de kerk van Christus nooit afbreken. Want de Heilige Geest leert ons te roepen: Kom Here Jezus kom! Vervul uw werk en laat het feest van de bruiloft van het Lam beginnen. Laat het feest van Pinksteren overgaan in de vreugde van de nieuwe schepping waar we u aanbidden en eren om de grote werken die u hebt volbracht.
Daar waar de Geest woont, klinkt voortdurend dit gebed om deze nieuwe lofzang die we op aarde repeteren en die we zullen zingen in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde.