Vluchtelingenhulp Griekenland
J.W. van der Jagt
04-04-20
'en van de godvrezende Grieken een grote menigte'... Handelingen 17: 4
Het laatste weekend voordat het luchtruim vanwege het corona virus 'op slot' ging konden wij nog net een lang weekend naar Griekenland toe. Wij hebben dit jaar een studente uit Griekenland in huis. Zij heet Katerina en studeert klassieke talen in Groningen, maar zit nu vooral thuis te studeren omdat de universiteit gesloten is. We gingen dat weekend met haar op familiebezoek.
Die zondag zaten wij dan ook in Thessaloniki in de kerk. Volgens Handelingen 17 kan dat een hachelijke zaak zijn. Zo’n 2000 jaar geleden moesten de voorgangers, Paulus en Silas, vluchten voor hun leven. Jason, een broeder die hen onderdak bood, werd pas na een borgsom door de regering weer vrijgelaten (lees: ‘steekpenningen’, iets wat bij de niet-protestanten in de Griekse maatschappij nog steeds geen probleem is). Wat bijzonder is het dan dat je de voorganger juist in deze plaats voor de regering hoort bidden. Hij bad om wijsheid en inzicht zodat de regering de juiste maatregelen kon nemen in de vluchtelingen crisis.
Juist de afgelopen weken is er bovenop de bestaande humanitaire ramp nog een crisis bij gekomen. We hadden net gedacht dat het niet erger konden worden in de vluchtelingencrisis. De bewoners van de eilanden met vluchtelingen zijn radeloos en zij protesteren. In kampen die ingericht zijn op 2000 vluchtelingen, zitten inmiddels meer dan 15.000. Er wordt geroofd, mishandeld en verkracht. Men spreekt zelfs van 'de hel van Moria', een van de overvolle kampen ...
Toch zijn de mensen er nog liever dan in Turkije, daar moet men nóg beestachtiger met vluchtelingen omgaan. Onlangs opende Turkije, als pressie middel, plotseling de grenzen voor tienduizenden vluchtelingen …
Griekenland staat er feitelijk alleen voor terwijl het herbergen van vluchtelingen een zaak van Europa is. Maar er is geen Europees land dat het afgesproken quotum van 'over te nemen' vluchtelingen haalt ondanks dat dit wel onderdeel van de 'Turkije deal' is. Het is voor politici 'gewoon' niet gunstig richting de achterban om barmhartig en ruimhartig te zijn. Het is in- en intriest, maar zo werkt het nu eenmaal…
Alleen al die zaterdag dat wij in Griekenland waren kwamen er weer zes boten met 220 bootvluchtelingen naar Lesbos. De bewoners kunnen het niet meer aan! Afgelopen november nog had de Griekse regering besloten om meer vluchtelingen naar het vasteland over te brengen. Maar het is een verschrikkelijk langzaam proces.
De eerste 'screening' moet op de eilanden gebeuren. Daar wordt bekeken of het ‘echte’ dan wel economische vluchtelingen, of misschien zelfs wel oorlogsmisdadigers. Het moet allemaal vertaald en geverifieerd.
In eerdere afspraken tussen Turkije en de EU is vastgelegd dat alleen vluchtelingen die op deze eilanden verblijven teruggezonden, óf over Europa verspreid kunnen worden. Maar zo gauw ze naar het vasteland van Griekenland overgebracht worden zit het land er in principe zélf aan vast. De zaak zit dan aan alle kanten op slot. Terwijl dat een land zijn eigen kinderen naar het buitenland moet sturen om aan werk en geld te komen…
Hoewel het een ‘ver van ons bed-show’ is, gaat dit leed ons aan het hart. Deze meest weerloze mensen worden als politieke speelbal misbruikt. De Heere waarschuwt ons en de leiders van deze wereld in Zijn Woord:
‘Wee hun die verordeningen van onrecht instellen, en de schrijvers die onheil voorschrijven om de armen van hun recht weg te duwen, en de ellendigen van Mijn volk van het recht te beroven, zodat weduwen hun buit worden, en zij wezen uitplunderen. Maar wat zult u doen op de dag van de vergelding, bij de verwoesting die er vanuit de verte aankomt? Naar wie zult u vluchten om hulp en waar zult u uw rijkdom laten?’ Jesaja 10:1-3 HSV
Ik weet wel dat de Heere het hier specifiek over de ellendigen van Zijn volk heeft. Maar naar het geheel van de Schrift mogen we deze woorden hier toch wel gebruiken zonder dat het exemplarisch wordt. Dat recht en die veiligheid gold immers ook voor de vreemdelingen en bijwoners onder Gods volk. Na Pinksteren geldt dat voor heel de wereld.
Maar wat kunnen wij dan doen voor deze vaak getraumatiseerde vluchtelingen? Ik denk in de eerste plaats aan ons gebed. De Heere blijven vragen om uitredding voor de mensen in deze uitzichtloze situatie. Bidden voor de leiders van deze wereld. Ook vragen of de Heere deze situatie wil gebruiken om mensen in aanraking te brengen met het christelijk geloof.
Het is heel bijzonder dat er door het barmhartige werk van de leden van de kerk in Griekenland niet weinig mensen tot geloof gekomen zijn. Dat is zo bijzonder omdat de Griekse overheid de kerkleden verbiedt om in de kampen over hun geloof te spreken. Het is indrukwekkend om te zien dat het geloof ook juist uit de daden spreekt. Zo leren we dat ook in de brief van Jakobus.
Zomaar even een voorbeeld. Die zondag werden wij bij de kerk van Thessaloniki voorgesteld aan een vrouw die tandarts is. En heel bescheiden vrouw maar toch ook heel bijzonder. Met veel liefde gaat zij elke dag met een auto op pad om vluchtelingen en zigeuners bij langs te gaan om hen belangeloos te helpen bij gebitproblemen.
Het is zoals wij afgelopen jaar in een preek van prof. J. Kamphuis mochten horen over het spoor dat de Heere Jezus in deze wereld trekt: 'het evangelie van het koninkrijk en daarmee onlosmakelijk verbonden de oefening van barmhartigheid '.
's Maandags gingen wij vanuit Thessaloniki naar het dorp van Katerina's grootouders. We hebben een deel van de route afgelegd die Paulus en Silas gevolgd moeten hebben toen ze naar Berea moesten vluchtten. In het dorp Mylotopos ontmoetten we de familie van Katerina ontmoet. Haar 83jarige opa was zo blij dat wij zouden komen dat hij bij de slager een geit kocht om voor ons te bereiden. Het kwam op mij heel bijbels over!
Maar ook in dat boerendorp doen eenvoudige kerkleden het nodige om vluchtelingen op te vangen. De kerk heeft daar een paar huizen gekocht en verbouwd om er appartementen in maken. Daar wonen inmiddels verschillende vluchtelinggezinnen. Ze worden opgenomen in de dorpsgemeenschap en krijgen er les in het Grieks. En dat alles in een heel gemoedelijke sfeer. Hierdoor kunnen deze gezinnen weer op adem komen en een gevoel van veiligheid herkrijgen, ook al blijf je je leven lang ontheemd en een vluchteling.
Wat heerlijk dat wij de liefde de God ons eerst gegeven heeft door mogen geven. Van het geld uit DGK en GKN is binnengekomen hebben zij de afgelopen winter een zwangere vrouw aan een kacheltje kunnen helpen, en een gezin uit een kamp kunnen onderbrengen in een appartementje. Men is er erg dankbaar voor!
Wij maken ons erg veel zorgen over de benarde situatie van de vluchtelingen. In Nederland hebben wij een geweldig zorgsysteem en zijn verzekerd. Maar als het virus de komende tijd in zo'n kamp om zich heen gaat grijpen heeft dat vrij spel. Ook de vele vluchtelingen die buiten de kampen in Griekenland leven zijn veelal onverzekerd. Tot op heden betalen kerkleden in Griekenland vaak voor medische behandelingen van vluchtelingen. Maar daar is natuurlijk een grens aan bij zo'n epidemie!
Laten wij dit werk van barmhartigheid, uitgevoerd door leden van de kerken in Griekenland, blijven ondersteunen met gebed en daad. Mocht u dit werk financieel kunnen en willen ondersteunen dan kan dat via NL33RABO 0376275944 t.n.v. J.W. van der Jagt onder vermelding van ‘Vluchtelingenhulp Griekenland’.