Het argument van de horlogemaker
Christine Farenhorst
03-03-18
Tweehonderd jaar geleden schreef bisschop William Paley een boek waarin hij een horloge gebruikte om te laten zien hoe duidelijk het was dat God werkelijk bestaat. Hij wees op de vele ingewikkelde onderdelen van een horloge en hoe alleen een bekwame horlogemaker deze deeltjes in elkaar kon zetten. Hij beschreef hoe het horloge was ontworpen zo dat elk onderdeeltje een doel had. Daarna wees hij erop dat het horloge, omdat het uit zo veel onderdelen bestond, een ontwerper moest hebben en dat, omdat het horloge een doel had – de tijd vertellen – het een intelligente ontwerper moest zijn.
Vervolgens maakte bisschop Paley duidelijk dat er veel schepselen waren die veel ingewikkelder en wonderbaarlijker waren dan het horloge.
Kijk naar de specht – Woody Woodpecker
 |
| Middelste bonte specht |
Eén van die schepselen is de specht – een slimme, gevederde gast die kopstoten uitdeelt en die we vaak de bijnaam Woody geven. En als we naar de complexe, ontzagwekkende delen van de specht kijken, kunnen we niet anders dan met ontzag naar onze Schepper opzien. [Voor een specht aan het werk, click hier, red. EIW]
Bek met schokdempers
De specht is een prachtige vogel en verre van gewoon. Neem zijn snavel bijvoorbeeld. Sta je niet stomverbaasd dat hij die drieduizend keer per minuut in een boom kan rammen zonder hem te verplaatsen of vreselijke koppijn te krijgen? Welnu, zijn kop is uitgerust met schokdempers. En deze schokdempers vangen de klappen op, zodat de schedel en hersens van de specht niet lijden.
Pootjes die zich vastgrijpen
Bekijk nu zijn pootjes. Heb je je ooit afgevraagd hoe deze vogel zo lang overdwars tegen de boom kan staan zonder ervan af te glijden? Nu, God heeft de specht met heel stevige staartveren uitgerust, zodat hij zichzelf kan schrap zetten. Ook hebben zijn pootjes vier klauwachtige tenen. Twee tenen wijzen naar boven en twee naar beneden en op die manier kan hij zich stevig in de bast vastgrijpen.
Lijm aan de uiteinden
Nadat hij een gaatje heeft geboord, hoe slaagt hij er dan in daarbinnen zijn maaltje te bereiken? Opnieuw heeft onze God en zijn Schepper hem goed toegerust. De specht heeft een heel bijzondere tong. Die is lang en heeft speciale kliertjes die een lijmachtige substantie afscheiden, waaraan insecten blijven kleven. En als de specht dan zijn tong uit het gedrilde gaatje trekt, kleeft er een gevarieerde insectenmaaltijd aan vast.
Een tong die zich oprolt
De tong van de specht verdient zelfs nog nadere studie. De meeste vogels hebben een tong die aan de achterzijde van de bek vastzit. De specht zou stikken als dit het geval was, omdat zijn tong veel te lang is. En weet je nu waar God zijn tong heeft vastgemaakt? In zijn rechter neusvleugel. Ja, wanneer de specht zijn tong niet gebruikt, rolt hij hem op en bergt hem in zijn neus op. Vanuit de rechter neusvleugel verdeelt de tong zich in twee helften. Elke helft gaat langs een kant van de schedel (onder de huid door), gaat er omheen en komt dan weer onder de bek omhoog en komt zo door een gat in de bek terecht. En hier verenigen de beide helften zich en komen zijn bek uit. Je zult moeten toegeven dat de tong van de specht een buitengewoon intrigerend en gecompliceerd instrument is.
Blind voor het wonder
Niet iedereen gelooft dat God “alle gevleugelde vogels naar hun soort” heeft geschapen. (Gen.1:21b) Sommige evolutionisten geloven dat vogels eerst reptielen waren. Een wetenschappelijk jaarboek uit 1980 (1980 Science Yearbook) zegt:
“… paleontologen nemen aan dat de voorouders van vogels in bomen leerden klimmen om zo aan roofdieren te ontsnappen en insecticiden als voedsel te zoeken. Toen de ‘vogel’ eenmaal in een boom was beland, ontwikkelden zich (groeiden) veren en vleugels om ze te helpen zich van tak naar tak te verplaatsen.”
Is het niet grappig om te bedenken dat er wetenschappers zijn die dit geloven? Als evolutie echt waar was, waarom zien we dan vandaag nog steeds geen hagedissen in bomen zitten met aangroeiende veertjes? Moet je bij de gedachte alleen al niet grinniken?
Sommige evolutionisten realiseren zich dan ook dat dit niet echt waar is. In 1985 zei een evolutionist (Feduccia) al: “Veren zijn unieke eigenschappen van vogels en er zijn geen tussenvormen tussen reptielschubben en veren bekend.”
Dus, waarom blijven mensen dan evolutie geloven en leren? Romeinen 1:18-20 vertelt ons waarom. Sommige mensen kiezen ervoor de waarheid te onderdrukken. Zij hechten geen geloof aan Gods geweldige schepping, zelfs als die overal om hen heen zichtbaar is. Deze mensen zijn “niet te verontschuldigen” voor God (zo zegt vers 20).
Nee, we zijn wijs als we ons aan het geloof in de Schriften vast te houden. De complexiteit van vogels, zeker zoals die van de specht, wijst op een intelligente Schepper. Bisschop Paley’s bewijs is goed, want ook vandaag, 200 jaar later, kunnen we op veel andere levende schepselen wijzen (zelfs microscopisch kleine levensvormen zijn oneindig complex), die nooit door een toevallig evolutionair proces tot stand kunnen zijn gekomen. We loven en danken God voor zijn prachtige schepping. Met de vierentwintig ouderlingen van Openbaring 4:11 kunnen we zeggen:
“U bent het waard, Heere, te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de kracht; want U hebt alle dingen geschapen en door Uw wil bestaan zij en zijn zij geschapen.”
Via: Creation without Compromise – feb. 2018
Naschrift
De atheïst Richard Dawkins heeft in zijn boek The Blind Watchmaker (1986) zich ingespannen om Paley te weerleggen. Dawkins gelooft niet in een scheppende God. Hij gelooft in miljarden jaren van evolutie, waarin uit minieme onderdeeltjes een steeds meer ontwikkeld iets voortkomt. Mensen en dieren zijn bij hem een soort instrumenten (een soort horloge zou je kunnen zeggen). Als we die dingen (mensen en dieren) maar in steeds kleinere deeltjes opdelen, komen we te weten waaruit alles is ontstaan en hoe dat alles functioneert…
Een geloof in menselijk denken en kunnen dat in feite nergens op gebaseerd is.
We lezen hierover bij Biblical Science Institute (21-2-2018) het volgende (samengevat):
Er zijn mensen die beweren dat de Bijbel onwetenschappelijk is en dat de wetenschap dat heeft bewezen. Met name de geschiedenis in de eerste hoofdstukken van Genesis moet het ontgelden.
Eén van de meest dwaze mythen van onze cultuur is het verhaal van evolutie die van deeltjes naar mensen zou gaan, dat alle leven een willekeurig bijproduct van geestloze scheikundige processen is.
Nog absurder is dat dit verhaal wordt geleerd alsof het op de één of andere manier de stand van zaken in de wetenschap zou zijn, alsof er een overvloed van bewijs voor zou zijn, en alsof het de enige rationele mogelijkheid zou zijn. De grote ironie is dat het tegenoverstelde waar is.
Evolutie is niets anders dan een in wetenschappelijk opzicht failliete gissing.
Niemand op aarde gelooft in evolutie op basis van rationele redenen. De dwaasheid en onredelijkheid ervan komt voort uit een hardnekkige weigering de knieën te buigen voor Christus.
Vertaling en Naschrift: R. Sollie-Sleijster