Signalen 122
R. Sollie-Sleijster
03-04-21
CGK doen ultieme poging rond vrouw en ambt
RD 17-3-2021
Als ultieme poging om de eenheid in het kerkverband te bewaren besloot de CGK synode een besluit over de vrouw in het ambt uit te stellen. Vijf leden van commissie 7 wilden dat het besluit uit 1998 nog eens werd onderstreept (‘uit het geheel van de Heilige Schrift wordt duidelijk dat het onderwijzen en geestelijk leidinggeven aan de gemeente aan de man en niet aan de vrouw toekomt’), terwijl twee commissieleden de synode vroegen uit te spreken dat ‘de ambten opengesteld kunnen worden voor zusters’ en dat dit ‘met de kennis van nu niet onschriftuurlijk is.’
Sinds 2019 hebben meerdere CGK gemeenten de officiële lijn van de kerken verlaten en toch vrouwelijke ambtsdragers bevestigd, terwijl andere plaatselijke kerken van plan zijn dit te doen. Vandaar dat de CGK openlijk spreken van een ‘crisis’.
Tweede voorzitter ds. P.D.J. Buijs motiveerde het synodebesluit met de opmerking:
‘We bevinden ons op een cruciaal punt in de kerken. Stel je voor dat het tot een breuk komt, een term die al gevallen is, dan moet je als kerken en moderamen kunnen zeggen: We hebben het maximale gedaan.’
Bewaar het Pand: Uitstel besluit vrouw in ambt niet acceptabel
RD 26-3-2021
Stichting Bewaar het Pand die de behoudende vleugel in het CGK kerkverband vertegenwoordigt, heeft met grote zorg kennis genomen van het synodebesluit de vergadering voorlopig te sluiten en pas na april 2022 over te gaan tot heropening. Zo laat een uitspraak over de vrouw in het ambt nog tenminste een jaar op zich wachten en dat betekent dat gemeenten die intussen toch tot het bevestigen van vrouwelijke ambtsdragers zijn overgegaan tot die tijd niet worden vermaand.
De Stichting acht het ‘onbestaanbaar’ dat de synode ‘de facto van de kerken vraagt om openlijke zonden – voorlopig – te gedogen’.
Het bestuur zal zich nader beraden over de vraag hoe het nu verder moet.
Kinderen krijgen les in nieuwe genderideeën
RD 17-3-2021
In de ‘Week van de lentekriebels’ krijgen kinderen via de Rutgerstichting, dat zichzelf het Nederlandse kenniscentrum rond seksualiteit noemt en zo’n 26 miljoen euro subsidie ontvangt, voorlichting over diversiteit. Ze krijgen bijvoorbeeld te horen
‘dat een baby bij de geboorte een geslacht krijgt toegewezen. Een kind gaat los daarvan op jonge leeftijd zijn genderidentiteit ontwikkelen en deze kan later nog veranderen. Het materiaal maakt ook duidelijk dat iedereen een eigen, unieke set geslachtskenmerken heeft en dat er ontzettend veel variatie in genitalia, lichaamsvormen, hormonen en chromosomen bestaat. Verder kan iemand zich tot elk geslacht, gender of elke variant seksueel aangetrokken voelen en dat kan ook wisselen, soms komen lust en liefde overeen. Volgens Rutgers zijn niet-heteroseksuele relaties normaal. Diversiteit is de norm, met heteroseksualiteit als een mogelijkheid.’
De Stichting presenteert deze dingen als feiten, maar het gaat niet om feiten maar om mythen. In werkelijkheid krijgt een baby niet een geslacht toegewezen, maar wordt dat bij de geboorte vastgesteld aan de hand van het zichtbare geslachtsorgaan. Het genderpoppetje dat Rutgers gebruikt laat zien hoe genderideologen – die van geslacht iets subjectiefs willen maken – sekse en gender zien. Het beeld komt echter niet overeen met wetenschappelijke gegevens. Iemands geslacht wordt vooral bepaald door gameten, volwassen voortplantingscellen. Daar zijn twee soorten van: sperma en eicellen. Er bestaan geen tussenvormen van en dat maakt dat sekse binair (tweevoudig) is: man of vrouw.
Of iemand man of vrouw is, is bovendien in elke lichaamscel aan de chromosomen te herkennen. Ook gender is biologisch bepaald. Als zaadcel en eicel samensmelten is de baby vrouwelijk of mannelijk. Deze biologie beïnvloedt de hormonale blootstelling in de baarmoeder en de genderidentiteit. Bij een jongetje beginnen na ongeveer zeven weken de testikels testosteron af te scheiden, waardoor de hersenen mannelijk worden. Bij een meisje vindt dit proces niet plaats. Daarom valt geslacht en gender bij meer dan 99% van de mensen samen. Genderneutraal opvoeden heeft dus weinig zin, de invloed van biologie is niet tegen te houden.
Het door Rutgers aangeboden materiaal mist de biologisch-wetenschappelijke basis. De ideeën kunnen kinderen in grote verwarring brengen.
Het woord experimenteren komt wel voor in Rutgers’ vocabulaire, maar het begrip huwelijk niet. Seksualiteit, liefde en trouw staan in het materiaal helemaal los van elkaar. Maar volgens ons gaat het welzijn van het kind voorop. De vraag is dan ook of je je kind aan dit gedachtegoed wilt blootstellen. Het gaat om jonge kinderen, groep 1 tot en met 8, die een week lang elke dag een les over weerbaarheid, relaties en seksualiteit voorgeschoteld krijgen. Rutgers werkt samen met de GGD’s. 65% van de basisscholen in ons land doet mee aan deze week. Sinds 2012 zijn scholen verplicht aandacht te geven aan seksualiteit en seksuele diversiteit. Het enige goede nieuws is dat ze wel vrij zijn om hier zelf invulling aan te geven.