GS Meppel – Impressie 05 / Homo Quaestio
D.J. Bolt
15-07-17
De kwestie is wat ondergesneeuwd in alle opwinding over de MV-besluiten. Maar toch is hier opnieuw iets fundamenteels aan de hand waar we nog kort enige aandacht aan willen geven.
De 'Quaestio' - een geleerd woord voor 'we hebben een vraag' - was:
De bijbel lijkt de homoseksueel die de Here oprecht liefheeft en in liefde en trouw wil leven niet te kennen. Wij weten tegenwoordig dat hij/zij wel bestaat. Daarom luidt de Quaestio die de classis aan de synode voorlegt: is er ruimte voor een volwaardige plaats, in volle rechten en plichten, voor deze broeder en zuster in de gemeente van Christus?
De zaak werd besproken met adviseur prof. dr. A.L.Th. de Bruijne.
Maar de synode kwam er samen met hem niet uit. De Bruijne:
'Ik sta hier in verlegenheid. Het boek over homoseksualiteit dat ik aan het schrijven ben is er nog niet. Het zal ook veel discussie losmaken en iets laten uitkristalliseren. Eigenlijk is het boek al te laat.
Het grote gevaar in de GKv is dat gedacht wordt dat eensgezindheid maakbaar is door een studiedeputaatschap. Soms geeft de Geest inderdaad eensgezindheid om een richting te vinden, een overtuiging te delen. Maar soms komt er een oordeel over ons.'
En hij adviseert de synode 'ongeveer het volgende uit te spreken':
'GS roept de kerken op om in het licht van de nog onbeantwoorde vragen, de dreigende vervreemding van de kerk bij homo’s, en de groeiende onzekerheid en pluraliteit binnen de gemeenten in het kerkelijk handelen met betrekking tot homo’s alle nadruk te leggen op gastvrijheid, begeleiding, onderwijs en vorming en zeer terughoudend te zijn met maatregelen van tucht.'
Tenslotte besloot de synode dat Hardenberg een algemene pastorale handreiking tegemoet kan zien. Die zal in het najaar worden besproken en vastgesteld.
Volwaardige plaats
Allereerst, wie zal de moeiten kunnen peilen van de homoseksuele mens? Het gevecht van de christen die gelooft en weet dat de Bijbel geen homoseksuele praxis toelaat? Wat een strijd kan dat betekenen in een leven, we hebben er iets van gezien.
Daarbij gaan we ook niet voorbij aan de diepe moeiten die heteroseksuele mensen kunnen ervaren. Hoe zwaar kan het zijn eigen vlees te kruisigen, begeerten in toom te houden in een (westerse) wereld waar op dit gebied nog nauwelijks grenzen zijn (behalve pedofilie). Waarin de beleving van seks haast gelijk staat met neuspeuteren of nagelbijten (als je daar van houdt).
Strijd dus. Met vallen en opstaan. We ontkomen er (steeds meer) niet aan. Want laten we voor een moment ons mee laten drijven door gedachten over de toekomst in het kader van de Quaestio.
Hardenberg vraagt om een volwaardige plaats in alle rechten en plichten van de zgn. 'in liefde en trouw' levende homoseksuelen. We denken even na over de rechten-consequenties van een 'ja' op deze vraag:
- Zij mogen aan het Avondmaal.
- Zij mogen verkozen worden als ambtsdrager, predikant
- Zij mogen 'trouwen', en hun 'huwelijk' laten bevestigen
- Zij mogen kinderen 'krijgen', adopteren en ten doop houden
- ?
Moderne cultuur
Het is volstrekt belachelijk en hoogst irritant in onze cultuur, ja het wekt veel agressie op als hiervan een probleem wordt gemaakt. Homoseksualiteit en zijn beleving is volledig geaccepteerd. Tegenstanders discrimineren. Zij moeten niet alleen leren tolereren maar het moet ook tussen de oren komen. Zie de infiltratie in het onderwijs.
We leven als christenen hoe langer hoe meer in een God-verlaten cultuur waar de Pechtolds (D66(6?)) met hun 'geloof' in de autonome mens de dienst uitmaken. Op die weg is geen stilstand want wie vuil is wordt alsmaar vuiler, tenzij hij zich bekeert.
Geen stilstand, een paar observaties van de laatste tijd.
Het zgn. meer oudergezin wordt in Nederland wettelijk geregeld. Een kind kan tot maximaal vier 'ouders' hebben ('wie zou mij overigens tegenhouden als ik er vijf wil …?'). En in elke combinatie van hetero's, transgenders, en homo's. Ja, als dat nu in 'liefde en trouw' kan? In een prachtige zorgzame commune-achtige omgeving bijvoorbeeld?
Een andere opmerkelijk bericht. Huidcellen schijnen 'teruggesnoeid' te kunnen worden tot zaad- en eicellen. Het is al aangetoond dat het werkt bij muizen. Dat opent perspectieven! Homostellen kunnen hun eigen kinderen 'kweken' bij wijze van spreken. Of alleenstaanden die een levenspartner maar gedoe vinden maar wel graag kindjes om zich heen verzamelen. Hij/zij kan daar in z'n/haar eentje voor zorgen. En helemaal van jezelf alleen.
Er doemt een horrorwereld op die George Orwelliaanse trekken vertoond. Een wereld die niet meer te beheersen valt en waarin de mens geheel verstrikt gaat raken in zijn eigen autonomie.
In die wereld leven wij als gereformeerde christenen. Wij zullen moeten kiezen wie we dienen willen. De Heere met zijn geboden en (scheppings-)verordeningen of ons stapje na stapje mee laten drijven met een afgodische cultuur. We ontkomen niet aan die voortdurende vraag en de daarbij behorende soms zo afmattende strijd.
Nieuwe hermeneutiek
In de GKv lijken ook op dit punt de dijken doorgebroken of staan op dat punt. Daar is de nieuwe hermeneutiek een belangrijke oorzaak van. Prof. dr. C. van Dam noemde dit punt in zijn artikel ?? Eenmaal op de lijn van de MV-besluiten zullen ook de Schriften als het gaat om seksualiteit, huwelijk en kinderen op de helling gaan als de normen bepaald worden door sola Cultura met een snufje Bijbelteksten waar iedereen het nog over eens kan zijn.
Prof. De Bruijne toonde zich verbolgen in zijn eerder genoemde column over hen die wijzen naar de nieuwe hermeneutiek als de grote boosdoener. Als zou die de oorzaak zijn van de omslag in het denken binnen de GKv. Je komt er gewoon niet uit 'met gewoon Bijbellezen', toornt hij.
Misschien is het goed nog eens te laten zien hoe een collega van prof. De Bruijne aan de TUK, prof. dr. M. te Velde de relatie tussen de Schrift, de kerk en de leefwereld/cultuur zag.
We hebben een uitgebreide beschouwing gewijd aan dit 'model' op deze site en gaan dat hier niet herhalen. Click hier De synodalen achterna 4 (11-05-13)
Het gaat nu even om het kernpunt: de antwoorden op onze vragen worden bepaald door in het schema gelijkwaardige input: de Schrift, de kerk en de cultuur. De Heilige Geest omspant ons daarbij, om zó op basis van de driekrachtenmix de juiste antwoorden te vinden. Daarmee is principieel het sola Scriptura losgelaten, zie het verhaal van prof. Van Dam. Dáár blijft het om gaan in de zaak van de vrouw in het ambt, de eenwording met de NGK en seksualiteit.
Jezus Christus zélf werd geconfronteerd met een cultuur die sommige trekken had van de onze nu. In een discussie over echtscheiding en wegzenden van vrouwen spreekt Hij:
.. Hebt u niet gelezen dat Hij Die de mens gemaakt heeft, hen van het begin af mannelijk en vrouwelijk gemaakt heeft en gezegd heeft: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn?…
Dát is precies het punt. Deze scheppingsordening(!) zullen we blijvend als uitgangspunt dienen te nemen willen we Christus volgen.