Signalen 125
R. Sollie-Sleijster
15-05-21
Krimp kerk – getallen spreken
ND 5-5-2021
Eric Peels, hoogleraar Oude Testament TUA, schrijft over de krimp in 2020 bij de Christelijke Gereformeerde Kerken. Waar ook de andere ‘kleine gereformeerde kerken’ verliezen laten zien, zijn die weliswaar niets vergeleken met de verliezen binnen de grote protestantse en rooms-katholieke kerken in Nederland. Maar toch, wat ontbreekt is een toename in ledental. Het totaalbeeld vertoont een krimpscenario. De CGK telt per saldo een verlies van 793 leden. Na een rekensom komt de hoogleraar tot de conclusie dat het exact hetzelfde aantal is als het aantal leden dat zich heeft ‘onttrokken’ of ‘naar geen kerk’ is gegaan.
Peels:
'Uit dit getal spreekt de taal van het verdriet: mijn kind dat ooit belijdenis deed, mijn kleinkind dat ik met grootouderlijke trots de kerk binnendroeg bij de doop, waar is het gebleven? Met die bange vraag daarachter: wat heb ik fout gedaan?
Uit dit getal spreekt ook de taal van de geestelijke bloedarmoede: het wegebben van het besef van heiligheid, de lokroep van een leven van genot zonder God, het totale gaan voor het hiernumaals met negeren van het hiernamaals.'
Het raakt Peels pijnlijk, waarbij de vraag bij hem opkomt: de getallen spreken een taal die tot bezinning brengt: waar zijn we precies mee bezig in het kerkelijk leven en waar gaan de vele mensuren in onze kerkelijke vergaderingen mee heen?
Wat het getal min 793 nog moeilijker maakt, is dat er kerkelijk ook heel andere getallen zijn. Kijk naar de groei van Christus’ kerken in Zuid-Amerika, Afrika en Azië. Het blijkt dat de Geest grenzen overschrijdt, wereldwijd, maar misschien kan dat dan ook in het oude Westen, waarover de nacht van de secularisatie viel.
Zoals Abraham de ontelbare sterren moest tellen, Jezus de duizenden voedde, Elia dacht alleen overgebleven te zijn, maar er waren nog zevenduizend, zo mag ons perspectief zijn. De dag komt dat een onafzienbare menigte, die niemand tellen kan, uit alle landen en volken, van elke stam en taal, Gods lof zingt (Openbaring 8). God zal heel zijn volk thuishalen, niet één zal ontbreken.
Onderweg daar naartoe is het de kerntaak van de kerk om Gods wonderen en gedachten te ‘tellen’. Dit is het allermooiste getal, dat ons uitnodigt alles in zijn hand te geven, zo ook de 793.
Verzet je tegen de dictatuur van emancipatie
ND 19-4-2021
Ds. Rinie van Reenen, hersteld-hervormd predikant en hoofdredacteur van www.bijbelsberaadmv.nl, verdiept zich in de vraag of er wel werkelijk een parallel is tussen acceptatie van homoseksuele relaties en de afschaffing van slavernij. Kijken we straks net zo naar homoacceptatie als naar de afschaffing van de slavernij? Deze laatste vraag werd door Dick Schinkelshoek gesteld in zijn artikel in het ND van 3 april jl. Schinkelshoek vermoedt dat er een parallel is, maar waar hij een vraagteken plaatst, zetten velen al een uitroepteken. Maar, zo zegt de predikant, daar valt van alles op af te dingen.
Allereerst, de slavernij, waarover de debatten rond 1800 gingen, was een verschijnsel van slechts enkele eeuwen. Het speelde zich voor de meeste Europeanen ver van hun bed af. Veel Nederlanders van nu zijn meer schuldig aan het in stand houden van hedendaagse slavernij (ten behoeve van kleding, voeding, smartphones, pornografie) dan de gemiddelde 18e-eeuwse Nederlander aan die van toen.
En juist vanuit orthodox-christelijke kringen werd er geprotesteerd. Rond 1700 bijv. door predikanten uit de Nadere Reformatie (B. Smytegelt). En de grote voorvechter van de afschaffing van de slavernij, William Wilberforce, was een overtuigd christen in de puriteinse traditie. Degenen die afschaffing van slavernij bepleitten, moesten het opnemen tegen een machtige en rijke lobby. Een lobby die vooral gemotiveerd werd vanuit economische motieven.
Van Reenen vervolgt:
'Maar in het debat rond homoseksualiteit ligt het precies andersom. De afwijzing hiervan is wel gemeengoed in alle eeuwen christendom. De motivatie daarvoor ligt niet in geld of voordeel, maar in het Woord van God. Pleidooien voor deze relaties vinden juist niet hun oorsprong in orthodox-christelijke overtuigingen, maar in een wereld die steeds minder opheeft met Gods waarheid.
Slavenhandel was mensvernielend, het hooghouden van Gods normen op het terrein van het huwelijk is daarentegen mensbehoudend. Christenen moeten zorg dragen voor hun naaste en binnen kerken mag geen verbaal geweld worden gebruikt. Maar zorg dragen voor de naaste kan niet zonder waakzaamheid tegen verkeerde leringen. Wie in onze tijd aan dezelfde kant wil staan als de slavernijbestrijders toen, zal in verzet moeten komen tegen de dictatuur van de emancipatie-ideologie. Een ideologie die overduidelijk een grote rol speelt achter dit debat en die het evangelie van Christus helaas verduistert.'
GKv verliezen 2262 leden
NGK verliezen 154 leden
RD 8-4-2021 en 13-4-2021
Het kerkverband van de GKv heeft vorig jaar per saldo 2262 leden verloren. Het kerkverband telt 110.347 leden. Peildatum is 1 oktober 2020.
Het ledental van de NGK is vorig jaar met 154 leden gedaald. Het kerkverband telt per 1 januari van dit jaar 32.700 leden.
Gereformeerde Kerken vrijgemaakt verliezen in 2020 recordaantal leden
ND 6-5-2021
Hans Schaeffer, hoogleraar praktische theologie aan de TUK en betrokken bij Kerk2030, wijst erop dat mensen mede vertrekken vanwege de komst van vrouwelijke ambtsdragers. Hij noemt dat een aanleiding, niet een oorzaak. Die ziet de hoogleraar in het spiritueel tekort dat in de kerken is geslopen.
In het project Kerk 2030
'staat met name de lokale kerk centraal. Dat is de gemeenschap waar geloven gebeurt. Tegelijk willen we broers en zussen opzoeken voor intervisie, net als bijvoorbeeld in een classis de bedoeling was.’
Schaeffer wil daarnaast
‘samen naar de Bijbel luisteren, samen bidden. Niet als formaliteit aan het begin van een vergadering, maar als het hart. De kerkenraadsvergadering is geen voorwaarde om kerk te kunnen zijn, het is kerk-zijn. In die praktijken van vergaderen, elkaar bemoedigen, daar belichamen we wat christelijk geloof is: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf.
Kerk2030 is geen format, dat kerken kunnen ‘uitrollen’, Geen one-size-fits-all. Kerken moeten zelf samen nadenken en zoeken naar wat het goede is.’