CGK, quo vadis? - 1
D.J. Bolt
08-02-25
Na de tweede zittingsweek van de christelijke gereformeerde Generale Synode 2024-2025 is de onzekerheid in de CGK groot. Wat gaat er gebeuren nu de GS opnieuw vorige besluiten m.b.t. de vrouw-in-ambt en homoseksuele relatie heeft gehandhaafd? En bleek dat een uiterste poging, het zgn. interim-model, om eenheid en vrede voor de komende (negen) jaren in het kerkverband te herstellen geen draagvlak vond?
We nemen ons voor, voor zover we dat kunnen, de ontwikkelingen weer in grote betrokkenheid te volgen. En van wat we waarnemen aandacht te geven in deze nieuwe serie.
Ook wij voelen ons aangesproken als het moderamen van de synode vraagt om gebed voor de CGK. Laten we blijven bidden voor deze kerken die in hun laatste besluiten hebben aangegeven de Schrift te willen blijven gehoorzamen.
Geen houden aan
Bewaar het pand, 06-02-25
Het blad meldt verdere ontwikkelingen t.a.v. de acceptatie van homoseksuele relaties in een samenwerkingsgemeente. We laten het hieronder volgen.
Amersfoort Vathorst
Met grote droefheid hebben we in de krant gelezen dat in de christelijke gemeente Kruispunt Vathorst in Amersfoort voortaan ook homostellen in een kerkdienst een zegen kunnen ontvangen. Onderdeel van het nieuwe beleid is bovendien dat lhtb'ers voortaan in alle ambten gekozen kunnen worden. In deze gemeente werken de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), de Nederlandse Gereformeerde kerken (NGK) en de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) plaatselijk samen. Een deel van de leden heeft principiële bezwaren tegen het besluit. Naar schatting hebben ongeveer 400 leden van Kruispunt Vathorst hun wortels in de CGK. De CGK heeft duidelijk uitgesproken dat er Bijbels gezien geen ruimte is voor homoseksuele relaties. De predikant van Kruispunt Vathorst wil gaan praten met de classis.
De Heere geve terugkeer naar Bijbelse standpunten. De Bijbel dient de cultuur te corrigeren. De huidige cultuur mag onze Bijbeluitleg niet bepalen. De Heere ontferme zich op het gebed over onze kerken.
Opnieuw blijkt dat men besluiten van het CGK kerkverband straal negeert en z'n eigen gang gaat.
Er kan uit wordt geleerd dat 'samenwerkingsgemeenten' een recept is voor verwijdering en scheuring in een kerkverband.
Goed nieuws in de CGK: tijd voor ander kerkmodel?
Cvandaag, 04-12-24
In Flits 6 meldden we:
PROTESTANTSE KERK
Beroepen te Amsterdam (predikant met bijzondere opdracht, in detachering voor de CGK-gemeente Hoop voor Noord), ds. L.L. van den Dool te Broek op Langedijk (hervormd), die dit beroep heeft aangenomen.
Dit bericht is voor de christelijke gereformeerde prof. dr. A. Huijgen - die enkele jaren geleden overstap maakte van hoogleraar dogmatiek aan de TUA naar de Protestantse Theologische Universiteit te Utrecht - 'bijzonder'.
Waarom?
Normaal kunnen predikanten alleen beroepen worden binnen hun eigen kerkverband. Daar is hier dus niet het geval. Maar Huijgen is er wel enthousiast over. Kerkmuren? Ze worden steeds lager constateert hij. 'Historische gegroeide verscheidenheid van kerkverbanden interesseert jongeren steeds minder: zij kijken naar de inhoud en vormgeving van diensten'.
'En dat is begrijpelijk', vindt ook hij…
Daar komt nog het fenomeen kanselruil bij.
'Als christelijk-gereformeerd predikant mag ik ook voorgaan in protestantse (PKN) of hersteld hervormde gemeenten (HHK) en binnen Nederlandse Gereformeerde Kerken (NGK). Dat doe ik ook, en ik niet alleen. Dan is het alleen maar logisch dat als het voorgaan van een bepaalde predikant uit een ander kerkverband bevalt, de vraag opkomt of die predikant niet ook beroepen kan worden.
Kerkmuren worden steeds lager, omdat kerken in een seculier land elkaar hard nodig hebben.'
Dat punt van beroepen is actueel in samenwerkingsgemeenten zoals Kruispunt in Amersfoort-Vathorst waar PKN, NGK en CGK samenwerken. Dus een predikant uit elk van die kerken kan immers worden beroepen!
Hoop voor Noord gaat dan nog weer een stapje verder: het is een CGK-gemeente die (gedetacheerd) een PKN-predikant krijgt. Want deze predikant wil PKN-er blijven omdat 'het mooi en goed is trouw te blijven aan de kerk waarin hij tot geloof is gekomen'.
Cumulatief-federatief kerkmodel
Met dit als achtergrond pleit Huijgen voor een 'cumulatief-federatief kerkmodel':
'Daarbij hoeven niet bijvoorbeeld alle Nederlands-gereformeerden hun Nederlands-gereformeerd zijn op te geven ten gunste van een grootste gemene deler. Wat wel kan, is dat bijvoorbeeld de NGK als geheel onderdeel wordt van de Protestantse Kerk, en de Protestantse Kerk in Nederland onderdeel van de kerk van het Westen, de Rooms-Katholieke Kerk. Daarbij gaat het dus niet om een oecumene van het hart, de individuele en gevoelsmatige eenheid zoals die een tijdlang door de Evangelische Omroep werd gepropageerd, maar juist om een institutionele en collectieve eenheid: een kerkelijke eenheid dus. Hiervoor is nodig dat het grotere verband ruimhartig ruimte schept voor het kleinere: christelijk-gereformeerden brengen hun eigenheid binnen de PKN in, en (belangrijker) binnen de Rooms-Katholieke Kerk wordt ruimte geschapen voor de protestantse ritus.'
In dit kerkmodel worden de christelijke gereformeerden dus lid van de Roomse/Protestantse/Christelijke Gereformeerde Kerk. Wat nu al ongeveer het geval is met de zgn. gereformeerde bondsgemeenten in de PKN, is dan formeel gestructureerd in de Roomse wereldkerk met CGK, NGK, HHK, GerGem, enz.
Daarin kan dan zonder nog enig formeel probleem die PKN-dominee verbonden worden aan CGK Hoop voor Noord.
En ook desgewenst de Roomse priester Antoine Bodar op de CGK kansel in Zwolle staan.
Prof. Huijgen, waar bent u mee bezig?