Ethiek

In de pers

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

Signalen 108

R. Sollie-Sleijster

29-08-20

 

M/V en ambt: het commissierapport gewogen

Nader Bekeken – juli/augustus 2020

 

Wordt de bezwaarden recht gedaan met het commissierapport ‘Elkaar van harte dienen’?

Die vraag stelt Dr. Pieter Boonstra, predikant GKv Bussum-Huizen en hoofdredacteur van het blad. De synodecommissie Revisieverzoeken man/vrouw en ambt heeft dit rapport opgesteld met het doel dienend te zijn aan de besluitvorming door de synode op 4 en 5 september a.s.

Maar Boonstra waarschuwt dat als de synode dit rapport als uitgangspunt neemt,

 

‘ongemerkt bepaalde stappen worden genomen die een vruchtbare bespreking in de weg zullen staan’.

 

We geven een samenvatting van zijn argumenten hiervoor.

 

Methode

In de eerste plaats is de vraag welke methode van behandeling het rapport hanteert.

De suggestie wordt gewekt dat een bespreking van de bezwaarschriften niet nodig is, omdat de bezwaarden ervan uit zouden gaan dat hun exegese de enig ware is. Maar dit is in strijd met wat de bezwaarden stellen, namelijk dat

 

‘het schriftgebruik van andere exegeses niet strookt met de gereformeerde hermeneutiek.

Dat geldt ook voor de exegese van Meppel 2017 die gebruikt is om de vrouw in het ambt Bijbels te onderbouwen’.

 

En natuurlijk weten de bezwaarden dat andere exegeses mogelijk zijn, maar de vraag is of die exegeses de toets van kritiek kunnen doorstaan. En het rapport komt nu wel met een nieuwe exegese, maar deze voorvraag wordt niet behandeld en dat doet geen recht aan wat de bezwaarden naar voren hebben gebracht.

 

Karikatuur

Vervolgens wordt de suggestie gewekt dat de bezwaarden zouden beweren dat de man meer is dan de vrouw, zelfs superieur, en dat hij daarom in aanmerking komt voor een kerkelijk ambt en de vrouw niet. Boonstra is verontwaardigd, want dit is een totaal verkeerde voorstelling van zaken, ja zelfs een karikatuur. En als de bezwaren met hun argumenten niet nauwkeurig behandeld worden, maar via een karikatuur, dan word je als lezer bij voorbaat richting besluiten Meppel gedreven.

Wat ook aan de karikatuur bijdraagt is hoofdstuk 2, ‘Niet heersen, maar dienen’. Het suggereert dat de bezwaarde kerken het heersen van de man voorstaan, maar dit is nergens in de bezwaarschriften of de teksten van de hoorzitting van 23 december 2019 terug te vinden.

 

Inhoudelijke toetsing

Op deze manier worden de bezwaarden in de verdachtenhoek geplaatst. De synode mag hierin niet meegaan, maar dient de ingebrachte bezwaren inhoudelijk te toetsen en uit te spreken of de bezwaarde kerken terecht of onterecht stellen dat het besluit van Meppel 2017 in strijd is met Gods Woord. Inhoudelijke toetsing is wat van de broeders op de synode verwacht mag worden!

 

Achtergrond

Maar wat is nu de achtergrond van dit alles? In het rapport wordt gesteld dat we allen op hetzelfde fundament van Gods Woord bouwen en daarom verdraagzaam moeten zijn. Er is immers geen sprake van onwil om zich aan Gods Woord te onderwerpen. Maar daarmee wordt de deur wijd opengezet voor welke uitleg dan ook. Geen onwil, dus hoe vrijzinnig ook, als er geen onwil is dan is er geen sprake van een verkeerd gebruik van de Bijbel. Maar juist dat verkeerde gebruik van de Bijbel moet worden beoordeeld en getoetst. Dan pas bouw je op hetzelfde fundament.

 

Andere visie op de Bijbel

Volgens het rapport kunnen we de Bijbel zien als een fontein (naar een beeld van Abraham Kuyper). Van daaruit mogen we het handelen van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest voor alle tijden zien en geloven (blz. 44 van het rapport). Dit zou de vrijheid van exegese rechtvaardigen. Maar wie bepaalt welke interpretatie juist is? Als er twee tegenstrijdige meningen op basis van de ene Bijbel naast elkaar kunnen bestaan, betekent dit dat de Bijbel het gezag kwijt is over welke interpretatie juist is. Met andere woorden: je kunt de Bijbel laten zeggen wat je wilt.

 

Voorbeelden

Het rapport gaat voorbij aan veel gegevens uit de Bijbel. Is de nieuwe exegese van het rapport niet bezig de Bijbel naar eigen hand te zetten? Het is heel gevaarlijk om een bepaalde bedoeling van de Heere in te brengen wanneer die niet expliciet wordt aangegeven. Zo  brengt het rapport ‘een markering van een contrast’ in bij Gods roepen van Adam (waar ben je?). Dit vond plaats na de zondeval en zou daarom volgens het rapport het contrast met de harmonie en gelijkwaardigheid van vóór de zondeval aangeven. Adam wordt duidelijk ter verantwoording geroepen, maar dit zou volgens het rapport niet zijn waar het om gaat. God zou hier markeren dat er door de zondeval geen sprake meer is van harmonie en gelijkwaardigheid.

Maar dat staat er niet, er staat niet dat het een ‘markering van een contrast’ is. Dat wordt in de tekst ingedragen.

Wel staat er dat Adam ter verantwoording wordt geroepen. En dat sluit aan bij wat de Bijbel in Genesis 2 zegt en bij wat Paulus verder zegt in 1 Korintiërs 11, waar hij de man het hoofd van de vrouw noemt.

 

Paulus wees alleen mannelijke oudsten aan (1 Tim. 3:1-7; Titus 1:5-9). Het rapport stelt dat Paulus hiermee onder de maat bleef van wat het Nieuwe Testament over de nieuwe status en rol van vrouwen zegt. Nogal een consequentie! Zou hij, de apostel van Christus, door de Heilige Geest gedreven, niet spreken in lijn met wat het Nieuwe Testament hierover zegt?

 

Apostolisch gezag

Paulus roept in zijn brieven steeds opnieuw op om vast te houden aan wat geschreven staat.

We moeten op onze hoede zijn ‘voor wie geen gehoor geven aan wat wij in deze brief schrijven’ (2 Thess. 3:14). De apostel is zich bewust van zijn van de Heere ontvangen gezag, ook wat betreft de voorschriften voor de inrichting van de ambten. Zijn wij in 2020 niet meer aan dit gezag gebonden? De bezwaarden denken van wel.

En dit is de achtergrond van de naar voren gebrachte bezwaren. De kerken zijn van mening dat een andere visie op de Bijbel en de uitleg ervan meespeelt in het besluit van Meppel 2017 om alle ambten voor vrouwen open te stellen. Dit punt wordt nergens in het commissierapport besproken, terwijl dit is waar het om gaat: de omgang met de Bijbel en de manier van Bijbeluitleg.

De predikant sluit af:

 

‘De synode zal dan ook deze andere visie tegen het licht moeten houden. Ze zal hierover een uitspraak moeten doen. Is hier sprake van gereformeerde hermeneutiek of van een andere hermeneutiek?

Alleen op die manier verschaft de synode helderheid. Daar hebben de bezwaarden recht op.’