Laatste appel 3
Redactie een in waarheid
28-11-15
We zijn blij met het rapport van de subcommissie Nederland (SNR) van de deputaten voor betrekkingen met buitenlandse kerken van de Canadian and American Reformed Churches in Canada and North-America (CanRC). Zij hebben hun bevindingen gebaseerd op authentieke bronnen en blijken grondig kennis te hebben genomen van het reilen en zeilen van de gereformeerde kerken vrijgemaakt (GKv). Het eerder nogal eens gehoorde verwijt dat de buitenlandse kerken maar afgingen op overtrokken 'website-informatie' is daarmee afdoende ontkracht.
We zijn ook blij met het rapport omdat het een stuk (h)erkenning van onze strijd hier in Nederland betekent. Het is kennelijk niet zo dat wij tegen windmolens vechten maar dat er wel degelijk zeer ernstige problemen zijn in de GKv. Er wordt een koers gevaren die van het betrouwbare Woord van God afvoert. Zo zelfs dat daarmee de relatie met deze zusterkerken in gevaar komt.
Tegelijk is er ook diep verdriet bij ons nu we de analyses van deze zusterkerken hebben gelezen. Want hoewel we inmiddels de vrijgemaakte kerken hebben verlaten, betekent dat niet dat ze uit ons hart zijn. Wat is er veel dat we (noodgedwongen) achterlaten aan liefs en liefde. We blijven verbijsterd staren naar de 'puinhopen van Jeruzalem'. Hoe heeft dit verval toch in zo'n korte tijd kunnen gebeuren in kerken die tientallen jaren lang zo ongelooflijke veel van de Here hebben ontvangen?
Het is hier niet de plaats en de tijd om een poging te doen tot een uitgebreide historische analyse. Maar steeds meer indicaties en signalen wijzen er op dat het begonnen is met het loslaten van Gods Woord in het concrete leven. Kort gezegd, het gaat om het gezag van de Schrift. Voor ons is ontdekkend en werkelijk schokkend zo vaak we er aan denken wat prof. dr. A.L.Th. de Bruijne en dr. J.M. Burger schreven over kennen en fundamentalisme.[1] Als we hun opvattingen zouden moeten aanvaarden verliezen we ons gereformeerde geloof.
En we vragen ons in gemoede af waar het protest, de 'tegenweer' van uit de kerken zélf blijft. Zijn er dan werkelijk geen predikanten en theologen meer die op hoog niveau de confessionele gereformeerde leer zoals we die uit de Schrift zelf hebben leren kennen kunnen en willen verdedigen?
Terug naar het rapport dat naar de komende synode van Dunnville 2016 is gezonden. We hopen dat het daar goed wordt ontvangen en aanleiding mag zijn voor een allerlaatste appel op de broederschap in de GKv. Een appel waaraan dan ook gehoor gegeven wordt!
Relatie met de afgescheiden kerken
Natuurlijk hebben we ook met bijzondere belangstelling het verslag van de contacten van de Canadese broeders met de afgescheiden kerken gevolgd. Uit hun rapport blijkt dat ze van het wel en wee van deze kerken goed op de hoogte zijn en allerlei ontwikkelingen scherp waarnemen. Het doet weldadig aan dat ze oog hebben voor de specifieke moeiten die een klein kerkverband in ontwikkeling ontmoet.
We zijn dankbaar dat de deputaten voorstellen om 'in een of ander vorm' contacten te blijven onderhouden met de afgescheiden kerken. Deze hebben steun en bemoediging hard nodig. In de verdere opbouw en uitbouw van het kerkelijk leven kan goed gebruik worden gemaakt van inzicht en ervaring van relatief kleine kerkgemeenschappen in andere werelddelen. Bovendien beschikken de kerken in Canada over een belangrijk opleidingsinstituut voor predikanten: het Canandian Reformed Theological Seminary te Hamilton. Zou dit niet een goede mogelijkheid bieden toekomstig predikanten van de afgescheiden kerken dáár een gedegen academische opleiding te laten geven? De internationale contacten en relaties die deze academie heeft zouden ook heel vruchtbaar kunnen zijn voor het krijgen van open ogen en harten voor Christus' wereldwijde kerkwerk.
Wellicht kunnen de gereformeerde kerken in het buitenland ook het een en ander betekenen voor de eenheid van gereformeerde belijders in Nederland. Het blijft een droeve zaak dat de afgescheiden broeders de interne eenheid niet hebben kunnen bewaren. Maar gelukkig zijn er allerlei tekenen van toenadering hoewel er nog wel de nodige struikelblokken uit de weg zullen moeten worden geruimd. Evenals 'het probleem Abbotsford'. Maar ook hier lijken deuren van het slot te gaan.
Samenvattend, we zijn blij met het rapport. Het geeft blijk van een grondig inzicht in de Nederlandse situatie. Het biedt (h)erkenning in tal van zaken. En perspectief voor de kerkelijke toekomst.
[1] Zie de artikelen Sola Scriptura van ds. R.M. Retief op deze site, m.n. het derde artikel in de serie waarin hij de publicaties bespreekt van prof. dr. A.L.Th. de Bruijne Gereformeerde theologie vandaag: oriëntatie en verantwoording, 2004, en dr. J.M. Burger “Beyond the Bible: Moving from Scripture to Theology and practice, biennial conference of FEET”, Berlijn-Woltersdorf, 24 augustus 2012.