Drachtster Tien Geboden
D.J. Bolt
02-06-12
Zondagmorgen 20 mei 2012.
Het is altijd weer een beetje spannend in Drachten-ZuidWest: wat voor Tien Geboden worden er nu weer voorgehouden? En het gaat niet om de vraag of Exodus 20 of Deuteronomium 5 wordt gelezen. Nee, of een van deze Bijbelgedeelten de gemeente wordt opgelegd óf dat we een eigen in elkaar getimmerde versie moeten aanhoren.
Deze zondagmorgen was het weer raak.
De voorganger had een wet van de liefde gemaakt, zoals hij zijn eigen product betitelde:
Ik ben de Heer uw God. Ik ben de Heer, de God die liefde is.
Mijn liefde brengt u de ware vrijheid.
Heb de Heer uw God lief door Hem alleen te vertrouwen en te gehoorzamen.
Heb de Heer uw God lief door Hem te zien in Christus alleen, Gods eigen beeld.
Heb de Heer uw God lief door zijn naam zorgvuldig en liefdevol te gebruiken.
Heb de Heer uw God lief door te genieten van de rust die Hij u geeft.
Heb Hem zo lief met heel uw hart en met heel uw ziel, met heel uw verstand en met al uw krachten.
Heb uw naaste lief door uw vader en moeder te eren als de ouders die Hij u gaf.
Heb uw naaste lief door in daden, woorden en gedachten zijn leven voluit te respecteren.
Heb uw naaste lief door trouw te zijn in uw huwelijk en zuiver om te gaan met elkaars lichaam.
Heb uw naaste lief door zijn welzijn en welvaart te bevorderen.
Heb uw naaste lief door eerlijk en oprecht over uw naaste te spreken.
Heb uw naaste lief door hem te gunnen wat God hem geeft.
Heb zo uw naaste lief als uzelf.
En in Romein 13:8 staat: Wees elkaar niets schuldig behalve liefde. Want wie de ander liefheeft heeft de gehele wet vervuld.
Hele mooie woorden natuurlijk. Maar geen Tien Geboden die God met zijn eigen vinger schreef en die volgens liturgieafspraken een vaste plek in de eredienst heeft.
Hoe wordt er hier toch gerommeld met Gods wet? Let bijvoorbeeld op het vierde gebod. De voorganger parafraseert:
Heb de Heer uw God lief door te genieten van de rust die Hij u geeft.
Ik heb geen zin om deze eigenwillige wet van inhoudelijk commentaar te voorzien. Maar vergelijk dit bedenksel nu eens één ogenblik met dat indrukwekkende Woord van God zélf:
Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt;
zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen;
maar de zevende dag is de sabbat van de HERE, uw God;
dan zult gij geen werk doen,
gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont.
Want in zes dagen heeft de HERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de HERE de sabbatdag en heiligde die.
Het is toch eigenlijk een geestelijke brutaliteit om zó het Gods gebod te verknutselen naar eigen opvattingen?
Kennelijk heeft deze voorganger niet het pleidooi gelezen van dr. A.N. Hendriks om de Tien Geboden ongewijzigd voor te lezen. Zie het artikel De Tien Geboden, rubriek Liturgie en Eredienst.
Dr. Hendriks motiveert o.a.:
"We hebben in de Tien Woorden te doen met een oorkonde die nota bene God zelf geschreven heeft. Concretiseringen kunnen aan bod komen in de catechismusprediking".
Afgelopen zondag had een andere voorganger in Drachten-ZuidWest een tekst uit Efeze 4 gekozen i.p.v. de Tien Geboden. Men verzint wat.
Maar volgens dr. Hendriks is ook dat geen goede zaak:
"De Tien Woorden zijn echt de verbondsoorkonde, die geldigheid heeft behouden en naar ons toekomt als 'de wet van Christus'. Wanneer de kerkdienst staat in het kader van het verbond waarin de HERE met zijn volk wil omgaan, past het de oorkonde van dat verbond te horen, die zegt wie God voor zijn volk wil zijn en hoe Hij beslag legt op het leven van dat volk".
Laten we ons daar aan houden!
Want op toedoen en afdoen van het Woord staat Gods doodstraf.