Ethiek

Kerkverband

Nieuwe artikelen
Signalen



Aanmelden GRATIS nieuwsbrief

Naam:
E-mail:



printen

mailen

GKv en de ICRC: geschorst!

 

D.J. Bolt

19-07-17

 

We willen graag opnieuw enige aandacht geven aan het gebeuren op de International Conference of Reformed Churches (ICRC) die in Jordan, Canada werd gehouden en vandaag haar slotzitting heeft.


 

OPC voorstellen

 

Op de conferentie werden de volgende voorstellen door afgevaardigden van de Orthodox Presbyterian Church ingediend.

 

Orthodox Presbyterian Church

Comité van de Algemene Vergadering

Ds. Dr. L. Anthony Curto, Voorzitter

53 Milford Church Road

Taylors, SC 29687 USA

Email: curto.1@opc.org

 

6 juli 2017

 

Aan:

Ds. Dr. James Visscher, Secretaris Correspondentie

INTERNATIONAL CONFERENCE OF REFORMED CHURCHES

5734 – 191 A Street

Surrey, BC V3S 7M8

CANADA

 

Wij groeten u in de naam van onze Heere Jezus Christus, die Zichzelf voor ons heeft gegeven, opdat Hij ons zou redden van alle verkeerde daden en voor Zich een volk ten eigendom zou reinigen, ijverig om goede werken te doen.

Het spijt ons dat wij u in zo'n laat stadium nog moeten schrijven, maar het lijkt ons dat het recente besluit van de Synode Meppel 2017 van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) om de bijzondere ambten van predikant en regerende ouderling open te stellen voor vrouwen, ondanks de Schriftuurlijke voorschriften, dit wel van ons verlangt.

 

Allereerst melden wij u dat de 84ste (2017) Algemene Vergadering van de Orthodox Presbyteriaanse Kerk (die werd gesloten vóórdat kennis kon worden genomen van de handelingen door de Synode Meppel 2017) om te voldoen aan de vereisten van Artikel IV.4 van de Constitutie van de ICRC, het volgende heeft aangenomen:

 

Voor het geval de Generale Synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland Meppel 2017 (“de GKv”) vóór de afsluiting van de 9de (2017) Vergadering van de Internationale Conferentie van Gereformeerde Kerken (“de ICRC”), die gepland staat voor 12-19 juli 2017 in Jordan, Ontario,

 

het besluit neemt om de bijzondere ambten van predikant van het Woord van God en/of regerend ouderling aan personen te geven die op grond van de Bijbel daartoe niet gerechtigd zijn,

 

de Algemene Vergadering van de Orthodox Presbyteriaanse Kerk, naar de kerkorde (Form of Government) MII.3, de vier wettig verkozen OPC afgevaardigden naar de vergadering van de ICRC opdraagt tot aan de volgende Algemene Vergadering (85ste [2018])

 

met volledige volmacht te handelen in alles wat het lidmaatschap van de GKv van de ICRC betreft, inclusief het recht om, zo dat gepast wordt geacht, aan de 9de (2017) Vergadering van de ICRC het voorstel te doen de GKv als lid van de ICRC naar Artikel IV.4 van de Constitutie van de ICRC te schorsen.

 

[Voor de leesbaarheid hebben we deze Paulinische zin wat in stukken gehakt, DJB)

Grond:

 

Ons gebed is dat uitvoering van het voorgestelde niet nodig is. Maar de huidige omstandigheden vragen om verstandig en behoedzaam handelen om de integriteit van de ICRC, die een essentiële rol speelt in de structuur van onze eigen kerkelijke betrekkingen, te beschermen.

 

Daarom doe ik u nu overeenkomstig de wettige opdracht van de Algemene Vergadering van de OPC, het volgende voorstel aan de Conferentie:

  1. Aan de Agenda voor de aankomende 9de (2017) Vergadering van de ICRC wordt toegevoegd bespreking van het lidmaatschap en zijn status van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) binnen de ICRC.
     
  2. De Conferentie ten aanzien van het lidmaatschap van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) van de ICRC:
  1. verklaart dat de GKv – die onlangs ertoe is overgegaan personen tot het ambt van predikant en regerend ouderling toe te laten en te bevestigen, in strijd met Schriftuurlijke voorschriften – in leer en/of leven niet langer in overeenstemming is met de Grondslag van de Conferentie (vgl. Constitutie, Artikel IV.4);
  2. overeenkomstig Artikel IV.4 van de Constitutie van de ICRC het lidmaatschap van de GKv van de ICRC met onmiddellijke ingang schorst;
  3. de GKv aanmoedigt om het betreffende besluit van de Synode Meppel 2017 te heroverwegen en de leer en/of het leven van de GKv te herstellen in overeenstemming met de Grondslag van de Conferentie; en
  4. de status van het lidmaatschap van de GKv binnen de ICRC op de agenda voor de 10de (2021) Vergadering van de ICRC plaatst als blijkt dat de GKv dan nog steeds personen bevestigt in de ambten van predikant en regerend ouderling tegen de  Schriftuurlijke voorschriften in.

Wij bidden dat de Heilige Geest, die door en met het Woord werkt, de ICRC in haar overwegingen later deze maand, zal leiden, opdat Christus in alle dingen mag worden geëerd.

Dank u, en moge onze genadige Heere ook verder uw werk tot Zijn eigen eer en de uitbreiding van Zijn Koninkrijk gebruiken.

 

Uw dienaren in Christus,

 

L. Anthony Curto, Voorzitter

IN OPDRACHT VAN DE ALGEMENE VERGADERING VAN DE OPC

 

Cc: Ds. Dr. M. Oosterhuis, BBK Algemeen Secretaris


 

CGK amendement

 

De afgevaardigden van de Christelijke Gereformeerde Kerken – ds. Laurens A. den Butter, prof. dr. Arnold Huijgen, rev. dr. William Middelkoop, rev. Wim Wullschleger – dienden een amendement in op het tweede onderdeel van het OPC voorstel.

Het luidde:

 

A. CGK amendement op punt 2 van het OPC voorstel

  • De zaak van de vrouw in het ambt is al lange tijd in discussie, ook in de GKv
  • Wij als CGK hebben moeite met het besluit dat door de GKv is genomen, aangezien ons kerkverband besloot om beslist geen vrouwen tot de ambten toe te laten.
  • Zonder twijfel is [het handelen van] de GKv niet in overeenstemming met de grondslag van de ICRC en daarom is het voorstel van de OPC constitutioneel gegrond en onvermijdelijk.
  • Het besluit van de GKv is echter nog maar twee weken oud en (volgens de Gereformeerde Kerkorde) is er een periode waarin leden en kerken in appel kunnen gaan om te komen tot terugtrekken of revisie van dit besluit. Die appelmogelijkheid is nog niet gesloten. Bovendien laat de reeds genoemde vergadering van 600 mensen de grote zorg zien binnen de GKv.
  • Daarom vinden wij punt 2 van het voorstel wat te vroeg; wij zouden een amendement (motie) aan de vergadering willen voorstellen met betrekking tot het tweede punt van het voorstel.

2.  Met het oog op de hierboven beschreven feiten en omstandigheden vraagt de ICRC aan de GKv hun lidmaatschap van de ICRC te heroverwegen en verslag uit te brengen aan de 10de ICRC, en in de tussentijd de GKv terug te roepen naar de grondslag van de ICRC.

 

[Het gaat de CGK afgevaardigden te snel om de GKv te “straffen” om zo te zeggen, voor haar besluit. Wat deze Conferentie duidelijk wil maken is dat het besluit van de GKv om alle ambten voor vrouwen open te stellen, niet naar de grondslag van deze Conferentie is.

Dat kan met andere woorden duidelijk worden gemaakt. En de afgevaardigden van de CGK zouden de conferentie willen vragen de afgevaardigden van de GKv niet te straffen door ze te schorsen en zo weg te sturen. Maar de opdracht te geven hun positie binnen de ICRC te heroverwegen, omdat de GKv zich van de grondslagen van de ICRC verwijdert. Naast deze opdracht willen we er bij de GKv op aandringen haar besluit om alle ambten voor vrouwen te openen te herzien en terug te keren tot Bijbelse lijnen, zoals onze synode in de 80er jaren besloot en terug te keren tot de grondslagen van de ICRC.]

 

B. Een alternatieve tekst:

 

De Conferentie neemt kennis van de verzekering van de GKv afgevaardigden dat zij bij hun Synode de beëindiging van het lidmaatschap van de GKv zullen aanbevelen op de grond dat de GKv niet langer voldoet aan de ICRC constitutie, en de Conferentie ook de wens heeft opgemerkt om de GKv de status van waarnemer te verlenen op een wederzijds overeen te komen basis.

 

GKv geschorst door de ICRC

 

Dr. W. Bredenhof had maandagavond gelijk al een commentaar op de gebeurtenissen in Jordan. We laten hier zijn verhaal volgen, dat (in het Engels) te vinden is op zijn website YINKAHDINAY, click hier.

 

18 juli 2017

Dr. W. Bredenhof *

 

Met een stemverhouding van 25-4 (en twee onthoudingen) heeft de International Conference of Reformed Churches besloten de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKv) te schorsen. Dit gebeurde nadat de GKv vorige maand op hun synode besloot alle ambten voor vrouwen open te stellen. De ICRC is één van de belangrijkste oecumenische organisaties voor confessioneel Gereformeerde en Presbyteriaanse kerken ter wereld. Zij bestaat uit 30 kerken, die afkomstig zijn uit alle hoeken van de wereld. Met deze resolute daad ontvangt de GKv een duidelijke boodschap dat zij uit de pas loopt met de wereldwijde Gereformeerde Christelijke gemeenschap.

 

De vraag wat te doen met de GKv leidde tot een meerdere uren durend debat en bracht tenslotte de ICRC tot dit besluit. De Orthodox Presbyterian Church (OPC) heeft daartoe een conceptvoorstel ingediend. Zij vond tijdens de besprekingen steun bij de Canadian Reformed Churches (CanRC), de United Reformed Churches (URC), de Free Reformed Churches of South Africa (FRCSA) en anderen.

Er werd gewaarschuwd tegen schorsing en wel door de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland (CGK) en de Presbyterian Church of Eastern Australia (PCEA).

Ds. dr. Rowland Ward van de PCEA werd in de Nederlandse pers geciteerd met zijn verweer dat de vergadering met eigen inhoudelijke Bijbelse argumenten moest komen, als zij tegen de GKv wilde optreden (RD 17-7-2017). Hij merkte op dat verschillende Bijbelgedeelten op het eerste gezicht zo gelezen konden worden dat zij de vrouw in het ambt ondersteunen. Dus, zei Dr. Ward, “waarom zou er op dit punt geen vrijheid kunnen zijn?” Zijn opmerking dat de GKv voor hem nog steeds Gereformeerd was en dat schorsing niet passend “voor een kerk die zo trouw in ons midden is geweest”, werd ook nog geciteerd. Maar in persoonlijke correspondentie heeft Dr. Ward verklaard dat het volstrekt duidelijk was dat noch hij, noch de PCEA met de vrouw in het ambt instemmen of daar steun aan geven.

 

De stemming over het OPC voorstel vond maandag plaats. Het eerste, derde en vierde deel van dat voorstel werden met 28 stemmen voor en 1 stem tegen vlot aangenomen. Het was het tweede deel, om de GKv onmiddellijk te schorsen, dat wat extra tijd kostte. De Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland (CGK) stelden een alternatieve motie voor om de GKv tot de volgende vergadering de tijd te geven hun lidmaatschap te heroverwegen. Deze motie werd niet aangenomen doordat de stemming 8-21 was met twee onthoudingen. Vervolgens stemde de vergadering over het tweede deel van het voorliggende OPC voorstel, en dat werd zonder probleem aangenomen.

 

De GKv heeft nu vier jaar om op hun besluiten over de vrouw in het ambt terug te komen. Aangezien er al vrouwen in het ambt worden bevestigd, is het moeilijk om voor te stellen hoe dat landelijk zou kunnen plaatsvinden. Maar indien zij hoe dan ook, de koers 180 graden draaien, dan kan de GKv via de ICRC waardevolle bijdragen aan de wereldwijde oecumenische gemeenschap blijven leveren. Zo niet, dan wordt hun lidmaatschap van deze mede door hen opgerichte organisatie in 2021 op de tiende jaarlijkse ICRC bijeenkomst beëindigd.

 

* Dr. Wes Bredenhof is predikant van de Free Reformed Church, Launceston, Tasmanië.

 

Kort commentaar

 

Laten we eerst nog het een en ander weergeven uit de bespreking op de ICRC.

De gang van zaken was als volgt:

  • Eerst stemmen over de onderdelen 1, 3 en 4 van het OPC voorstel, 2/3 meerderheid nodig.
    Stemming: 28 voor, 1 tegen, 2 onthoudingen.
  • Vervolgens kwam het CGK voorstel in stemming, gewone meerderheid vereist. Stemming: 8 voor, 21 tegen, 2 onthouding.
  • Bij verwerping van het CGK voorstel was ten slotte een 2/3 meerderheid nodig voor het OPC onderdeel 2, de schorsing van het lidmaatschap van de GKv.
    Stemming: voor 25, tegen 4, 2 onthoudingen.

En daarmee was de schorsing van het lidmaatschap van de GKv een feit. Je kunt er niet anders dan tegenstrijdige gevoelens bij hebben. Bij het verdriet dat wij in ons eigen land hebben over de koers van de GKv komt nu bovendien de breuk met 30 andere orthodox-gereformeerde of –presbyteriaanse kerkgemeenschappen. Wie zou daar blij om zijn? Het is diep te betreuren dat de wereldwijde gereformeerde gemeenschap is verzwakt. De GKv die zo'n prominente rol in de ICRC heeft gespeeld, ook bij het ontstaan er van, staan er nu buiten. Weliswaar is hun het lidmaatschap nog niet geheel ontnomen maar als er geen bekering komt de komende jaren, is het einde ervan in 2021 zeker.

 

Tegelijk voelen we ook iets als opluchting en waardering. Er gaat een zeer duidelijk signaal uit van de beslissingen van de Conferentie. De vrouw in het ambt met de achterliggende argumentatie is niet naar de Schrift en de belijdenis, en dus niet te tolereren als de kerk gereformeerd wil blijven.  

 

Een merkwaardig amendement

 

De afgevaardigden van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) speelden een opmerkelijk rol op de ICRC. Zij dienden een amendement op onderdeel 2 van het OPC voorstel in om te voorkomen dat de GKv geschorst zou worden. Het amendement hield in, kort gezegd, dat de GKv de 'eer' aan zichzelf zou houden door zichzelf uit de ICRC terug te trekken. En in 'ruil' daarvoor zou dan met de GKv een permanent waarnemerschap kunnen worden overeengekomen.

 

Het is om verschillende redenen een merkwaardig voorstel. We maken er een aantal opmerkingen bij.

 

Oorzaak

De CGK afgevaardigden achtten schorsing een punishment, een straf. En dat zou geen pas geven want het besluit van de synode Meppel was nog heel vers en bovendien nog voor revisie vatbaar.
Maar als een lid van de ICRC niet meer voldoet aan de constitutie dan is daarmee toch per definitie en formeel de beëindiging, schorsing, van zijn lidmaatschap ingezet? De ICRC kon toch niet anders wil ze niet ongeloofwaardig worden t.a.v. eigen grondslag?

Daarbij moet ook worden bedacht dat de GKv zelf bewust alle waarschuwingen en adviezen vanuit alle hoeken in de wereld in de wind heeft geslagen. De vrouw in het ambt komt niet uit de lucht vallen! Op de synode Meppel werd het verlies van het ICRC-lidmaatschap trouwens door sommige afgevaardigden al ingecalculeerd. Het kon ingeruild worden voor relaties met andere kerken in de wereld die ook de vrouw in het ambt hebben …

 

Vriendelijk

Het is natuurlijk een zeer vriendelijk gebaar om de GKv de gelegenheid te geven 'de eer aan zichzelf te houden'. Maar is dat in overstemming met de ernst van de zaak namelijk dat de lid-kerk op het punt van de ambten breekt met de kerk van alle eeuwen?

Bovendien, de GKv-afgevaardigden werd volgens het amendement opgedragen een verzoek te doen tot terugtrekken. Een verzoek dat door een generale synode moet worden behandeld. Dat kan niet meer dienen op de synode van Meppel, die is immers al (provisorisch) gesloten. Dus de komende drie jaar lid blijven al wachtend op de synode van 2020 dan maar …?

 

Ruilhandel

De CGK wilde als een soort ruil de GKv een waarnemerschap aanbieden. Maar waarnemer-zijn is toch bedoeld om potentiële kandidaten voor het lidmaatschap gelegenheid te geven kennis te nemen van het streven en werk van de ICRC? Het zal toch een tijdelijk karakter hebben?   

 

Revisie en appel

De CGK-afgevaardigden gebruikten verder als argument dat de

 

… appelmogelijkheid nog niet is gesloten. Bovendien laat de reeds genoemde vergadering van 600 mensen de grote zorg zien binnen de GKv.

 

Nee, de appelmogelijkheid is niet gesloten. Nog sterker, volgens de nieuwe herziene kerkorde kan altijd (weer) revisie worden aangevraagd. Dat is dus geen valide argument. Maar sterker spreekt dat de synode Meppel willens en wetens besloot tot invoering van de vrouw in het ambt met onmiddellijke ingang. Ondanks smeekbeden van enkele synodeleden die terecht zagen dat daarmee revisie in de praktijk een wassen neus wordt. De GKv heeft zich daarmee zelf buiten de ICRC geplaatst.

 

Het tweede bovengenoemd argument van de '600 mensen' is misleidend. Want het karakter van die (eerste van twee) vergadering was instructie hoe op een verantwoorde christelijke manier de bezwaren aan gemeente en kerkenraad kenbaar moeten worden gemaakt om hen vervolgens op te roepen samen de GKv te verlaten! Áls het argument al in de ICRC meeting mocht worden gebruikt dan versterkt het eerder het schorsingsbesluit: in de GKv is het Woord niet meer veilig, er moet afscheid van deze kerken worden genomen.  

 

Houding

Tot slot moet ons nog iets van het hart. De opstelling van de CGK in deze zaak doet sterk denken aan haar houding in de zestiger jaren en daarna, in o.a. de conflicten rond de dwaalleer van Telder en de Open Brief. Opnieuw neemt de CGK een halfslachtige houding aan. Enerzijds duidelijk maken dat zij óók niet achter de besluiten staat maar anderzijds een krachtig en doeltreffend appel frustreert.

 

Maar ook de CGK zal moeten kiezen. Als in het najaar de CGK eindelijk een besluit over de Gereformeerde Theologische Universiteit gaat nemen dan moet er kleur worden bekend. Want in deze beoogde opleiding van predikanten worden de GKv en NGK de twee onderwijspartners van de CGK. En dat voorstel is nog (veel) belangrijker dan het OPC-voorstel op de ICRC!

 

Ernst

 

We geven nog het een en ander door van wat we hebben opvangen van de bespreking op de conferentie. Daarmee kan worden geïllustreerd hoe zwaar er werd getild aan de MV-besluiten in de GKv.

 

Reformed Presbyterian church (RPC):

De afgevaardigde zei onomwonden dat de Gkv zich moest schamen voor de MV-besluiten, en verwees daarbij naar 2 Thess. 3:14:

 “If anyone does not obey our instruction in this letter, take special note of him. Do not associate with him, in order that he may feel ashamed.”

 

United Reformed Churches of North America:

 “We must dare to discipline. It is the only thing to do”.

[We moeten tucht durven oefenen. Dat is het enige dat we nu moeten doen.]

 

Reformed Churches of New Zealand (RCNZ):

“We must give a Reformed testimony to the world”.

[We moeten een gereformeerd getuigenis aan de wereld geven.]

 

En verder spraken o.a. de Reformed Churches of Brazil, de Free Reformed Churches of South Africa, de Free Church of Scotland (continuing), de Evangelical Presbyterian Church of Ireland, in feite vanuit iedere hoek van de wereld en ieder continent, zich in sterke bewoordingen uit over hun verontwaardiging over de gang van zaken in de GKv. Dat is ook geen wonder omdat veel kerken zich juist om de vrouw in het ambt (mede) hebben afgescheiden. Het komt dus heel hard aan dat één van de ICRC-leden, als mede founding father, capituleerde onder druk van de tijdgeest.

 

Het was een bewogen moment toen de uitkomst van de stemming werd bekend gemaakt. De moderator, rev. Dick Moes ging voor in gebed en vroeg om een zegen over het besluit. Hij droeg de GKv op voor de Here of Hij hen wilde bewaren en behoeden.

 

De vier GKv afgevaardigden waren erg onder de indruk, leek het. ICRC-leden spraken met hen om hun verdriet te uiten dat dit moest gebeuren. Maar ook dat het niet anders kon.

 

De cultuurgeest


Het gaat bij de vrouw in het ambt niet om een kleinigheid. De keuze van de GKv heeft alles te maken met het Schriftgezag. Hoe betrouwbaar is het Woord van God en wat zegt het ons in deze tijd?

Op dit punt heeft zich niet minder dan een revolutie voltrokken. We geven daarvan tot slot een illustratie door iets weer te geven uit een rondschrijven (13-07-17) van de vrijgemaakte emeritus predikant ds. W. Wierenga. In zijn verhaal trekt hij ten strijde tegen een artikel van dr. D. te Velde in het ND van 12 juli 2017. Te Velde betoogt daarin dat de synode de zwijgteksten opzij heeft gezet omdat de interpretatie ervan te omstreden zou zijn. Daar is Wierenga het niet mee eens. Zowel de synode als Te Velde zien het niet goed, volgens de GKv-predikant, 'bij beiden is een bepaalde schriftopvatting in geding'. We geven de kern van zijn opvattingen weer.

 

Paulus stuurde aan de gemeente te Korinthe een brief, niet aan óns, volgens Wierenga. In de brief noemt Paulus het een schande voor een vrouw als ze tijdens een samenkomst spreekt. Ds. Wierenga:

 

'Dat vond men kennelijk in die tijd. Ik vind dat helemaal geen schande. En wie vandaag eigenlijk wel?' Moeten wij vandaag het nu een schande gaan vinden wanneer een vrouw in een samenkomst het woord voert, omdat dat vroeger een schande was? Dat is toch volledige onzin. Zeden veranderen en wij met hen. ()

Zo heeft ook [net als de hoofdbedekking in 1Kor. 11] het zwijggebod van 1 Kor 14 alle relevantie verloren omdat wij het geen schande meer vinden als een vrouw tijdens een samenkomst spreekt.

 

Maar Paulus schrijft toch ook (1Tim. 2: 11)

 

”Vrouwen dienen zich gehoorzaam en bescheiden te laten onderwijzen; Ik sta haar dus niet toe dat ze zelf onderwijst of gezag over mannen heeft; ze moet bescheiden zijn”.

 

Maar werpt Wierenga tegen:

 

Paulus schreef toch niet een brief aan de GKv-gemeenten? Wij leven toch in volkomen andere sociale omstandigheden en met een heel andere relaties tussen mannen en vrouwen. () Nu, een vrouw kan inderdaad beter haar mond houden in de gemeenten, als ze weinig of niets zinnigs te berde heeft te brengen.() Daarom zegt Paulus: laten de vrouwen zorgen dat ze iets te weten komen, zich laten onderwijzen.

 

En daar kan voor gezorgd worden

 

'…wanneer een vrouw zich nu heeft laten onderwijzen, bijv. aan het Theologsiche universiteit, waarom zou zo’n vrouw dan niet mogen spreken in de gemeente? Daarover laat Paulus zich met geen woord uit. Dát verbiedt hij hier niet. Een reeds goed opgeleide vrouw zou ook niet mogen onderwijzen? () Waarom zou een vrouw geen gezag mogen hebben dat berust op haar meerdere kennis, meer dan dat van mannen. Vanwege een goede, hoge opleiding? Dat verbiedt Paulus met deze geciteerde woorden niet.

 

Maar in 1Tim 2 refereert Paulus toch aan de schepping en de zondeval? Ook daar weet de predikant raad mee:

 

Volgens mij kan geen gelovige uit de 21e eeuw deze redenering [van Paulus] accepteren. Dat kon blijkbaar wel in Paulus’ tijd. Paulus als geleerde wist ook heel goed dat onder de Joden de kwestie van volgorde-rangorde druk werd besproken, blijkens de Talmud. ()

Nogmaals dit soort redeneringen waren gebruikelijk in die tijd en overtuigden mensen. Het zijn redeneringen die ons niet meer overtuigen, en daar is niets mis mee. Ook dit is een kwestie van: zeden(ook op het gebied van redeneringen) veranderen, en wij met hen.

 

Tot slot ds. Wierenga's conclusie:

 

Ik concludeer dan ook dat wanneer Paulus in onze tijd een brief aan de GKv te Ede [hij bedoelt Meppel, djb] zou hebben geschreven onder aanzet en leiding van de Geest, hij én 1 Kor 14:34-35  én 1 Tim 2:11-14 niet in een dergelijke brief had opgenomen.

 

Nee, we denken niet dat alle voorstemmers op de synode Meppel deze 'heldere' gedachtegangen voor hun rekening nemen. Maar lees nog maar eens de verslagen van de synodebesprekingen, deze hermeneutische geest was daar wel vaardig en leidde er uiteindelijk toe dat Paulus inderdaad met zijn zwijgteksten naar de prullenbak kon.

 

 

The International Conference of Reformed Churches heeft dus een goed besluit genomen.

 

Vertalingen: R. Sollie-Sleijster

 

Bijlage - Artikel IV.4 van de Constitutie van de ICRC

 

MEMBERSHIP

  1. The Conference was duly constituted on October 26, 1982, by delegates from the eight founding churches, having been previously authorized to do so by their major assemblies.  A list of past and present members of the Conference shall be maintained among the Conference’s documents.
     
  2. Churches eligible for membership are those which:
    1. faithfully adhere to the Reformed Faith stated in the confessional documents listed in the Basis, and whose confessional standards agree with the said Reformed Faith;
      As Proposed to the Member Churches by the 8th [2013] Meeting of the ICRC
    2. have complied with the applicable Regulations regarding applications for membership;
    3. are not members of any other organization whose aims and practices are deemed to be in conflict with the Basis.
       
  3. Admission to membership in the Conference shall be by a two-thirds majority vote of the delegations of the Member Churches, each Member Church having one vote.
     
  4. Suspension or termination of membership in the Conference shall be by a two-thirds majority vote of the delegations of the Member Churches, each Member Church having one vote, whenever the Conference concludes that the Member Church, in its doctrine and/or practice (which includes the ordination of persons to the offices of minister or ruling elder contrary to the rule prescribed in Scripture, cf., Belgic Confession, Article 30), is no longer in agreement with the Basis; removal of suspension shall also be by a two-thirds majority vote of the delegations of the Member Churches, each Member Church having one vote.  A proposal to suspend, terminate, or remove the suspension of the membership of a Member Church may be initiated only by the major assembly of a Member Church. A suspended Member Church may send Delegates to meetings of the Conference but shall not vote. 
     
  5. When a Member Church fails to send at least one Delegate to three consecutive meetings of the Conference, its membership shall be automatically terminated as of close of the third such meeting, unless during that meeting the Conference determines by a two-thirds majority vote of the delegations of the member Churches, each Member Church having one vote, that there are good and sufficient grounds for such failure.