Help Oekraïne 31
D.J. Bolt, CERE
25-01-25
Een nieuw jaar is begonnen. We hebben elkaar 'veel heil en zegen' toegewenst. Dat willen ook graag doen aan de broeders en zusters van de ERE kerken en speciaal aan hun die zich inspannen nood te lenigen van vluchtelingen en mensen die nauwelijks of niet meer rond kunnen komen.
Heil en zegen, daar is vrede ook een onderdeel van. Allereerst vrede met God! Maar ook vrede voor land en volk. Hoe kun je daar naar verlangen nu 2025 al het vierde jaar op rij is waarin er geen vrede meer is in Oekraïne. Laten we weer luisteren naar stemmen uit het land zelf, wat zij ervaren en hun verwerken van de nood.
- Fotoverslag hulpverlening
- Stand van zaken
(Dit verslag werd op 16 januari jl. ontvangen van zr. Agnes Sütő, de leider en verzorger van het Noodhulpteam.)
Beste broeders en zusters,
Allereerst willen wij u allen een gelukkig nieuwjaar toewensen, niet alleen namens mijzelf en onze kerken, maar ook namens de vluchtelingen. Afgelopen zaterdag hebben we de vluchtelingen in Bakta en in Jánosi kunnen bezoeken. Zij wensen jullie veel geluk en vrede in het nieuwe jaar. Vrede betekent nu meer voor hen dan een paar jaar geleden, en het betekent waarschijnlijk veel meer en wat anders voor velen van ons dan voorheen.
Vrede is heel belangrijk, we zien pas de waarde ervan als we het verliezen. Maar het is goed om te weten dat God ons zelfs in de moeilijkste omstandigheden de vrede kan geven die niemand ons kan afnemen!
Welk een vriend is onze Jezus,
Die in onze plaats wil staan!
Welk een voorrecht, dat ik door Hem
Altijd vrij tot God mag gaan.
Dikwijls derven wij veel vrede,
Dikwijls drukt ons zonde neêr,
Juist omdat wij ’t al niet brengen
In ’t gebed tot onzen Heer.
We hebben dit lied met hen gezongen. We hebben een God Die wonderen doet. En br. Lajos sprak hen toe over Lucas 2, 14: "Glorie aan God in de hoogste hemel, en vrede op aarde aan hen op wie Zijn gunst rust."
Voor sommige mensen in Oekraïne is het leven gemakkelijker in het gedeelte Transkarpatië, tenminste voor hen die er in geslaagd zijn om aan allerlei problemen te ontsnappen. Maar voor veel mensen is ook het leven in Transkarpatië heel moeilijk. Natuurlijk willen ze bijna allemaal graag naar huis terug. Maar waarschijnlijk zullen velen nooit meer naar huis kunnen gaan.
Ik sprak met een lieve vrouw die vertelde dat haar dochter in het ziekenhuis lag. Ze leed aan een zeer ernstige hoofdpijn en moest worden onderzocht. Ze was daardoor ook haar werk kwijt. En haar schoonzoon vecht aan het front, maar God zij dank leeft hij nog!
Dit arm gezin van acht personen kwam uit de omgeving van Donetsk waar nog steeds actief wordt gevochten. We zien maar drie kinderen op de foto omdat de andere drie op hun kamer waren gebleven. Hun huis staat nog overeind, het is niet gebombardeerd, maar het probleem is wel dat hun huis inmiddels op Russisch grondgebied staat...
Het gezin op de foto is ook arm. Het is altijd erg blij met de hulp. Hun jongste kind is hier in Jánosi geboren.
Sinds het begin van de oorlog hebben de oudere kinderen, die ook uit een gebied komen waar actief wordt gevochten, leer- en gezondheidsproblemen.
Ik sprak met een bejaarde tante. Ze huilde want ook het lichaam van haar schoonzoon behoorde bij de lijken die onlangs werden uitgewisseld tussen Rusland en Oekraïne. Ze hadden lang naar hem gezocht, wisten niet wat er met hem gebeurd was. Helaas kregen ze hem uiteindelijk dood terug en hebben hem onlangs begraven. Drie kinderen bleven achter, zonder vader. Sorry, maar ik kan er geen foto van laten zien…
Kinderen, volwassenen en ouderen raken gewond in de oorlog. Ze zijn zowel fysiek als mentaal gekwetst. Voor velen zal hun leven nooit meer hetzelfde zijn. We verlangen allemaal zo naar het einde van deze oorlog. Als God het wil, zal alles in 2025 voor velen misschien een beetje gemakkelijker worden. We hopen vooral dat er niet zoveel jonge mensen sterven als in voorgaande jaren. God, wees ons allen genadig.
God zegene jullie allen. Dank voor al jullie gebeden, donaties en liefde.
Een kleine groep uit de centra in Transkarpatië: de vluchtelingen en leden van onze kerk. Ze groeten jullie liefdevol.
Bakta (Nagybakta)
Jánosi
Stand van zaken
Het ontroert steeds weer zo uit de eerste hand te horen wat de verschrikkelijke oorlog teweeg brengt. Dood en verderf, inmiddels zijn er al 1,1 miljoen mensen omgekomen sinds het begin van de oorlog in februari 2022. En ook allerlei gezondheidsproblemen die ook na het einde van de oorlog als trauma's zullen moeten worden verwerkt.
Einde van de oorlog, zal de nieuwe president Trump van de Verenigde Staten daarin een doorslaggevende rol kunnen spelen? Laten we vurig en aanhoudend daarom bidden bij de hoogste instantie die alle macht heeft in hemel en op aarde, onze Koning Jezus Christus!
Dat verbindt ons ook zo samen met deze broeders en zusters zoals mag blijken uit het lied dat zij samen met de vluchtelingen zongen!
Ondertussen doen ook wij aan onze kant wat we kunnen om hen van het nodige te voorzien.
En vragen u daarbij te helpen.
Gegevens
Hieronder vindt u de bankgegevens. Als u een periodieke donatie zou willen doen vermeldt u dat dan even op de omschrijving, 'maandelijks', bijvoorbeeld? Maar natuurlijk ook elke andere gift is welkom!
Uw giften voor CERE kunt u overmaken naar onze bankrekening met IBAN NL64 RABO 0380 7623 15, t.n.v. Stichting CERE
ANBI/RSIN nr: 865621706
Voor informatie over de stichting en verdere contactgegevens kunt u terecht op onze website www.stichtingcere.nl.
Wilt u zelf een actie starten t.b.v. deze noodhulp, graag even overleggen met CERE zodat er geen verwarring ontstaat. Email: info@stichtingcere.nl.
CERE - Charity Eastern Regions Europe
Vertalingen: djb.