Ethiek

TU Kampen

Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

In memoriam prof.dr. C. Trimp


Dr. M.J. Arntzen

07-04-12

  

Bij het overlijden van Prof. dr. C.Trimp op 9 maart j.l. vermenigvuldigen zich onze gedachten. Prof. C.(Kees) Trimp was iemand van grote belezenheid en geleerdheid. Hij was een echte hooggeleerde. Daarbij heeft hij in een kritieke periode in de vrijgemaakt gereformeerde kerken krachtige en besliste leiding gegeven waarbij hij toch steeds de goede toon wist te bewaren. Als hoogleraar in de zogenaamde ambtelijke vakken in de theologie (prediking, pastoraat, dienst van barmhartigheid) heeft hij steeds grote nadruk gelegd op het ambtelijke karakter van de evangelieprediking en andere ambtelijke dienst. In de diensten des Woords houdt de man op de kansel maar niet een stichtelijk, gevoelig betoog, waarbij ook de hoorders uitgebreid betrokken worden. Nee, Trimp legde er alle nadruk op, dat in de prediking geen mensenwoord, maar het absoluut ware Woord van God zelf gebracht wordt, en dat niet met menselijk maar met goddelijk gezag. Men heeft het met hart en ziel aan te nemen (tot eeuwig behoud) of men wijst het uiteindelijk af (dit ernstige aanbod van genade). Maar dan gaat het niet goed met ons in de grote dag van het oordeel. Dan komt men voor altijd om in duisternis. Het is dus een heel ernstige zaak, daarvan was Trimp zich bewust. Het gaat toch om de dienst der verzoening. Om onmetelijk grote schuld voor God om onze zonden, de aangeboren zonde en het kwade dat ons nog altijd blijft aankleven, wordt ons niet meer toegerekend. Die oneindig grote schuld is betaald door het onuitsprekelijk zware lijden, de verschrikkelijke angsten die onze Zaligmaker zijn hele leven, maar vooral in Gethsémane en op Golgotha heeft doorworsteld. Nog eens, deze blijde boodschap moet met ambtelijke, met goddelijk gezag aan de gemeente bekend gemaakt worden.
  

Omslag in Kampen


Nu zullen de huidige hoogleraren aan de Theologische Universiteit en haar curatoren hun oud collega bij zijn heengaan wel prijzen. Feit is echter dat de tegenwoordige hoogleraren in de ambtelijke vakken Trimps wijzen op het ambtelijke, goddelijke karakter van de prediking hebben losgelaten. Op een heel aangelegen punt ging men heel andere wegen inslaan dan Trimp in zijn tijd deed. Men spreekt dan ook niet meer van ambtelijke vakken, maar van praktische theologie. Dat is maar niet een onschuldige naamsverandering, maar een geheel andere aanpak, een omslag in het denken. Zo worden de erediensten gezellige samenkomsten, met godsdienstige gesprekken, waarbij de gemeente niet alleen maar hoort, maar ook een eigen inbreng heeft. Kerkgangers -oud en jong- mogen ook zelf iets vertellen over hun godsdienstig leven. Zo hoopt men ook de buitenkerkelijken te trekken.

Maar zo wordt wel de antithese, de grote scheidslijn tussen wie God dienen en Hem niet dienen, vervaagd. Omdat men kopschuw is geworden voor het gezagvolle, het goddelijke element in de prediking, die we alleen maar hebben te aanvaarden (zonder tegenspreken), durft men ook niet meer ernst te maken met de kerkelijke tucht. Wat zullen wij anderen de maat nemen? We zijn toch zelf ook zondaars? En als we mensen, bijvoorbeeld echtbrekers van het Heilig Avondmaal zouden afhouden, terwijl we wellicht andere zondaren (bijvoorbeeld op zakelijk en economisch gebied) ongemoeid laten, is dat toch niet terecht?
Zo wordt nu in Kampen -ik zeg het nu wat scherp- het levenswerk van Trimp omvergehaald.

Meer waardering


Er is ook al door anderen op gewezen, dat Trimp wel de waarde zag van de zogenaamd heilshistorische prediking, maar dat hij ook oog had voor bepaalde eenzijdigheden bij de voorstanders van zulk een verkondiging. Iedere verkondiging moet heilsverkondiging zijn, en je moet oog hebben voor de tijd, de bedeling waarin het heil, de redding van zondaren gebracht wordt. Trimp wees erop dat wel eens vergeten werd dat dit heil, als het aangenomen wordt ook in ons hart en in ons leven moet doorwerken. Het is niet alleen een kil, verstandelijk instemmen met de waarheid. Bij deze dingen leeft men, zegt Hizkia in zijn dankgebed. Dat is de grote waarde van Trimps bekende studie Klank en weerklank. Geen exegetische hoogstandjes, geen hersengymnastiek.

Men heeft wel eens bezwaar gemaakt tegen allerlei vreemde, spitsvondige uitleg van bijbelteksten. Men dacht een nieuw gezichtspunt ontdekt te hebben en dat werd met een zekere verve naar voren gebracht. Prof. J.H. Bavinck zei eens in een lezing dat sommige voorgangers wel eens op de kansel het spelletje speelden: Ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Velen zullen wel een herinnering hebben aan zulk een tekstuitleg, die weinig diende tot geloofsopbouw. Trimp moest daar in elk geval niet veel van hebben. Op een vergadering hoorde ik hem eens zeggen, dat hij zich wel eens te veel had ingelaten met allerlei exegetische hoogstandjes.

Overgebleven vragen


Zo blijft er, over het geheel genomen, een besef van grote waardering.

Toch blijven er ook enkele vragen, die we hier toch willen stellen. Zo’n tiental jaren geleden verscheen er een boekwerk, eigenlijk een bundel opstellen van vrijgemaakt gereformeerde theologen onder de titel ‘Woord op Schrift’.  In deze bundel ging men wel uit -vooral in de bijdrage van prof. Ad de Bruijne- van een heel andere wijze van bijbeluitleg dan we geleerd hadden in de hermeneutiek van prof. F.W.Grosheide, dr. G.Ch Aalders en dr. S. Greijdanus. Het kwam er op neer -we moeten het kort houden- dat vele bijbelse geschiedenissen, niet zo verlopen waren als ze in de bijbel in Oud en Nieuw Testament weergegeven waren.

Terecht zijn daar bezwaren tegen ingebracht. Die zijn echter door het bestuur van de TU Kampen maar ook door synodes van de vrijgemaakte kerken afgewezen. Hoogleraren kunnen blijkbaar rustig voortgaan op de ingeslagen foute wegen. Wat ons nu verwonderde, en wat we moeilijk begrepen, is dat nu wijlen prof. Trimp in de redactie van deze studiebundel zitting heeft genomen. Ook verbaast het ons dat prof. Trimp zelf een bijdrage schreef voor dit boek. Daarin bleek toch dat Trimp op het laatst wellicht anders dacht over de onfeilbaarheid van Gods Woord, de bijbel dan wij. Hij stelde dat er fouten in de bijbel staan en dat we dat maar eerlijk moeten erkennen. Onze vraag is, waarom schreef Prof. Trimp zo? Zeker,sommige bijbelteksten zijn moeilijk met elkaar in overeenstemming te brengen. Maar dan moeten we toch niet mee gaan met theologen, ook rechtzinnige Godgeleerden, die bijbelkritisch denken en schrijven.

Zo blijven er wel vragen over. Maar we besluiten toch met een besef van grote dankbaarheid voor wat de Here zijn gemeente in professor Trimp geschonken heeft.

De Here zij in deze dagen van rouw zijn vrouw nabij en allen die hem lief waren.